Πέμπτη 10 Ιουνίου 2010

Ένας κύκλος έκλεισε...ένας νέος μόλις άρχισε

Μετά από 40 μέρες απουσίας το egersis δηλώνει πάλι παρόν στη blogoσφαιρα. Έτοιμο να ενημερώσει, να αποκαλύψει, να ξεσηκώσει και να προτρέψει άπαντες να εγερθούν από καρέκλες, κρεβάτια, πολυθρόνες και να δράσουν. Να βγουν από το λήθαργο με λίγα λόγια. Γιατί για μας δεν αρκεί απλά η προτροπή σε σκέψη αλλά η συνέχειά της, η δράση. Οι καιροί είναι δύσκολοι και θα γίνουν ακόμα δυσκολότεροι αν μένουμε απαθείς σ αυτά που όλοι βλέπουμε. Άσχετα αν κάποιοι για λόγους συμφέροντος κάνουν τα στραβά μάτια και αναρωτιούνται ακόμα τι μπορούν να κάνουν.
Υπάρχουν εκατοντάδες πράγματα που μπορεί να κάνει κανείς, αν θέλει.
Από το να στείλει ένα e-mail διαμαρτηρίας, να βγει σε έναν ραδιοφωνικό σταθμό και να ενημερώσει τους ακροατές γι αυτά που τους κρύβουν οι δημοσιοκάφροι μέχρι το να δηλώσει παρών σε μια εκδήλωση μνήμης και να συμετάσχει σε μια διαμαρτυρία και πολλά, πολλά άλλα...

Η απουσία μας από τη blogoσφαιρα ήταν αναγκαία, αλλά η παρουσία μας είναι επιτακτική ανάγκη. Παρακολουθούσαμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον όλες αυτές τις μέρες που απουσιάζαμε τα συμβαίνοντα στη πολιτική, την οικονομία, τα Εθνικά θέματα και τις κοινωνικές μεταβολές που συντελούνται στον τόπο μας αλλά και παγκοσμίως. Και είμαστε πάλι έτοιμοι να ξαναφέρουμε πονοκέφαλο σε όλους όσους είχαν ηρεμίσει λιγάκι με την απουσία μας. Ας μην χαίρονται πλέον.

Είμαστε έτοιμοι να ξυπνήσουμε ακόμα περισσότερο τους ψυλλιασμένους.
Να ταράξουμε ακόμα πιο πολύ τους ταραγμένους.
Να διαδώσουμε μυνήματα Αντίστασης και να καλέσουμε άπαντες να πράξουν το καθήκον τους.
Να αποκαλύψουμε τους προδότες και να τους σφυροκοπήσουμε ανηλεώς μέσα από αυτό το βήμα.
Αλλά είμαστε εδώ και για να βάλουμε στη θέση τους τους προβοκάτορες και τους εξωμότες παντός είδους και χρώματος που νομίζουν ότι θα παίζουν συνεχώς με τα πατριωτικά αντανακλαστικά των εθνικά σκεπτώμενων Ελλήνων.

Είπανε σκόρπιες βρωμες είπανε δόλια λόγια,
Είπανε ψέματα πως δεν κρατάμε ακόμα φλόγα,
Βγάλαν' ακόμα φήμες πως δεν γεννάμε ρίμες
όμως γυρνάμε και χτυπάμε και ξυπνάμε μνήμες.

6 σχόλια:

Ανώνυμος 11 Ιουνίου 2010 στις 6:47 μ.μ.  

Καλή αρχή.Το διαδύκτιο έχει ανάγκη τέτοιες φωνές.

Μαχητής Θεσσαλονίκης 11 Ιουνίου 2010 στις 10:32 μ.μ.  

ελπίζω να μην το "επισημάνουν" και το egersis2 (όπως το egersis που αν κ πέρασε πάνω από χρόνος η επισήμανση παραμένει- όταν είναι για πατριωτικά ιστολόγια πολύ το σκέφτεται η google ε; τυχαίο;;)!

Καλή δύναμη αδέρφια

Ανώνυμος 11 Ιουνίου 2010 στις 11:30 μ.μ.  

ΚΑΛΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ!!!!/ΚΡΑΤΗΣΤΕ ΖΩΝΤΑΝΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΗ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΟΨΥΧΗ ΦΩΝΗ

ΙΩΝ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΡΩΜΑΝΟΣ 12 Ιουνίου 2010 στις 2:22 π.μ.  

Καλώς επανήλθατε παιδιά. Το διαδίκτυο έχει ανάγκη τη φωνή όσο περισσοτέρων πατριωτών γίνεται. Οι ημέρες που ζούμε θα καθορίσουν την πορεία μας ως Έθνος στο μέλλον. Κανέις δεν περισσεύει.

ΕΡΡΩΣΘΕ

http://lalei-kairia.blogspot.com

Unknown 12 Ιουνίου 2010 στις 3:29 π.μ.  

Σας ευχαριστώ όλους και όλες για τα καλά σας λόγια.

ΘΑΝΟΣ ΚΟΥΚ 12 Ιουνίου 2010 στις 10:58 π.μ.  

Καλη αρχή φίλοι μου.
Θα ειμαστε πάντα στο πλευρό σας.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP