Σάββατο 10 Ιουλίου 2010

ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ....

Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνο το ταξίδι. Ιούλιος 2008. Προορισμός τα Ελληνοσκοπιανά σύνορα και το φυλάκιο της Νίκης. Μπλόκο στους Γυφτοσκοπιανούς. Ο τόπος βράζει απ τη ζέστη. Το ταξίδι ατέλειωτο και οι ατυχίες στο ταξίδι μεγάλες κι αξέχαστες....Το πρωί φτάνουμε στο φυλάκιο της Νίκης. Σιγά σιγά έρχονται τ αδέλφια μας απ όλες τις γωνιές της Δυτικής Μακεδονίας. Παρατασόμαστε. Μια τεράστια ελληνική σημαία μπροστά. Λίγοι ανυπόταχτοι Έλληνες κόντρα στο ρεύμα. Την ώρα που άλλοι βρίσκονται σε παραλίες και απολαμβάνουν το μπάνιο τους και το καφέ τους σε κάποιο δροσερό καφέ εμείς στάζουμε από ιδρώτα στα σύνορα. Αρχίζουν τα συνθήματα. ''Η Μακεδονία είναι Ελληνική, αλήτες προδότες πολιτικοί''. Τραγουδάμε το Μακεδονία ξακουστή και απέναντί μας τα πουλμαν των Γυφτοσκοπιανών σταματάνε διστάζοντας να περάσουν. ΟΧΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ.

Έρχονται δημοσιογράφοι και καλύπτουν το γεγονός. Αργότερα είδαμε τις μπούρδες που μετέφεραν χαρακτηρίζοντας ''εμπρηστικό'' σύνθημα το Μακεδονία ξακουστή!!! Η αστυνομία είναι εκεί. Μας λέει να φύγουμε και να ανοίξουμε το δρόμο. Δεν υποχωρούμε. Ούτε τότε, ούτε ποτέ. Μετά από ώρες έρχεται εισαγγελέας από τη Κοζάνη...Λειτούργησε Κυριακάτικα το κράτος και οι υπηρεσίες του μόνο για μας. Έχοντας πετύχει το σκοπό μας αποχωρούμε τραγουδώντας τον εθνικό ύμνο. Κανένας προβοκάτορας δεν πέρασε.

Ατέλειωτο κομβόι αυτοκινήτων προελαύνει προς τη Φλώρινα.Μπροστά η τεράστια ελληνική σημαία. Στη διαδρομή γράφονται συνθήματα στους τοίχους. Για να τονωθεί το ηθικό των Ελλήνων και να βλέπουν σε ποια Ιερή Γη πατάνε οι προβοκάτορες. Μπαινουμε στη Φλώρινα. Ο κόσμος βγαίνει στα μπαλκόνια. Όλοι χειροκροτούν και φωνάζουν συνθήματα. Μια παρέα μικρών παιδιών παρελαύνει στο πεζοδρόμιο φωνάζοντας πιο δυνατά απ όλους μας. Νιώθουμε σα να μπήκαμε απελεύθερωτες στη πόλη. Η χαρά και η ικανοποίηση στα πρόσωπα των κατοίκων απερίγραπτη.
Να ξανάρθετε παιδιά, να έρχεστε πιο συχνά γιατί όλοι μας έχουν ξεχάσει μας λέει με δάκρυα στα μάτια μια ηλικιωμένη. Και πως μπορούμε να κάνουμε αλλιώς; Μετά από ώρες φεύγουμε.

ΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ. ΘΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΟΥΜΕ
Περισσότεροι το επόμενο καλοκαίρι του 2009
Κι ακόμα πιο πολλοί φέτος.
18 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010 ΣΤΗ ΦΛΩΡΙΝΑ.
Κόντρα στο ρεύμα των σκοτεινών καιρών μια αχτίδα φωτός η παρουσία μας, η φωνή μας και οι πράξεις μας. Ακολουθήστε μας.

egersis

1 σχόλια:

Ανώνυμος 13 Ιουλίου 2010 στις 11:57 π.μ.  

Δεν ανήκω πολιτικά στον ίδιο χώρο με σας, αλλά αισθάνομαι υπερήφανος για σας.
Απλά και μόνο που ενδυθήκατε την Γαλανόλευκη και την αυταπάρνηση.


Όσο ζείτε, ελπίζω.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP