Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

Το απέραντο φρενοκομείο των ανδρεικέλων υπουργών

Γράφει ο Θύμιος Παπανικολάου

Να μας συγχωρέσει ο Βαγγέλης Δεληπέτρος για την αλλαγή του τίτλου. Ο δικός του τίτλος αδικούσε το εξαιρετικά εύστοχο και σατυρικό κείμενό του…

Άλλα εννοούν!

Από ΒΑΓΓΕΛΗ ΔΕΛΗΠΕΤΡΟ

Μερικοί υπουργοί έχουν βαλθεί κυριολεκτικά να μας τρελάνουν, λες και δεν αρκούν τα μέτρα που φέρνει το Μνημόνιο που προσυπέγραψαν και με ιδιαίτερη ζέση υλοποιούν.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο Αν. Λοβέρδος που δήλωσε, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι «τα φαρμακεία στην Ελλάδα είναι πολλά και θα πρέπει να λιγοστέψουν»!

ΕΝΑΣ υπουργός δηλαδή που προσπαθεί, ή τουλάχιστον έτσι διατείνεται, να ανοίξει τα...
κλειστά επαγγέλματα στον τομέα του, όπως προβλέπει και το φιρμάνι της τρόικας που έχει για ευαγγέλιο, δηλώνει ότι οι επαγγελματίες ενός χώρου πρέπει, στο όνομα της απελευθέρωσης (!), να γίνουν λιγότεροι.

ΜΟΝΟ εδώ και μόνο από στέλεχος της συγκεκριμένης κυβέρνησης μπορούσε να γίνει μια τέτοια δήλωση και ένα σωρό ΜΜΕ να την αναμεταδίδουν ασχολίαστη, χωρίς στοιχειώδεις, έστω, ενστάσεις στο όνομα της κοινής λογικής.

ΓΙΑΤΙ εύκολα κάθε πολίτης της χώρας διαπιστώνει ότι και τα περίπτερα είναι πολλά και τα σουβλατζίδικα και οι καφετέριες και τα μικρά εμπορικά, αλλά και τα ταξί, τα βενζινάδικα, τα ΠΡΟ-ΠΟτζίδικα, ακόμη και τα ΜΜΕ πολλά είναι.

ΜΟΝΟ οι βιομηχανικοί εργάτες δεν είναι πολλοί, γιατί με τα μέτρα που έλαβαν, ή αυτά που «λησμόνησαν» να λάβουν ένα σωρό προϋπάρξαντες του κ. Λοβέρδου στους υπουργικούς θώκους, τα φουγάρα έγιναν «καπνός» και οι εργάτες της βιομηχανίας δημοτικοί και δημόσιοι υπάλληλοι, για να τους βρίσκουν και αυτούς τώρα πολλούς οι Λοβέρδοι και να θέλουν να τους λιγοστέψουν.


ΟΠΟΤΕ, πού πάει το πράγμα; Αν ακολουθήσουμε την πολιτική κατεύθυνση που προδιαγράφεται από τη δήλωσή του και αφού είναι υπουργός κάποιο πολιτικό στόχο θα έχει στο μυαλό του, δεν μπορεί απλώς να πετάει παρόλες σαν καφενόβιος ρήτορας που πήρε φόρα_ τότε δεν θα αργήσει ο καιρός που και άλλοι συνάδελφοί του θα πιάσουν το νήμα και θα αρχίσουν ως μεγάλοι τραγουδιστές να άδουν για το... λιγόστεμα, με τα παπαγαλάκια βεβαίως να τους κρατούν το ίσο.

ΛΙΓΟΤΕΡΑ φαρμακεία λοιπόν αλλά περισσότερα ράφια με φάρμακα στα σουπερμάρκετ; Λιγότερα σουβλατζίδικα αλλά περισσότερα πόστα για ορισμένες αλυσίδες εστίασης; Λιγότεροι ταξιτζήδες αλλά κατάληψη του κενού από εταιρείες ταξί; Λιγότερα περίπτερα σαν κι αυτά που έχουμε και περισσότερα «κιόσκια»; Λιγότεροι δημοσιογράφοι και περισσότερα φερέφωνα; Λιγότεροι επαγγελματίες και περισσότεροι υπάλληλοι;

ΚΑΙ ΤΙ υπάλληλοι! Χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, χωρίς δικαιώματα, δίχως φωνή. Ο καθείς και τα ζόρια του για να μη ζορίζονται οι ελίτ. Γι' αυτό, άλλωστε, δεν φρόντισαν να μετατρέψουν το υπουργείο Εργασίας σε υπουργείο Απασχόλησης, κάτι που οπωσδήποτε γνωρίζει ο (και) συνταγματολόγος κ. Λοβέρδος; Ειδικοί στις μετονομασίες και μαέστροι στις επικοινωνιακές τεχνικές, άλλα λένε και άλλα εννοούν, για άλλα παίρνουν «λαϊκή εντολή» και άλλα υλοποιούν.

Η ΕΛΛΑΔΑ της... απελευθέρωσης που οραματίζονται οι κυβερνητικοί εγκέφαλοι αποκαλύπτεται όλο και περισσότερο κομμένη και ραμμένη στα μέτρα μιας απόλυτης ισοπέδωσης που καίει ζωές στην πυρά του θριάμβου των κερδοσκόπων.

το είδαμε εδώ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP