Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

Δουλειά- δουλειά στον Έλληνα εργάτη

Συνεχίζεται η κατάληψη των συμβασιούχων στον δήμο της Αθήνας. 

Αθήνα 28 Μαρτίου 2011

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Από τις 14:30 της Δευτέρας 21/03/2011 εμείς, οι Εργαζόμενοι Συμβασιούχοι του Δήμου Αθηναίων, με την στήριξη όλων των Σωματείων των Εργαζομένων του Δήμου της Αθήνας, βρισκόμαστε στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου μας, βρισκόμαστε στο κέντρο των αποφάσεων της Πρωτεύουσας, κάνοντας την Ύστατη προσπάθεια μας να διεκδικήσουμε την αξιοπρέπεια του εργαζομένου που μας ταιριάζει και να αποτινάξουμε από πάνω μας την ταμπέλα του ενοικιαζόμενου σκλάβου.

Στην απέλπιδα αυτή ενέργεια μας οδήγησαν:

Η αδιαλλαξία του Δημάρχου, ο οποίος αρνήθηκε να είμαστε παρόντες σε ένα ζήτημα που καθορίζει το μέλλον μας και εκμεταλλευόμενος την ανάγκη για εργασία προβαίνει στην απροκάλυπτη αντικατάστασή μας με μια εκ νέου ομάδα ομήρων

Της Ελληνικής Κυβέρνησης που θεωρεί το εργασιακό δυναμικό αυτής της χώρας ανακυκλώσιμους υπηρέτες.

5, 10, 15 χρόνια τώρα είμαστε εργαζόμενοι που καθημερινά ερχόμαστε σε επαφή με τους κατοίκους αυτής της πόλης. Είμαστε οι εργαζόμενοι που μαζεύουμε τα σκουπίδια, είμαστε οι εργαζόμενοι που επιλύουν τα καθημερινά προβλήματα των κατοίκων της Αθήνας, είμαστε οι εργαζόμενοι που προσφέρουν αγωγή και φύλαξη στα παιδιά των δημοτών, είμαστε οι εργαζόμενοι που στηρίζουν την άθλησή, είμαστε οι εργαζόμενοι που διατηρούμε το λιγοστό πράσινο της πόλης μας, είμαστε οι εργαζόμενοι που διεκπεραιώνουν τις υποθέσεις όλων των κατοίκων αυτής της πόλης.
Είμαστε οι εργαζόμενοι που δίνουμε την ψυχή μας καθημερινά, είμαστε οι εργαζόμενοι που ακρωτηριαστήκαμε στο καθήκον. Είμαστε εμείς που κρατάμε 5, 10 και 15 χρόνια το Δήμο λειτουργικό.

Ενάμιση χρόνο τώρα είμαστε υπό διωγμό.

Γίναμε χρησιμοποιημένα εργαλεία που ενώ είναι απαραίτητα, θυσιάζονται στο βωμό της οικονομικής κρίσης που άλλοι έφτιαξαν. Ήδη οι συνάδελφοι εργαζόμενοι stage είναι στο δρόμο. Γίναμε φτηνοί εργάτες δίχως δικαιώματα αντικαταστάσιμοι εν ριπή οφθαλμού.

Νομίζουν ότι είμαστε η εύκολη λύση για τη μείωση του κόστους. Εργαζόμενοι των 400€ , κάθε μέρα, χωρίς άδειες, δίχως κανένα απολύτως εργασιακό δικαίωμα.

Ενάμιση χρόνο φωνάζουμε, αγωνιζόμαστε, είμαστε στους δρόμους. Δεν θέλει να μας ακούσει κανείς από τους ιθύνοντες αυτής της κατάστασης. Χθές, σήμερα η υπομονή μας τελείωσε. Στέρεψε. Το μόνο που μας έμεινε είναι το Δίκαιο. Είμαστε εργαζόμενοι, όχι δούλοι.

Έχουμε δικαίωμα στην εργασία, το λέει το Σύνταγμα.

Δεν υπάρχει πλέον πισωγύρισμα. Η επόμενη μέρα φέρνει την ανεργία

Ζητάμε την άμεση αλλαγή του Νομοθετικού πλαισίου για την μετατροπή των συμβάσεων μας σε αορίστου χρόνου.

Ο αγώνας για δικαίωση κορυφώνεται.

Συνάδελφοι εργαζόμενοι συμβασιούχοι και μη από όλη την Ελλάδα, σας καλούμε εδώ, στο κέντρο λήψεων αποφάσεων της Πρωτεύουσας, στο Δημαρχείο του Δήμου Αθηναίων, να διεκδικήσουμε όλοι μαζί το αυτονόητο, σταθερή , μόνιμη και αξιοπρεπή εργασία.

από το greekalert και το simbasiouxoidaem.blogspot 

1 σχόλια:

Ανώνυμος 1 Μαΐου 2014 στις 2:04 μ.μ.  

ΚΑΘΕ ΑΛΛΟΔΑΠΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΕΙΣ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝ ΑΝΕΡΓΟΣ!
http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/ethnikistikh-prwtomagia-ston-stathmo-larishs-prwtes-eikones

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP