Κυριακή 10 Απριλίου 2011

ΕΚΛΟΓΕΣ Ε.Φ.Ε.Κ. ΑΘΗΝΑΣ – Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ

Συμφοιτητή, συμφοιτήτρια,
Πρωτίστως επιθυμούμε να σε ευχαριστήσουμε για την στήριξη και την εμπιστοσύνη σου στο κίνημα μας στις εκλογές της Ε.Φ.Ε.Κ. Αθήνας, την 3η Απριλίου 2011.
Σε καιρούς δύσκολους για την ιδιαίτερη μας Πατρίδα αλλά και για τον Ελληνισμό γενικότερα και ενώ το αντιομοσπονδιακό κίνημα δέχεται...
πυρά από όλους ανεξαιρέτως (βλ. αποκοπή της χορηγίας από τον Οργανισμό Νεολαίας, ανυπόστατα ψεύδη, λασπολογία, χτυπήματα κάτω από την μέση), το Αυτόνομο, Ανυπότακτο ΔΡΑΣΙΣ – Κ.Ε.Σ. κατάφερε να κατέλθει στις φοιτητικές εκλογές και να βγει αλώβητο, κερδίζοντας μάλιστα ποσοστό που φτάνει το 17% και για ελάχιστες ψήφους θα μπορούσε η μοναδική Αυτόνομη φωνή των Αθηνών να εκπροσωπείται από δύο αντιπροσώπους στον σύλλογο.
Η ψήφος εμπιστοσύνης στο κίνημα μας φανερώνει ένα και μοναδικό πράγμα. Η νεολαία αποστρέφεται πολιτικές του εξευτελισμού και της υποταγής. Οι νέοι το 2011 δεν μπαίνουν σε καλούπια. Το 17% δεν αποτελεί περιθώριο αλλά είναι μια δύναμη αντίστασης. Μια φωνή που καταπνίγει τα προδοτικά σχεδία που επιβουλεύονται οι εν Κύπρο προσκυνημένοι ταγοί.
Δυστυχώς πολλοί έπεσαν ξανά στην παγίδα του «θα μας φαν οι αριστεροί» από τη μία και του «να μην πέσει ο σύλλογος στα χέρια της ακροδεξιάς» από την άλλη και άφησαν την Ε.Φ.Ε.Κ., τον ιστορικό μας σύλλογο να ελέγχεται από προσκυνημένους ομοσπονδιακούς. Δυστυχώς η διμερής συνεργασία του ΔΗΣΑΚΕΛ ενδυναμώθηκε. Αυτό όμως δεν μας πτοεί, εφόσον μέσα στην καταχνιά και την αβεβαιότητα υπάρχει μια φωνή δυνατή, ξεκάθαρη. Μια φωνή η οποία στηρίζεται από το 17% των φοιτητών.
Η ενδυνάμωση του Αυτόνομου Αντιομοσπονδιακού κινήματος έχει τεράστια σημασία. Όλοι μαζί γινόμαστε μια φωνή που τρυπάει τα αυτιά των ξεπουλημένων πολιτικών. Τους προκαλούμε πονοκέφαλο. Το τείχος αντίστασης όλο και μεγαλώνει. Είναι καιρός που οι προδότες και οι λοιποί εχθροί θα «σπάσουν τα μούτρα τους» μετά την πρόσκρουση στο τεράστιο Αντιομοσπονδιακό τείχος.
Συμφοιτητή, συμφοιτήτρια,
Για άλλη μια φορά σ’ ευχαριστούμε για την στήριξη και την εμπιστοσύνη σου. Σε καλούμε να πυκνώσεις τις τάξεις του κινήματος μας για να μην επιτρέψουμε να ξεπουλήσουν την Πατρίδα μας. Όλοι μαζί να βροντοφωνάξουμε πως τούτη η γη δεν χαρίζετε, δεν πουλιέται. Όλοι μαζί να περάσουμε το μήνυμα πως οι νέοι της Κύπρου δεν συμβιβάζονται με καμιά ομοσπονδία. Οι νέοι της Κύπρου ΑΠΑΙΤΟΥΝ την ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΔΙΚΑΙΗ ΚΑΙ ΒΙΩΣΙΜΗ ΛΥΣΗ που δεν είναι άλλη από την ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ. Εμείς δηλώνουμε ευθαρσώς και ξεκάθαρα πως θα είμαστε εδώ. Όσα εμπόδια κι αν μας βάλουν, όσο ψηλά κι αν είναι.

ΕΚ ΤΟΥ Δ.Σ.
Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ - Κ.Ε.Σ.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP