Δευτέρα 16 Μαΐου 2011

Δεν παίρνουν αναρρωτική άδεια φοβούμενοι ότι θα απολυθούν

Υπό καθεστώς τρόμου δουλεύουν πλέον οι περισσότεροι εργαζόμενοι, φτάνοντας στο σημείο να μην παίρνουν καν αναρρωτική άδεια φοβούμενοι ότι θα απολυθούν, σύμφωνα με μία νέα μελέτη.

Ο βρετανικός οργανισμός ψυχικής υγείας Mind πήρε συνεντεύξεις από...
2.000 εργαζόμενους για τις παρούσες συνθήκες εργασίας τους, διαπιστώνοντας πως στα δύο τρίτα των περιπτώσεων η δουλειά έχει γίνει πιο εντατική και οι προϊστάμενοι πιο απαιτητικοί.

Επιπλέον, ο ένας στους τρεις δήλωσε πως τον αγχώνουν πολύ οι περικοπές στη δουλειά του, ενώ το 48% δήλωσαν πως προτιμούν να πηγαίνουν άρρωστοι στη δουλειά παρά να λείψουν έστω και μία μέρα διότι φοβούνται ότι θα απολυθούν.

Παρ’ ότι όμως το 60% είπαν πως νιώθουν πλέον καταβεβλημένοι έως καταθλιπτικοί από το εργασιακό στρες, ο ένας στους πέντε είπαν πως δεν λένε τίποτα για ό,τι νιώθουν, διότι πιστεύουν πως αν το κάνουν θα απολυθούν.

Όντως, η έρευνα έδειξε πως απ’ όσους είπαν στους προϊσταμένους τους πως έχουν πρόβλημα, το 22% απολύθηκαν ή παραιτήθηκαν.

Οι εκπρόσωποι του Mind έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου, τονίζοντας πως τα προβλήματα ψυχικής υγείας των εργαζομένων έχουν πλέον φτάσει σε ανησυχητικό επίπεδο, με τις περικοπές και την απώλεια των θέσεων εργασίας να τους συνθλίβουν ψυχικά.

Οι εργαζόμενοι πλήττονται επίσης από την εντατικοποίηση της εργασίας, τους μη ρεαλιστικούς στόχους και τους κακούς μάνατζερ.

«Η αρνητικότητα που εξακολουθεί να περιβάλλει το εργασιακό στρες και τα προβλήματα ψυχικής υγείας είναι ανεπίτρεπτη στην σύγχρονη εποχή», δήλωσε ο εκτελεστικός διευθυντής του Mind κ. Πωλ Φάρμερ.

«Η πίεση και το στρες μπορεί να αποτελεί μέρος της εργασιακής ζωής, αλλά το να μην δέχονται οι επιχειρήσεις πως όλοι οι άνθρωποι έχουν κάποια όρια, είναι ένα λάθος που τους κοστίζει εκατομμύρια. Το στίγμα είναι τόσο μεγάλο, που οι εργαζόμενοι φοβούνται πως αν τολμήσουν να μιλήσουν για το στρες, θα χάσουν τη δουλειά τους».

Και συνέχισε: «Τα προβλήματα ψυχικής υγείας υπάρχουν σε όλους τους εργασιακούς χώρους, αλλά προς το παρόν λιμνάζουν δίχως να κάνουν κάτι οι επιχειρήσεις για να τα αντιμετωπίσουν».

Ο κ. Φάρμερ τόνισε πως αν θέλουν να πάψουν να χάνουν χρήματα οι επιχειρήσεις, πρέπει να φροντίσουν να είναι το προσωπικό τους ευτυχισμένο, κάνοντας συχνά διαλείμματα και έχοντας τη δυνατότητα να μιλάει για τις πιέσεις που νιώθει στη δουλειά του.

«Οι – λιγοστές προς το παρόν – επιχειρήσεις που ήδη εφαρμόζουν τέτοιες τακτικές, βλέπουν ήδη το όφελος, με τις αναρρωτικές άδειες να μειώνονται, το κόστος να περιστέλλεται και το προσωπικό τους να είναι παραγωγικό και πιστό σε αυτές», πρόσθεσε. «Είναι ώρα να αλλάξουν όλοι οι εργοδότες την στάση τους απέναντι στα προβλήματα ψυχικής υγείας που σχετίζονται με τη δουλειά».

Aπό τα καθεστωτικά ''ΝΕΑ''

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP