Σάββατο 18 Ιουνίου 2011

Ο θίασος άλλαξε θέση στους παλιάτσους…

…οι πλατείες όμως θα παραμείνουν γεμάτες!

Έγινε και ο ανασχηματισμός… Ως συνήθως ο Παπανδρέου έκανε άνω κάτω τον κόσμο για το τίποτα. Ουσιαστικά στο τσίρκουλο που είχε για κυβέρνηση άλλαξε θέση στα …νούμερα και τους παλιάτσους. Τί άλλαξε στην κυβέρνηση επί της ουσίας; Ποια επανεκκίνηση ευαγγελίζονται;

Η πιο σοβαρή, αν μπορεί να την χαρακτηρίσει κανείς έτσι, αλλαγή...
είναι ο ατιμωτικός υποβιβασμός του πρώην, κατά κοινή ομολογία αποτυχημένου, “ τσάρου” της οικονομίας σε …Μπιρμπίλη, όπως είπε το πρωί ο Α. Γεωργιάδης και η αντικατάστασή του από τον Ε. Βενιζέλο.

Και λοιπόν; Θα αλλάξει κάτι ουσιώδες τώρα;

Η αλλαγή αυτή είναι προφανές ότι εξυπηρετεί εσωκομματικές συναινετικές πολιτικές για να μην διαλυθεί πλήρως το ΠΑΣΟΚ και να πλασαριστεί στον ηλίθιο, όπως πιστεύουν, λαουτζίκο μια επιφανειακή αλλαγή ως αλλαγή ουσίας.

Σίγουρα ο Παπακωνσταντίνου ήταν αντιπαθής από τους Έλληνες, στιγνός και μισητός. Ο Βενιζέλος έχει το προτέρημα να ρητορεύει, να μιλάει με γοργιεία σχήματα, αλλά στο τέλος να μην λέει τίποτα! Αυτό νομίζουν ότι αρκεί για να πειστεί ο λαός να συναινέσει στην ευθανασία του;

Θα αλλάξει κάτι; Θα αναδιαπραγματευτεί το Μνημόνιο; ή το Μεσοπρόθεσμο;

Δεν θα επιβάλει μειώσεις μισθών και συντάξεων; δεν θα φορολογήσει την γκοζόζα ως είδος πολυτελείας; δεν θα εξωθήσει χιλιάδες ακόμη στην ανεργία; Και πολύ αμφιβάλλω ότι θα τηρήσει τώρα συνεπή στάση και θα επιμείνει στην υπερψήφιση του μεσοπρόθεσμου από 180 βουλευτές, όπως υποστήριζε πριν από λίγες μέρες.

Το ηλίθιο ύφος ικανοποίησης του πρωθυπουργού κατά την ορκωμοσία δείχνει ξεκάθαρα πόσο έχουν χάσει κάθε επαφή με την κοινωνία. Αυτός νομίζει ότι την γλίτωσε! Κούνια που τον κούναγε…

Γελάνε και τα παρδαλά κατσίκια μαζί τους και κλαίει ένα ολόκληρο έθνος με την κατάντια του να τον κυβερνάνε γελωτοποιοί εριφίων..

Ο κόσμος στο Σύνταγμα δεν ζητάει την απομάκρυνση των προσώπων, που ούτε αυτή έγινε, αλλά την αλλαγή της εθνοκτόνας πολιτικής που ακολουθούν τα τσιράκια του Μνημονίου.

Κι αν νομίζουν ότι με επικοινωνιακά πυροτεχνήματα και λογικές “ άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς” θα ξεγελάσουν τους ” ιθαγενείς”, πλανώνται πλάνην οικτράν!

Ο λαός ζητάει να φύγουν, όχι μόνο αυτοί και το Μνημόνιό τους, αλλά μαζί τους όλο το σάπιο πολιτικό σύστημα.

Και την απάντηση θα την πάρουν από εκεί που φοβούνται περισσότερο, όπως αποδεικνύεται πάνω από 20 μέρες τώρα, από τις πλατείες που δεν κατάφεραν να τις κάνουν δικές τους, από τον κόσμο που τους φτύνει και έχει εγκαταλείψει τα μαντριά τους…

Το Σύνταγμα κι αυτό το σαββατοκύριακο πρέπει να βουλιάξει, να καταλάβουν πως είναι παρείσακτοι πλέον στην Βουλή…

αἰέν ἀριστεύειν

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP