Δευτέρα 29 Αυγούστου 2011

Η δημοσιογραφία σας βρωμάει ρατσισμό και θάνατο…

Τρεις ημέρες μετά την δολοφονία του Μανώλη Καντάρη στο κέντρο της Αθήνας, ένας άτυχος μετανάστης από το Πακιστάν βρίσκεται μαχαιρωμένος μέχρι θανάτου στα Πατήσια. Αμέσως τα δημοσιογραφικά και πολιτικά χαλκεία παίρνουν φωτιά. Οι δημοσιογράφοι “διαρρέουν” ρατσιστική επίθεση, επικαλούνται “μαρτυρίες” όπου οι δράστες μιλούσαν Ελληνικά. Ακολουθούν οι πολιτικοί που αρπάζουν την ευκαιρία για να “συμψηφίσουν” την....
 
στυγνή δολοφονία του Καντάρη με την “ρατσιστική” δολοφονία του άτυχου μετανάστη.
Φτάνουν μέχρι το σημείο να κάνουν “σημαία” το στυγερό έγκλημα σε δημοτικά συμβούλια, σε εκδηλώσεις πολιτικών οργανώσεων και κομμάτων, σε ραδιοφωνικές συνεντεύξεις και τηλεοπτικές εμφανίσεις.
Έφτασε η στιγμή και αποκαλύφθηκαν οι ένοχοι του εγκλήματος, που όπως για χιλιάδες άλλες δολοφονίες οικονομικών μεταναστών, δεν ήταν άλλοι από συμμορίες δουλεμπόρων. Τον δολοφόνησαν επειδή η οικογένεια του αδυνατούσε να πληρώσει τα λύτρα – “μεταφορικά” στις συμμορίες του θανάτου.
Οι δράστες λοιπόν ήταν ακόμα μία συμμορία Πακιστανών. Για τους φυσικούς αυτουργούς μιλάμε, διότι υπάρχουν και οι ηθικοί αυτουργοί, τα “αφανή” μέλη αυτών των συμμοριών.

κλικ για μεγέθυνση..
Ποιός θα τολμούσε λοιπόν να χαλκεύσει μία τέτοια είδηση πάνω στον θάνατο ενός νέου ανθρώπου; Ποιός υπάνθρωπος θα τολμούσε να χαλκεύσει μία είδηση δολοφονίας ώστε να την εκμεταλλευθεί πολιτικά; Μην έχετε ακόμα αμφιβολίες. Είναι οι συνεργάτες των δουλεμπόρων. Λαδωμένα καθάρματα που παίρνουν ένα γενναίο μερτικό από το άφθονο μαύρο χρήμα της φρίκης. Είναι τα ίδια καθάρματα που σιωπούν μπροστά στις χιλιάδες δολοφονίες μεταναστών αλλά κραυγάζουν για την μπίζνα της Υπατίας, σε συνεργασία με την Τουρκία που συνεχίζει να ασκεί το ιστορικό της σπορ: Το δουλεμπόριο.
Είναι τα ίδια καθάρματα που απέκρυψαν ότι το Πακιστανικό απόβλητο που έστελνε γυναικόπαιδα για σφαγή από εμπόρους οργάνων, διατηρούσε ανταλλακτήριο συναλλάγματος και ήταν εξέχον μέλος με “ακτιβιστική δράση” ενάντια στον ρατσισμό και την ξενοφοβία. Μιλάμε για άνθρωπο που έστελνε παιδάκια στα σφαγεία! Μιλάμε για έναν άνθρωπο που αντιπροσωπεύει το διαχρονικό σκότος, τον εξουσιασμό και την τυρανία στον πλανήτη.
Μιλάμε για ανθρώπους που δέχονται αυτά τα αιματοβαμμένα λεφτά. Είναι συνένοχοι στην διαχρονική αλληλουχία των πραγματικών ρατσιστικών εγκλημάτων όπου οι άνθρωποι μεταφράζονται σε “δολάρια ανά κεφάλι”. Είναι συνεργοί στις δολοφονίες και στους τεμαχισμούς των πτωμάτων. Οι δράστες τεμαχίζουν με μαχαίρια για να εξαφανίσουν τα πειστήρια, αυτοί τεμαχίζουν με την βρωμερή τους πένα για να εξαφανίσουν την μπόχα που αναδύουν οι χιλιάδες νεκροί.
Όταν οι προσταγές των ζωντανών εξυπηρετούν το ψεύδος, εμείς θα υπακούσουμε στις εντολές των νεκρών.
olympia.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP