ΜΙΤ: Ο Γιλμάζ, οι ‘μαύρες επιχειρήσεις’ και το τσιγάρο στην Ακρόπολη…
Με μία σιβυλλική αλλά γεμάτη νόημα δήλωση ο πρώην πρωθυπουργός της Τουρκίας, ο παλαιός γνωστός και «φίλος» Μεσούτ Γιλμάζ επιβεβαίωσε ουσιαστικά πως πίσω από τις μεγάλες πυρκαγιές της δεκαετίας του 90’ στην Ελλάδα κρύβονται «μαύρες επιχειρήσεις» της ΜΙΤ.
Πιο συγκεκριμένα...
ο Τούρκος πολιτικός σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Μπιργκούν» (όπως οι αναγνώστες του «defencepoint.gr» μπορούν να διαβάσουν και σε άλλη σχετική ανάρτηση) δήλωσε με νόημα πως η αλήστου μνήμης, Τανσού Τσιλέρ, δεν ενημέρωσε τον διάδοχό της, δηλαδή τον ίδιο όταν την διαδέχθηκε στον πρωθυπουργικό θώκο, τον Ιούνιο του 1996, για το που ακριβώς κατευθύνονταν τα «μαύρα χρήματα» τα οποία είχαν σχέση με «την απόπειρα για πραξικόπημα στο Αζερμπαϊτζάν και τα αντίποινα στα δάση της Ελλάδας».
Από πού να αρχίσει και πού να τελειώσει κάποιος για τη συγκεκριμένη δήλωση. Ας επισημάνουμε δύο – τρία θέματα που ανακύπτουν από αυτή:
Πρώτον, επιβεβαιώνεται για ακόμα μία φορά πως η Άγκυρα διεξάγει κανονικές πολεμικές επιχειρήσεις σε βάρος της Ελλάδας ακόμα και σε ειρηνική περίοδο. Γιατί όμως να χαρακτηρίσουμε την συγκεκριμένη επιχείρηση ως «πολεμική»; H καταστροφή της χλωρίδας και της πανίδας ενός ακριτικού – και όχι μόνο νησιού, ας θυμηθούμε τι συνέβη εκείνη τη περίοδο στην πανέμορφη Ικαρία (ή τη Σάμο), αποτελεί κίνηση αποδυνάμωσης της οικονομικής ζωής της περιοχής, της ποιότητας ζωής αλλά και του τουρισμού. Με άλλα λόγια ακολουθείς μία πολιτική εσκεμμένης ερημοποίησης μίας περιοχής με στόχο να την στραγγαλίσεις οικονομικά, δημογραφικά και περιβαλλοντολογικά. Επιπροσθέτως, εάν μιλάμε και για περιοχή η οποία αποτελεί και «στόχο», δηλαδή μιλάμε για νησί στο ανατολικό Αιγαίο και όχι για νησίδα στην… Κηφισίας, τότε ουσιαστικά καταστρέφεις και τα αμυντικά πλεονεκτήματα του τόπου αυτού, αφού αποκαλύπτεις στρατιωτικές εγκαταστάσεις και προετοιμάζεις το έδαφος, το «απελευθερώνεις», από εμπόδια τα οποία θα μπορούσαν να δυσχεράνουν μία αεραποβατική ενέργεια.
Δεύτερον, είναι σαφές πως οι Τούρκοι πρωθυπουργοί δεν αντιτίθενται σε τέτοιου είδους πρακτικές αφού το «παράπονο» του κυρίου Γιλμάζ δεν είναι η πρακτική που ακολουθείται κατά μίας γειτονικής χώρας, αλλά το ότι δεν ενημερώθηκε πλήρως από τη γυναίκα η οποία πήγε να τινάξει στον αέρα την περιοχή, το βράδυ των Ιμίων, για το που ακριβώς κατευθύνθηκαν τα ποσά τα οποία είχαν να κάνουν με τις μαύρες επιχειρήσεις κατά της Ελλάδας (την περίπτωση του Αζερμπαϊτζάν, απλά την αφήνουμε διότι για το τι συμβαίνει στην χώρα αυτή σε σχέση με τη Τουρκία, έχουμε αναφερθεί πολλάκις, ενώ δεν φτάνουν δέκα διδακτορικές διατριβές για να ολοκληρώσουμε).
Τρίτον, τουλάχιστον για τους παροικούντες στην Ιερουσαλήμ, αυτούς τους οποίους οι Αγγλοσάξονες χαρακτηρίζουν ως «intelligence community», εάν θα μπορούσε μία τέτοια σοβαρή έννοια να χαρακτηρίσει κάτι το παρεμφερές και για την ελληνική περίπτωση της αρπακόλλας, του «ωχ αδερφάκι μου» και του «έχει ο Θεός», είναι ενδιαφέρον να επισημάνουμε πως ο Μ. Γιλμάζ χαρακτηρίζει την πράξη, δηλαδή την καταστροφή της χλωρίδας, κατά της Ελλάδας ως «αντίποινα». Θα έχει πολύ ενδιαφέρον να μάθουμε από τον πρώην πρωθυπουργό της γειτονικής χώρας τι ακριβώς τους έκανε η Ελλάδα έτσι ώστε η Τουρκία να αποφασίσει να κάψει τα δάση μας, ως… αντίποινα.
Για να το πάμε και λίγο στο παραπολιτικό, μάλλον «αντίσταση» έκανε ο ίδιος ο Μ. Γιλμάζ όταν επί της πρωθυπουργίας τους, αμέσως μετά τη πτώση της Τ. Τσιλέρ, είχε επισκεφθεί επισήμως την χώρα μας, και στην επίσκεψη –προσκύνημα, όπως είχε αναφερθεί τότε, στον Ιερό Βράχο της Ακροπόλεως, είχε την φαεινή ιδέα να σβήσει το τσιγάρο του σε… μάρμαρο στο έδαφος το οποίο και πάτησε με το πόδι του, μάλλον για να μη προκαλέσει… πυρκαγιά. Το συμβάν ήταν τόσο προκλητικά… βλακώδες ώστε η ίδια η σύζυγος του τον κατσάδιασε μπροστά στις κάμερες!!!
defence-point
Πιο συγκεκριμένα...
ο Τούρκος πολιτικός σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Μπιργκούν» (όπως οι αναγνώστες του «defencepoint.gr» μπορούν να διαβάσουν και σε άλλη σχετική ανάρτηση) δήλωσε με νόημα πως η αλήστου μνήμης, Τανσού Τσιλέρ, δεν ενημέρωσε τον διάδοχό της, δηλαδή τον ίδιο όταν την διαδέχθηκε στον πρωθυπουργικό θώκο, τον Ιούνιο του 1996, για το που ακριβώς κατευθύνονταν τα «μαύρα χρήματα» τα οποία είχαν σχέση με «την απόπειρα για πραξικόπημα στο Αζερμπαϊτζάν και τα αντίποινα στα δάση της Ελλάδας».
Από πού να αρχίσει και πού να τελειώσει κάποιος για τη συγκεκριμένη δήλωση. Ας επισημάνουμε δύο – τρία θέματα που ανακύπτουν από αυτή:
Πρώτον, επιβεβαιώνεται για ακόμα μία φορά πως η Άγκυρα διεξάγει κανονικές πολεμικές επιχειρήσεις σε βάρος της Ελλάδας ακόμα και σε ειρηνική περίοδο. Γιατί όμως να χαρακτηρίσουμε την συγκεκριμένη επιχείρηση ως «πολεμική»; H καταστροφή της χλωρίδας και της πανίδας ενός ακριτικού – και όχι μόνο νησιού, ας θυμηθούμε τι συνέβη εκείνη τη περίοδο στην πανέμορφη Ικαρία (ή τη Σάμο), αποτελεί κίνηση αποδυνάμωσης της οικονομικής ζωής της περιοχής, της ποιότητας ζωής αλλά και του τουρισμού. Με άλλα λόγια ακολουθείς μία πολιτική εσκεμμένης ερημοποίησης μίας περιοχής με στόχο να την στραγγαλίσεις οικονομικά, δημογραφικά και περιβαλλοντολογικά. Επιπροσθέτως, εάν μιλάμε και για περιοχή η οποία αποτελεί και «στόχο», δηλαδή μιλάμε για νησί στο ανατολικό Αιγαίο και όχι για νησίδα στην… Κηφισίας, τότε ουσιαστικά καταστρέφεις και τα αμυντικά πλεονεκτήματα του τόπου αυτού, αφού αποκαλύπτεις στρατιωτικές εγκαταστάσεις και προετοιμάζεις το έδαφος, το «απελευθερώνεις», από εμπόδια τα οποία θα μπορούσαν να δυσχεράνουν μία αεραποβατική ενέργεια.
Δεύτερον, είναι σαφές πως οι Τούρκοι πρωθυπουργοί δεν αντιτίθενται σε τέτοιου είδους πρακτικές αφού το «παράπονο» του κυρίου Γιλμάζ δεν είναι η πρακτική που ακολουθείται κατά μίας γειτονικής χώρας, αλλά το ότι δεν ενημερώθηκε πλήρως από τη γυναίκα η οποία πήγε να τινάξει στον αέρα την περιοχή, το βράδυ των Ιμίων, για το που ακριβώς κατευθύνθηκαν τα ποσά τα οποία είχαν να κάνουν με τις μαύρες επιχειρήσεις κατά της Ελλάδας (την περίπτωση του Αζερμπαϊτζάν, απλά την αφήνουμε διότι για το τι συμβαίνει στην χώρα αυτή σε σχέση με τη Τουρκία, έχουμε αναφερθεί πολλάκις, ενώ δεν φτάνουν δέκα διδακτορικές διατριβές για να ολοκληρώσουμε).
Τρίτον, τουλάχιστον για τους παροικούντες στην Ιερουσαλήμ, αυτούς τους οποίους οι Αγγλοσάξονες χαρακτηρίζουν ως «intelligence community», εάν θα μπορούσε μία τέτοια σοβαρή έννοια να χαρακτηρίσει κάτι το παρεμφερές και για την ελληνική περίπτωση της αρπακόλλας, του «ωχ αδερφάκι μου» και του «έχει ο Θεός», είναι ενδιαφέρον να επισημάνουμε πως ο Μ. Γιλμάζ χαρακτηρίζει την πράξη, δηλαδή την καταστροφή της χλωρίδας, κατά της Ελλάδας ως «αντίποινα». Θα έχει πολύ ενδιαφέρον να μάθουμε από τον πρώην πρωθυπουργό της γειτονικής χώρας τι ακριβώς τους έκανε η Ελλάδα έτσι ώστε η Τουρκία να αποφασίσει να κάψει τα δάση μας, ως… αντίποινα.
Για να το πάμε και λίγο στο παραπολιτικό, μάλλον «αντίσταση» έκανε ο ίδιος ο Μ. Γιλμάζ όταν επί της πρωθυπουργίας τους, αμέσως μετά τη πτώση της Τ. Τσιλέρ, είχε επισκεφθεί επισήμως την χώρα μας, και στην επίσκεψη –προσκύνημα, όπως είχε αναφερθεί τότε, στον Ιερό Βράχο της Ακροπόλεως, είχε την φαεινή ιδέα να σβήσει το τσιγάρο του σε… μάρμαρο στο έδαφος το οποίο και πάτησε με το πόδι του, μάλλον για να μη προκαλέσει… πυρκαγιά. Το συμβάν ήταν τόσο προκλητικά… βλακώδες ώστε η ίδια η σύζυγος του τον κατσάδιασε μπροστά στις κάμερες!!!
defence-point
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου