Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2011

Mια επιστολή στον δημοσιογράφο Τέρενς Κουϊκ (κανάλι Κόντρα)


Τέρενς Κουϊκ,παρατηρώ πώς την ώρα τού δελτίου .....
πού παρουσιάζεις, παράλληλα περνά διαφήμιση-τραίηλερ για την κυκλοφορία και διάδοση τής εφημερίδας Αυριανή (πού ποτέ δεν συμπάθησα,όπως και κάθε λαϊκίστικο ή τυχοδιωκτικό έντυπο πού σήμερα είναι εδώ,αύριο εκεί,μεθαύριο παραπέρα ανάλογα με τούς "ανέμους" τού όποιου καθεστώτος,συστήματος ή κυβέρνησης,ανάλογα με το που τα "παίρνει" και ποια κρατικά συμφέροντα καλύπτει και υπηρετεί συνένοχα)....


Φυσικό είναι αφού και η Αυριανή όπως και το κανάλι πού δουλεύεις ανήκουν στον ίδιο εργοδότη Γιώργο Κουρή,αλλά εδώ προκύπτει άλλη μια φορά έγκλημα χωρίς τιμωρία ή ουδεμία αναφορά έστω στο έγκλημα σε βάρος συναδέλφων σου....

Θα ήθελα λοιπόν να πάρεις θέση για το άδικο και άθλιο τού πράγματος, για την υπόθεση των δημοσιογράφων τής Αυριανής και τού Φίλαθλου πού είναι απλήρωτοι εδώ και αρκετούς μήνες από τον "δημοκράτη" και "επιχειρηματία-κτηματία" εργοδότη,όπως επίσης για τούς απλήρωτους εργαζομένους στον σταθμό Αλτερ πού κάνουν επίσχεση εργασίας για να πάρουν στα χέρια τους(τι παράνοια αλήθεια να τούς αρνούνται και να τούς κατακρατούν τα αυτονόητα) ότι τούς ανήκει....

Όπως και να αναφερθείς επιτέλους στους συναδέλφους σου στα ΜΜΕ πού ολοένα και περισσότεροι κάθε μέρα(όπως και όλοι οι υπόλοιποι μισθωτοί σε αυτό το καπιταλιστικό σφαγείο πού σκοτώνει στο όνομα τού κέρδους και των τραπεζών)απολύονται ή απειλούνται από τις εργοδοσίες καναλιών και εφημερίδων με περικοπές μισθών....

Η σιωπή (όλων των "γνωστών" μεγαλοδημοσιογράφων πού υποστηρίζουν δήθεν πώς κάνουν "πολιτική ενημέρωση" στον αστικό τύπο) μπροστά στον αγώνα Ατών συναδέλφων σου στο κανάλι Αλτερ πού αγωνίζονται για τα απλήρωτα δεδουλευμένα τους ή για τον ένα μήνα αγώνα των εργαζομένων στην Χαλυβουργία,κυριολεκτικά "σπάει" το χρωματιστό τοπίο τής οθόνης αποκαλύπτοντας πόσο μαύρο είναι,σκληρό και παγωμένο χωρίς αλληλεγγύη και ευαισθησία.....

ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΜΙΣΘΩΤΗΣ ΣΚΛΑΒΙΑΣ,ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ,ΤΗΣ ΠΕΙΝΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΜΕ ΠΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΞΕΝΟΙ, ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ

Παπαδόπουλος Παναγιώτης (Κάϊν)(ένας ακόμη απλήρωτος και απολυμένος μισθωτός σκλάβος)
μεμονωμένο άτομο από το αναρχικό κίνημα

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΛΗΡΩΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΜΕΝΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ, ΤΕΧΝΙΚΟΥΣ,ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ ΣΤΑ ΜΜΕ (ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΑΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ, ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑΣ).
το είδαμε εδώ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP