Σάββατο 7 Ιανουαρίου 2012

Μην τραβάτε τo καζανάκι με το καπάκι ανοιχτό!

Η είδηση μπορεί να προσφέρεται για άφθονα χιουμοριστικά σχόλια, αλλά στην πραγματικότητα μόνο αστεία δεν είναι. Βρετανοί επιστήμονες ανακάλυψαν πως όταν τραβάμε το καζανάκι με το καπάκι της λεκάνης ανοιχτό...

διασπείρονται στον αέρα μικρόβια που μπορεί να μεταδοθούν σε άλλους ανθρώπους.

Ο καθηγητής Μαρκ Γουϊλκοξ, κλινικός διευθυντής Μικροβιολογίας στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία του Ληντς, εξήγησε πως όταν το καπάκι είναι ανοιχτό και τραβήξουμε το καζανάκι, σηκώνεται ένα νέφος βακτηρίων που εγκαθίσταται στις παρακείμενες επιφάνειες.

Το γεγονός αυτό δεν αποτελεί προσωπική του εκτίμηση, αλλά συμπέρασμα μελέτης που πραγματοποίησε με συναδέλφους του και η οποία δημοσιεύεται στην «Διεθνή Επιθεώρηση Νοσοκομειακών Λοιμώξεων» (IJHI).

Η μελέτη έγινε με αποστειρωμένες λεκάνες, στις οποίες τοποθέτησαν κόπρανα μολυσμένα με ένα επικίνδυνο ενδονοσοκομειακό βακτήριο, το κλωστρίδιο difficile, που αποτελεί αιτία πολύ σοβαρής διάρροιας.

Οι επιστήμονες τράβηξαν το καζανάκι με τα καπάκια των λεκανών ανοιχτά, διαπιστώνοντας ότι το κλωστρίδιο εκτοξευόταν 25 εκατοστά πάνω από το κάθισμα των λεκανών και εν συνεχεία έπεφτε στις γύρω επιφάνειες.

Το χειρότερο είναι πως 90 λεπτά αργότερα εξακολουθούσε να υπάρχει γύρω από τις λεκάνες - στο πάτωμα, στον παρακείμενο νιπτήρα και στις ίδιες τις λεκάνες.

Όταν οι επιστήμονες επανέλαβαν το πείραμα με κλειστά τα καπάκια, δεν εντοπίστηκε ίχνος του βακτηρίου στις γύρω περιοχές, με εξαίρεση τα ίδια τα καπάκια.

Οι επιστήμονες προχώρησαν την έρευνά τους ένα βήμα παραπέρα, χρωματίζοντας το νερό στη λεκάνη με μια ειδική βαφή, κλείνοντας το καπάκι και τραβώντας το καζανάκι. Όπως ανακάλυψαν, με κάθε τράβηγμα, στο εσωτερικό του καπακιού εκτοξεύονταν έως 50 σταγόνες βαμμένου νερού.

«Είναι σαφές από αυτά τα πειράματα ότι το καπάκι της λεκάνης υπάρχει για κάποιο λόγο», τόνισε ο δρ Ουϊλκοξ.

Η ειρωνεία της μελέτης είναι πως πραγματοποιήθηκε σε νοσοκομειακές λεκάνες - και είναι συνηθισμένη τακτική να αφαιρούνται τα καπάκια στις λεκάνες των νοσοκομείων, για να αποφεύγεται η επιμόλυνση από τα βρώμικα χέρια.

Ωστόσο, πάρα πολλοί άνθρωποι δεν κλείνουν ποτέ το καπάκι της λεκάνης - ούτε στο σπίτι ούτε στον χώρο εργασίας τους - και προφανώς δεν είναι μόνο το κλωστρίδιο που μπορεί να εξαπλωθεί στους γύρω χώρους.

«Τα πράγματα είναι απλά», τόνισε ο δρ Ουϊλκοξ. «Να κλείνετε το καπάκι και μετά να τραβάτε το καζανάκι. Και ασφαλώς να μην βγαίνετε ποτέ από την τουαλέτα εάν δεν καθαρίσετε πρώτα τα χέρια σας καλά, με σαπούνι και νερό».

Ας σημειωθεί ότι, όπως γράφουν οι ερευνητές στο άρθρο τους, αυτή είναι η πρώτη μελέτη που γίνεται για να διερευνηθεί η διασπορά του κλωστριδίου difficile όταν τραβάμε το καζανάκι.
xalarotiko

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP