Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

Τὸ τέλος τοῦ «χθές»!

Μπουμπουλίνα by . Ἐχθὲς (23/1) ἡ Μάρω μας ἐδήλωσε παραίτησι ἀπὸ τὴν ἐργασία της.
Ἡ Μάρω εἶναι δασκάλα καὶ δὲν εἶναι κάποια ποὺ «ἔχει»!
Εἶναι κάποια ποὺ δὲν ἔχει ΤΙΠΟΤΑ!!!
Ἀπολύτως τίποτα!
Ζεῖ ἐδῶ καὶ μῆνες πάρα πολὺ δύσκολα, δίχως...

θέρμανσι, μὲ τὰ πολὺ πολὺ λιγοστὰ ποὺ τῆς ἄφηναν οἱ τράπεζες καὶ τὰ ἁρπακτικὰ τοῦ δημοσίου.

Δῆλα δή, ἡ Μάρω ποὺ ἄφησε τὴν σίγουρη δουλειά της στὸ δημόσιο, ποὺ δὲν νοιάστηκε γιὰ τὸ ἐὰν τὸ παιδί της θὰ ἔχῃ αὔριο τὸ πρωΐ στέγη καὶ τροφή, ποὺ δὲν φοβήθηκε τὸ κρύο, τὴν βροχή, τὸν ἀέρα, τὸ πεζοδρόμιο, τὴν μοναξιά, τόλμησε κάτι ποὺ κανένας μας δὲν τολμᾶ!

Τόλμησε νὰ ἀφήσῃ, ἀκόμη καὶ τὰ λιγοστὰ ποὺ τῆς ἔδιδαν κάποιαν ἀσφάλεια, πρὸ κειμένου νὰ παραμείνῃ ἐλεύθερη!

Τέτοιαν ἀξιοπρέπεια, τέτοιο ἦθος, τόσην πίστη στὸ ἀποτέλεσμα δὲν ἔχω ξανασυναντήσει στὴν ζωή μου.

Τὴν θαυμάζω τὴν Μάρω.

Ὅπως θαυμάζω καὶ κάθε Μάρω, ἐπώνυμη ἢ ἀνώνυμη.

Τοὺς θαυμάζω διότι αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι θὰ κάνουν ὅσα ἀπαιτοῦνται πρὸ κειμένου νὰ φθάσουμε ὅλοι μας στὸ Τέλος! Ἕνα Τέλος Τέλειον!

Ἐὰν ἡ Μάρω ἐδήλωνε παραίτησι πρὸ ἑνὸς ἔτους, νὰ εἴμαστε σίγουροι πὼς λίγοι θὰ καταπιάνονταν μὲ τὴν «τρέλλα» της! Πάρα πολὺ λίγοι!

Σήμερα ὅμως αὐτὴ ἡ κίνησις εἶναι κάτι σημαντικότατον γιὰ ὅλους μας!

Εἶναι σημάδι καὶ ἀρχή!

Εἶναι τὸ τέλος τοῦ «χθές»! Ἡ ἀρχὴ τοῦ τέλους τοῦ «χθές»!

Μία μόνη Μάρω μπορεῖ νά φέρῃ τήν Ἄνοιξι τῆς Ἐλευθερίας;

Ἕνας κοῦκος μπορεῖ νά φέρῃ τήν ἄνοιξι;

Ναί! Μία μόνον Μάρω! Ἕνας κοῦκος! Ἕνας Κολοκοτρώνης!

Ναί, αὐτοὶ εἶναι ποὺ θὰ φέρουν τὴν ἄνοιξιν!

Μετὰ τὴν δημοσίευσι τῆς παραιτήσεώς της, δέχθηκα πάρα πολλὰ τηλεφωνήματα καὶ μηνύματα. Ὅλα ἀφοροῦσαν στὴν πράξι τῆς κοπέλας καὶ στὰ συγχαρητήρια ποὺ τῆς ἔστελναν!

Ξέρετε ποιοί τηλεφώνησαν; Ποιοί καταπιάστηκαν μέ τό νά τήν συγχαροῦν;

Μόνον αὐτοὶ ποὺ κατάλαβαν τὴν πράξι της! Μόνον αὐτοὶ ποὺ συνειδητοποίησαν τὴν Ἀρχή!

Θέλουμε δὲν θέλουμε, μποροῦμε δὲν μποροῦμε, ἀντέχουμε δὲν ἀντέχουμε, κουβαλᾶμε μίαν Μάρω μέσα μας ὅλοι! Ἀκριβέστερα, κουβαλᾶμε ὅλοι μέσα μας, αὐτοὶ τοὐλάχιστον ποὺ δὲν πωλοῦν Πατρίδα, μίαν Μάρω. Μίαν Μπουμπουλίνα! Μίαν Σπαρτιάτισσα! Εἶναι ἡ Φύσις μας. Δὲν γίνεται νὰ τὴν ἀρνηθοῦμε!

Ἡ στιγμὴ τῆς Μαρίας ἦταν αὐτή! Ἡ δική μου, ἡ δική σου, ἡ δική του εἶναι κάποια ἄλλη! Κι ἔρχεται! Τὴν «μυρίζουμε» παντοῦ γύρω μας!

Ἐκείνη ἡ μοναδικὴ στιγμή, ποὺ θὰ μεταμορφώσῃ τὸν ἁπλὸ ἄνθρωπο σὲ ἥρωα!

Ἐκείνη ἡ στιγμὴ ποὺ μόνον ἐμεῖς θὰ ἀντιληφθοῦμε!

Ὅταν ἔχουμε τέτοιες Μαρίες ἀνάμεσά μας, τί μποροῦν νά κάνουν οἱ Νενέκοι καί οἱ Ἐφιᾶλτες;

Ὅταν ἔχουμε στήν γειτονιά μας τέτοιες Μπουμπουλίνες, ποιός στρατός, ποιά ἀστυνομία, ποιός δοσίλογος μπορεῖ νά μᾶς σταματήσῃ;

Ἡ Μαρία, ἡ Μάρω μας, ἔδωσε τὸ σύνθημα.

Κάποιοι τὸ κατάλαβαν καὶ κάποιοι κοντεύουν νὰ τὸ καταλάβουν!

Ὅ,τι ἔκανε ἡ κοπέλα τὸ ἔκανε γιὰ τὸν ἑαυτόν της. Δὲν θέλει ὁπαδούς, ἀκολούθους καὶ χειροκροτητές. Δὲν τῆς χρειάζονται!

Θέλει Πατρίδα ἐλεύθερη καὶ θὰ κάνῃ τὰ πάντα πρὸ κειμένου νὰ τὴν ἀποκτήσῃ!

Αὐτὸ εἴμαστε, κι ἂς μὴν τὸ ἔχουμε καταλάβει ἀκόμη! Ὅσοι εἴμαστε!

Θέλουμε Πατρίδα ἐλεύθερη καὶ θὰ φέρουμε τὴν Γῆ ἀνάποδα, πρὸ κειμένου νὰ τὴν κερδίσουμε! Μὲ ὅποιο κόστος! Μὲ ὅποιον πόνο! Μὲ κάθε τίμημα!

Φιλονόη.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP