Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2012

Ήρθε η ώρα να σαρωθούν, ο «ρεαλισμός» των δωσίλογων και η αριστερά με την ροζ κορδέλα

Ο «ρεαλισμός» είναι το φιλοσοφικό βάθρο της πολιτικής ανικανότητας και προδοσίας.

«Ο «ρεαλιστής» είναι ανίκανος να κοιτάξει πέρα από τα πόδια του. Παρατηρεί μόνο τα εμπόδια, τις ελλείψεις, τα αυλάκια από...

 τους τροχούς, τις στραπατσαρισμένες μπότες και τα σπασμένα πιατικά… Γι’ αυτό η πολιτική του είναι φοβισμένη, φευγαλέα, οπορτουνιστική, καταφαγωμένη από το σκεπτικισμό, επεισοδιακή» (Τρότσκι).

Αυτός ο «ρεαλισμός» αποτελεί, σήμερα, το κυρίαρχο πολιτικό χαρακτηριστικό της λεγόμενης «αριστεράς» και της πλούσιας και πολύχρωμης ποικιλίας των «αντιμνημονιακών».

ΟΛΟΙ αυτοί, ενώ καταγγέλλουν, θορυβωδώς και «ανατρεπτικά», την πραξικοπηματική κυβερνητική τρόικα των τοκογλύφων, σέβονται την παράνομη «νομιμότητά» της, συμμετέχουν στη Βουλή (το «δημοκρατικό» ντεκόρ της ευρω-χούντας) ΚΑΙ δεν την ΑΝΑΤΡΕΠΟΥΝ στην ΠΡΑΞΗ, στην ΕΞΕΓΕΡΣΗ και ΟΡΓΑΝΩΣΗ του ΔΡΟΜΟΥ, διότι δεν είναι «ρεαλιστικό»!!!!

ΔΟΛΟΦΟΝΕΙΤΑΙ ο ελληνικός λαός ανελέητα και κτηνωδώς, η Ελλάδα ξεπουλιέται στους νέους αποικιοκράτες, καταλύονται τα πάντα, ακόμα και τα στοιχειωδέστερα δικαιώματα της καπιταλιστικής «νομιμότητας» και ΟΛΟΙ αυτοί που παριστάνουν τους υστερικούς εκφραστές και υπηρέτες του λαού και της Ελλάδας, σαρακοφαγωμένοι από το «ρεαλισμό» της αστικής «νομιμότητας», δεν βάζουν μπουρλότο στη λαϊκή ΟΡΓΗ: Δεν προωθούν στην ΠΡΑΞΗ (όχι στα λόγια), τις πολιτικές και οργανωτικές εκείνες πρωτοβουλίες της ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ της λαϊκής οργής…

Η ΟΡΓΗ κοχλάζει και το μόνο που κάνουν ΟΛΟΙ αυτοί οι «ρεαλιστές» του γενικού ξεσηκωμού στα λόγια είναι το «κλείδωμα» της ΟΡΓΗΣ στα μπουκάλια της κομματικής χειραγώγησης, της εκτόνωσης και της κούρασης, στους αγωγούς των κομματικών και συνδικαλιστικών παρελάσεων, στη δημαγωγία της εκλογικής εμπορίας…

Ο «ρεαλισμός» τους δεν τους επιτρέπει να εγκαταλείψουν τη Βουλή, να βγουν στην πρώτη γραμμή στους δρόμους, να δώσουν τα πολιτικά και οργανωτικά τους εφόδια στην κοχλάζουσα και χειμαρρώδη λαϊκή ΟΡΓΗ, να ανοίξουν την «τάπα» της εκρηκτικής λαϊκής ενέργειας και αυτενέργειας: Κάτι τέτοιο δεν είναι «ρεαλιστικό», γιατί είναι ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, είναι ΕΞΕΓΕΡΣΗ του λαού εναντίον των δημίων και των αρπακτικών, καθώς και εναντίον κάθε ενσωματωμένης στο καθεστώς κομματικής γραφειοκρατίας…

ΕΔΩ μας θάβουν ζωντανούς, μετατρέπουν την Ελλάδα σε αποικία των πιο φονικών κτηνανθρώπων (των μαφιόζων του πλανήτη) και οι «ρεαλιστές» της «αριστεράς» κοιτάζουν μόνο τα πόδια τους, για να μην χάσουν τα «καθεστωτικά» τους γαλόνια και κυρίως το ρόλο του πυροσβέστη των εξεγέρσεων και του εγγυητή του καθεστώτος…

Καλούνε έτσι σε ΓΕΝΙΚΟ ΞΕΣΗΚΩΜΟ, αλλά οι ίδιοι (που διαθέτουν και τις πολιτικές και οργανωτικές δυνάμεις) δεν μπαίνουν στο τρικυμισμένο πέλαγος να κολυμπήσουν, ούτε καν να βραχούν: Ο «ρεαλισμός» της πολιτικής ενσωμάτωσης, συνακόλουθα της δειλίας, της ανικανότητας και της ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ…

Σήμερα, βεβαίως, που τα πάντα έχουν ισοπεδωθεί και καταλυθεί (η ίδια η Σκέψη και οι έννοιες των λέξεων), έχουμε τις πιο ακραίες, αποκρουστικές και μοχθηρές μορφές και στο «ρεαλισμό»: Το «ρεαλισμό» του δωσίλογου, το «ρεαλισμό» των κυβερνητικών ανδρεικέλων οι οποίοι, «ρεαλιστικά», μας ΕΜΠΑΙΖΟΥΝ και μας ΕΞΑΠΑΤΟΥΝ, χωρίς τσίπα…

Ο ραγιάς θεωρεί «ρεαλισμό» το ραγιαδισμό του…

Οι γερμανοτσολιάδες θεωρούσαν «ρεαλισμό» την κατοχή μας από τις στρατιές του χιτλερικού φασισμού…

Οι σύγχρονοι γερμανοτσολιάδες θεωρούν «ρεαλιστική πολιτική» την υπακοή και υποταγή στην ευρω-χούντα και στον πλανητικό φασισμό της Νέας Τάξης…

Για όλους αυτούς τους άθλιους, τους αξιοθρήνητους και γλοιώδεις ραγιάδες των «νταβάδων» (διεθνών και εγχώριων), η ΣΦΑΓΗ του ελληνικού λαού και η αποτέφρωση της Ελλάδας είναι «ρεαλισμός»!!!!

Είναι «ρεαλισμός» να εξοντώνουν κτηνωδώς τον ελληνικό λαό και ιδιαίτερα τα πιο αδύνατα και ευπαθή κοινωνικά στρώματα (φρενοβλαβής κοινωνικός ρατσισμός), είναι «ρεαλισμός» αυτή η αποτρόπαια και δικτατορική κλεψιά των εισοδημάτων να πηγαίνει στις τσέπες των τοκογλύφων, των τραπεζιτών και των ποικίλων ληστών…

Είναι «ρεαλισμός» για τα δωσίλογα κυβερνητικά ανδρείκελα να παίρνουν με το ένα χέρι τα δάνεια της ευρω-χούντας και με το άλλο χέρι (με το πάτημα ενός πλήκτρου) να επιστρέφονται αυτά τα δάνεια στους τοκογλύφους της ευρω-χούντας και στις επιδοτήσεις των τραπεζών.

Αυτό όμως είναι το ένα σκέλος του δωσίλογου «ρεαλισμού».

Το άλλο είναι το «σπιράλ της υπερχρέωσης» και του διαρκούς ξεζουμίσματος του ελληνικού λαού και της Ελλάδας.

Θαυμάστε το «ρεαλισμό» τους: Μας τρομοκρατούν κάθε τρεις μήνες για την καινούργια «δόση» μας, για να πάει η «δόση» στα ταμεία των δανειστών και των τραπεζών και ταυτόχρονα παίρνουν όλο και νέα μέτρα για το «άρμεγμα» κάθε λαϊκού και κοινωνικού πόρου, «άρμεγμα» που θα πάει και αυτό στα ταμεία των μαφιών του χρήματος.

ΤΗΝ πολλαπλή και πολυεδρική αυτή ΛΗΣΤΕΙΑ του ελληνικού λαού και της εθνικής μας διάλυσης και υποθήκης την λένε «ρεαλισμό».

ΤΗΝ φρικιαστική δολοφονία μας για τη διάσωση των δημίων και ληστών τη λένε «ρεαλισμό»…

Και από πάνω λένε «ρεαλισμό» και τη μοχθηρία του εμπαιγμού μας: Ο «ρεαλιστικός» εμπαιγμός των θεατρικών παραστάσεων που δίνονται από τους πολιτικούς αρχηγούς, τους πολιτικάντηδες κάθε κοπής και χρώματος και από τις «πόρνες» των ΜΜΕ (ιδιαίτερα από αυτές)…

Έτσι, εντελώς, «ρεαλιστικά» βγήκε ο Σαμαράς, να μας πει ότι «πάλεψε» για να …κατακτήσει την τελειωτική σφαγή μας και το μακάβριο όλεθρό μας…

Όταν ο Σωκράτης διατύπωνε το «γνώθι σαυτόν», ασφαλώς θα είχε στο νου του κάτι αξιοθρήνητους τύπους σαν τον Αντώνη Σαμαρά…

Μα δεν ντρέπεται να περιφρονεί τόσο προσβλητικά και κραυγαλέα τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού;

Δεν ντρέπεται να εμφανίζει σαν «ρεαλισμό» και «σωτηρία» το «κλείδωμα» του φέρετρου-Ελλάς, του φέρετρου του ελληνικού λαού;…

Για τον άλλο «ρεαλιστή», το όνειδος της πολιτικής μας ζωής, τον κλόουν-λαγό Καρατζαφέρη δεν θα γράψουμε: Οι αναθυμιάσεις της δυσοσμίας του έχουν «αγγίξει» και τους πιο ανεγκέφαλους οπαδούς του, αλλά και περνάνε πλέον σε δεύτερο πλάνο, διότι τη σκυτάλη την «γράπωσε», τώρα, ο Αντώνης Σαμαράς…

Θα υπομείνουμε ακόμα για πολύ όλους αυτούς τους «ρεαλιστές» του δωσιλογισμού και του ΕΜΠΑΙΓΜΟΥ μας;

ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ να σαρώσουμε τους ληστές και τους δημίους μας, τους βιαστές και τους δολοφόνους μας…

ρεσαλτο

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP