Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

Η ΖΩΗ ΕΝ ΤΑΦΩ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

 Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Σοκ υπέστη όλη η Ελλάδα από τη συγκλονιστική αυτοκτονία του συνταξιούχου φαρμακοποιού χθες το πρωί. Οχι μόνο από το τραγικό προσωπικό στοιχείο που πάντα ενέχει μια οποιαδήποτε αυτοκτονία και γι' αυτό συνεγείρει τον συναισθηματικό κόσμο όλων των ανθρώπων που μαθαίνουν την είδηση.

Η χθεσινή αυτοκτονία δονεί...


συθέμελα την ελληνική κοινωνία ολόκληρη πάνω απ' όλα επειδή είχε υψηλότατο περιεχόμενο πολιτικού συμβολισμού.

Είναι καταρχάς η επιλογή του τόπου που έλαβε χώρα το δραματικό γεγονός: στην Πλατεία Συντάγματος, με ό,τι αυτή συμβολίζει στην ελληνική Ιστορία. Μπροστά στηΒουλή, όπου οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι του λαού καθορίζουν τη μοίρα του ψηφίζοντας νόμους που ανυψώνουν ή καταβαραθρώνουν τη ζωή εκατομμυρίων Ελλήνων.

Εν συνεχεία ήταν η απόφαση τέλεσης της πράξης υπέρτατης θυσίας μέσα στο πλήθος. Οχι στην απελπιστική μοναξιά του ιδιωτικού χώρου. Ενώπιον του δήμου, του λαού, ώστε η αυτοκτονία να προσλάβει αυτοδικαίως χαρακτηριστικά κοινωνικού γεγονότος.

Η αυτοκτονία του συνταξιούχου φαρμακοποιού υπήρξε αναμφισβήτητα πολιτική πράξη. Αυτό το συμπέρασμα απορρέει κατά αδιαφιλονίκητο τρόπο από το σημείωμα που άφησε.

Θυσίασε το πιο πολύτιμο αγαθό που είχε, την ίδια τη ζωή του, σε μια απελπισμένη προσπάθεια να στείλει προς το πολιτικό κατεστημένο που κυβερνά την Ελλάδα ένα μήνυμα τόσο ηχηρό που δεν θα μπορούσε, αν όχι να αγνοήσει, τουλάχιστον να ισχυριστεί ότι δεν το άκουσε.

Θέλησε με αυτόν τον σπαρακτικό τρόπο να υπογραμμίσει με το ίδιο του το αίμα τις κοινωνικές συνέπειες της ασκούμενης πολιτικής.

Με το σημείωμα που άφησε καταγγέλλει με σκληρές εκφράσεις τους υπευθύνους και προβλέπει ποια θα είναι κατά την άποψή του η έκβαση της πολιτικής που υλοποιείται.

Εμείς δεν δικαιούμαστε να έχουμε αυταπάτες περί ευαισθητοποίησης της συντριπτικής πλειονότητας των συνιστωσών του πολιτικού συστήματος εξαιτίας του τραγικού γεγονότος. Είμαστε βέβαιοι ότι μάλλον με ενόχληση το αντιμετώπισαν.

Το σημείωμα του νεκρού δεν τους αφήνει περιθώρια, καθώς γράφει: «Η κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου εκμηδένισε κυριολεκτικά τη δυνατότητα επιβίωσής μου που στηριζόταν σε μια αξιοπρεπή σύνταξη που επί 35 χρόνια εγώ μόνον (χωρίς ενίσχυση κράτους) πλήρωνα. Επειδή έχω μια ηλικία που δεν μου δίνει την ατομική δυνατότητα δυναμικής αντίδρασης (χωρίς βέβαια να αποκλείω αν ένας Ελληνας έπαιρνε το καλάσνικοφ, ο δεύτερος να ήμουν εγώ) δεν βρίσκω άλλη λύση από ένα αξιοπρεπές τέλος πριν αρχίσω να ψάχνω στα σκουπίδια για τη διατροφή μου».

Και το σημείωμα καταλήγει τονίζοντας: «Πιστεύω πως οι νέοι χωρίς μέλλον κάποια μέρα θα πάρουν τα όπλα και στην πλατεία Συντάγματος θα κρεμάσουν ανάποδα τους εθνικούς προδότες, όπως έκαναν το 1945 οι Ιταλοί στον Μουσολίνι».

Είναι εξόφθαλμο ότι δεν είναι κάποιο προσωπικό αδιέξοδο ανεξάρτητο από την πολιτική, οικονομική και κοινωνική κατάσταση της χώρας που ώθησε τον εμφανώς πολιτικοποιημένο συνταξιούχο φαρμακοποιό στην πράξη του. Οπως είναι επίσης οφθαλμοφανές ότι ούτε το κίνημα διαμαρτυρίας κατά της εφαρμοζόμενης πολιτικής είναι σήμερα όπως χθες, πριν από την ανατριχιαστική κραυγή καταγγελίας του εκλιπόντος.

Θα διαπράξουν σοβαρό, βαρύτατο σφάλμα οι πολιτικοί, ιδίως αλλά όχι μόνο αυτοί που κυβερνούν, αν αγνοήσουν ουσιαστικά το μήνυμα της χθεσινής πολιτικής αυτοκτονίας, ελπίζοντας ότι σε μερικά 24ωρα το πολύ θα έχει ξεχαστεί, ότι θα έχει «αλεστεί» στις μυλόπετρες της καθημερινότητας και της καταιγιστικής επικαιρότητας που βομβαρδίζει τον ελληνικό λαό με αλλεπάλληλα πλήγματα καταβαράθρωσης. Μακάρι να μην κάνουν και αυτό το λάθος.

Η ελληνική κοινωνία έχει ήδη σχιστεί σε δύο στρατόπεδα, που με την πάροδο του χρόνου οι σχέσεις τους γίνονται όλο και πιο απόμακρες.

Η επίδειξη αλαζονείας τέτοιες εποχές μόνο κακό κάνει. Μπορεί να προκαλέσει μέχρι και όλεθρο, αν οι πολιτικοί δεν το συνειδητοποιήσουν εγκαίρως.
*Δημοσιεύτηκε στο ΕΘΝΟΣ την Πεμπτη 5 Απριλίου 2012

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP