Η επιστολή του πιο μ@λ@κ@ τοξότη του πλανήτη.

Αξίζει τον κόπο να διαβάσετε την επιστολή για να δείτε το μίσος των αυτοαποκαλούμενων αναρχικών .

Ο νεαρός άνδρας τον οποίον αναζητεί η αστυνομία, στο πλαίσιο της υπόθεσης του Τάσου Θεοφίλου, γνωστός και ως «τοξοβόλος του Συντάγματος», ανήρτησε επιστολή στον ιστότοπο «indymedia».

Διαβάστε ολόκληρη την επιστολή του:

«Ξεκινάω να γράφω επ' αφορμής της πρόσφατης στοχοποίησής μου από τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, ως συνεργό σε δολοφονία ενός ρουφιάνου...
κατά τη διάρκεια ληστείας τράπεζας στην Πάρο.
Δεν μας εκπλήσσουν οι χαρακτηρισμοί που χρησιμοποιεί , δεν περιμέναμε κάτι καλύτερο και ας είναι νεκρός ο αυτοκινητιστής . Οι αναρχικοί μισούν και χωρίς λόγο και εκτοξεύουν κατηγορίες εναντιον οποιουδήποτε . Κάνουν ακριβώς οτι και τα "μέσα μαζικής εξαπάτησης" που επικαλείται ο γραφικός τοξοβόλος ...

 Ο βασικός λόγος που γράφω είναι για να σπάσω το μονοπώλιο του λόγου της εξουσίας, τουλάχιστον γύρω απ' το πρόσωπό μου και τις επιλογές μου.

Είναι τέτοιο το μονοπώλιο αυτό που η επιστολή του γραφικού αυτού τύπου έχει παίξει σε όλο το διαδίκτυο , σε ιστοσελίδες που τις βλέπει περισσότερος κόσμος και απο τα ξεπεσμένα κανάλια .

Αντιγράψαμε την είδηση απο τον αντιεξουσιαστή "ζούγκλα"...

Όμως, τώρα, το βρώμικο αυτό παιχνίδι των μπάτσων έχει πάρει τραγικές διαστάσεις. Με στοχοποιούν για φόνο, ως συνεργό στη ληστεία της Πάρου. Δημιουργούν εντυπώσεις και πάλι διαστρεβλώνοντας μια πραγματικότητα, μιλώντας για επίθεση σε ανυποψίαστο πολίτη και λοιπές μαλακίες που σίγουρα δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Η επαναλαμβανόμενη αναφορά στο επάγγελμά του δημιουργεί την εντύπωση ότι οι ληστές τον πυροβόλησαν επειδή ήταν ταξιτζής (!) και όχι επειδή παρεμπόδισε τη διαφυγή τους, πράγμα που θα μπορούσε να αποβεί μοιραίο για τους ληστές, ενώ μία αναφορά στην πολιτική ταυτότητά του -ήταν υποστηρικτής της χούντας- δεν έγινε ποτέ.

Εδώ τι να πει κανείς ! Γνωρίζουμε οτι όλοι αυτοί οι λούμπεν εγκληματίες είναι στον κόσμο τους αλλά θα πρέπει να περιμένουμε και την εκτέλεση οποιουδήποτε παρεμποδίσει μια κοινώς αποδεκτή εγκληματική ενέργεια . Στο μέλλον γιατί όχι οι αναρχικοί να εκτελούν όποιον παππού προσπαθεί να εμποδίσει κάποιον Σομαλό να του κλέψει την σύνταξη. Μια σκέψη κάναμε...

Όσο για την πολιτική ταυτότητα του θύματος (που το ξέρει ο τοξοβόλος ; Εκτός αν δουλεύει στην ΕΥΠ όπως πολλοί απο τον χώρο του) λέμε απλά έλεος ! Όσο κι αν δεν γουστάρουμε την χούντα του εφοπλιστικού κεφαλαίου θα θέλαμε να πούμεστον αντιεξουσιαστή της πλάκας πως ζητάει πολιτικά φρονήματα όπως ακριβώς και ο φασισμός (έτσι δεν είναι; ) 

Βέβαια, αυτή είναι μια εικόνα που σχημάτισα πάλι απ' τους ίδιους τους δημοσιογράφους και δεν ήμουν εκεί να δω τι ακριβώς συνέβη, οπότε κρατάω τις επιφυλάξεις μου. Αυτό, βέβαια, δεν θα με κάνει να μην αναγνωρίσω τον ρόλο του ρουφιάνου σε αυτήν την περίπτωση. Πόσο μάλλον το γεγονός ότι με κατηγορούν για αυτό. Έχουν φτάσει στο σημείο να δείχνουν φωτογραφία από τη ληστεία και να συγκεκριμενοποιούν ποιο πρόσωπο είμαι! Και καπάκια, πετάνε τη φωτογραφία μου με το τόξο στο Σύνταγμα. Έτσι χειραγωγούν την κοινή γνώμη, με τέτοια τεχνάσματα κατασκευάζουν και εδραιώνουν κάθε ψεύδος που ευνοεί την εξουσία, για να πετύχουν την υποταγή του πληθυσμού.

Ο αντεξουσιαστής μπετόβλακας δεν καταλαβαίνει οτι η φωτό του έχει γεμίσει τον τόπο γιατί απλά είναι γραφικός. Όταν πρωτοεμφανίστηκε η εικόνα του τοξοβόλου όλη η Ελλάδα είχε διπλώσει απο τα γέλια με τον γραφικό με το τόξο. Την παρουσιάζουν σκόπιμα για να ειρωνευτούν , να γελοιοποιήσουν την λαική αντίσταση και να την συνδέσουν με τόξα, κλόουν και ζογκλέρ αποθαρρυνοντας ταυτόχρονα τον λαό να πολεμήσει. Γιατί πολλοί θα πουν "μα με αυτούς με τα τόξα θα πάω ; "  

Ας μην βλέπει τον εαυτό του σαν ήρωα λοιπόν , ας ανοίξει τα μάτια του κι ας δει τι είναι , ΕΝΑΣ ΓΡΑΦΙΚΟΣ.

 Τις κατασκευασμένες ειδήσεις βλέπει και πείθεται και ο κάθε επίδοξος ήρωας-ρουφιάνος, όπως ο Δημήτρης Μίχας, και θυσιάζεται για να υπηρετήσει την έννομη τάξη.
Δεν περνάει απο το "μυαλό" του τοξότη το γεγονός πως αν ο άτυχος αυτοκινητιστής περίμενε αυτήν την κατάληξη δεν θα γινόταν αυτό. Ο μεροκαματιάρης δεν θυσιαζεται για καμία έννομη ταξη απλά οι αναρχικοί όποιον δεν έχει την θεωρία του "απο το να με ληστεύουν προστίμησα να ληστεύω εγώ" τον βλέπουν ρουφιάνο.

Το ότι ξεκαθαρίζω τη θέση μου πως δεν ήμουν εκεί δεν είναι ένα τεχνικό ψεματάκι για να τη γλιτώσω. Είναι μια αλήθεια που πρέπει να διατυμπανίσω, γιατί, αν τους αφήσω να λένε ό,τι θέλουν, στο τέλος θα καταλήξω να χρεώνομαι τα πάντα. Και προτίθεμαι να αναλαμβάνω τις ευθύνες που μου αναλογούν.
Εν ολίγοις "έχω χεστεί και λέω όσα λέω μην τυχόν και μπλέξω" αλλά λέω οτι δεν με απασχολεί...

 Στην τελική, δεν διαπραγματεύομαι την ειλικρίνειά μου και υπερασπίζομαι με πάθος τη θέση ότι τα λεγόμενα των επαναστατών στον δημόσιο λόγο τους δεν νοείται να είναι ψεύδη. Γιατί, πολύ απλά, μια τάση να καθορίζονται τα κείμενα απ' την υπερασπιστική γραμμή εντός των θεσμών (κατανοητό σε έναν βαθμό), όταν εφαρμόζεται καταστρατηγώντας την αξία της ειλικρίνειας (όχι απέναντι σε μπάτσους και δικαστές, αλλά απέναντι σε αυτούς που θέλουμε να μας ακούσουν), καταλήγει ο λόγος να χάνει την επαναστατική σημασία του και να γίνεται τεχνική δικαστικής υπεράσπισης. Και στο τέλος οι επαναστάτες χάνουν την αξιοπιστία τους.
Δεν έχουμε δει επαναστάτη γραφικό , αστείο . Φανταστείτε τον Λένιν να αρπάζει ένα τόξο και να βαράει στον γάμο του Καραγκιόζη στα Τσαρικά ανάκτορα. Αλλά τι να λέμε τώρα , φασίστας κι αυτός. Αντί να ρίχνει βέλη και να υποστηρίζει φονιάδες ταξιτζήδων καθόταν να φτιάχνει τον κόκκινο στρατό και τέτοια βαρετά πράγματα...


Όταν έμαθα για τη ληστεία στην Πάρο, ενστικτωδώς η ψυχή μου τάχθηκε με το μέρος των δραστών. Θέλω να πιστεύω ότι οι μπάτσοι δεν θα καταφέρουν να τους πιάσουν.
Αναμενόμενο.  Είναι οι ίδιοι που πανηγυρίουν τους βιασμούς Ελληνίδων απο αλλοδαπούς όπως είχαν πανηγυρίσει τον φόνο των Ελλήνων στην Μαρφίν, μια ζωή ίδιοι , ξεφτίλες και σκατάδες.

 Διαβάζω δημοσιεύματα ότι είναι στα ίχνη τους και σκέφτομαι ''καλά παπαριές, και για μένα τόσες φορές είπαν ότι είναι στα ίχνη μου και ήταν όλες ψέματα. Μια φορά με είχαν στ' αλήθεια και οι δημοσιογράφοι έκαναν τουμπεκί ψιλοκομμένο, μάλλον θα παραπλανούν''...

Σε αυτό το σημείο υπάρχουν πολλά πράγματα που θα ήθελα να μοιραστώ με αυτό το γράμμα μου, αλλά αυτολογοκρίνομαι, γιατί πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος να βγάλει ο εχθρός συμπεράσματα που θα τον βοηθήσουν στον πόλεμο εναντίον μας. Ίσως έρθει η στιγμή που δεν θα έχει σημασία για τον εχθρό και μιλήσω τότε.

Σημαντικό είναι να αναφερθώ στον σύντροφο Τάσο Θεοφίλου που συνελήφθη για την υπόθεση αυτή. Δεν τον γνωρίζω προσωπικά, αλλά αναγνωρίζω στα γραπτά του έναν αξιοπρεπή άνθρωπο. Δεν εμπιστεύομαι τα λεγόμενα των μπάτσων και θα εμπιστευτώ ό,τι δηλώσει ο σύντροφος στο δημόσιο κείμενο του. Θεωρώ όμως ότι, όπως και να 'χει, έχει ανάγκη την αλληλεγγύη μας και όχι να ταφεί στη σιωπή. Του στέλνω μια αδερφική αγκαλιά και ένα "κουράγιο σύντροφε"».
Κάτι τα μάτια του Θεοφίλου , κάτι η αγκαλια...ρε τοξοβόλε μήπως...