Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2013

ΓΙΟΡΤΗ ΧΩΡΙΣ ΛΑΟ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΟΡΤΗ


Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Για άλλη μια φορά ζήσαμε το φαινόμενο η μεγάλη γιορτή του πολιούχου της Θεσσαλονίκης, του μεγαλομάρτυρα αγίου Δημητρίου, να γίνεται με αυστηρά αστυνομικά μέτρα, με τον κόσμο να μην τολμά να πλησιάσει τον ιερό ναό και με τους επισήμους να καμαρώνουν την μοναξιά τους εκφωνώντας λόγους εκτός τόπου και χρόνου. Άραγε...


ο μεγάλος αυτός άγιος έτσι θα ήθελε να τιμάται η μνήμη του, με τρεις χιλιάδες αστυνομικούς να φυλάγουν τους επισήμους και τον κόσμο να συνωστίζεται μακριά από τον ναό μη
μπορώντας ούτε ένα κερί να ανάψει στην μνήμη του αγίου του; Τα σιδερένια κάγκελα και τα ένστολα τείχη δεν ταιριάζουν στον άγιο Δημήτριο, δεν ταιριάζουν στην Θεσσαλονίκη, δεν ταιριάζουν σε τέτοιες γιορτές που σε τίποτα δεν θυμίζουν τις αυθόρμητες λαϊκές γιορτές άλλων εποχών, όταν σύσσωμος ο κόσμος μετείχε χωρίς αστυνομικούς αποκλεισμούς. Σήμερα μοναχά μια ψυχρή πρόσκληση ήταν στην γιορτή, μια αυστηρά επιλεγμένη και ελεγχόμενη πρόσκληση. Υπήρξαν προσκυνητές που είχαν έρθει από μακριά για να μετάσχουν της θειας λειτουργίας. Κρίμα. Η θεια λειτουργία στην επέτειο του αγίου Δημητρίου ήταν λειτουργία… prive. Η μεγάλη γιορτή του αγίου Δημητρίου, του πολιούχου της Θεσσαλονίκης μας, ήταν γιορτή prive. Όσο και αν δεν με αρέσει αυτός ο ξενικός όρος τον χαρίζω στους επισήμους, αυστηρά επιλεγμένους που βρίσκονταν αποκλεισμένοι, μόνοι τους, μέσα στον ναό.

Φέτος όμως η γιορτή αυτή είχε ξεχωριστή σημασία γιατί παρευρέθηκε και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης. Τι κρίμα που ο Παναγιώτατος δεν κατάλαβε ότι ο λαός, δηλαδή το εκκλησίασμα, ήταν εκτός εκκλησίας, ήταν απών και μονά οι φανταχτερές στολές και τα φανταχτερά ράσα βρίσκονταν μέσα στον χώρο του ναού. Είχε προηγηθεί η επίσκεψι του Παναγιώτατου στο τουρκικό προξενείο και η απονομή των ευσήμων του στον Κεμάλ Ατατούρκ. Κάποιοι την κίνηση αυτή την θεώρησαν πολύ σωστή γιατί υποστήριξαν ότι ο Χριστός δίδασκε να αγαπάμε τους εχθρούς ημών. Μήπως παρερμηνεύουν την ευαγγελική ρήση, «αγάπα τον εχθρό σου» ; Το «αγάπα τον εχθρό σου» δεν σημαίνει, «αγάπα και αποδέξου τα έργα του εχθρού σου», αλλά «προσευχήσου να μετανοήσει και να συγχωρηθεί ο εχθρός σου». Μήπως επιδοκιμάζοντας την ευχή του Πατριάρχη προς τον σφαγέα του ελληνισμού της Μικράς Ασίας, έτσι οδηγήθηκαν σε εωσφορική πλάνη ;

Τέτοια γιορτή του αγίου Δημητρίου δεν είχαμε ονειρευτεί, τέτοια Θεσσαλονίκη δεν την είχαμε ονειρευτεί, δεν την είχαμε καν φανταστεί. Η μεγάλη γιορτή του πολιούχου της Θεσσαλονίκης χωρίς κόσμο παρά μόνο με τις φανφάρες, τα ακριβά κουστούμια και τα ΜΑΤ να φυλάγουν τους επισήμους, τον Πατριάρχη και τους δεσποτάδες. Αναρωτιέμαι αν αυτοί οι άνθρωποι που σαν επίσημοι κατέκλυσαν τον άγιο Δημήτριο, στις 26/10, είχαν κάποια επίγνωση του ρεζιλέματος που ήταν τόσο έντονος στις εορταστικές εκδηλώσεις αυτής της χιλιόβασανισμένης πόλης ;

Μεγαλώνοντας μέσα από πολλά Θεσαλονικιώτικα σοκάκια, (απόφοιτος του 53ου δημοτικού, περιοχή Κασσάνδρου, του 4ου και 2ου εξατάξιου γυμνασίου Θεσσαλονίκης) και γνωρίζοντας χιλιάδες συμπολίτες μου, ειλικρινά θέλω να τους εκφράσω την μεγάλη μου ντροπή για όλο αυτό το ρεσιτάλ υποκρισίας. Η πόλη αυτή δεν γιόρτασε τον πολιούχο της, αλλά την υποκρισία όλων αυτών των επισήμων προσκεκλημένων.

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP