Καταδικάζω τη βιασύνη απ’ όπου κι αν προέρχεται

Μέσα στην γενικότερη ηλιθιότητα στην οποία βουλιάζει η χώρα, βλέπουμε στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς τον Κωνσταντίνο Καβάφη να καταδικάζει τη βία. Πάλι καλά που δεν έβαλαν εκείνο το ποίημά του στο οποίο τάσσεται υπέρ της θεωρίας των δυο άκρων.


Ο στίχος είναι από ένα από τα αναγνωρισμένα ποιήματα του Καβάφη το «Εν μεγάλη Eλληνική αποικία, 200 π.X.»
Πιο συγκεκριμένα...
ο Καβάφης γράφει:
«Ίσως δεν έφθασεν ακόμη ο καιρός.
Να μη βιαζόμεθα· είν’ επικίνδυνον πράγμα η βία.»
Στο ούτως ή άλλως σαρκαστικό ποίημα, ο Καβάφης αναφέρεται στη βία ως βιασύνη αλλά εμείς στα λεωφορεία διαβάζουμε για τη βία.

Η απομόνωση φράσεων ή λέξεων -με σκοπό την διαστρέβλωση- είναι εξόχως γκεμπελική και είδαμε να την διαπράττει καθημερινά η Ομάδα Αλήθειας της Νέας Δημοκρατίας που απαρτίζεται από καθάρματα-φίλους του Αντώνη Σαμαρά, για να πλήξουν τον ΣΥΡΙΖΑ ή όποιον θεωρούν πως είναι ΣΥΡΙΖΑ επειδή δεν είναι μαζί τους. (Ή τη Χρυσή Αυγή και όποιον θεωθούν ότι είναι Χρυσή Αυγή επειδή δεν είναι μαζί τους-προσθέτουμε εμείς)
Τώρα, με πρωτοβουλία του Αρχείου Καβάφη του Ιδρύματος Ωνάση, περάσαμε στην απομόνωση στίχων του Καβάφη.
Ήδη θα το κατάλαβες ψυχασθένεια τι σημαίνει.
 pitsirikos