Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2013

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΒΟΝΑΠΑΡΤΙΣΜΟΣ;ΔΗΛΑΔΗ ΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΑΣΙΣΜΟΣ.

Η «πάλη» που δήθεν διεξάγουν κυβέρνηση, «αριστερή αντιπολίτευση» και τα ασπόνδυλα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια εναντίον του φασισμού ο οποίος τάχα εκφράζεται από την Χ. Αυγή, είναι εκ του πονηρού. Είναι (έχει ξαναγραφεί πολλές φορές εδώ) το άλλοθι που όλοι οι εγκληματίες φροντίζουν να εξασφαλίζουν για τον εαυτό τους πριν και κατά την διάρκεια του εγκλήματος που διαπράττουν. Είναι το προπέτασμα καπνού με το οποίο...
προσπαθούν να κρύψουν την απόλυτη υποταγή τους στον πραγματικό φασισμό του 4ου Ράϊχ ο οποίος μέσω της Ε.Ε και με κυβερνήσεις αποτελούμενες από ανδρείκελα, προσπαθεί να επιβάλει την παγκόσμια διακυβέρνηση. Μια προσπάθεια που είναι η συνέχεια της ολοκλήρωσης του Χιτλερικού έργου, του 3ου Ράϊχ, γιατί αυτό το έργο είναι αδήριτη ανάγκη για τον ιμπεριαλισμό προκειμένου να συνεχίσει να υφίσταται.

Παρουσιάζοντας λοιπόν την Χ. Αυγή, η οποία είναι μιά ακροδεξιά οργάνωση σαν ναζιστική, μιά κωμική καρικατούρα του παρελθόντος, «αγωνίζονται» εναντίον του φαντάσματος του παλιού φασισμού, στρώνοντας τον δρόμο με χαλιά, για να περάσει ο καινούργιος, δηλαδή ο πραγματικός φασισμός. Ως ένα σημείο, μπορούν να υποδύονται αυτόν τον ρόλο στηριζόμενοι στην άγνοια που υπάρχει (ιδιαίτερα μέσα στα ενδιάμεσα κοινωνικά στρώματα) για το τί είναι στην πραγματικότητα ο φασισμός, και τί είναι οι απλές απομιμήσεις του. Η απλοϊκή κατηγοριοποίηση αποκαλεί φασίστα τον Παπαδόπουλο, τον Μεταξά, και με την ίδια ευκολία επεκτείνει την ίδια κατηγορία ακόμη και εναντίον του οδηγού που κάνει επικίνδυνους ελιγμούς ή του συζύγου που χειροδικεί εναντίον της γυναίκας του. Είναι όμως έτσι;

Παλαιότεροι δημοσιογράφοι και πολιτικοί που έχουν διηγηθεί κατά καιρούς τα γεγονότα της 21ης Απριλίου του 1967, συμφωνούν όλοι σε ένα σημείο. Στο οτι τις πρώτες 48 ώρες του πραξικοπήματος δεν γνώριζε κανείς με ακρίβεια τους πρωταίτιους, και πολύ περισσότερο τον ηγέτη τους. Αυτή η απόλυτη άγνοια των πάντων για την ταυτότητα του δικτάτορα είναι από μόνη της ικανή να φωτογραφίσει την ίδια την φύση από πολιτική και θεωρητική άποψη του πραξικοπήματος που είχε ήδη γίνει. Κάποιοι συνταγματάρχες ερχόμενοι από το πουθενά, γνωστοί μόνο μεταξύ κάποιων ανώτατων στενών κύκλων της Αμερικάνικης Πρεσβείας και των ελάχιστων μυημένων που γνώριζαν τις κινήσεις μέσα στον στρατό, χωρίς το παραμικρό μέχρι τότε έρεισμα μέσα στο σύνολο του κρατικού μηχανισμού, πήραν τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου την εξουσία. Απόλυτα απομονωμένοι από τον Ελληνικό λαό, και ενάντια στην θέλησή του.

Κι’ όμως. Όλοι οι όροι που ευνοούσαν την επιτυχία εκείνου του πραξικοπήματος ήταν παρόντες. Ο Ελληνικός λαός από τον Ιούλη του 1965 ήταν καθημερινά στους δρόμους και με αλλεπάλληλες συγκρούσεις με την αστυνομία έδειχνε την αντίθεσή του στο Βασιλικό πραξικόπημα που έγινε εναντίον του τότε Πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου, και την αποστασία των βουλευτών της Ένωσης Κέντρου. Μέχρι τον Απρίλη του 1967 είχαν ανέβει και πέσει διαδοχικά, τρεις κυβερνήσεις. Ο Παπανδρέου ζητούσε συμβιβασμό με το παλάτι την στιγμή που ο λαός ήθελε να το κάψει. Το άλλο αστικό κόμμα η ΕΡΕ, είχε ήδη βρεθεί στα πρόθυρα διάλυσης, και η ΕΔΑ ( η τότε νόμιμη έκφραση του ΚΚΕ) εκείνες τις μέρες εκτός από το ότι πάλευε καθημερινά να αποσύρει τον κόσμο από τους δρόμους, διάλεξε και την στιγμή να αποσύρει από το πρόγραμμά της το αίτημα της αβασίλευτης Δημοκρατίας! Στην πραγματικότητα κανείς τους δεν ήθελε πλέον να κυβερνήσει, και πολύ περισσότερο η…ΕΔΑ. Οι δύο βασικές αντίπαλες κοινωνικές τάξεις μαζί με την ποικιλία όλων των ενδιάμεσων στρωμάτων, βρέθηκαν να ισορροπούν στο κενό, χωρίς να έχει δοθεί κάποια μεγάλη μάχη, αλλα και χωρίς η παρούσα κατάσταση να δείχνει ότι κάποιοι από τους αντιπάλους την ζητούσαν! Η ατμόσφαιρα μύριζε έντονα δικτατορία. Και αυτό τελικά έγινε….

Η παγκόσμια ιστορία βρίθει από τέτοια καθεστώτα τα οποία πάνω-κάτω (ανάλογα με τις ιδιομορφίες ) ιδιαίτερα στην Λ. Αμερική αναρριχήθηκαν μέσα από παρόμοιες ισορροπίες. Καθεστώτα τα οποία ξεπήδησαν μέσα από τον στρατό, χωρίς αυτοτελή δύναμη, απομονωμένα από τις μάζες, χωρίς κανένα έρεισμα στην κοινωνική δυναμική των χωρών τους, χρησιμοποίησαν την αστυνομία και τα υπόλοιπα τμήματα του κρατικού μηχανισμού, και όταν άλλαξαν οι όροι εκείνοι που τα έφεραν στην εξουσία έπεσαν έτσι ξαφνικά όπως ήλθαν. Τέτοιο ήταν και το καθεστώς του Μεταξά, το οποίο μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος που έκανε ο Πάγκαλος το 1935, και το κατάπτυστο σύμφωνο ταξικής συνεργασίας Σοφούλη-Σκλαβενα, βρήκε προσφορο έδαφος μέσα από μια παρόμοια κοινωνική ισορροπία να επιβάλει το καθεστώς της 4ης Αυγούστου.

Στο βίντεο που ακολουθεί, ο Παττακός σε συνέτευξη που έδωσε στον δημοσιογράφο Μαλλούχο στον ΣΚΑΪ, ομολογεί ότι την ημέρα του πραξικοπήματος, αν υπήρχε έστω και μια υποτυπώδεις αντίδραση από τον Ελληνικό λαό τις πρώτες ώρες, όταν ακόμα υπήρχε αμφιβολία ανάμεσά τους για την τελική επικράτηση, θα είχαν πέσει! Υπάρχει άνθρωπος που μπορεί να ισχυριστεί στα σοβαρά οτι ο Χίτλερ ή ο Μουσολίνι μπορεί να είχαν αισθανθεί ότι υπήρχε παρόμοιος κίνδυνος την ημέρα που έπαιρναν την εξουσία; ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΑΠΟ ΤΑ 8,17 ΛΕΠΤΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ:
 
Αυτού του είδους τα δικτατορικά καθεστώτα τα οποία εμφανίζονται σαν διαιτητές πάνω από τις τάξεις (άσχετα αν στην συνέχεια φροντίζουν να δένουν χειροπόδαρα την εργατική τάξη και τις οργανώσεις της) είναι πρόσκαιρα, και εξαρτώνται άμεσα από το κατά πόσο ή όχι θα διατηρηθούν οι ιδιαίτερες εκείνες συνθήκες που τα έφεραν στην εξουσία. Δεν έχουν καμία σχέση με τον φασισμό, παρά το γεγονός ότι παρουσιάζουν ομοιότητες μαζί του στα εξωτερικά τους γνωρίσματα.

Στην Μαρξιστική ορολογία έχουν πάρει την προσωνυμία Βοναπαρτιστικά, επειδή τον Δεκέμβρη του 1851, ο Λουδοβίκος Βοναπάρτης, ανηψιός του Ναπολέοντα ένας τυχάρπαστος τυπάκος, δημιούργημα των ίδιων πάνω- κάτω συνθηκών όπως ο Μαρξ τις αναλύει στο βιβλίο του «Η 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη» βρέθηκε μέσα από τα ίδια σύννεφα κοινωνικής αδράνειας και ισορροπίας να διαβαίνει τις μεγάλες πόρτες του Κεραμεικού….

Αυτό που θα μας απασχολήσει σε επόμενο κείμενο, θα αφορά τον πραγματικό φασισμό, ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με τα ακροδεξιά στρατιωτικά πραξικοπήματα…


Μεταλληνός

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP