Δευτέρα 14 Ιουνίου 2010

Το Έθνος εάλω


Η ιστορία στην αέναη πορεία της διαγράφει κύκλους! Επαναλαμβάνεται. H ιστορία λοιπόν επαναλαμβάνεται. Αυτές τις μέρες ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια μας η απόλυτη αχρειότητα του πολιτικού μας συστήματος. Ένα συνονθύλευμα 300 ανεγκέφαλων, απατεώνων και ανιστόρητων πολιτικών κρατούν, από δική μας υπαιτιότητα, στα χέρια τους την τύχη του Έθνους και έχουν θέσει τους Έλληνες υπό διωγμό. Έχουν κηρύξει ένα πνευματικό ανελέητο πόλεμο βομβαρδίζοντάς μας με κάθε λογής τοξικά απόβλητα, στην προσπάθειά τους να πλαδαρέψουν τη κριτική μας σκέψη, να μας ισοπεδώσουν, να μας ευνουχίσουν πνευματικά, να μας αποκόψουν από καθετί που μας συνδέει με την μεγάλη πνευματική μας κληρονομιά και τα ιερά μας ιδανικά, να μας αποτελειώσουν, να ξεριζώσουν ό,τι αξιόλογο μας απόμεινε βαθιά μέσα στο εσώτατο είναι μας αποτεφρώνοντας τα πάντα. Ανθέλληνες λοιπόν αλλά συνάμα φαύλοι και ανίκανοι.
Οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις ανίσχυρες, μειοδοτικές και ξενοκίνητες, όπως και τώρα, υπόσκαψαν τις ρίζες του Έθνους με την υπονόμευση της εθνικής υπόστασης του λαού και η συνέχεια υπήρξε καταλυτική με αποτέλεσμα, αυτό που ζούμε σήμερα να είναι απλώς το φάντασμα του ελληνισμού που σέρνεται στα σοκάκια της Ιστορίας πασχίζοντας να βρεί την ΛΕΥΤΕΡΙΑ του. Την ΛΕΥΤΕΡΙΑ του ΕΘΝΟΥΣ!!!!
Η Ελλάς κατάντησε μία χώρα χωρίς στρατηγική, χωρίς ηγέτες ικανούς και οραματιστές, μία χώρα λεηλατημένη και πεταμένη στον κάλαθο της ιστορικής απόρριψης. περιμένοντας την προδιαγεγραμμένη μοιραία κατάληξη σέρνοντας τον τελευταίο της χορό, σε ένα Ζάλογγο που χάσκει ορθάνοιχτος μπροστά της με πρόθυμους συνενόχους στο έγκλημα, τα Νεοταξίτικα οργανωμένα κομματικά ενεργούμενα του εθνομηδενισμού.

Το κυβερνητικό κράτος, το δημόσιο κράτος με την διακυβέρνησή του από συγκεκριμένα άτομα τόσα χρόνια, άνευ ήθους, κακομεταχειριζόταν και κορόϊδευε τον πολίτη παίζοντας το μέλλον του στα ζάρια επιφέροντας την κοινωνική πανωλεθρία.
«Ο κύριος εχθρός τώρα είναι εντός των συνόρων». αλλά ο εχθρός, χωρίς την βοήθεια των εσωτερικών πρακτόρων του, δεν μπορούσε να επιτύχει και η προσπάθεια του διεθνούς Σιωνισμού ο οποίος με τα εγχώρια προγεφυρώματά του επιδιώκει τον αφανισμό μας ως Έθνος, θα απέβαινε άκαρπη. Οι ανεγκέφαλοι όμως και μειοδότες πολιτικοί Νενέκοι του σήμερα αποτελούν τα προγεφυρώματά του προσπαθώντας να δημιουργήσουν την ψευδαίσθηση της δυνατότητας της συνύπαρξή μας με τους κατακτητές μας. Αλλά οι Νενέκοι του 1827 αντιμετωπίσθηκαν με τον ενδεδειγμένο τρόπο από τον Κολοκοτρώνη. Ο μεγάλος στρατηγός, συνέλαβε την πεμπτουσία της κατάστασης, έβαλε σε δράση το σύνθημα «φωτιά και τσεκούρι στους τουρκοπροσκυνημένους» και έτσι αναχαίτισε τον Ιμπραήμ. Εμείς βέβαια δεν έχομε το ανάστημα του γέρου του Μωριά. Ατομικά όμως μπορούμε να εμπνευσθούμε από την ιστορία του και συλλογικά να ενεργήσουμε σύμφωνα με τις υποδείξεις του.
Άλλες εποχές. Ίδια όμως κοινωνία. Ωστόσο τότε υπήρχαν ηγέτες. Υπήρχαν στρατιωτικοί με τσαγανό. Τώρα ο αρχηγός των Ενόπλων δυνάμεων της Ελλάδας επισκέπτεται δουλικά, ως καρπαζοεισπράκτορας, την Τουρκία η οποία κατέχει την μισή Κύπρο ενώ ταυτόχρονα έχει βάλει χέρι στο Αιγαίο και ετοιμάζεται για την Δυτική Θράκη. Πέραν από τις παραβιάσεις στο Αιγαίο, κατά την υποδοχή του, για να τον εξευτελίσουν εντελώς, του παιάνισαν αντί του Εθνικού μας Ύμνου, το συρτάκι!!! Οποία κατάντια!!!!
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, όπου ο λαός υφίσταται τις οδυνηρές επιπτώσεις των ανερμάτιστων πολιτικών πρακτικών και αισθάνεται ανασφαλής και ανέστιος μέσα στην ίδια του την εστία, ΟΥΔΕΙΣ γνωρίζει και τα όρια των ανοχών και των αντοχών του. ΟΥΔΕΙΣ είναι σε θέση να εγγυηθεί ή και να προβλέψει το αποτέλεσμα όταν ο καταστρεμμένος δεν θα φοβάται πλέον την καταστροφή με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ο πληγωμένος και προδομένος ψυχικά Έλληνας, βιαζόμενος κατά φύση και παρά φύση επί τριάντα έξι χρόνια, θύμα υποσχέσεων, μεγάλων εξαγγελιών, μεγαλεπήβολων οραμάτων, που άφησαν μόνο απογοήτευση, πόνο, προδοσία, και κυρίως μία αίσθηση βιασμού της ψυχής, της τιμής και της υπόληψής του, της ίδιας της περήφανης αξιοπρέπειάς του, είναι άγνωστο πώς θα αντιδράσει.
Το κατοχικό καθεστώς των, δεδηλωμένων ανθελλήνων, προεξάρχοντος του κυρίου Παπανδρέου, του αγαπημένου παιδιού του Ιμπεριαλισμού, ο οποίος ενώ ήρθε ως εθνοσωτήρας, ως λύκος βαρύς με ένδυμα προβάτου, έχει καταντήσει ο ίδιος υποχείριό του, και απλά ανέλαβε την νομιμοποίηση των τετελεσμένων. Εγκαταλείφθηκαν πλέον και τα προσχήματα. Και δεν το κρύβουν. Και ο κύριος Παπανδρέου φαίνεται να ηδονίζεται με τον ρόλο που του ανέθεσαν. Και γιατί να αντιδράσει άλλωστε; Μήπως ο ίδιος, ως αμερικανός πολίτης, αισθάνεται και φρονεί Έλληνας για να νοιάζεται εάν αφανισθεί η Ελλάδα;

«Κάναμε όλοι λάθη», είπε ο ανώτατος άρχων. «Δεν αντιδράσαμε όταν έπρεπε». Αν τουλάχιστον ζητούσε συγγνώμη από το λαό, διότι δέχθηκε να εμφανισθεί ως δανειστής ενός ερωτύλου πρωθυπουργού, όταν αυτός θέλησε να δικαιολογήσει τις δαπάνες αγοράς και πολυτελούς ανακατασκευής βίλας της δευτέρας συζύγου του, για την καταστρατήγηση του «πόθεν έσχες», θα ήταν μία θετική και ιστορική συμβολή στην κάθαρση του δημοσίου βίου και την αποκατάσταση της αληθείας. Αλλά εις μάτην!
Και τώρα; Ένας μόνο απομένει σκοπός. Εμείς που διατηρούμε το φρόνημα, εμείς που έχουμε μέσα μας αποθέματα αντιδραστικής ρώμης, να γίνουμε μπροστάρηδες ενός αγώνα. Πρέπει η ανάπηρη αυτοπραξία του κοινωνικού συνόλου να υπερβεί τις αδυναμίες της αυτοσυνειδησίας της και να δώσει ένα άλμα προς τα εμπρός. Κι εμείς είμαστε αυτοί που έχουμε το χρέος να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις και να μετατρέψουμε τη σιωπή σε ΚΡΑΥΓΗ, την αδράνεια σε ΑΓΩΝΑ, τον τρόμο σε ΧΑΜΟΓΕΛΟ, το θάνατο σε ΖΩΗ. ΕΜΠΡΟΣ! Ξεκινούμε λοιπόν να κάνομε αυτό που πρέπει για την πατρίδα μας και ας γίνει οτιδήποτε. Εμπρός λοιπόν με πίστη στον αγώνα. Η πίστη είναι πιο δυνατή και από τη φωτιά. ΕΜΠΡΟΣ!!!!
Το «φτάνει πιά…» που ξεπηδά από το στόμα του αγανακτισμένου Λαού επιβάλλει την συσπείρωση όλων των Ελλήνων, όλων εκείνων οι οποίοι πιστεύουν στα Μεγάλα πεπρωμένα της Φυλής μας, στην υπόσταση και στα απαράγραπτα δικαιώματα του Έθνους μας που αποτελούν τον λόγο της υπάρξεώς μας. Ελπίζω, ο καθ’ ένας χωριστά και όλοι μαζί, να θέσουμε σε κίνηση αυτή την μηχανή της ελπίδας. Ας αρχίσουμε τον αγώνα μας τώρα, από αυτή την στιγμή. ΚΙ ΑΣ ΓΙΝΕΙ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΜΑΣ ΔΡΑΣΗ ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΟΥΣ δίνοντας το μήνυμα στον εχθρό και στα προγεφυρώματα του, τα οποία σήμερα κυβερνούν, ότι ο δρόμος προς την κόλασή τους δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα.

Τα λάβαρα λοιπόν ψηλά! Ψηλά τις σημαίες αδέλφια! Η Ελλάδα μας δεν χάνεται όσο η ψυχή μας μένει ζωντανή!!! Όσο μένουμε όρθιοι στις επάλξεις του ΕΘΝΟΥΣ, η Ελλάδα θα ΖΕΙ!!


Τηλιγάδας Οδυσσέας

Το είδαμε εδώ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP