ΤΙΜΩΝΤΑΣ ΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΙΩΝΟΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗ

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ Η ΣΑΛΠΙΓΓΑ ΤΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ

Τιμώντας τη μνήμη του απλά θα παραθέσουμε κομμάτια από τα έργα του αρχίζοντας με αποσπάσματα από το κορυφαίο (κατά τη γνώμη μας) γραπτό δημιούργημά του. Το βιβλίο ''Όσοι ζωντανοί''. Κι ας βρεθούν ύστερα να μας πουν κάποιοι πως οι Έλληνες άλλαξαν στο διάβα των αιώνων και πως δεν είναι ίδιοι με τους προγόνους τους... 

''Φαντάζονταν και μετέφερνε με το νού του στην Πόλη τον τάδε και τον τάδε πολιτικό της Ελλάδας και τον τάδε δημοσιογράφο και παραλληλίζοντας τους με την αυτοκρατορική Πόλη, τους έβρισκε όλους βουτηγμένους σε μιαν ασύγκριτη προστυχιά. Προστυχάνθρωποι,ταπεινότεροι και από τους ταπεινότερους πολιτευόμενους της Πόλης, που τουλάχιστο γνωρίζουν τους Τούρκους από κοντά και ξέρουν να τους πολιτεύονται και η πονηριά τους ακονίζεται καθημερινά και συναισθάνονται την ελληνικότητά τους με το να τους αναγκάζουν οι τριγυρινές ξένες φυλές να μην ξεχνιούνται. Οι Έλληνες του κράτους παραστράτισαν και κατάντησαν Ελλαδικοί- αλλιώτικο είδος ζώο.

Να μην ακούσουν για τους εξωμερίτες, που τους ταράζουν τα πιάνα. Οι άνθρωποι με τα φεσάκια είναι άξιοι μόνο για ανάλατες αττικές ειρωνίες. Έχουν πολύ πνεύμα οι
Ελλαδικοί, προ πάντων οι Αθηναίοι και οι Μωραίτες! Την ησυχία τους, τη ζωούλα τους να κοιτάζουν, αυτό τους νοιάζει μονάχα, και να μη δουν παρα πέρα. Η Ανατολή δεν υπάρχει γι αυτούς, ούτε η και η Δύση. Η Δύση είναι το Παρίσι, καθώς φαίνεται, γιατί ακούς έξαφνα να σου λεν μερικοί:''Όποιος δεν είδε το Παρίσι δεν είναι άνθρωπος''. Μα κι αυτό λίγο τους σκοτίζει. Όπως και να να, κουτσά στραβά ζουν και πορεύονται. Όσοι δε βρουν δημόσια θέση ή υπαλληλία σε τράπεζα ή σ' εφημερίδα, εργασία πρόχειρη, όσοι δεν ευχαριστιούνται με τη δύσκολη καθημερινή δουλειά, φεύγουν στην Αμερική, όπου τρέχει το χρυσάφι στους δρόμους!

Η τυχερή εργασία και το εύκολο κέρδος στην Αμερική βρίσκονται, γιατί οι Έλληνες δε πρέπει να κοπιάζουν και πάρα πολύ, είναι πολύτιμα όντα. Πέρα από το άμεσο ατομικό συμφέρο αρχίζει η τέλεια και βαθύτατη αδιαφορία και το λογοκοπάνισμα για την επιφάνεια κάθε πράγματος. Ενθουσιασμός μόνο για το συμφέρο τους συναρπάζει. Τα άλλα είναι λόγια, μαζί και τα εθνικά ιδανικά και άλλα τέτοια κουραφέξαλα. Όποιος τύχει και δεν ακολουθεί το κοπάδι είναι τρελλός. Βέβαια όποιος έχει κερδίσει κάμποσα χρήματα μονομιάς δίνει και κάτι στο στόλο ή στα νοσοκομεία για να ακούγεται το ονομά του. Το εύκολο κέρδος αγοράζει την εύκολη δόξα.Μόνο κόπος μη γίνεται.

ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ....

Και οι πολιτικοί τους, οι αδιόρθωτοι κομπογιαννίτες, πανομοιότυποι με τη μάζα των ανθρώπων, έχουν σκοτωμένο για την ησυχία τους τον ενθουσιασμό για ότι άλλο παρά για το ατομικό συμφέρο. Οι καλλίτεροι τους συλλογίζονται καμμιά φορά, από ντροπή πια - τί διάβολο;- και τα συμφέροντα του κράτους. Mα το κράτος αυτό το χουν για ξετελειωμένο και σαν τσιφλίκι τους και, επειδή είναι μπαλωματήδες, κάθε τόσο κάνουν να μπαλώσουν μερικά του ψεγάδια στη διοίκηση, για να μην παραπονιέται και πάρα πολύ ο κοσμάκης ο ψηφοφόρος ή η ρητορικότατη αντιπολίτεψη με τις τέλειες πατσαβούρες της, εφημερίδες. Προπαντών το κόμμα πρέπει να μένει στα πράματα όσο μπορεί περισσότερο. Υπάρχουν και διαφορές κάποτε αναμεταξύ το Βασιλιά και μερικούς πολιτικούς του, ο βασιλιάς το βασίλειό του το θέλει να γίνει Βέλγιο, αλλά Βέλγιο δίχως στρατό, θωρακωτά και άλλα τέτοια άγρια μηχανήματα, ενώ οι πολιτικοί του άλλος το θέλει Μονακό και άλλος Ελβετία.
Τι τους ταράζουν πάλι κι αυτοί οι Κρητικοί; Τι θέλουν πια κι αυτοί οι Μακεδόνες; Δε θα μας αφήσουν τέλος πάντων ήσυχους ναυτειάσωμε το ζωολογικό μας κήπο στο Φάληρο; Στις Βρυξέλες και στο Μονακό υπάρχουν ζωολογικοί κήποι. Έπειτα έχομε και το σύλογο των ζωόφιλων να ιδρύσωμε και το αρχαιολογικό μουσείο να σιάξωμε για να μας θαυμάζουν οι ξένοι, έχομε και νόμους να συντάξωμε και να ψηφίσομε για τα συμφένοντα του κόμματος, έχομε στο κάτω κάτω τις δουλίτσες μας και την ησυχία μας να κοιτάξωμε!

Και όλα τα δείγματα από την Ευρώπη τα φέρνουν.'' Στο Παρίσι κατασκευάζονται οι τέλειοι κορσέδες'' είπε μια κυρία, και αμέσως έφεραν δείγματα από το Παρίσι.''Στη Γαλλία κατασκευάζονται και συντάγματα'' είπαν οι πολιτικοί και έφεραν δείγματα από τη Γαλλία και έκοψαν και έραψαν ένα σύνταγμα για το Βέλγιό τους. Και έπειτα κολλήθηκαν στο χαρτί αυτό σαν τα στρείδια στα σαπιοκάραβα.

Και οι δάσκαλοι εξακολουθούν να αρχαιοκοπανίζουν αεροβατικότατα επάνω στα πεφάλια των παιδιών του έθνους. Αυτοί τέλος πάντων δίνουν ένα ιδανικό! Και τα γεροντοκόριτσα, οι εφημερίδες αεροκοπανίζουν, τσιρίζουν, συκοφαντούν και βρίζουν μην έχοντας ούτε ιερό τίποτα. Διδάσκουν κι αυτές το λαό! Μα μήπως και οι πολιτικοί της Ελλάδας δε φτειάνουν τάχα κι αυτοί ένα ιδανικό; Λίγο το έχεις να γίνει η Ελλάδα Μονακό ή αρχαιολογικό μουσείο;

Kι αυτή η φάρα θα πάρει την Πόλη!