Σάββατο 31 Ιουλίου 2010

ΤΙΜΩΝΤΑΣ ΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΙΩΝΟΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗ

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ Η ΣΑΛΠΙΓΓΑ ΤΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ

Τιμώντας τη μνήμη του απλά θα παραθέσουμε κομμάτια από τα έργα του αρχίζοντας με αποσπάσματα από το κορυφαίο (κατά τη γνώμη μας) γραπτό δημιούργημά του. Το βιβλίο ''Όσοι ζωντανοί''. Κι ας βρεθούν ύστερα να μας πουν κάποιοι πως οι Έλληνες άλλαξαν στο διάβα των αιώνων και πως δεν είναι ίδιοι με τους προγόνους τους... 

''Φαντάζονταν και μετέφερνε με το νού του στην Πόλη τον τάδε και τον τάδε πολιτικό της Ελλάδας και τον τάδε δημοσιογράφο και παραλληλίζοντας τους με την αυτοκρατορική Πόλη, τους έβρισκε όλους βουτηγμένους σε μιαν ασύγκριτη προστυχιά. Προστυχάνθρωποι,ταπεινότεροι και από τους ταπεινότερους πολιτευόμενους της Πόλης, που τουλάχιστο γνωρίζουν τους Τούρκους από κοντά και ξέρουν να τους πολιτεύονται και η πονηριά τους ακονίζεται καθημερινά και συναισθάνονται την ελληνικότητά τους με το να τους αναγκάζουν οι τριγυρινές ξένες φυλές να μην ξεχνιούνται. Οι Έλληνες του κράτους παραστράτισαν και κατάντησαν Ελλαδικοί- αλλιώτικο είδος ζώο.

Να μην ακούσουν για τους εξωμερίτες, που τους ταράζουν τα πιάνα. Οι άνθρωποι με τα φεσάκια είναι άξιοι μόνο για ανάλατες αττικές ειρωνίες. Έχουν πολύ πνεύμα οι
Ελλαδικοί, προ πάντων οι Αθηναίοι και οι Μωραίτες! Την ησυχία τους, τη ζωούλα τους να κοιτάζουν, αυτό τους νοιάζει μονάχα, και να μη δουν παρα πέρα. Η Ανατολή δεν υπάρχει γι αυτούς, ούτε η και η Δύση. Η Δύση είναι το Παρίσι, καθώς φαίνεται, γιατί ακούς έξαφνα να σου λεν μερικοί:''Όποιος δεν είδε το Παρίσι δεν είναι άνθρωπος''. Μα κι αυτό λίγο τους σκοτίζει. Όπως και να να, κουτσά στραβά ζουν και πορεύονται. Όσοι δε βρουν δημόσια θέση ή υπαλληλία σε τράπεζα ή σ' εφημερίδα, εργασία πρόχειρη, όσοι δεν ευχαριστιούνται με τη δύσκολη καθημερινή δουλειά, φεύγουν στην Αμερική, όπου τρέχει το χρυσάφι στους δρόμους!

Η τυχερή εργασία και το εύκολο κέρδος στην Αμερική βρίσκονται, γιατί οι Έλληνες δε πρέπει να κοπιάζουν και πάρα πολύ, είναι πολύτιμα όντα. Πέρα από το άμεσο ατομικό συμφέρο αρχίζει η τέλεια και βαθύτατη αδιαφορία και το λογοκοπάνισμα για την επιφάνεια κάθε πράγματος. Ενθουσιασμός μόνο για το συμφέρο τους συναρπάζει. Τα άλλα είναι λόγια, μαζί και τα εθνικά ιδανικά και άλλα τέτοια κουραφέξαλα. Όποιος τύχει και δεν ακολουθεί το κοπάδι είναι τρελλός. Βέβαια όποιος έχει κερδίσει κάμποσα χρήματα μονομιάς δίνει και κάτι στο στόλο ή στα νοσοκομεία για να ακούγεται το ονομά του. Το εύκολο κέρδος αγοράζει την εύκολη δόξα.Μόνο κόπος μη γίνεται.

ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ....

Και οι πολιτικοί τους, οι αδιόρθωτοι κομπογιαννίτες, πανομοιότυποι με τη μάζα των ανθρώπων, έχουν σκοτωμένο για την ησυχία τους τον ενθουσιασμό για ότι άλλο παρά για το ατομικό συμφέρο. Οι καλλίτεροι τους συλλογίζονται καμμιά φορά, από ντροπή πια - τί διάβολο;- και τα συμφέροντα του κράτους. Mα το κράτος αυτό το χουν για ξετελειωμένο και σαν τσιφλίκι τους και, επειδή είναι μπαλωματήδες, κάθε τόσο κάνουν να μπαλώσουν μερικά του ψεγάδια στη διοίκηση, για να μην παραπονιέται και πάρα πολύ ο κοσμάκης ο ψηφοφόρος ή η ρητορικότατη αντιπολίτεψη με τις τέλειες πατσαβούρες της, εφημερίδες. Προπαντών το κόμμα πρέπει να μένει στα πράματα όσο μπορεί περισσότερο. Υπάρχουν και διαφορές κάποτε αναμεταξύ το Βασιλιά και μερικούς πολιτικούς του, ο βασιλιάς το βασίλειό του το θέλει να γίνει Βέλγιο, αλλά Βέλγιο δίχως στρατό, θωρακωτά και άλλα τέτοια άγρια μηχανήματα, ενώ οι πολιτικοί του άλλος το θέλει Μονακό και άλλος Ελβετία.
Τι τους ταράζουν πάλι κι αυτοί οι Κρητικοί; Τι θέλουν πια κι αυτοί οι Μακεδόνες; Δε θα μας αφήσουν τέλος πάντων ήσυχους ναυτειάσωμε το ζωολογικό μας κήπο στο Φάληρο; Στις Βρυξέλες και στο Μονακό υπάρχουν ζωολογικοί κήποι. Έπειτα έχομε και το σύλογο των ζωόφιλων να ιδρύσωμε και το αρχαιολογικό μουσείο να σιάξωμε για να μας θαυμάζουν οι ξένοι, έχομε και νόμους να συντάξωμε και να ψηφίσομε για τα συμφένοντα του κόμματος, έχομε στο κάτω κάτω τις δουλίτσες μας και την ησυχία μας να κοιτάξωμε!

Και όλα τα δείγματα από την Ευρώπη τα φέρνουν.'' Στο Παρίσι κατασκευάζονται οι τέλειοι κορσέδες'' είπε μια κυρία, και αμέσως έφεραν δείγματα από το Παρίσι.''Στη Γαλλία κατασκευάζονται και συντάγματα'' είπαν οι πολιτικοί και έφεραν δείγματα από τη Γαλλία και έκοψαν και έραψαν ένα σύνταγμα για το Βέλγιό τους. Και έπειτα κολλήθηκαν στο χαρτί αυτό σαν τα στρείδια στα σαπιοκάραβα.

Και οι δάσκαλοι εξακολουθούν να αρχαιοκοπανίζουν αεροβατικότατα επάνω στα πεφάλια των παιδιών του έθνους. Αυτοί τέλος πάντων δίνουν ένα ιδανικό! Και τα γεροντοκόριτσα, οι εφημερίδες αεροκοπανίζουν, τσιρίζουν, συκοφαντούν και βρίζουν μην έχοντας ούτε ιερό τίποτα. Διδάσκουν κι αυτές το λαό! Μα μήπως και οι πολιτικοί της Ελλάδας δε φτειάνουν τάχα κι αυτοί ένα ιδανικό; Λίγο το έχεις να γίνει η Ελλάδα Μονακό ή αρχαιολογικό μουσείο;

Kι αυτή η φάρα θα πάρει την Πόλη!

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP