Δευτέρα 23 Αυγούστου 2010

231 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ

ΕΘΕΣΕ ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΞΕΣΗΚΩΜΟ...

Ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος μέσω του παρόντος δελτίου τύπου και με αφορμή τη συμπλήρωση 231 ετών από το θάνατο του εθνεγέρτη Πατροκοσμά του Αιτωλού, τιμά τη μνήμη μιας τεράστιας μορφής της ελληνορθοδοξίας, η οποία αποτελεί την πνευματική σκέπη και αιγίδα του Συνδέσμου.
Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, γεννήθηκε το 1714, στο χωριό Μέγα Δένδρο Τριχωνίδος. Διδάχθηκε τα πρώτα του γράμματα στη Μονή της Αγίας Παρασκευής στη Μάνδρα του Θερμού Αιτωλοακαρνανίας, βορείως της Ναυπάκτου.
Εκεί είχε ως διδασκάλους του αρχικά τον ιερομόναχο Προκόπιο Γιαννέλο κι αργότερα τον ιεροδιάκονο Ανανία Δερβισάνο. Ασπασθείς τη μοναχική ζωή, εφοίτησε στην Αθωνιάδα σχολή υπό τη διδασκαλία του Ευγενίου Βούλγαρη.
Τελειώνοντας τις σπουδές του, έλαβε την άδεια από το βορειωηπειρώτη Πατριάρχη Σεραφείμ (εκ Δελβίνου) , να ξεκινήσει το ιεραποστολικό του έργο.
Το πλούσιο έργο του δεν αντικατοπτρίζεται αποκλειστικά στο γεγονός ότι πέτυχε να αναζωπυρώσει στους απλούς Έλληνες της υπαίθρου το μεγάλο πόθο για Λευτεριά, ανάβοντας τη δάδα που θα πυρπολούσε έπειτα από μισό αιώνα την άτιμη τουρκιά. Χειροπιαστά παραδείγματα της προσφοράς του αποτελούν τα 210 Ελληνικά Σχολεία και τα περίπου 1100 κατώτερα που ίδρυσε κατά τη διάρκεια των χρόνων που όργωνε την ελληνική επικράτεια θέτοντας τα θεμέλια για το μεγάλο ξεσηκωμό.
Το ημερολόγιο έδειχνε 24 Αυγούστου 1779, όταν έπειτα από εντολή του Κουρτ Πασά του Βερατίου συνελλήφθη, βασανίστηκε ανηλεώς και τελικώς απηγχονίσθη. Όταν το άψυχο κορμί του περισυλλέχθη από κάποιο μοναχό της περιοχής, ενταφιάστηκε στο νάρθηκα της Εκκλησίας των Εισοδίων της Θεοτόκου στο Κολικοντάσι.
Σήμερα δυστυχώς ελάχιστες είναι οι μορφές εκείνες, οι οποίες διακονούν την ελληνορθοδοξία, έχοντας ως γνώμονα τα ιδανικά της πατρίδος και της εξυπηρέτησης των συμφερόντων του Έθνους. Κοιτώντας κάποιους ποιμενάρχες, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ποτέ δεν πρόκειται να σταθούν δίπλα σου. Εκεί δηλαδή που βρίσκονται ο Παπαφλέσσας, ο Γερμανός Καραβαγγέλης, ο Παπασταύρος Αγαθαγγέλου κι όλοι όσοι έδωσαν τα πάντα για την υλοποίηση της Μεγάλης Ιδέας σε διαφορετικές στιγμές της ιστορίας, όταν το σάλπισμα του καθήκοντος σήμαινε την έγερσιν ψυχών τε και σωμάτων υπέρ του Αγώνος. Βοήθα λοιπόν Πατροκοσμά σ' αυτές τις δύσκολες μέρες κι αξίωσε μας να δούμε το Ποθούμενον όρθιοι μέσα στη Μεγάλη Εκκλησιά μας στην Πόλη.
ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Μετά Τιμής για το Δ.Σ Ο Πρόεδρος : Χάμος Αστέριος Ο Γραμματέας : Τσιλοπάνος Πάρις

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP