ΟΞ ΠΟΥΣΤ....

Δήλωση Γιώργου Καμίνη σε απάντηση ερώτησης από το Athens Pride




Το Athens Pride, το οποίο διοργανώνεται με επιτυχία στην Αθήνα από το 2005, δεν είναι απλώς μια ετήσια γιορτή. Είναι ένα φεστιβάλ υπέρ της δυνατότητας του καθενός να μπορεί ανεμπόδιστα να εκδηλώνει την ομοερωτική του επιθυμία, χωρίς να υφίσταται δυσμενείς διακρίσεις. Είναι μια εκδήλωση υπέρ της ισονομίας και της διαφορετικότητας. 

Ο Δήμος Αθηναίων υπό την δημαρχία μου θα θέσει υπό την αιγίδα του το Athens Pride και γενικότερα θα σταθεί αρωγός σε κάθε προσπάθεια προάσπισης της ισονομίας και των δικαιωμάτων των πολιτών που υφίστανται διακρίσεις. Για τον λόγο αυτό, θα στηρίξει με κάθε δυνατό τρόπο το ετήσιο φεστιβάλ υπερηφάνειας τόσο στην εγχώρια διοργάνωσή του (π.χ. αιγίδα, χορηγία επικοινωνίας, παροχή διαφημιστικού χώρου, κλπ) όσο και στη διεθνή εκπροσώπησή του.
Παράλληλα, ο Δήμος Αθηναίων θα συνδράμει στη δημιουργία ενός πολυχώρου εκδηλώσεων, όπου θα μπορούν να συναντώνται τόσο το Athens Pride όσο και άλλες μη κυβερνητικές οργανώσεις προάσπισης των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Για μένα, το φεστιβάλ αυτό δίνει μια υπεραξία στην Αθήνα όχι απλώς σε επίπεδο άσκησης ατομικών δικαιωμάτων όλων των ανθρώπων, ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού, αλλά και σε άλλους τομείς: για ποιο λόγο η Αθήνα να μη γίνει, όπως άλλες πρωτεύουσες μια μητρόπολη ταξιδιωτικού προορισμού για εκδηλώσεις διεθνούς βεληνεκούς όπως είναι το Athens Pride; Μήπως έχουμε την πολυτέλεια να στερούμαστε τέτοιου είδους αναφορές; 


Σε ό,τι αφορά στο ζήτημα των γάμων μεταξύ ανθρώπου του ιδίου φύλου θα ήθελα να πω ότι πρόκειται φυσικά για ένα υπαρκτό ζήτημα. Το γεγονός όμως ότι οι γάμοι αυτοί θεωρήθηκαν άκυροι από την ελληνική δικαιοσύνη δημιουργεί θέμα σε δύο επίπεδα: πρώτον, εγώ σε όλη μου τη διαδρομή υπερασπίζομαι την αρχή του κράτους δικαίου, τον σεβασμό στις αποφάσεις της ελληνικής δικαιοσύνης, ανεξάρτητα αν προσωπικά συμφωνώ ή όχι. Επίσης, θεωρώ, και αυτό μου φαίνεται αυτονόητο, ότι πρακτικά η τυχόν διεξαγωγή ανυπόστατων γάμων από τον μεγαλύτερο δήμο της χώρας, καθιστά ανέξοδη και επισφαλή τη συζήτηση αυτή.
Τέλος, θα ήθελα να θυμίσω ότι κάθε ελληνική οικογένεια έχει στο ντουλάπι της έναν «σκελετό». Αυτό δεν μπορούμε να το ξεχνάμε ούτε να προσποιούμαστε πως δεν υπάρχει. Είναι υποκρισία, είναι ντροπή αυτό να διαιωνίζεται. Θα κάνω ότι περνά από τις θεσμικές μου δυνατότητες για να σταθώ αλληλέγγυος στη μάχη κατά των διακρίσεων, των προκαταλήψεων και της δυσανεξίας απέναντι στη διαφορετικότητα.

Νομίζουμε ότι ο τίτλος τα λέει όλα και δε χρειάζεται να κάνουμε άλλο σχόλιο...