Η αστυνομια διπλα στον πολιτη...

ΜΗ ΓΕΛΑΤΕ ΡΕ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΤΙΤΛΟ...ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΑ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ!!!


Το είχε πει ο "πιο επιτυχημένος" υπουργός "Προστασίας του Πολίτη" και το υιοθέτησε και ο διάδοχός του (ο "πιο επιτυχημένος" υπουργός ναυτιλίας): "Η αστυνομία δεν θα είναι απέναντι, αλλά δίπλα στον πολίτη" (παραλείποντας εντέχνως ν' αναφέρει ΜΠΡΟΣΤΑ από ποιους ήταν, είναι και θα είναι η αστυνομία).

Καθημερινά διαπιστώνεται ότι υπάρχει σύγχυση ως προς την ερμηνεία της λέξεως "πολίτης". Άλλο εννοεί η κυβέρνηση και άλλο ο λαός της πολύπαθης αυτής χώρας. Ο λαός νομίζει πως πολίτης είναι ο ίδιος, ο φορολογούμενος και νομοταγής Έλληνας. Η κυβέρνηση, όταν λέει "πολίτης", εννοεί τον λαθρομετανάστη και τον αντικρατιστή διεθνιστή αναρχικό και αριστεριστή.

Σε κάθε γωνιά της Ελλάδος διαπιστώνεται αυτή η σύγχιση της έννοιας της ίδιας λέξης, αλλά στην πρωτεύουσα της χώρας το φαινόμενο είναι καθημερινό. Στο πολύπαθο κέντρο, με κάθε ευκαιρία, η αστυνομία του Υπουργείου "Προστασίας του Πολίτη" στέκεται απέναντι στους Έλληνες και δίπλα στους λαθρομετανάστες, τους αναρχικούς και τους αριστεριστές συνοδοιπόρους τους. Στην πλατεία Αττικής, στην πλατεία Αμερικής, στον Άγιο Παντελεήμονα, στην Κυψέλη, στην Ομόνοια, σε κάθε γειτονιά όπου οι Έλληνες κάτοικοι υποφέρουν, με το που κάνουν ν' αρθρώσουν φωνή διαμαρτυρίας για την κατάσταση που βιώνουν, απέναντί τους βρίσκονται, οι ΜΚΟ των αριστεριστών, οι καταλήψεις των αναρχικών, οι ορδές των λαθρομεταναστών και ...τα ΜΑΤ του υπουργείου "Προστασίας του Πολίτη".

Βρισιές, προπηλακισμοί, ξυλοδαρμοί, "προσαγωγές" και συλλήψεις (με κατηγορίες όπως "διατάραξη κοινής ειρήνης", "αντίσταση κατά της αρχής", "παρακώλυση συγκοινωνιών", "εξύβριση και απειλή") είναι αυτά που θα συναντήσει ο Έλληνας πολίτης, ανεξαρτήτου ηλικίας και φύλου - όλα κι όλα... ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ, ανήλικοι ή ηλικιωμένοι, αγόρια ή γριούλες, αν είναι Έλληνες διαμαρτυρόμενοι είναι ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ και αντιμετωπίζονται ανάλογα. Αυτό που κατάφερε το υπουργείο, το εκπληκτικό του επίτευγμα είναι ακόμη και παραδοσιακοί δεξιοί, μεσήλικες και ηλικιωμένοι, υπέρμαχοι "του Νόμου και της Τάξης", άνθρωποι που μέχρι πρόσφατα έβλεπαν τους αστυνομικούς σαν συμμάχους για την ασφάλειά τους, τώρα να τους βρίζουν και να τους φτύνουν, βλέποντάς τους σαν έναν ακόμη εχθρό του αγώνα τους για ασφάλεια, νόμο και τάξη στις γειτονιές τους.

Οι αστυνομικοί, από την άλλη, είναι νεαρά παιδιά ως επί το πλείστον, που από καλομαθημένοι έφηβοι βρέθηκαν στην σχολή της αστυνομίας, λόγω βαθμολογίας, με νοοτροπία αντίστοιχη της πλειοψηφίας της σύγχρονης κοινωνίας: "να βολευτούμε σε μια θεσούλα με μόνιμο μισθό, να μην έχουμε μπελάδες με τους ανώτερους, να πουλάμε μούρη στους κατώτερους και να κάνουμε την ζωούλα μας". Το θέμα που τους "καίει" περισσότερο είναι το μισθολογικό. Κάποιοι τους έχουν και εθνικού τύπου ανησυχίες - η μειοψηφία, όπως σε οποιοδήποτε επάγγελμα. Και όπως σε οποιοδήποτε επάγγελμα, μπροστά στην προοπτική ενός εξοργισμένου αφεντικού, η πλειοψηφία αυτής της μειοψηφίας εύκολα θάβει τις εξωεπαγγελματικού τύπου ανησυχίες.

Σε κάθε μάχη, σε κάθε αγώνα, ισχύει ένας και μόνος κανόνας ασφαλείας: ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ, δίπλα μας, στο πλευρό μας, ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΑΣ.

πηγή