Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010

18.11.1958 Ανάσταση Γιακουμής & Καννάουρος Χριστόδουλος ΑΘΑΝΑΤΟΙ

Αναστάση Γιακουμής. Γεννήθηκε στο χωριό Καλογραία, της επαρχίας Κερύνειας. Πιθανή χρονολογία αναφέρεται το 1903. Σκοτώθηκε στις 18 Νοεμβρίου 1958 στο χωριό Χάρκεια, ενώ όργωνε το χωράφι του. Σύζυγος : Μαρίτσα Γιακουμή Παιδιά : Άννα, Ανάστα και Ανδριανή Γονείς : Αναστάσης και Αννεζού Αναστάση

Ο Γιακουμής Αναστάση, φοίτησε στο δημοτικό σχολείο του χωριού του και κατοίκησε στη συνοικία Φώτης του χωριού Χάρκεια, όπου και νυμφεύτηκε. Ήταν γεωργός. Υπήρξε από τους πρωτεργάτες του Αγώνα στην περιοχή του και υπηρέτησε ως σύνδεσμος. Μετέφερε αλληλογραφία, φυλλάδια και οπλισμό. Δούλευε σκληρά και αθόρυβα και κανείς δεν τον υποψιαζόταν.

Κοντά στο περιβόλι του, στο χωριό Χάρκεια, στην τοποθεσία Φώτης, υπάρχει ένα μέρος, από το οποίο κατηφορίζει ο δρόμος προς τη θάλασσα και στενεύει. Τόσο από τη δυτική όσο και από την ανατολική πλευρά υψώνεται απότομος γκρεμός. Από πάνω εκτείνεται τράχωνας (ισιοτόπι), η "Μούττη της Χαμπίνας". Για να μεταφέρουν οτιδήποτε στο στρατόπεδο τους στο Γιαϊλά, κοντά στη Χαλεύκα, οι Άγγλοι έπρεπε να περάσουν από εκεί. Αυτή την τοποθεσία επέλεξε η ΕΟΚΑ για επίθεση εναντίον τους. Την ομάδα που θα διενεργούσε την επίθεση αποτελούσαν τρία μέλη της ΕΟΚΑ, ανάμεσα στα οποία ο Γιακουμής Αναστάση, ο οποίος και είχε μεταφέρει εκεί τη νάρκη πιέσεως που χρησιμοποιήθηκε. Αφού άνοιξαν λάκκο στο δρόμο όπου θα την τοποθετούσαν, κρύφτηκαν οι δυο και περίμεναν.

Ο Γιακουμής φρουρούσε από το περιβόλι του και έδωσε το σύνθημα, όταν εμφανίστηκαν τα στρατιωτικά αυτοκίνητα. Οι άλλοι δυο τοποθέτησαν τη νάρκη και απομακρύνθηκαν.

Ο Γιακουμής παρέμεινε εκεί οργώνοντας, τάχα, για να εμποδίσει το πέρασμα πάνω από τη νάρκη ιδιωτικού αυτοκινήτου, αν τύχαινε να εμφανιστεί. Όταν η νάρκη έπληξε στρατιωτικό αυτοκίνητο από τη διερχόμενη φάλαγγα, Άγγλοι στρατιώτες ξεχύθηκαν στην περιοχή, τον είδαν που εργαζόταν και τον πυροβόλησαν απρόκλητα.

Καννάουρος Χριστόδουλος. Γεννήθηκε στο χωριό Κυπερούντα, της επαρχίας Λεμεσού, το 1908. Σκοτώθηκε από Άγγλους στρατιώτες στη γενέτειρά του, στις 18 Νοεμβρίου 1958. Σύζυγος : Χριστίνα Χριστοδούλου Παιδιά : Μιχάλης, Ανδρέας, Ευτυχία, Παναγιώτα, Ελένη και Ρεβέκκα Γονείς : Σάββας Κοιλιάρης και Ευσταθία Γιαννή Χατζηδημήτρη Αδέλφια : Γιαννής, Στυλιανή και Κυριακού

Ο Χριστόδουλος Καννάουρος υπήρξε στέλεχος της Νέας Συντεχνίας Κυπερούντας και από τα πρώτα μέλη της ΕΟΚΑ. Τα καθήκοντά του στον αγώνα ήταν η απόκρυψη οπλισμού, η διακίνηση της αλληλογραφίας και η φιλοξενία ανταρτών και καταζητούμενων, για την ασφάλεια των οποίων διατηρούσε κρησφύγετο στο σπίτι του.

Το Φεβρουάριο του 1957 ο Παναγιώτης Αριστείδου, καταζητούμενος αντάρτης της ΕΟΚΑ, πληγώθηκε στη μάχη του Πελεντρίου, κατά την οποία έπεσαν οι ήρωες Σωτήρης Τσαγκάρης και Δημητράκης Χριστοδούλου και πληγώθηκε ο Στυλιανός Λένας. Ο Αριστείδου μπόρεσε να διαφύγει και κατέφυγε στο σπίτι του Χριστόδουλου, όπου κρύφτηκε και του προσφέρθηκε η κατάλληλη ιατρική περίθαλψη, μέχρι που έγινε καλά.

Στις 18 Νοεμβρίου 1958 συνελήφθη μεταξύ Αμιάντου - Κυπερούντας ο σύνδεσμος Κυπερούντας με όλη την αλληλογραφία που προερχόταν, τόσο από την ανταρτική ομάδα, που βρισκόταν την ημέρα εκείνη στον Αμίαντο, όσο και από άλλα μέλη της περιοχής. Με βάση το περιεχόμενο των επιστολών οι αγγλικές αρχές επιδόθηκαν σε συλλήψεις και έρευνες στην περιοχή.

Ο Γεώργιος Κάζανος από την Κυπερούντα, που ανέμενε να παραλάβει την αλληλογραφία, ειδοποιήθηκε για τα συμβάντα και μετέβη στο χωριό Αγρίδια όπου ενημέρωσε τον υπεύθυνο της ΕΟΚΑ Κυπερούντας, ο οποίος ήταν δάσκαλος διορισμένος στα Αγρίδια.

Γυρίζοντας πίσω στο χωριό του κατά τα μεσάνυκτα, πήγε να μείνει για ασφάλεια στο σπίτι του Χριστόδουλου Καννάουρου, όπου υπήρχε κρησφύγετο. Μόλις μπήκε μέσα και προτού τακτοποιηθεί στο κρησφύγετο κτύπησε η πόρτα και Άγγλοι στρατιώτες, που συνοδεύονταν από Τούρκους επικουρικούς, πυροβόλησαν θανάσιμα τον Χριστόδουλο Καννάουρο, ελευθέρωσαν την είσοδο, όρμησαν μέσα και συνέλαβαν τον Γεώργιο Κάζανο.

Με βάση το επίσημο ανακοινωθέν, ο Χριστόδουλος Καννάουρος, μόλις άνοιξε την πόρτα, αποπειράθηκε να αφαιρέσει το όπλο Άγγλου στρατιώτη, για να καθηλώσει τους υπόλοιπους, οπότε πυροβολήθηκε θανάσιμα.

Ευχαριστούμε θερμά την ''Κάρολ Γρίβα'' από το facebook για τις σημειώσεις της.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP