Τρίτη 8 Μαρτίου 2011

Ανταπόκριση PeterV και Panos133 από την Υπατία...

Δημοσιεύτηκε εδώ και δεν έχουμε λόγους να αμφισβητήσουμε τις μαρτυρίες.

Οι “ευαισθητούληδες” που συναντήσαμε ο Panos133 και η αφεντιά μου στο κτίριο “Υπατία” ήταν κατά μέσο όρο 20 – 25, αγόρια και κορίτσια σε αναλογία 2/1 περίπου. Δεν έκαναν παρέα με τους “απεργούς πείνας”, αντιθέτως προτιμούσαν να κάνουν “πηγαδάκια” μεταξύ τους και να συζητούν λεπτομέρειες της κατάστασης, όπως τη λειψανδρεία στις βάρδιες που είχε στήσει η επιτροπή συμπαράστασης στα νοσοκομεία. (ένας νεαρός μάλιστα με πλησίασε και μου ανέφερε το πρόβλημα κι εγώ τον ρώτησα “ποια νοσοκομεία, υπάρχουν άνθρωποι σε νοσοκομεία;”, οπότε ο νεαρός απλώς απομακρύνθηκε κι εγώ ακόμα γελάω με τη φάτσα του. Από εκείνο το σημείο και μετά βέβαια αρχίσαν τα στραβοκοιτάγματα).
Την εποπτεία των “απεργών πείνας”, την είχε ένας αλλοδαπός διερμηνέας με εμφάνιση επαρκώς καλοζωϊσμένου ανθρώπου.
Δύο – τρείς “απεργοί πείνας” εναλλάσονταν μπροστά σε δυό σόμπες στο προαύλιο, με τη συνοδεία ξένου διερμηνέα (δεν είναι πλάκα, ότι προσπαθούσε να πει ή να ακούσει ο Panos133 μεταφραζόταν με σχεδόν επίσημο ύφος).
Για να μην τα πολυλογώ, μισή ώρα μετά την είσοδό μας, μπήκε ένας φουριόζος 60άρης τύπος και διηγήθηκε πως νωρίτερα, ένας βουλευτής του ΠΑΣΟΚ τους πρότεινε να μεταφερθούν οι “απεργοί πείνας” σε νοσοκομεία κι εκείνος βεβαίως αρνήθηκε (ευνόητον το ποιός παίρνει αποφάσεις εκεί μέσα και σε συννενόηση με ποιόν).
Κάπου εκεί, ο Panos133 ξεκίνησε μιά κουβέντα περί λαών και εθνών, οι τύποι ψιλοαγριέψαν γιατί “όλοι αδέρφια είμαστε κι εδώ Έθνη δεν υπάρχουν” κι Panos133 είπε:”Γιατί ρε παιδιά, μιά παρέα ανθρώπων από διαφορετικά Έθνη που τα λέμε δεν είμαστε;”
Το κλίμα από εκεί και μετά έγινε φανερά εχθρικό και έπειτα από καμιά δεκαριά λεπτά “έντονων διαξιφισμών” αποχωρήσαμε.
Σημειώνω ότι ο χώρος ήταν γεμάτος αφίσσες (μία μάλιστα με πληροφορούσε πως οι αλλοδαποί “απεργοί πείνας” έκαναν αυτό που δεν έκαναν οι Έλληνες εργαζόμενοι, διεκδίκησαν δηλαδή τα δικαιώματά τους. Υπήρχε και μία αγγλική εφημερίδα, με δισέλιδο ρεπορτάζ για την υπόθεση, δήθεν αντικειμενικό, με καλοκρυμμένη ανθελληνική προπαγάνδα.
Όλα αυτά στο προαύλιο, με τα άδεια αντίσκηνα. Μέσα στο κτίριο δεν μας επιτρέψαν να μπούμε.
Επίσης, οι “απεργοί πείνας” που είδαμε μόνο με τέτοιους δεν έμοιαζαν και μάλιστα στην 42η μέρα της απεργίας.
Πάνο, αν το διαβάσεις αυτό, διόρθωσέ το και συμπλήρωσέ το. Εγώ ήμουν ολίγον υπέρ του δέοντος “φορτωμένος” για να τα θυμάμαι όλα με ακρίβεια.
Τα βασικά μου συμπεράσματα, είναι πως:
1. Δεν υπάρχει καμία απεργία πείνας, εκτός κι αν έχουν διαλλέξει κάποιον κακομοίρη για “μάρτυρα” και του κρύβουν τι καλά περνάνε οι υπόλοιποι.
2. Η επιτροπή αλληλεγγύης δεν είναι και πολύ εμψυχωμένη, ή κουραστήκανε πιά τα παιδιά.
3. Καμιά διαδήλωση δεν χρειάζεται. Καμιά δεκαριά από μας να τους πετούν ψητά κοτόπουλα και σουβλάκια στο προαύλιο δυό τρεις μέρες αρκούν και περισσεύουν. Η κατάσταση είναι σχεδόν κωμική.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP