Τρίτη 31 Μαΐου 2011

Εκδήλωση στη Κομοτητή με αφορμή την επέτειο της Αλώσεως

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε την περασμένη Κυριακή αιφνιδιαστική εκδήλωση στην πόλη της Κομοτηνής, με αφορμή την συμπλήρωση 558 ετών από την Β΄ Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως από τους Τούρκους κατά την αποφράδα Τρίτη, 29 Μαΐου 1453. Μέλη του Πατριωτικού Ελληνικού Συνδέσμου (Π.Ε.Σ.) ΕΛΛΗΝΟΚΡΑΤΕΙΝ, της Πατριωτικής Κινήσεως Πολιτών Καβάλας και δεκάδες εθνικιστές από τις γύρω περιοχές κατέφθασαν στην...
κεντρική πλατεία της πόλεως, μπροστά στα έκπληκτα μάτια των Κομοτηναίων, που αντίκρυσαν στην πόλη τους υπερήφανα αναπεπταμένες ελληνικές σημαίες σε μία γαλανόλευκη πλημμύρα, όπως ακριβώς είχε συμβεί και προ εξαμήνου.

Προηγήθηκαν ομιλίες για το ιστορικό της ημέρας από το πρόεδρο του Πατριωτικού Συνδέσμου Χάμο Αστέριο και τον εκπρόσωπο της Πατριωτικής Κινήσεως Ιωάννη Χαζαρίδη. Μιας ημέρας, που σήμανε την τραγική, πλην ηρωϊκή λήξη μιας υπερχιλιετούς Ελληνο-Χριστιανικής Αυτοκρατορίας, αλλά και την ταυτόχρονη γέννηση της ελπίδος στην σκλαβωμένη Ρωμηοσύνη ότι «πάλι με χρόνους με καιρούς, πάλι δικά μας θάναι». Παράλληλα, οι ομιλητές κατήγγειλαν την μειοδοτική στάση των προσκυνημένων πολιτικών, που ανέχονται τον από Τουρκίας εποικισμό της Πατρίδος μας με χιλιάδες λαθρο-μετανάστες αλλά και τους Τούρκους πράκτορες που προσπαθούν να δημιουργήσουν τετελεσμένα τύπου Κοσσυφοπεδίου στην ελεύθερη Θράκη μας. Εν ταυτώ, εκφράστηκε η απαίτηση να απελαύνονται αμέσως από την χώρα μας όσοι Έλληνες πολίτες δηλώνουν Τούρκοι.

Ακολούθησε κατάθεση στεφάνων στο παρακείμενο ηρώο της πόλεως, το λεγόμενο «Σπαθί», και τήρηση ενός λεπτού σιγής προς τιμήν του γενναίου Αυτοκράτορος Κωνσταντίνου ΙΑ΄ Παλαιολόγου και όλων των υπερασπιστών της Βασιλεύουσας, που έπεσαν υπερασπίζοντας την Ελευθερία και την Τιμή του Γένους, «οὐ [φειδόμενοι] τῆς ζωῆς [αὐτῶν]». Στεφάνους κατέθεσαν εκπρόσωποι της Πατριωτικής Κινήσεως Καβάλας, των «Ανένταχτων Πατριωτών» και της εφημερίδος ΣΤΟΧΟΣ καθώς και ο υπεύθυνος νεολαίας του Πατριωτικού Ελληνικού Συνδέσμου.


Εν συνεχεία, οι διαδηλωτές κατευθύνθηκαν σε πορεία διαμαρτυρίας προς το τουρκικό προξενείο της πόλεως, φωνάζοντας συνθήματα υπέρ της πραγματοποιήσεως του εθνικού πόθου ν’ απελευθερωθούν όλες οι αλύτρωτες πατρίδες και να ενωθεί η Κύπρος με την μητέρα Πατρίδα, όπως «Στην Κύπρο και στον Πόντο και στην Αγια-Σοφιά και ακόμα παραπέρα, στην Κόκκινη Μηλιά», «Θα ξαναγυρίσουμε να Την λειτουργήσουμε». Βροντερή ήταν συνάμα η λαλιά τους εναντίον της τουρκικής (κεμαλικής ή νεο-οθωμανικής) προπαγάνδας και του νέου Δράμαλη, του προξένου Σάρνιτς, που ονειρεύεται την τουρκοποίηση της Δυτικής Θράκης αλλά και των εγχώριων πολιτικών-προδοτών, που ανέχονται τους ψευτο-μουφτήδες, και εν γένει συνεργούν, ως άλλοι δοσίλογοι, στον εκτουρκισμό των Ελλήνων Πομάκων μουσουλμάνων περιφρονώντας ακόμη και τους νεκρούς των τουρκικών θηριωδιών, με αποκορύφωμα την πρόσφατη επαίσχυντη ενέργεια του δημάρχου Κομοτηνής (Γ. Πετρίδη) και του περιφερειάρχη Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης (Αρ. Γιαννακίδη), οι οποίοι κυριολεκτικά απαγόρευσαν την τέλεση όποιας δήποτε εκδηλώσεως εις μνήμην της γενοκτονίας των Ποντίων, επικαλούμενοι την ψευδεπίγραφη «ελληνο-τουρκική φιλία».

Οι συγκεντρωθέντες πλησίασαν σε απόσταση αναπνοής το προξενείο της Τουρκίας, το οποίο δεν τους επέτρεψε να προσεγγίσουν η Αστυνομία. Έψαλλαν τον Εθνικό Ύμνο με τα νώτα στραμμένα προς αυτό και επέστρεψαν από άλλη διαδρομή στην κεντρική πλατεία. Εκεί, έδωσαν την διαβεβαίωση για μία ακόμη φορά πως, όσο υπάρχουν έστω και λίγοι Έλληνες πατριώτες πρόθυμοι να θυσιαστούν για την Ελευθερία, όχι μόνον δεν θα αποσχιστεί η Θράκη και κανένα ελληνικό έδαφος, όπως φαντασιώνονται οι εχθροί μας, αλλά θα απελευθερωθούν και οι σκλάβες πατρίδες, με πρώτη την φυσική πρωτεύουσα του Ελληνισμού, την Κωνσταντινούπολη. Οι διοργανωτές ανανέωσαν την υπόσχεση να επιστρέψουν οποτεδήποτε κριθεί απαραίτητο.

Την εκδήλωση έσπευσαν να καλύψουν όλα τα τοπικά μέσα ενημερώσεως (έντυπα και ηλεκτρονικά), διότι αν και ήταν απροειδοποίητη, δεν μπορούσε να αγνοηθεί ο όγκος και ο παλμός των Ελλήνων πατριωτών, οι οποίοι εξ άλλου απέσπασαν τα χειροκροτήματα και τις επευφημίες των κατοίκων, τινες των οποίων εκφράστηκαν με τα καλλίτερα λόγια για τους διοργανωτές. Δεν έλειψαν καθ’ όλη την διάρκεια της εκδηλώσεως και τα φλας από πράκτορες του τουρκικού προξενείου, τα οποία, ως τόσο, ουδόλως πτοούν τους Έλληνες.

Χάμος Αστέριος

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP