Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011

Ο αναρχικός χώρος είναι εργαλείο καταστολής

Όχι επειδή ο γράφων είναι εθνικιστής, αλλά επειδή η πραγματικότητα το επιβεβαιώνει πανηγυρικά.Η όποια άρνηση του συστημικού ρόλου των αναρχικών ισοδυναμεί με εθελοτυφλία και αν υπάρχει έστω και δείγμα, ειλικρίνειας και τσίπας, εντός του κόλπου των αναρχικών, ας μιλήσουν και ας εξηγήσουν...
τα ανεξήγητα. Η πίεση την οποία ασκούν οι αγανακτισμένοι Έλληνες πολίτες, στις διάφορες πλατείες της χώρας, είναι πρωτόγνωρη για τα δεδομένα του τόπου, μιας και...
δεν έχει συγκεκριμένη ιδεολογική γραμμή, πολιτική καθοδήγηση, οργανωτική μεθοδολογία και εν τέλει αποτελεί γνήσια έκφραση του χαρακτήρα που επικρατεί, κατά μέσο όρο, στην συναισθηματική δομή του πολίτη. Επίσης δεν έχει συγκεκριμένη ή δομημένη πολιτική πρόταση. Αυτό συμβαίνει διότι οι Έλληνες δεν βρέθηκαν στους δρόμους για να αντιπροτείνουν μια οικονομική πολιτική ενάντια στο ΔΝΤ και την ΕΚΤ, μα για να εκφράσουν την απέχθεια τους, για τις επιλογές της κυβέρνησης και το κυριότερο για εκφράσουν την απέχθεια τους προς το πολιτικό σύστημα και την τρέχουσα πολιτική νοοτροπία, γνωστή και ως ''Μεταπολίτευση''.

 Ανίκανοι να αντιληφθούν τα ανωτέρω, διάφοροι πολιτικοί χώροι, λοιδορούν και χλευάζουν. Άλλοι ελπίζοντας σε μια νέα Οκτωβριανή επανάσταση, σπεύδουν στα μουλωχτά να μοιράσουν τις καμουφλαρισμένες ιδέες των Τρότσκυ, Μάο κλπ Άλλοι θυμήθηκαν τους αγανακτισμένους μόλις οι τελευταίοι σήκωσαν Ελληνικές σημαίες. Ας μην σταθούμε εδώ όμως.


Η επιμονή και αύξων αριθμός των αγανακτισμένων, δημιούργησαν μια μορφή πίεσης προς το PASOK και αυτό είναι κάτι που εκφράστηκε μέσω μέσων ηλεκτρονικής ενημέρωσης στα οποία πολιτικοί συντάκτες επιβεβαίωσαν του λόγου το αληθές. Σε μια προσπάθεια θόλωσης των υδάτων, το κυβερνών σχήμα επικαλέστηκε την δράση του ΣΥΡΙΖΑ ως μοναδικού υποκινητή των γεγονότων. Η προσπάθεια απέτυχε και σειρά είχαν το ΠΑΜΕ, η ακροδεξιά κλπ.

Την προηγούμενη τετάρτη όμως, ο κυβερνητικός σχηματισμός, έβγαλε το βαρύ πυροβολικό. Σε μια μέρα που οι ειρηνικότατοι διαδηλωτές, αποφάσισαν να κάνουν κάτι πιο ''δραστήριο'', να περικυκλώσουν την βουλή δηλαδή, ως αντίδραση στις αποφάσεις που η βουλή θα ψήφιζε εκείνη την ημέρα, η κυβέρνηση έπραξε με τακτικές ανατολικής Γερμανίας. Από νωρίς τα χαράματα στρατιές των παραστρατιωτικών Υ.Α.Τ, άντρες των Υ.ΜΕ.Τ, της ομάδας Δ.ΕΛ.Τ.Α και φυσικά της ασφάλειας, έστησαν ένα υπέροχο κλίμα αναταραχής. Ως καλά παπαγαλάκια άφησαν από νωρίς να εννοηθεί πως θα γίνουν επεισόδια, έστησαν σιδερένιο τοίχος για να κλείσουν τον δρόμο (όμοιο με αυτό των ιταλικών δυνάμεων στην Γένοβα), μπροστά μπροστά έβαλαν αστυνομικούς των ΜΑΤ με εκπαίδευση στον στρατό (είχαν στο στήθος τους εμβλήματα στρατιωτικών σχολείων) και έκλεισαν δεκάδες άλλους δρόμους. Όμως για να λειτουργήσει το σχήμα αυτό χρειάζεται το κατάλληλο εργαλείο. Την πλέον επίλεκτη μονάδα καταστολής. Τους αναρχικούς.

Αφού οι κύριοι της ασφάλειας κουβάλησαν τα κατάλληλα ρόπαλα με καροτσάκια από σούπερ μάρκετ (δεν το λέω εγώ, τα κανάλια το είπαν και το τόνισε το ραδιόφωνο του skai) , ξεκίνησαν να προκαλούν εντάσεις και να σπρώχνουν το τοίχος που είχαν τοποθετήσει. Εκεί ακριβώς οι οι ιδεολογικοί και πολιτικοί σύντροφοι των φονιάδων της MARFIN, άρπαξαν την ευκαιρία και ενώ θα περίμενε κανείς πως θα είναι άοπλοι(όπως όλοι οι διαδηλωτές), βρέθηκαν να βαστάνε σφυριά, μάσκες, ρόπαλα, τσεκούρια και τα υπόλοιπα υλικά που γνωρίζουν καλά. Περίεργο ε; Πως ήξεραν τι θα γίνει εκείνη την ημέρα; Γιατί δεν σεβάστηκαν την επιθυμία του κόσμου για ειρηνική διαμαρτυρία και για ποιόν λόγο επιτέθηκαν στο κέντρο της συγκέντρωσης κτυπώντας με μίσος όποιον έφερε σημαία στα χέρια του;

Κάθε φορά που το σύστημα ( ίσως και κάποια άλλα συστήματα) επιθυμεί να δημιουργήσει αναταραχές, ομάδες αναρχικών υπό διάφορα σχήματα και ονομασίες κάνουν την εμφάνιση τους και δημιουργούν εντάσεις. Ενίοτε δολοφονούν, τραυματίζουν, σπάζουν εν ονόματι μιας φαντασιακής εξέγερσης και προκαλούν το σύστημα να γίνει σκληρότερο. Επιθυμούν με τις πράξεις τους την αναβάθμιση της κατασταλτικής πολιτικής της εκάστοτε κυβέρνησης.

Το ζήτημα αυτό είναι ζήτημα βάθους και δεν μπορεί να αναλυθεί μέσα από ένα κείμενο. Θέλει σαφέστατα βαθύτερη και εμπεριστατωμένη προσέγγιση. Όμως πλέον στα μάτια του κόσμου η πραγματικότητα εμφανίζεται πεντακάθαρα. Ο ρόλος τους και οι πράξεις τους, πλέον γνωρίζουμε από που πηγάζουν.
autonomesskepseis

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP