Σάββατο 11 Ιουνίου 2011

Μήπως οι ομαδάρχες της κάτω πλατείας Συντάγματος να την δουν αλλιώς;;;

Τι συνέβη χθες στο Σύνταγμα

Όπως είναι σε όλους μας γνωστό, κάτω στην πλατεία βρίσκονται οι "σοφοί" πολίτες που όλα τα ξέρουν, και γι' αυτό πήραν την άδεια από τη σημαία να μας μορφώσουν και να αποφασίζουν για όλους τους υπόλοιπους, και πάνω βρίσκεται ο "όχλος" που δεν ξέρει τι του γίνεται και του χρειάζεται η καθοδήγηση.
Οι κάτω λοιπόν, δεν τους φτάνει που μιλάνε σε μικρόφωνο, δεν τους φτάνει που...
τα μεγάφωνα τα έχουν στραμμένα προς τα πάνω (αλήθεια, αφού μεταξύ σας διαβουλεύεστε, εσείς δεν θα έπρεπε να θέλετε να σας ακούτε;) χθες έκαναν και το εξής δημοκρατικό. Έφεραν και κότσαραν μεγάφωνα σε όλο το μήκος του δρόμο, στο πάνω μέρος της πλατείας!!! Πρόσεξε, οι "δημοκρατικοί" το έκαναν αυτό, οι "δημοκρατικοί" και "σοφοί" πολίτες που βρίσκονται κάτω. Τι σκέφτηκαν λοιπόν, αυτοί οι δημοκράτες και σοφοί πολίτες: Είμαστε εδώ και συνδιαλεγόμαστε τόσον καιρό τώρα, κι εσείς οι πάνω, αυτοί που δεν ξέρετε τα στραβά σας, δεν κατεβαίνετε να μας ακούσετε; Θα σας βάλουμε τις ομιλίες μας απευθείας στ' αυτιά.
Φυσικά τα μεγάφωνα που κότσαραν στο δρόμο χθες, ξηλώθηκαν.

Μου έμειναν όμως κάποιες απορίες και θέλω οι σοφοί δημοκράτες να μου τις λύσουν.

Από την πρώτη ώρα που ο Παπανδρέου μάς έφερε τη δικτατορία και μέχρι σήμερα, φτιάχτηκαν δεκάδες ομάδες αντιμνημονιακές. Σε ΟΛΕΣ δε, συμμετείχα, ήμουν με όλους, από την αρχή του αγώνα. ΟΛΕΣ αυτές οι ομάδες προσπαθούσαν ενάμισι χρόνο τώρα να μαζέψουν το πλήθος. Καμία δεν τα κατάφερε. Γιατί; (Δεν καταλαβαίνεις, θα σου κάνω τη μετάφραση). Γιατί ΟΛΕΣ οι ομάδες συνδιαλέγονταν. Αυτό αρέσει στους ομαδάρχες, αυτό θεωρούν λύση. Ο κόσμος λοιπόν πήγαινε στις ομάδες γιατί ήθελε να αγωνιστεί, τους βαριόταν (θανάσιμα όμως) και αποχωρούσε. Και έμεναν τελικά τρεις κι ο κούκος και αναγκαστικά το διέλυαν το μαγαζί.......

Και είδες πώς βγήκε τελικά, ο κόσμος ο "απλός" (αυτοί τον λένε έτσι, τον λένε απλό γιατί θεωρούν τον εαυτό τους πιο πάνω -πιο έξυπνο, πιο άξιο, πιο μάγκα). Ο κόσμος λοιπόν ο "απλός" βγήκε χωρίς ομαδάρχη!!! Χωρίς οργάνωση. Χωρίς συντονισμό.
Κάτι θέλει να σας πει ο ποιητής, αλλά ΟΛΟΙ ΣΑΣ κάνετε πως δεν καταλαβαίνετε.
Θα σας το κάνω λοιπόν λιανά (γιατί θέλετε δεν θέλετε, θα καταλάβετε). Δεν θέλουμε συνδικαλισμό. Δεν θεωρούμε κάποιον από εσάς άξιο για να μας τα φτιάξει, δεν θέλουμε να βγάλουμε από εσάς ηγεσίες. Δεν σας γουστάρουμε που μας θέλετε όλους ίδιους (όποιος δεν συμφωνεί με εσάς γιουχάρεται). Δεν σας θέλουμε γιατί αποσκοπείτε στη δόξα και όχι στον αγώνα, αυτόν καθαυτόν, που κάνουμε για την πατρίδα.

Ερώτηση: Μας έχετε πρήξει με το ενωτικό.. Τις Κυριακές αγαπητοί μου χρειάζεται κάποιος να μας μιλήσει για ένωση; Βλέπετε να διαφωνούμε (εμείς, ο "απλός" κόσμος) με κάποιον συμπολίτη μας; Ξέρετε γιατί τις Κυριακές δεν υπάρχει διχόνια, υπάρχει παλμός στον αγώνα και όσοι είναι εκεί το απολαμβάνουν; ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΕΣΑΣ ΝΑ ΜΑΣ ΤΑ ΠΡΗΖΕΤΕ!!!!!!!!

Τις καθημερινές παίρνετε τα πάνω σας, εμείς είμαστε μια χούφτα, εσείς έχετε καταλάβει και το πάνω μέρος με εκπροσώπους σας (ήδη φέρατε το θεατρικό της άμεσης δημοκρατίας σας και πάνω -αφού δεν ερχόμαστε εμείς, εκεί με το στανιό θα μας το μπαστακώσετε, για εσάς εμείς απλά δεν ξέρουμε τι θέλουμε, εσείς ξέρετε καλύτερα ποιο είναι το σωστό, οπότε τι σας μένει.. να μας το κάτσετε με το ζόρι). Δεν φτάνει που είμαστε μια χούφτα τις καθημερινές, είμαστε όλοι και πολύ καλοί άνθρωποι, είναι ο λόγος που δεν αντιδράμε. Δεν θέλουμε τσακωμούς. Και βρίσκετε την ευκαιρία να μας κάτσετε στο σβέρκο. Κάντε τα αυτά τις Κυριακές σοφοί μου, γιατί δεν τα κάνετε; Να βγείτε με τις ντουντούκες και τα μικρόφωνά σας, να μας συλλογικοποιήσετε; Αφού για εσάς είμαστε όχλος, δεν ξέρουμε αυτά που εσείς ξέρετε, και πρέπει να μας τα μάθετε. Γιατί δεν βγαίνετε τις Κυριακές να μας τα πείτε; Μια άλλη ερώτηση. Ο λόγος που μιλάτε σε μικρόφωνο (και παλαμάκια, μαζί πάνε αυτά) στο πλήθος, είναι για να μας ενημερώσετε. Εμείς που είμαστε Σύνταγμα θεωρείτε ότι δεν ξέρουμε; Τότε γιατί είμαστε εκεί; Αν πιστεύετε ότι ο κόσμος χρειάζεται κάτι παραπάνω να μάθει, για να ξεκουνηθεί όπως λέτε από τον καναπέ, γιατί του μιλάτε στο Σύνταγμα; Γιατί μιλάτε σ' αυτόν που έχει ήδη βγει; Να πάτε στις γειτονιές κύριοι με την ντουντούκα σας να ενημερώσετε τον κόσμο για να έρθει Σύνταγμα. Αλλά στις γειτονιές... δεν θα έχετε κοινό (έδρανο, παλαμάκια), γι' αυτό δεν πάτε. Αρα ο σκοπός σας δεν είναι η ενημέρωση, αλλά μια θεσούλα για μετά. Μην αυταπατάστε, κολυμπηθρόξυλο δεν θα μείνει όρθιο. Όλα τα σκατά στον ίδιο βόθρο θα πέσουν.


Αλλη ερώτηση. Χθες που ήρθα να σας ζητήσω να κλείσετε τα πάνω μεγάφωνα (στην ομαδούλα σας των 30 ανθρώπων), μίλησα χωρίς μικρόφωνο και με άκουσαν οι πάντες. Φάνηκε από το γιουχάρισμα που μου ρίξατε. Πείτε μου παρακαλώ γιατί χρειάζεστε το μικρόφωνο (το βάθρο, τα παλαμάκια, πάντα ένα είναι όλα αυτά), αγνοί μου αγωνιστές;
Δεν ξέρω αν το έχετε καταλάβει αλλά ο κόσμος σιγά-σιγά μειώνεται. Δεν ξέρω αν το έχετε καταλάβει αλλά ο λόγος που φεύγει είναι οι κουραδο-ομιλίες σας. Δεν ξέρω αν το έχετε καταλάβει αλλά αν φύγει ο κόσμος, ο "ΑΠΛΟΣ", αυτοί θα νικήσουν. Άρα θα βγάλω λανθασμένα το συμπέρασμα ότι γι' αυτούς δουλεύετε;

Ενα άλλο πολύ δημοκρατικό που κάνουν οι δημοκράτες και σοφοί πολίτες, οι κάτω, είναι το εξής. Παίρνουν αποφάσεις (η παρεούλα των 30 ατόμων έτσι;) ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΟΜΩΣ, και θεωρούν ότι το πλειοψηφικό δικό τους αποτέλεσμα είναι γενικά η πλειοψηφία!!! (Κάτι δεν θυμίζει;). Με παράδειγμα. Οι σοφοί δημοκράτες οι κάτω, έθεσαν προς ψήφιση το θέμα με τις καντίνες. Αφού μαλλιοτραβήχτηκαν κάμποσο, αποφάσισαν ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΚΑ (τολμάς να πεις και κάτι άλλο;), ότι πρέπει να φύγουν οι καντίνες από το Σύνταγμα (???????). Όμως αυτοί είναι 30 ανθρωπάκια, πώς θα κάνουν πράξη αυτό που ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΚΑ αποφάσισαν; Τι έκαναν λοιπόν οι δημοκράτες, σοφοί φίλοι μας. Εφεραν έναν δικό τους πάνω, τον έκαναν ντουντουκαδόρο του "απλού" (αδαή) κόσμου, και.. αφού ο δικός τους πρώτα πήγε με τα νερά των πάνω, κι έγινε φίλος μας, μας μπαστακώνει με το έτσι θέλω τις αποφάσεις των σοφών των αποκάτω...

Για του λόγου το αληθές, προχθές, βγήκε ο ντουντουκαδόρος και είπε (στο ξαφνικό, στο άσχετο έτσι, εκεί που λέγαμε συνθήματα): "Τώρα όλοι μαζί θα πάμε ειρηνικά να διώξουμε τις καντίνες από την πλατεία"... Ετσι ακριβώς τα είπε, σαν να απευθύνεται σε δίχρονα. Ερώτηση: Αυτό δεν ονομάζεται δημαγωγία; Κοίτα να δεις φίλε μου πώς την έχω δει. Επειδή ήττα τρως ΜΟΝΟ όταν παραιτείσαι του αγώνα, δεν έχω σκοπό να εγκαταλείψω το τερέν. Δεν θα με κάνεις εσύ ο άμαθος να φύγω από κούραση και τελικά ο εχθρός να νικήσει. Άρα τι μένει; Θα πάψεις εσύ να με ενοχλείς (αν δεν το κάνεις, με το στανιό θα σε παύσω εγώ). Όλων εσάς των ειδικών σάς διαφεύγει η βασικότερη αρχή της δημοκρατίας, που αυτή είναι.. ΤΑ ΟΡΙΑ. Μετάφραση: Τα δικαιώματά σου σταματούν εκεί που αρχίζουν τα δικά μου. Αν ήθελα να σε ακούσω θα ερχόμουν κάτω. Πρέπει να το πάρεις απόφαση ότι δεν με ζορίζει κάποιος για να απέχω. Είναι η άποψή μου, δεν θέλω να σε ακούω. Και ΠΡΕΠΕΙ αναγκαστικά να την δεχτείς. Αν δεν κλείσετε τα μεγάφωνα οικειοθελώς, υπάρχει και ο άλλος τρόπος. Γιατί... το να κάνει ο καθένας ό,τι θέλει, χωρίς να λαμβάνει υπόψη τη γνώμη των υπολοίπων, λέγεται τραμπουκισμός. Και όχι δημοκρατία. Και εμείς δημοκρατία παλεύουμε για να φέρουμε. Και πρέπει να τη φέρουμε πρώτα στην πλατεία.

Ένας από το πλήθος
(Η ανωνυμία είναι απαραίτητη, δεν πρέπει κανείς να γίνει διάσημος. Αυτοί στους οποίους αναφέρομαι ξέρουν ποια είμαι, μπορούν να με βρουν εύκολα, στο ίδιο σημείο βρίσκομαι κάθε μέρα).
activistika.blogspot

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP