Όχι άλλους Μαυροκορδάτους και Μαυρογιαλούρους

Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας
Πολιτικός Επιστήμων
Ψηφίσθηκε, λοιπόν, το Μεσοπρόθεσμο και ο Εφαρμοστικός Νόμος και αποκτήσαμε τον Οργανισμό για...
την Αξιοποίηση της Περιουσίας του Δημοσίου και το περιβόητο Συμβούλιο Εμπειρογνωμόνων. Το επταμελές αυτό όργανο, στο οποίο τα τρία μέλη θα διορίζονται από την τρόϊκα, θα μπορεί να εκποιεί όχι μόνο την περιουσία του στενού δημοσίου τομέως, αλλά και των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου, δηλαδή και των Δήμων και των Πανεπιστημίων! Χωρίς να ερωτούν κανέναν οι επτά αυτοί άνθρωποι, εκ των οποίων τουλάχιστον τρεις ξένοι, θα πουλούν όσο-όσο τη δημόσια περιουσία μας για να ξεπληρώσουν τους δανειστές μας. Ελπίζω να μην αρχίσουν να πουλούν και Ναούς και Μοναστήρια, με τη δικαιολογία ότι και τα θρησκευτικά καθιδρύματα είναι Ν.Π.Δ.Δ. Εύχομαι να θυμούνται την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κατά του Νόμου Τρίτση του 1987, με την οποία δικαιώθηκαν επτά μοναστήρια που είχαν προσφύγει. Το Δικαστήριο αποδέχθηκε ότι η ιδιοκτησία των Μονών δεν μπορεί αν περιέλθει στο Δημόσιο και επιδίκασε μία μεγάλη αποζημίωση εις βάρος του Ελληνικού Δημοσίου, την ποία ακόμη το Κράτος χρωστά στις Μονές!

Το επταμελές αυτό Συμβούλιο θα μπορεί μεταξύ άλλων να ξεπουλά και τον αιγιαλό, ο οποίος από την εποχή του Ιουστινιανού θεωρείται δημόσιο αγαθό. Επιπλέον το Συμβούλιο Εμπειρογνωμόνων θα μπορεί να ξεπουλά και ακίνητα που ανήκουν σε ΝΠΔΔ, εντός των οποίων διαμένει ενοικιαστής. Δηλαδή, αν ο τάδε Δήμος έχει βάλει μία φτωχή γριούλα σε ένα ακίνητό του με συμβολικό ενοίκιο για κοινωνικούς λόγους, το Συμβούλιο Εμπειρογνωμόνων δικαιούται να αποφασίσει την άμεση έξωση της γιαγιάς και την πώληση του ακινήτου. Αυτά και πολλά άλλα ενδιαφέροντα αποφασίσθηκαν στη Βουλή τις τελευταίες ημέρες.

Όσοι πολιτικοί και πολίτες λένε ΟΧΙ στο Μεσοπρόθεσμο και στο επερχόμενο Μνημόνιο ΙΙ απειλούνται από τους ηττοπαθείς με το γνωστό επιχείρημα: Μα, το ζητούν οι δανειστές μας, το είπε η τρόϊκα. Πρέπει να υπακούσουμε, να ξεπουληθούμε μισοτιμής για αν μη μας μαλώσουν οι δανειστές μας! Η ιστορία του Νέου Ελληνισμού, όμως, αποδεικνύει, ότι μεγαλύτερο όφελος είχαμε από πολιτικούς, οι οποίοι είπαν ΟΧΙ στα εκβιαστικά διλήμματα, παρά από τους πρόθυμους οσφυοκάμπτες ενώπιον των εκάστοτε ισχυρών.

Κλασικό παράδειγμα οπαδού των εθνικών υποχωρήσεων και αρνητού της εθνικής μας αξιοπρέπειας είναι ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, Φαναριώτης πού έδρασε κατά την περίοδο της Ελληνικής Επαναστάσεως. Στο αποκορύφωμα του Αγώνος και συγκεκριμένα το 1823 εξέδωσε ένα πολιτικό μανιφέστο υποταγής και ξενοδουλείας, το οποίο έλεγε ότι δεν πρέπει να έχει η νέα Ελλάς ανεξαρτησία γνώμης και διπλωματικών χειρισμών, αλλά να παραχωρήσει όλες αυτές τις αποφάσεις στην Αγγλία. Ο Μαυροκορδάτος ανήκε στη χορεία εκείνη των ηττημένων μυαλών που ουδέποτε πίστεψαν στις δυνάμεις του Ελληνισμού και προτιμούσαν πάντα την υποτέλεια και τη μετατροπή μας σε προτεκτοράτο. Έβλαψε ποικιλοτρόπως με τη στάση του. Δίχασε τους αγωνιζομένους Έλληνες οδηγώντας τους σε εμφύλιες συρράξεις κατά τη διάρκεια των μαχών. Έπαιξε ρόλο στην πρώτη φυλάκιση του Θ. Κολοκοτρώνη. Ίδρυσε το αγγλικό κόμμα αναγκάζοντας τους αντιπάλους του να ιδρύσουν το ρωσικό και το γαλλικό αντιστοίχως καθιστώντας τη μικρή Ελλάδα πλήρες προτεκτοράτο. Όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση ο έμπειρος Ιωάννης Καποδίστριας ο Αλ. Μαυροκορδάτος για να εξυπηρετήσει τα αγγλικά συμφέροντα παρακίνησε τον Μιαούλη να κάψει τον ελληνικό στόλο! Η εθελοδουλεία του και η πρόταξη του αγγλικού συμφέροντος πάνω από το ελληνικό τον κατέστησαν ολέθριο παράγοντα της πολιτικής ζωής στα πρώτα βήματα του κρατιδίου.

Αυτόν έχουν ως πρότυπο οι οπαδοί του συνθήματος: «Θα ψηφίσουμε ό, τι μας ζητήσουν οι ξένοι. Θα τα πουλήσουμε όλα αφού το θέλει η τρόϊκα». Αυτή η φιλοσοφία δυστυχώς διέπει τους οπαδούς του Μεσοπροθέσμου Προγράμματος. Δεν είναι τυχαίο ότι η πρόσφατη τηλεοπτική σειρά, που διαστρέβλωνε την ιστορία του 1821, προέβαλε ως πρότυπο τον Μαυροκορδάτο. Ακριβώς για να μας προτρέψει σε εθνικές και οικονομικές υποχωρήσεις και παραχωρήσεις. Για να μας πείσει να δικαιολογήσουμε μέτρα επιβλαβή και αναξιοπρεπή.

Αντιθέτως ο Ελληνισμός βοηθήθηκε μακροπρόθεσμα και ουσιαστικά από πολιτικούς που αρνήθηκαν να ενδώσουν στους εκβιασμούς των ξένων και είπαν υπερήφανα ΟΧΙ. Το 1893 ο Χαρίλαος Τρικούπης ζήτησε δάνειο από την Αγγλία και εκείνη τού απήντησε ότι θα το δώσει αρκεί αν παραχωρήσουμε την εξωτερική μας πολιτική στα βρετανικά συμφέροντα. Να γίνουμε ένα ετερόφωτο προτεκτοράτο για να βρούμε λεφτά. Ο Τρικούπης προτίμησε να φωνάξει μέσα στη Βουλή ότι δυστυχώς επτωχεύσαμεν , παρά να καταστήσει την Ελλάδα κολοβωμένη και αναξιοπρεπή. Η υπερήφανη στάση του ανέβασε το εθνικό φρόνημα. Παρά τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγοχο που μας επεβλήθη του 1898 η Ελλάς πέτυχε μετά από λίγα χρόνια ( 1912-13) να απελευθερώσει εκατομμύρια αλυτρώτων αδελφών. Εξίσου επιτυχής ήταν η στάση του Κυπρίου Προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου το 2004. Αρνήθηκε τους εκβιασμούς Ελλήνων και ξένων καλοθελητών και είπε ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν. Δικαιώθηκε πλήρως. Η Κύπρος είναι μέλος της Ε.Ε. και οι Κασσάνδρες που προέβλεπαν καταστροφές διαψεύσθηκαν.

Φτάνει πια με τους Μαυροκορδάτους που ηδονίζονται να υποκύπτουν στους έξωθεν εκβιασμούς και με τους Μαυρογιαλούρους, που μας θυμίζουν τον ρουσφετολόγο πολιτικό, τον οποίο ενσάρκωσε στον ελληνικό κινηματογράφο ο Λάμπρος Κωνσταντάρας. Να τους αποβάλουμε από την πολιτική μας ζωή για να δούμε ... άσπρη μέρα!