Σάββατο 16 Ιουλίου 2011

''Μου φόρτωσαν τσάντα με μολότοφ για δωράκι''

Ελεύθερος αφέθηκε ο 21χρονος Φώτης Δήμου έπειτα από συνολικά 52 μέρες κράτησης στη ΓΑΔΑ και τον Κορυδαλλό. Είναι ένας από τους χιλιάδες διαδηλωτές που συμμετείχαν στη διαδήλωση της 11ης Μαΐου. Περιμένοντας να δικαστεί, ο Φ. Δ. σε συνέντευξή του στην...
εφημερίδα «Σαββατιάτικη Ελευθεροτυπία» υποστηρίζει ότι τα ΜΑΤ τού φόρτωσαν μια τσάντα με μολότοφ. Μιλάει για κατασκευασμένες κατηγορίες, που τον κάνουν να νιώθει οργισμένος και αγανακτισμένος.

«Στη φυλακή μ' έπνιξε το άδικο. Ενιωθα ένα βάρος στο στήθος. Φώναζα με όλη μου τη δύναμη ότι δεν έκανα τίποτα. Δίχως να μ' ακούει κανείς. Οι κρατούμενοι μου φέρθηκαν καλά. Ακόμα και οι ποινικοί: "Μην τους φοβάσαι" μου έλεγαν. "Δες το σαν εμπειρία και κράτα τα θετικά. Θα τελειώσει" έλεγαν. Με τους δεσμοφύλακες δεν είχα επαφή. Αυτοί κλείδωναν, ξεκλείδωναν. Οι συνθήκες κράτησης ήταν άθλιες».

Δεν θα ξεχάσει ποτέ την ημέρα σύλληψής του: «Η 11η Μαΐου έχει χαραχτεί στο μυαλό μου. Οπως και οι εικόνες από την αναίτια επίθεση των ΜΑΤ, τον ξυλοδαρμό μου και ειδικά τη στιγμή που ακουμπούν δίπλα μου το σακίδιο. Ελεγα ότι δεν κρατούσα τίποτα κι οι ΜΑΤάδες απαντούσαν: "Δεν πειράζει. Ενα δωράκι είναι. Σκάσε"».

Πώς ήταν στη φυλακή;

«Καθόμουν και σκεφτόμουν διαρκώς. Δεν υπήρχαν δραστηριότητες για να ξεχνιέμαι. Σκεφτόμουν πότε θα τελειώσει αυτό το μαρτύριο. Η μόνη ενασχόλησή μου ήταν να περιμένω στην ουρά για φαγητό ή να βγω στο προαύλιο να κοιτάξω τον ουρανό. Εκεί έμαθα να εκτιμώ και το φαγητό που τρώω. Και την κουβέντα με τους κρατούμενους. Όλοι βιώνουμε το ίδιο μαρτύριο. Ο ένας δίνει κουράγιο στον άλλο. Οι συνθήκες όμως ήταν άθλιες. Με έβαλαν στην Α' πτέρυγα Κορυδαλλού σε κελί για ένα άτομο, μαζί με άλλους 3 Ελληνες κατηγορούμενους για ληστείες. Αυτοί με στήριξαν».

Και τώρα;

«Είμαι οργισμένος και αγανακτισμένος για την κατάσταση που επικρατεί. Ζω διαρκώς με ένα ερώτημα που βασανίζει στο μυαλό μου: Για ποιο λόγο οι αστυνομικοί μού έστησαν αυτή την ιστορία. Αυτό μπορεί να συμβεί στον καθένα. Αντίστοιχες υποθέσεις, όπως του Μάριου Ζέρβα, του φοιτητή με τα πράσινα παπούτσια, έτυχε να γίνουν γνωστές. Υπάρχουν και πολλές άλλες που δεν δημοσιοποιήθηκαν». (Οι αναφορές του για το Μάριο Ζέρβα και το φοιτητή με τα πράσινα παπούτσια προφανώς δεν μας βρίσκουν σύμφωνους, κατανοούμε όμως ότι είναι απόρια της προσωπικής του εμπειρίας)

Σε διαδήλωση θα ξαναπάς;

«Η φυλακή σε στιγματίζει. Ζεις με το φόβο ότι θα σου ξανασυμβεί. Δεν θα σταματήσω όμως να διεκδικώ. Γιατί ξέρω ότι έχω το δίκιο με το μέρος μου. Ζητάω ένα καλύτερο μέλλον. Θα συνεχίσω να φωνάζω για ν' ακούγεται η αλήθεια. Ο κόσμος δεν πρέπει να τρομοκρατείται, αλλά ν' ανοίξει τα μάτια του. Γνωρίζοντας, βεβαίως, ότι μπορούν να φορτώσουν τσάντες με μολότοφ στον καθένα μας. Βλέπουν τους διαδηλωτές σαν εχθρούς. Κινούνται με το σκεπτικό "θα σε στείλω φυλακή επειδή διαδηλώνεις"».

Δείτε κι εδώ
Φώτης Δήμου:“Έδωσα αίμα για το μακελειό στο Ρέντη και με έχουν μέσα για αναρχικό!''

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP