ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ
Ένα άρθρο ιδεολογικού προβληματισμού
Όλοι ξέρουμε ότι, στην συνείδηση του απλού κόσμου ο λεγόμενος "πατριωτικός χώρος" έχει ταυτιστεί με την ακροδεξιά. Πολλοί είναι αυτοί που ενοχλούνται από αυτήν την ταύτιση και προσπαθούν να γκρεμίσουν αυτές τις γέφυρες. Πολύ καλά κάνουν. Συμφωνούμε και επαυξάνουμε. Σε καμμία περίπτωση δεν θα μπορούσαμε να αυτοπροσδιοριστούμε ως "ακροδεξιοί",για πολύ συγκεκριμένους λόγους: Πρώτον,δεν θεωρούμε ότι...
είμαστε ακραίοι. Ακραίοι είναι αυτοί που διαλύουν την εθνοφυλετική μας συνοχή, που καταστρέφουν τον κοινωνικό μας ιστό,που ξεζουμίζουν οικονομικά τον Λαό μας,που μολύνουν το φυσικό μας περιβάλλον, που προωθούν παρακμιακά πρότυπα. Αυτοί είναι οι ακραίοι. Εμείς δεν θεωρούμε τους εαυτούς μας ακραίους,συνεπώς δεν αποδεχόμαστε κανέναν χαρακτηρισμό που να εμπεριέχει σαν συνθετικό την λέξη "άκρο".
Δεύτερον,δεν θεωρούμε ότι είμαστε δεξιοί.Η ελληνική δεξιά είναι ένας πολιτικός χώρος που παραδοσιακά σχετίζεται άμεσα με την πλουτοκρατία,τον φιλελευθερισμό,την ελεύθερη αγορά,τον καπιταλισμό,τον αστικό τρόπο ζωής.
Συνεπώς,από την στιγμή που είμαστε βαθύτατα αντικαπιταλιστές(όχι βεβαίως από την μαρξιστική οπτική), αντιφιλελεύθεροι και διαφωνούμε ριζικώς με τον υπερεγωκεντρική στάση ζωής που πρεσβεύει ο αστισμός,είναι τουλάχιστον αστείο να χαρακτηριζόμαστε ως δεξιοί. Σε καμμία περίπτωση δεν θα μπορούσαμε να αποδεχτούμε οποιονδήποτε χαρακτηρισμό απορρέει από την παρούσα πολιτική ταξινόμηση (αριστερά-κέντρο-δεξιά). Αυτή η μονοδιάστατη πολιτική ταξινόμηση είναι ξεκάθαρα προϊόν του κοινοβουλευτικού δημοκρατικού συστήματος.
Από την στιγμή που είμαστε ξεκάθαρα αντικοινοβουλευτικοί,θεωρούμε αδιαννόητο να υιοθετούμε τα αρρωστημένα προϊόντα της κοινοβουλευτικής σχιζοφρένειας.Τώρα πια φτύνουμε κατάμουτρα τόσο την αριστερά, όσο και την δεξιά. Ακολουθούμε την ρήση του μεγάλου Χοσέ Αντόνιο Πρίμο ντε Ριβέρα,ιδρυτή και αρχηγού της Ισπανικής Φάλαγγας,που έλεγε:"Η δεξιά θέλει να συντηρήσει το υπάρχον σύστημα μαζί με τα αρνητικά του.Η αριστερά θέλει να το γκρεμίσει,μαζί με τα θετικά του.Εμείς θέλουμε να κρατήσουμε τα θετικά και να ξεριζώσουμε τα αρνητικά".
Γνωρίζουμε όμως πολύ καλά ότι αυτά είνα πράγματα λίγο-πολύ γνωστά και χιλιοειπωμένα. Το θέμα λοιπόν δεν είναι να αποκηρύξουμε την ακροδεξιά ή την δεξιά.Αυτό το έχουν κάνει πολλοί και διάφοροι. Το θέμα είναι να εξηγήσουμε τις ουσιώδεις διαφορές μας με την ακροδεξιά φρασεολογία και να μην αναλωνόμαστε σε ανούσιες κραυγές αποκήρυξης. Το φαινόμενο άλλωστε της αποκήρυξης της ακροδεξιάς, με την παράλληλη όμως υιοθέτηση των ιδεολογημάτων της,αποτελεί μία από τις τραγικότερες αντιφάσεις του χώρου μας.Ας δούμε όμως λίγο ποιοι είναι οι κύριοι πυλώνες της ακροδεξιάς ιδεολογίας τα τελευταία 30 χρόνια,και ποιες οι δικές μας απόψεις επ'αυτών:
α)Χούντα.
Δεν χωράει αμφισβήτηση ότι το καθεστώς της 21ης Απριλίου ήταν ένα καθεστώς στρατοκρατικό,παντελώς στείρο ιδεολογικώς (πράγμα φυσιολογικό αφού οι καραβανάδες είναι ανίκανοι να παράξουν νέες ιδέες),και σε καμμία περίπτωση δεν έκανε πράξη την Επανάσταση που ευαγγελιζόταν.Αν η 21-4-1967 ήταν Επανάσταση, τότε την 22α Απριλίου θα είχαν κρεμαστεί στην Πλατεία Συντάγματος οι ελεεινοί πολιτικάντηδες που κυβερνούσαν ως τότε.Τίποτα τέτοιο όμως δεν έγινε (κάθε άλλο μάλιστα),συνεπώς είναι αστείο να μιλάμε για "Επανάσταση της 21ης Απριλίου".Και όχι μόνο αυτό,αλλά όταν πέρασε ο καιρός και το καθεστώς σταθεροποιήθηκε και απέκτησε λαϊκό έρεισμα,τότε άρχισαν να δρομολογούνται εξελίξεις για την διενέργεια εκλογών (!!!) με ελεύθερη συμμετοχή κομμάτων. Με λίγα λόγια,μιλάγανε για επαναφορά του κοινοβουλευτισμού,έστω και με μία ελαφρώς στρατοκρατική πινελιά. Επίσης,το απριλιανό καθεστώς στερούταν έστω και αυτής της στοιχειώδους αισθητικής,με αποτέλεσμα στην πορεία του χρόνου να γίνει συνώνυμο του κιτς και της γραφικότητας.Αυτό όπως ήταν φυσικό επηρέασε και τον χώρο μας αφού μεταπολιτευτικώς εκείνος ταυτίστηκε με την 21η Απριλίου,με τραγικά-από άποψη αισθητικής του πολιτικού λόγου-αποτελέσματα.
Από την άλλη πλευρά: Σίγουρα αναγνωρίζουμε το ότι τότε η Πατρίδα μας ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση από αυτή στην οποία βρίσκεται τα χρόνια της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας.Αυτό είναι αναντίρρητο.Σίγουρα απορρίπτουμε τα αισχρά ψεύδη του μεταπολιτευτικού δημοκρατικού κατεστημένου περί "νεκρών του Πολυτεχνείου","ξεπούλημα της Κύπρου από την χούντα","βασανισμούς χιλιάδων αντιφρονούντων","πρακτόρων της CIA" κ.τ.λ.Αυτά είναι παραμύθια,ή έστω τερατώδεις υπερβολές,για να τρώνε το φαί τους τα μικρά παιδιά.Σίγουρα αναγνωρίζουμε στον Γ.Παπαδόπουλο το ότι παρέμεινε έγκλειστος 25 χρόνια και πέθανε τελικώς στην φυλακή, αρνούμενος να κάνει δήλωση μετάνοιας (όπως του ζητήθηκε ακόμα και όταν ήταν ετοιμοθάνατος) προκειμένου να αποφυλακιστεί και να νοσηλευτεί κάπου καλύτερα.Ακόμα όμως και αυτά τα θετικά της 21ης Απριλίου δεν αρκούν για να αυτοανακηρυχτούμε σε θαυμαστές της.Το ότι απεχθανόμαστε το ανθελληνικό μεταπολιτευτικό δημοκρατικό καθεστώς της διαφθοράς,της παρακμής,της ανεργίας,της φυλετικής αλλοίωσης,της εθνικής υποτέλειας,της οικονομικής ανέχειας κ.τ.λ.δεν μας υποχρεώνει να αποδεχτούμε την προηγούμενη κατάσταση. Δεν μπορούμε να κρυφτούμε πίσω από τα όποια θετικά της 21ης Απριλίου,αγνοώντας συγχρόνως τα μύρια όσα αρνητικά της, από την στιγμή που ούτε κατα διάννοια δεν μας καλύπτει ιδεολογικώς.Δεν μπορούμε να μείνουμε προσκολλημένοι σε μία παρελθούσα κατάσταση.Δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε με την 21η Απριλίου με το πρόσχημα του ότι "η μεταπολίτευση είναι χειρότερη".Δεν μπορούμε να χαρακτηριστούμε χουντικοί.
β)Βασιλιάς.
Eδώ πέρα δεν χρειάζεται καμμία βαθυστόχαστη ανάλυση.Είναι επιεικώς τραγελαφικό να αποδεχόμαστε σαν αρχηγό του ελληνικού κράτους (βεβαίως το παρόν έκτρωμα ούτε ελληνικό είναι, ούτε κράτος είναι,αλλά αυτό είναι άλλο θέμα...),έναν αλλοδαπό,έναν μη-Έλληνα.Ακόμα πιο τραγελαφικά βεβαίως είναι κάποια φαινόμενα προσωπολατρείας προς την αλλοδαπή βασιλική οικογένεια.Δεν χρειάζεται φιλοσοφία για να αντιληφθούμε ότι η εγκατάσταση της βασιλικής οικογένειας στην Ελλάδα έγινε από τις Μεγάλες Δυνάμεις (κυρίως την Αγγλία) με σκοπό την ύπαρξη ενός τοποτηρητή των δικών τους εν Ελλάδι συμφέροντων.Άλλωστε όταν κάποιοι εξ'αυτών "ξεστράτισαν" και ωφέλησαν το Έθνος (βλ.Όθων,Κωνσταντίνος Α'),"τιμωρήθηκαν" αναλόγως...Σε καμμία περίπτωση τα αίσχη της δημοκρατικής αντιβασιλικής παράταξης δεν θα πρέπει να μας ρίξουν στην αγκαλιά της άλλης πλευράς,ούτε βεβαίως θα μπούμε στην ατέρμονη ιστορικίστικη ανάλυση του ποιος ήταν λιγότερο κακός.Επίσης,ψάχνουμε αλλά δεν βρίσκουμε τι έχει κάνει επιτέλους η σημερινή (τέως) βασιλική οικογένεια για το Έθνος μας. Θυμάται κανείς έστω κάποια δήλωσή τους για τα φλέγοντα εθνικά και κοινωνικά ζητήματα που μας απασχολούν;Απολύτως τίποτα.Μόνο για την "περιουσία" τους ακούστηκαν.. Εμείς τυγχάνει να θυμόμαστε μία συνέντευξη του "διαδόχου" Παύλου σε γνωστό λάιφστάιλ (ε που αλλού...) περιοδικό όπου έκανε θετικά σχόλια για την εξωτερική πολιτική που ασκούσε ο τότε Υπ.Εξ Γιωργάκης Παπανδρέου...Ας μην μακρυγορούμε... Είμαστε ξεκάθαρα αντιβασιλικοί.
γ)Σώματα Ασφαλείας.
Η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά!Και όμως υπάρχουν ακόμη και σήμερα άνθρωποι στον χώρο μας που πιστεύουν ότι ο Στρατός και η Αστυνομία είναι "δικοί" μας!!!Τα ενδεχόμενα είναι τα εξής:-Πρόκειται απλά για ηλίθιους.-Πρόκειται για ανθρώπους που διακατέχονται από συμπλέγματα εξουσίας και ηδονίζονται στην εικόνα του νταβραντισμένου μπάτσου με το γκλομπ.-Πρόκειται για χαμηλοτάτου επιπέδου πρακτορίσκους, αφού αν ήταν αξιόλογοι δεν θα αυτοκαρφώνονταν διατυμπανίζοντας την λατρεία τους για τα Σώματα Ασφαλείας.-Πρόκειται για μίζερους αστούς δεξιούληδες που έμειναν στην απέξω λόγω πασοκισμού και δεν μπόρεσαν να διοριστούν σε κάποιο Σώμα Ασφαλείας,οπότε τους έμεινε το σχετικό απωθημένο.-Πρόκειται για φετιχιστές που απλά και μόνο "φτιάχονται" στην όψη της στολής.Πόσο μυαλό χρειάζεται κάποιος για να καταλάβει ότι από την στιγμή που το σημερινό κατεστημένο είναι εχθρικό απέναντι σε μας και στις Ιδέες μας, τότε και τα εκτελεστικά του όργανα μοιραία θα είναι εξίσου εχθρικά απέναντί μας αφού απλά εκτελούν εντολές;;;Ακόμα και κάποιοι "δικοί" μας να βρίσκονται σε σχετικές θέσεις,είναι απλώς εντολοδόχοι των προϊσταμένων τους και τίποτα παραπάνω. Αν πάρουν διαταγή:"Τσακίστε τους φασίστες",θα το κάνουν χωρίς δεύτερη κουβέντα.Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι αυτή η νοοτροπία της αστυνομολαγνείας και της στρατολαγνείας,ήταν ένας από τους βασικούς λόγους για την μη-ανάπτυξη ενός Κινήματος στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου,αντίστοιχου με τα εθνικοκοινωνικά Κινήματα άλλων ευρωπαϊκών χωρών.Είναι τουλάχιστον γελοίο να κάνουμε 70,και βάλε,χρόνια τα ίδια λάθη.
δ)Αντικομμουνισμός
Ο αντικομμουνισμός της ακροδεξιάς δεν έχει το παραμικρό ιδεολογικό υπόβαθρο, παρά έχει να κάνει κατά κύριο λόγο με τα γεγονότα της δεκαετίας του '40. Όποιος έχει έστω και μία επιδερμική επαφή με τον χώρο, θα έχει ακούσει αναρίθμητες φορές για τους "κομμουνιστοσυμμορίτες που θέλανε να μας κάνουνε σοβιετική επαρχία", για τους "κατσαπλιάδες που αιματοκύλισαν την Πατρίδα μας" κ.ο.κ.Δεν είναι σκοπός του παρόντος άρθρου να μπει σε λεπτομερή ιστορική ανάλυση των γεγονότων εκείνης της εποχής.Πιστεύουμε όμως ότι η μονότονη κομμουνιστοφάγικη ρητορεία που σε πολλές περιπτώσεις θυμίζει χωροφύλακα της δεκαετίας του '50, δεν μπορεί σήμερα να έχει ουσιαστικά αποτελέσματα.Σίγουρα,οι αριστεροί που πλαστογραφούν προκλητικά την ιστορική αλήθεια,με τις ευλογίες του κατεστημένου βεβαίως,θα πρέπει να παίρνουν τις κατάλληλες αποστομωτικές απαντήσεις. Συγχρόνως όμως θα έπρεπε να επιχειρούμε και μία πιο νηφάλια προσέγγιση.Σε καμμία περίπτωση δεν ήταν όλοι οι ΕΛΑΣίτες προδότες (άλλο θέμα η ηγεσία τους),όπως δεν ήταν και άσπιλοι οι της άλλης πλευράς...έτσι δεν είναι;; Δεν υπάρχει μαύρο και άσπρο,και αυτό θα πρέπει να το καταννοήσουμε και ν'αφήσουμε κατά μέρος τις αντικομμουνιστικές υστερίες λες και μόλις βγήκαμε σώοι από την Πηγάδα του Μελιγαλά...Ένας πολύ αποτελεσματικότερος τρόπος να χτυπήσουμε την αριστερά,είναι να ξεμπροστιάσουμε τα ιδεολογήματά τους.Όποιος έχει ασχοληθεί έστω και λίγο με τον μαρξισμό,θα γνωρίζει ότι τις τεράστιες αντιφάσεις και αυτοαναιρέσεις που κρύβει μέσα της αυτή η ιδεολογία.Δυστυχώς όμως, ο χώρος μας αντί να τσακίσει ιδεολογικώς τον μαρξισμό κτυπώντας τον στην ρίζα του, ησχολείτο επί μονίμου βάσεως με τον Μελιγαλά,το Φενεό,τα Δεκεμβριανά,τον συμμοριτοπόλεμο κ.τ.λ. Αυτό είχε σαν συνέπεια τα ιδεολογήματα της αριστεράς να μένουν στο απυρόβλητο και ελλείψει ουσιαστικού αντιλόγου να κυριαρχούν θεωρητικώς.Και μόνο θεωρητικώς, διότι από πρακτικής απόψεως είναι τελείως εκτός πραγματικότητας.
Ασφαλώς και είμαστε αντικομμουνιστές,αλλά μικρή σχέση έχουμε με τον αντικομμουνισμό της ακροδεξιάς.Ο αντικομμουνισμός της ακροδεξιάς είναι τελείως ανεπαρκής,στερείται βάθους και επιπέδου,και εξαντλείται ως επί το πλείστον σε μνημόσυνα και στείρους αφορισμούς. Είμαστε αντικομμουνιστές πρωτίστως από ιδεολογικής σκοπιάς,διότι διαφωνούμε καθέτως με οποιαδήποτε υλιστική θεωρία.Είμαστε αντικομμουνιστές γιατί θεωρούμε ότι ο κομμουνισμός και ο καπιταλισμός είναι απλά οι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος.Είμαστε αντικομμουνιστές γιατί απλά είμαστε αντικαπιταλιστές!
ε)Αλυτρωτισμός
Ακούγεται λίγο περίεργο αλλά υπάρχουν ακόμη και σήμερα κάποιοι που μιλάνε για "Μεγάλη Ελλάδα","Μεγάλη Ιδέα","Κόκκινη Μηλιά" κ.ο.κ.Μετά τα απανωτά πλήγματα που έχει δεχτεί ο Ελληνισμός (1922,1955),που είχαν σαν συνέπεια την εκκένωση της Μικράς Ασίας,του Πόντου, της Πόλης από τους γηγενείς ελληνικούς πληθυσμούς τους,οι αναφορές στην "Μεγάλη Ελλάδα" είναι σίγουρα ουτοπικές.Ο καθένας βέβαια μπορεί να ονειρεύεται και να φαντασιώνεται ότι θέλει,αλλά πρέπει να έχουμε μία,έστω στοιχειώδη,αντίληψη της πραγματικότητας.Πως μπορούμε σήμερα να μιλάμε για "απελευθέρωση της Πόλης" όταν σε αυτή ζούνε 17.000.000 Τούρκοι και μόλις μετά βίας 2000 υπέργηροι 'Ελληνες; Δουλευόμαστε μεταξύ μας ή έχουμε χάσει τελείως τον μπούσουλα; Πως μπορούμε να μιλάμε για "απελευθέρωση της Ιωνίας και του Πόντου",όταν συγχρόνως έχουμε χάσει εξαιτίας των λαθρομεταναστών την Κυψέλη,το Ρέντη,το Μεταξουργείο,το Γκάζι,τα Πετράλωνα, τα Κάτω Πατήσια κ.α.;Πως μπορούμε να ονειρευόμαστε την ανάκτηση της βιλάρας που είχαμε κάποτε (βλ.Βυζάντιο),όταν σήμερα κινδυνεύουμε να μας κάνουν έξωση από το δυαράκι στο οποίο ζούμε;Χρειάζεται πολλή φιλοσοφία για να αντιληφθούμε ότι οι διάφοροι ουτοπικοί αλυτρωτισμοί σήμερα είναι παντελώς ανεδαφικοί και μας αποπροσανατολίζουν από τα φλέγοντα ζητήματα;
Υπάρχουν βεβαίως κάποια αλυτρωτικά ζητήματα τα οποία είναι όντως υπαρκτά και χρήζουν σοβαρότερης ενασχόλησης (βλ. Βορειοηπειρωτικό,Έλληνες των Σκοπίων).Εκεί ίσως θα έπρεπε να στρέψουμε περισσότερο την προσοχή μας,παρά στην Κόκκινη Μηλιά...Ακόμα και αυτά όμως ωχριούν μπροστά στην τραγική κατάσταση του Ελληνισμού σήμερα σε κάθε επίπεδο.
Ο Ελληνισμός νοσεί και νοσεί βαριά.Το ελληνικό Έθνος κινδυνεύει με αφανισμό λόγω λαθρομετανάστευσης, υπογεννητικότητας και–οσονούπω-μπασταρδέματος.Μέρα με την μέρα παρακμάζουμε ηθικά και πνευματικά.Ο άκρατος ατομικισμός και η φυλαργυρία χτυπάνε κόκκινο.Η κοινωνική κρίση διογκούται συνεχώς με τραγικές συνέπειες σε κάθε επίπεδο.Η οικονομική καταστάση του λαού χειροτερεύει διαρκώς,και ένας ολοένα αυξανόμενος αριθμός συμπατριωτών μας εξαρτάται από τους «νόμιμους» τοκογλύφους,τις τράπεζες.Η επέλαση των αδηφάγων πολυεθνικών απειλεί με αφανισμό τις ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις.Οι πατρώες παραδόσεις εξοβελίζονται,οι πατροπαράδοτες αρχές και αξίες πετιώνται στο κάλαθο των άχρηστων και αντικαθίστανται από παρακμιακά αντικοινωνικά πρότυπα τα οποία προβάλλονται λυσσωδώς από το καρκίνωμα της ελληνικής κοινωνίας,τα ΜΜΕ.Αυτά,και πολλά άλλα,είναι σήμερα τα μείζοντα εθνικά θέματα στο οποία πρέπει να εστιάσουμε και όχι οι διάφοροι αλυτρωτισμοί,ουτοπικοί και μη.Αυτές είναι,σε πολύ γενικές γραμμές,οι θέσεις μας απέναντι στα παραδοσιακά ιδεολογήματα της ελληνικής ακροδεξιάς.
Ο στόχος μας δεν είναι να πείσουμε τους αντιφρονούντες ότι δεν είμαστε ακροδεξιοί.Αυτό μας είναι αδιάφορο.Ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι αυτοί βρέξει-χιονίσει ακροδεξιούς θα μας λένε,οπότε ποιος ο λόγος να ασχολούμαστε μαζί τους;Τον αράπη και αν τον πλένεις,το σαπούνι σου χαλάς...Στόχος μας είναι να γίνει συνείδηση σε όσο το δυνατόν περισσότερους συντρόφους ότι ο χώρος μας πρέπει να απεγκλωβιστεί από την κατεστημένη κοινοβουλευτικογενή πολιτική ταξινόμηση, και να γυρίσει την πλάτη στην ακροδεξιά που δυστυχώς ταυτίστηκε μαζί του και τον δηλητηρίασε.Αν θέλουμε να λέμε ότι μας χαρακτηρίζει ένα εθνικοεπαναστατικό ριζοσπαστικό πνεύμα τότε πρέπει να ξεριζώσουμε αυτά τα ακροδεξιά κατάλοιπα και να προχωρήσουμε εμπρός για το καλό του Έθνους,του Λαού,της Φυλής και της Πατρίδος.
ΟΥΤΕ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΟΥΤΕ ΔΕΞΙΑ
(δημοσιεύτηκε στο Εθνικιστικό/Εθνικοσοσιαλιστικό περιοδικό Όμαιμον,τεύχος 1ο)
το είδαμε εδώ
Σημείωση: Δεν θεωρούμε αναγκαίο να εκθέσουμε τις όποιες διαφωνίες μας σε επι μέρους ζητήματα που θέτει το άρθρο. Συμφωνούμε στα περισσότερα. Σημασία έχει ο προβληματισμός που εγείρεται σε όποιον το διαβάσει.
Όλοι ξέρουμε ότι, στην συνείδηση του απλού κόσμου ο λεγόμενος "πατριωτικός χώρος" έχει ταυτιστεί με την ακροδεξιά. Πολλοί είναι αυτοί που ενοχλούνται από αυτήν την ταύτιση και προσπαθούν να γκρεμίσουν αυτές τις γέφυρες. Πολύ καλά κάνουν. Συμφωνούμε και επαυξάνουμε. Σε καμμία περίπτωση δεν θα μπορούσαμε να αυτοπροσδιοριστούμε ως "ακροδεξιοί",για πολύ συγκεκριμένους λόγους: Πρώτον,δεν θεωρούμε ότι...είμαστε ακραίοι. Ακραίοι είναι αυτοί που διαλύουν την εθνοφυλετική μας συνοχή, που καταστρέφουν τον κοινωνικό μας ιστό,που ξεζουμίζουν οικονομικά τον Λαό μας,που μολύνουν το φυσικό μας περιβάλλον, που προωθούν παρακμιακά πρότυπα. Αυτοί είναι οι ακραίοι. Εμείς δεν θεωρούμε τους εαυτούς μας ακραίους,συνεπώς δεν αποδεχόμαστε κανέναν χαρακτηρισμό που να εμπεριέχει σαν συνθετικό την λέξη "άκρο".
Δεύτερον,δεν θεωρούμε ότι είμαστε δεξιοί.Η ελληνική δεξιά είναι ένας πολιτικός χώρος που παραδοσιακά σχετίζεται άμεσα με την πλουτοκρατία,τον φιλελευθερισμό,την ελεύθερη αγορά,τον καπιταλισμό,τον αστικό τρόπο ζωής.
Συνεπώς,από την στιγμή που είμαστε βαθύτατα αντικαπιταλιστές(όχι βεβαίως από την μαρξιστική οπτική), αντιφιλελεύθεροι και διαφωνούμε ριζικώς με τον υπερεγωκεντρική στάση ζωής που πρεσβεύει ο αστισμός,είναι τουλάχιστον αστείο να χαρακτηριζόμαστε ως δεξιοί. Σε καμμία περίπτωση δεν θα μπορούσαμε να αποδεχτούμε οποιονδήποτε χαρακτηρισμό απορρέει από την παρούσα πολιτική ταξινόμηση (αριστερά-κέντρο-δεξιά). Αυτή η μονοδιάστατη πολιτική ταξινόμηση είναι ξεκάθαρα προϊόν του κοινοβουλευτικού δημοκρατικού συστήματος.
Από την στιγμή που είμαστε ξεκάθαρα αντικοινοβουλευτικοί,θεωρούμε αδιαννόητο να υιοθετούμε τα αρρωστημένα προϊόντα της κοινοβουλευτικής σχιζοφρένειας.Τώρα πια φτύνουμε κατάμουτρα τόσο την αριστερά, όσο και την δεξιά. Ακολουθούμε την ρήση του μεγάλου Χοσέ Αντόνιο Πρίμο ντε Ριβέρα,ιδρυτή και αρχηγού της Ισπανικής Φάλαγγας,που έλεγε:"Η δεξιά θέλει να συντηρήσει το υπάρχον σύστημα μαζί με τα αρνητικά του.Η αριστερά θέλει να το γκρεμίσει,μαζί με τα θετικά του.Εμείς θέλουμε να κρατήσουμε τα θετικά και να ξεριζώσουμε τα αρνητικά".
Γνωρίζουμε όμως πολύ καλά ότι αυτά είνα πράγματα λίγο-πολύ γνωστά και χιλιοειπωμένα. Το θέμα λοιπόν δεν είναι να αποκηρύξουμε την ακροδεξιά ή την δεξιά.Αυτό το έχουν κάνει πολλοί και διάφοροι. Το θέμα είναι να εξηγήσουμε τις ουσιώδεις διαφορές μας με την ακροδεξιά φρασεολογία και να μην αναλωνόμαστε σε ανούσιες κραυγές αποκήρυξης. Το φαινόμενο άλλωστε της αποκήρυξης της ακροδεξιάς, με την παράλληλη όμως υιοθέτηση των ιδεολογημάτων της,αποτελεί μία από τις τραγικότερες αντιφάσεις του χώρου μας.Ας δούμε όμως λίγο ποιοι είναι οι κύριοι πυλώνες της ακροδεξιάς ιδεολογίας τα τελευταία 30 χρόνια,και ποιες οι δικές μας απόψεις επ'αυτών:
α)Χούντα.
Δεν χωράει αμφισβήτηση ότι το καθεστώς της 21ης Απριλίου ήταν ένα καθεστώς στρατοκρατικό,παντελώς στείρο ιδεολογικώς (πράγμα φυσιολογικό αφού οι καραβανάδες είναι ανίκανοι να παράξουν νέες ιδέες),και σε καμμία περίπτωση δεν έκανε πράξη την Επανάσταση που ευαγγελιζόταν.Αν η 21-4-1967 ήταν Επανάσταση, τότε την 22α Απριλίου θα είχαν κρεμαστεί στην Πλατεία Συντάγματος οι ελεεινοί πολιτικάντηδες που κυβερνούσαν ως τότε.Τίποτα τέτοιο όμως δεν έγινε (κάθε άλλο μάλιστα),συνεπώς είναι αστείο να μιλάμε για "Επανάσταση της 21ης Απριλίου".Και όχι μόνο αυτό,αλλά όταν πέρασε ο καιρός και το καθεστώς σταθεροποιήθηκε και απέκτησε λαϊκό έρεισμα,τότε άρχισαν να δρομολογούνται εξελίξεις για την διενέργεια εκλογών (!!!) με ελεύθερη συμμετοχή κομμάτων. Με λίγα λόγια,μιλάγανε για επαναφορά του κοινοβουλευτισμού,έστω και με μία ελαφρώς στρατοκρατική πινελιά. Επίσης,το απριλιανό καθεστώς στερούταν έστω και αυτής της στοιχειώδους αισθητικής,με αποτέλεσμα στην πορεία του χρόνου να γίνει συνώνυμο του κιτς και της γραφικότητας.Αυτό όπως ήταν φυσικό επηρέασε και τον χώρο μας αφού μεταπολιτευτικώς εκείνος ταυτίστηκε με την 21η Απριλίου,με τραγικά-από άποψη αισθητικής του πολιτικού λόγου-αποτελέσματα.
Από την άλλη πλευρά: Σίγουρα αναγνωρίζουμε το ότι τότε η Πατρίδα μας ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση από αυτή στην οποία βρίσκεται τα χρόνια της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας.Αυτό είναι αναντίρρητο.Σίγουρα απορρίπτουμε τα αισχρά ψεύδη του μεταπολιτευτικού δημοκρατικού κατεστημένου περί "νεκρών του Πολυτεχνείου","ξεπούλημα της Κύπρου από την χούντα","βασανισμούς χιλιάδων αντιφρονούντων","πρακτόρων της CIA" κ.τ.λ.Αυτά είναι παραμύθια,ή έστω τερατώδεις υπερβολές,για να τρώνε το φαί τους τα μικρά παιδιά.Σίγουρα αναγνωρίζουμε στον Γ.Παπαδόπουλο το ότι παρέμεινε έγκλειστος 25 χρόνια και πέθανε τελικώς στην φυλακή, αρνούμενος να κάνει δήλωση μετάνοιας (όπως του ζητήθηκε ακόμα και όταν ήταν ετοιμοθάνατος) προκειμένου να αποφυλακιστεί και να νοσηλευτεί κάπου καλύτερα.Ακόμα όμως και αυτά τα θετικά της 21ης Απριλίου δεν αρκούν για να αυτοανακηρυχτούμε σε θαυμαστές της.Το ότι απεχθανόμαστε το ανθελληνικό μεταπολιτευτικό δημοκρατικό καθεστώς της διαφθοράς,της παρακμής,της ανεργίας,της φυλετικής αλλοίωσης,της εθνικής υποτέλειας,της οικονομικής ανέχειας κ.τ.λ.δεν μας υποχρεώνει να αποδεχτούμε την προηγούμενη κατάσταση. Δεν μπορούμε να κρυφτούμε πίσω από τα όποια θετικά της 21ης Απριλίου,αγνοώντας συγχρόνως τα μύρια όσα αρνητικά της, από την στιγμή που ούτε κατα διάννοια δεν μας καλύπτει ιδεολογικώς.Δεν μπορούμε να μείνουμε προσκολλημένοι σε μία παρελθούσα κατάσταση.Δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε με την 21η Απριλίου με το πρόσχημα του ότι "η μεταπολίτευση είναι χειρότερη".Δεν μπορούμε να χαρακτηριστούμε χουντικοί.
β)Βασιλιάς.
Eδώ πέρα δεν χρειάζεται καμμία βαθυστόχαστη ανάλυση.Είναι επιεικώς τραγελαφικό να αποδεχόμαστε σαν αρχηγό του ελληνικού κράτους (βεβαίως το παρόν έκτρωμα ούτε ελληνικό είναι, ούτε κράτος είναι,αλλά αυτό είναι άλλο θέμα...),έναν αλλοδαπό,έναν μη-Έλληνα.Ακόμα πιο τραγελαφικά βεβαίως είναι κάποια φαινόμενα προσωπολατρείας προς την αλλοδαπή βασιλική οικογένεια.Δεν χρειάζεται φιλοσοφία για να αντιληφθούμε ότι η εγκατάσταση της βασιλικής οικογένειας στην Ελλάδα έγινε από τις Μεγάλες Δυνάμεις (κυρίως την Αγγλία) με σκοπό την ύπαρξη ενός τοποτηρητή των δικών τους εν Ελλάδι συμφέροντων.Άλλωστε όταν κάποιοι εξ'αυτών "ξεστράτισαν" και ωφέλησαν το Έθνος (βλ.Όθων,Κωνσταντίνος Α'),"τιμωρήθηκαν" αναλόγως...Σε καμμία περίπτωση τα αίσχη της δημοκρατικής αντιβασιλικής παράταξης δεν θα πρέπει να μας ρίξουν στην αγκαλιά της άλλης πλευράς,ούτε βεβαίως θα μπούμε στην ατέρμονη ιστορικίστικη ανάλυση του ποιος ήταν λιγότερο κακός.Επίσης,ψάχνουμε αλλά δεν βρίσκουμε τι έχει κάνει επιτέλους η σημερινή (τέως) βασιλική οικογένεια για το Έθνος μας. Θυμάται κανείς έστω κάποια δήλωσή τους για τα φλέγοντα εθνικά και κοινωνικά ζητήματα που μας απασχολούν;Απολύτως τίποτα.Μόνο για την "περιουσία" τους ακούστηκαν.. Εμείς τυγχάνει να θυμόμαστε μία συνέντευξη του "διαδόχου" Παύλου σε γνωστό λάιφστάιλ (ε που αλλού...) περιοδικό όπου έκανε θετικά σχόλια για την εξωτερική πολιτική που ασκούσε ο τότε Υπ.Εξ Γιωργάκης Παπανδρέου...Ας μην μακρυγορούμε... Είμαστε ξεκάθαρα αντιβασιλικοί.
γ)Σώματα Ασφαλείας.
Η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά!Και όμως υπάρχουν ακόμη και σήμερα άνθρωποι στον χώρο μας που πιστεύουν ότι ο Στρατός και η Αστυνομία είναι "δικοί" μας!!!Τα ενδεχόμενα είναι τα εξής:-Πρόκειται απλά για ηλίθιους.-Πρόκειται για ανθρώπους που διακατέχονται από συμπλέγματα εξουσίας και ηδονίζονται στην εικόνα του νταβραντισμένου μπάτσου με το γκλομπ.-Πρόκειται για χαμηλοτάτου επιπέδου πρακτορίσκους, αφού αν ήταν αξιόλογοι δεν θα αυτοκαρφώνονταν διατυμπανίζοντας την λατρεία τους για τα Σώματα Ασφαλείας.-Πρόκειται για μίζερους αστούς δεξιούληδες που έμειναν στην απέξω λόγω πασοκισμού και δεν μπόρεσαν να διοριστούν σε κάποιο Σώμα Ασφαλείας,οπότε τους έμεινε το σχετικό απωθημένο.-Πρόκειται για φετιχιστές που απλά και μόνο "φτιάχονται" στην όψη της στολής.Πόσο μυαλό χρειάζεται κάποιος για να καταλάβει ότι από την στιγμή που το σημερινό κατεστημένο είναι εχθρικό απέναντι σε μας και στις Ιδέες μας, τότε και τα εκτελεστικά του όργανα μοιραία θα είναι εξίσου εχθρικά απέναντί μας αφού απλά εκτελούν εντολές;;;Ακόμα και κάποιοι "δικοί" μας να βρίσκονται σε σχετικές θέσεις,είναι απλώς εντολοδόχοι των προϊσταμένων τους και τίποτα παραπάνω. Αν πάρουν διαταγή:"Τσακίστε τους φασίστες",θα το κάνουν χωρίς δεύτερη κουβέντα.Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι αυτή η νοοτροπία της αστυνομολαγνείας και της στρατολαγνείας,ήταν ένας από τους βασικούς λόγους για την μη-ανάπτυξη ενός Κινήματος στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου,αντίστοιχου με τα εθνικοκοινωνικά Κινήματα άλλων ευρωπαϊκών χωρών.Είναι τουλάχιστον γελοίο να κάνουμε 70,και βάλε,χρόνια τα ίδια λάθη.
δ)Αντικομμουνισμός
Ο αντικομμουνισμός της ακροδεξιάς δεν έχει το παραμικρό ιδεολογικό υπόβαθρο, παρά έχει να κάνει κατά κύριο λόγο με τα γεγονότα της δεκαετίας του '40. Όποιος έχει έστω και μία επιδερμική επαφή με τον χώρο, θα έχει ακούσει αναρίθμητες φορές για τους "κομμουνιστοσυμμορίτες που θέλανε να μας κάνουνε σοβιετική επαρχία", για τους "κατσαπλιάδες που αιματοκύλισαν την Πατρίδα μας" κ.ο.κ.Δεν είναι σκοπός του παρόντος άρθρου να μπει σε λεπτομερή ιστορική ανάλυση των γεγονότων εκείνης της εποχής.Πιστεύουμε όμως ότι η μονότονη κομμουνιστοφάγικη ρητορεία που σε πολλές περιπτώσεις θυμίζει χωροφύλακα της δεκαετίας του '50, δεν μπορεί σήμερα να έχει ουσιαστικά αποτελέσματα.Σίγουρα,οι αριστεροί που πλαστογραφούν προκλητικά την ιστορική αλήθεια,με τις ευλογίες του κατεστημένου βεβαίως,θα πρέπει να παίρνουν τις κατάλληλες αποστομωτικές απαντήσεις. Συγχρόνως όμως θα έπρεπε να επιχειρούμε και μία πιο νηφάλια προσέγγιση.Σε καμμία περίπτωση δεν ήταν όλοι οι ΕΛΑΣίτες προδότες (άλλο θέμα η ηγεσία τους),όπως δεν ήταν και άσπιλοι οι της άλλης πλευράς...έτσι δεν είναι;; Δεν υπάρχει μαύρο και άσπρο,και αυτό θα πρέπει να το καταννοήσουμε και ν'αφήσουμε κατά μέρος τις αντικομμουνιστικές υστερίες λες και μόλις βγήκαμε σώοι από την Πηγάδα του Μελιγαλά...Ένας πολύ αποτελεσματικότερος τρόπος να χτυπήσουμε την αριστερά,είναι να ξεμπροστιάσουμε τα ιδεολογήματά τους.Όποιος έχει ασχοληθεί έστω και λίγο με τον μαρξισμό,θα γνωρίζει ότι τις τεράστιες αντιφάσεις και αυτοαναιρέσεις που κρύβει μέσα της αυτή η ιδεολογία.Δυστυχώς όμως, ο χώρος μας αντί να τσακίσει ιδεολογικώς τον μαρξισμό κτυπώντας τον στην ρίζα του, ησχολείτο επί μονίμου βάσεως με τον Μελιγαλά,το Φενεό,τα Δεκεμβριανά,τον συμμοριτοπόλεμο κ.τ.λ. Αυτό είχε σαν συνέπεια τα ιδεολογήματα της αριστεράς να μένουν στο απυρόβλητο και ελλείψει ουσιαστικού αντιλόγου να κυριαρχούν θεωρητικώς.Και μόνο θεωρητικώς, διότι από πρακτικής απόψεως είναι τελείως εκτός πραγματικότητας.
Ασφαλώς και είμαστε αντικομμουνιστές,αλλά μικρή σχέση έχουμε με τον αντικομμουνισμό της ακροδεξιάς.Ο αντικομμουνισμός της ακροδεξιάς είναι τελείως ανεπαρκής,στερείται βάθους και επιπέδου,και εξαντλείται ως επί το πλείστον σε μνημόσυνα και στείρους αφορισμούς. Είμαστε αντικομμουνιστές πρωτίστως από ιδεολογικής σκοπιάς,διότι διαφωνούμε καθέτως με οποιαδήποτε υλιστική θεωρία.Είμαστε αντικομμουνιστές γιατί θεωρούμε ότι ο κομμουνισμός και ο καπιταλισμός είναι απλά οι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος.Είμαστε αντικομμουνιστές γιατί απλά είμαστε αντικαπιταλιστές!
ε)Αλυτρωτισμός
Ακούγεται λίγο περίεργο αλλά υπάρχουν ακόμη και σήμερα κάποιοι που μιλάνε για "Μεγάλη Ελλάδα","Μεγάλη Ιδέα","Κόκκινη Μηλιά" κ.ο.κ.Μετά τα απανωτά πλήγματα που έχει δεχτεί ο Ελληνισμός (1922,1955),που είχαν σαν συνέπεια την εκκένωση της Μικράς Ασίας,του Πόντου, της Πόλης από τους γηγενείς ελληνικούς πληθυσμούς τους,οι αναφορές στην "Μεγάλη Ελλάδα" είναι σίγουρα ουτοπικές.Ο καθένας βέβαια μπορεί να ονειρεύεται και να φαντασιώνεται ότι θέλει,αλλά πρέπει να έχουμε μία,έστω στοιχειώδη,αντίληψη της πραγματικότητας.Πως μπορούμε σήμερα να μιλάμε για "απελευθέρωση της Πόλης" όταν σε αυτή ζούνε 17.000.000 Τούρκοι και μόλις μετά βίας 2000 υπέργηροι 'Ελληνες; Δουλευόμαστε μεταξύ μας ή έχουμε χάσει τελείως τον μπούσουλα; Πως μπορούμε να μιλάμε για "απελευθέρωση της Ιωνίας και του Πόντου",όταν συγχρόνως έχουμε χάσει εξαιτίας των λαθρομεταναστών την Κυψέλη,το Ρέντη,το Μεταξουργείο,το Γκάζι,τα Πετράλωνα, τα Κάτω Πατήσια κ.α.;Πως μπορούμε να ονειρευόμαστε την ανάκτηση της βιλάρας που είχαμε κάποτε (βλ.Βυζάντιο),όταν σήμερα κινδυνεύουμε να μας κάνουν έξωση από το δυαράκι στο οποίο ζούμε;Χρειάζεται πολλή φιλοσοφία για να αντιληφθούμε ότι οι διάφοροι ουτοπικοί αλυτρωτισμοί σήμερα είναι παντελώς ανεδαφικοί και μας αποπροσανατολίζουν από τα φλέγοντα ζητήματα;
Υπάρχουν βεβαίως κάποια αλυτρωτικά ζητήματα τα οποία είναι όντως υπαρκτά και χρήζουν σοβαρότερης ενασχόλησης (βλ. Βορειοηπειρωτικό,Έλληνες των Σκοπίων).Εκεί ίσως θα έπρεπε να στρέψουμε περισσότερο την προσοχή μας,παρά στην Κόκκινη Μηλιά...Ακόμα και αυτά όμως ωχριούν μπροστά στην τραγική κατάσταση του Ελληνισμού σήμερα σε κάθε επίπεδο.
Ο Ελληνισμός νοσεί και νοσεί βαριά.Το ελληνικό Έθνος κινδυνεύει με αφανισμό λόγω λαθρομετανάστευσης, υπογεννητικότητας και–οσονούπω-μπασταρδέματος.Μέρα με την μέρα παρακμάζουμε ηθικά και πνευματικά.Ο άκρατος ατομικισμός και η φυλαργυρία χτυπάνε κόκκινο.Η κοινωνική κρίση διογκούται συνεχώς με τραγικές συνέπειες σε κάθε επίπεδο.Η οικονομική καταστάση του λαού χειροτερεύει διαρκώς,και ένας ολοένα αυξανόμενος αριθμός συμπατριωτών μας εξαρτάται από τους «νόμιμους» τοκογλύφους,τις τράπεζες.Η επέλαση των αδηφάγων πολυεθνικών απειλεί με αφανισμό τις ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις.Οι πατρώες παραδόσεις εξοβελίζονται,οι πατροπαράδοτες αρχές και αξίες πετιώνται στο κάλαθο των άχρηστων και αντικαθίστανται από παρακμιακά αντικοινωνικά πρότυπα τα οποία προβάλλονται λυσσωδώς από το καρκίνωμα της ελληνικής κοινωνίας,τα ΜΜΕ.Αυτά,και πολλά άλλα,είναι σήμερα τα μείζοντα εθνικά θέματα στο οποία πρέπει να εστιάσουμε και όχι οι διάφοροι αλυτρωτισμοί,ουτοπικοί και μη.Αυτές είναι,σε πολύ γενικές γραμμές,οι θέσεις μας απέναντι στα παραδοσιακά ιδεολογήματα της ελληνικής ακροδεξιάς.
Ο στόχος μας δεν είναι να πείσουμε τους αντιφρονούντες ότι δεν είμαστε ακροδεξιοί.Αυτό μας είναι αδιάφορο.Ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι αυτοί βρέξει-χιονίσει ακροδεξιούς θα μας λένε,οπότε ποιος ο λόγος να ασχολούμαστε μαζί τους;Τον αράπη και αν τον πλένεις,το σαπούνι σου χαλάς...Στόχος μας είναι να γίνει συνείδηση σε όσο το δυνατόν περισσότερους συντρόφους ότι ο χώρος μας πρέπει να απεγκλωβιστεί από την κατεστημένη κοινοβουλευτικογενή πολιτική ταξινόμηση, και να γυρίσει την πλάτη στην ακροδεξιά που δυστυχώς ταυτίστηκε μαζί του και τον δηλητηρίασε.Αν θέλουμε να λέμε ότι μας χαρακτηρίζει ένα εθνικοεπαναστατικό ριζοσπαστικό πνεύμα τότε πρέπει να ξεριζώσουμε αυτά τα ακροδεξιά κατάλοιπα και να προχωρήσουμε εμπρός για το καλό του Έθνους,του Λαού,της Φυλής και της Πατρίδος.
ΟΥΤΕ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΟΥΤΕ ΔΕΞΙΑ
(δημοσιεύτηκε στο Εθνικιστικό/Εθνικοσοσιαλιστικό περιοδικό Όμαιμον,τεύχος 1ο)
το είδαμε εδώ
Σημείωση: Δεν θεωρούμε αναγκαίο να εκθέσουμε τις όποιες διαφωνίες μας σε επι μέρους ζητήματα που θέτει το άρθρο. Συμφωνούμε στα περισσότερα. Σημασία έχει ο προβληματισμός που εγείρεται σε όποιον το διαβάσει.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου