Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011

Στην Ελλάδα του 2011 τα παιδιά λιποθυμούν από τη πείνα!

Στις υποβαθμισμένες συνοικίες της πόλης υπάρχουν παιδιά που πηγαίνουν στο σχολείο πεινασμένα. Προέρχονται κυρίως από μονογονεϊκές οικογένειες, έχουν γονείς ανέργους ή μετανάστες. Στην Ελλάδα του '11 ο υποσιτισμός αποτελεί πλέον το «δηλητήριο» μαθητών που χωρίς λεφτά για φαγητό οδηγούνται όπως όπως στις τάξεις προκειμένου «να...

καλύψουν τις χαμένες διδακτικές ώρες».

«Πολλά παιδιά τρώνε ένα μόνο γεύμα την ημέρα. Αυτό είναι κάτι που αναφέρουμε εδώ και καιρό στις ανακοινώσεις μας. Οσο οξύνεται η φτώχεια και η ανεργία οξύνεται και το φαινόμενο. Από πρόπερσι έχουν λιποθυμήσει 5-6 παιδιά σε σχολεία του κέντρου. Είναι βαρβαρότητα να πεινούν παιδιά στον αιώνα μας» δηλώνει η πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γονέων Αθήνας Διονυσία Αθανασοπούλου, στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία».

Οι περιγραφές δασκάλων της Αθήνας είναι συγκλονιστικές: «Μέσα στην τάξη κάποια μας λένε ότι ζαλίζονται, άλλα νυστάζουν και σε άλλα πονάει η κοιλιά τους επειδή υποσιτίζονται. Από περηφάνια δεν μας το λένε. Εμείς όμως γνωρίζουμε...» λέει η Ιρις Αδαμοπούλου, καθηγήτρια σε γυμνάσιο του Κερατσινίου.

Στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά η κατανάλωση στα κυλικεία έχει μειωθεί κατακόρυφα και πολλά παιδιά φέρνουν φαγητό από το σπίτι. «Εχει αυξηθεί κατακόρυφα η κατανάλωση ειδών σε διατίμηση και έχει κοπεί στο μισό η κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού. Πολλοί γονείς βρίσκονται σε πολύ δύσκολη θέση, και αυτό έχει επιπτώσεις στην οικογενειακή γαλήνη. Ερχονται και μας ζητούν βοήθεια γιατί "ο μπαμπάς δεν φέρεται καλά στη μαμά"», αναφέρει καθηγήτρια από σχολείο της περιοχής.

Κάποια δεν έχουν λεφτά ούτε για κουλούρι. «Δυο τρία παιδιά έχουν πρόβλημα επιβίωσης. Δεν έχουν ούτε μισό ευρώ για ελάχιστο κολατσιό. Είναι κάτι αναμενόμενο, γιατί στις εγγραφές του Σεπτεμβρίου πολλοί γονείς ήταν άνεργοι. Και τώρα έχουν πολλαπλασιαστεί. Παλιά πήγαιναν 2-3 φορές την ημέρα στο κυλικείο. Τώρα δεν πάνε καθόλου» τονίζει ο Νεκτάριος Κορδής, γενικός γραμματέας της Β' ΕΛΜΕ Δυτικής Αττικής.

Σύμφωνα με τον ίδιο, πολλοί καθηγητές «γνωρίζοντας ότι κάποιο παιδάκι έχει ανάγκη δίνουν λεφτά στο κυλικείο και πληρώνουν το φαγητό του. Οι καθηγητές βοηθούν πάρα πολύ με τα ελάχιστα λεφτά που παίρνουν».

Στην Πετρούπολη το φαινόμενο του υποσιτισμού ανηλίκων έχει ενταθεί τους τελευταίους μήνες. Σύλλογοι γονέων με δικά τους έξοδα προσφέρουν σάντουιτς σε παιδιά. «Κάτι τέτοιο συμβαίνει σε δυο δημοτικά της περιοχής όπου έχουν εντοπιστεί 6-7 παιδάκια με σοβαρότατο οικονομικό πρόβλημα.

Σε ορισμένες περιοχές τα εκπαιδευτικά προγράμματα εκτός ωραρίου -για αγωγή υγείας, περιβαλλοντικά θέματα κ.ά.- θα συνεχιστούν και φέτος, παρά το γεγονός ότι οι δάσκαλοι δεν θα τα πληρωθούν ως υπερωριακή απασχόληση. «Τα παιδά το έχουν ανάγκη περισσότερο από ποτέ. Μάλιστα φέτος σκεφτόμαστε να κάνουμε πρόγραμμα για την ψυχική υγεία. Να τους δείξουμε πώς θα αντεπεξέλθουμε χωρίς να μας πάρει από κάτω», λέει καθηγητής σχολείου του Πειραιά.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP