Δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο να καεί εν τέλει το πελεκούδι και μάλιστα λίαν συντόμως κι όχι μόνον στην Ελλάδα...
Είναι όμως ανατριχιαστική η ειρωνεία της Ιστορίας: σε μιαν κυβέρνηση που απολογείται κυρίως στους Γερμανούς, όπως η κυβέρνηση του κ. Γκόλντμαν Σακς Παπαδήμου, να συμμετέχουν σήμερα οι ιδεολογικοί επίγονοι εκείνων που συμμετείχαν επίσης στις Γερμανικές κατοχικές κυβερνήσεις τότε, των δωσιλόγων και των προδοτών, που αργότερα επί εμφυλίου και μετά τον εμφύλιο «μεταμορφώθηκαν» σε εθνικόφρονες κλείνοντας τη λέξη «πατρίς» σε όλες τις πτώσεις (η πατρίς, της πατρίς, την πατρίς, ω πατρίς) - σχοινί κορδόνι απ' την Κατοχή έως τη χούντα, απ' τον φασιστικό πέλεκυ έως το τσεκούρι στο χέρι του κ. Βορίδη...
Η Γερμανία «επανεξοπλίζεται»...
Η Γερμανία έχει μπει πάλι στον «ευρωπαϊκό πειρασμό της». Από την εποχή που συνετέθη ως ενιαίο αστικό κράτος, επί Βίσμαρκ, είναι η τέταρτη φορά (αν συνυπολογίσουμε και τον Γαλλοπρωσικό πόλεμο του 1870-71) που η Γερμανία δείχνει να αντιλαμβάνεται την Ευρώπη ως ζωτικό χώρο των Οστρογότθων ανατολικώς και των Βησιγότθων δυτικώς.
Οι εξελίξεις είναι ταχύτατες - μπλιτς κριγκ, σαν να γίνεται κεραυνοβόλος πόλεμος.
Μέσα σε λίγα χρόνια η Γερμανία υπερφαλάγγισε το άτυπο Ευρωπαϊκό Διευθυντήριο (ήδη δεσποτικό για την Ενωση) των τεσσάρων (Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία με ολίγον από Αγγλία) και τώρα, μέσα σε λίγους μήνες, έσπασε τον Γαλλογερμανικό Αξονα και φέρεται πλέον ως μονοκράτορας της Ενωσης.
Σε αυτήν την, από ένα σημείο και μετά, φρενήρη πορεία της Γερμανίας προς την «αυτο-κρατορική μονοκρατορία επί της και επί την Ευρώπη, οι ομοιότητες της συμπεριφοράς της με εκείνες του παρελθόντος της, είναι ανατριχιαστικές.
Αντιθέτως προς τον Γερμανικό λαό, η συντριπτική πλειοψηφία του οποίου βδελύσσεται το μιλιταριστικό, ρατσιστικό και και φασιστικό παρελθόν της χώρας, η Γερμανική ελίτ δείχνει να «ξεχνά», ακριβώς επειδή δεν ξέχασε! όπως αποδεικνύει ο διαμελισμός της Γιουγκοσλαβίας, τον άτυπο «Ανσλους» που επιχειρείται με την Ολλανδία, την Τσεχία, τη Φινλανδία, την Αυστρία, ο «ζωτικός χώρος» προς Ανατολάς, η ταπείνωση της Ελλάδας και η υπαγόρευση πολιτικής στην Ισπανία (όπου προχθές εξελέγη πρωθυπουργός η κυρία Μέρκελ, καθώς άλλωστε το Σύνταγμα Θαπατέρο πλέον προβλέπει), ή στην Ιρλανδία. Για τη διακυβέρνηση της οποίας νομοθετεί απ' ευθείας το... Γερμανικό Κοινοβούλιο...
Και είμαστε ακόμα στην αρχή αυτού του κεραυνοβόλου πολέμου -ο οποίος διεξάγεται εν καιρώ ειρήνης με «άλλα μέσα»: το Ευρώ, πράγμα που δεν αποκλείει στο μέλλον, μάλιστα το εγγύς, να διεξαχθεί επίσης με «άλλα μέσα», τα όπλα.
Η πολιτική που ασκεί η Γερμανία είτε με την κυρία Μέρκελ είτε με άλλον Κάιζερ ή Φύρερ επικεφαλής, ήδη παράγει μίσος.
Μίσος των λαών εναντίον της Γερμανίας, μίσος των λαών μεταξύ τους - όπου ο ένας «φταίει» για την πενία και τη δυσπραγία του άλλου - παλιά κλισέ του ρατσισμού σηκώνουν κεφάλι και ο εθνικισμός τρέφεται πλουσιοπάροχα από ληστρικές ταξικές πολιτικές που πλουτίζουν τους πλούσιους και εξαθλιώνουν τους εργαζόμενους.
Η Γερμανία σκοτώνει τις χώρες γύρω της κι ύστερα αναλαμβάνει τη σωτηρία τους, αν υποταχθούν και μετατραπούν σε προτεκτοράτα.
Αίφνης προχθές η Μάλτα μπήκε προληπτικώς στον γύψο. Στην Ελλάδα έχουμε ακόμα τύποις δημοκρατία, στην ουσία όμως Γερμανική.
Ο ίδιος της ο Πρωθυπουργός, ο κ. Γκόλντμαν Σακς Παπαδήμος αρνείται να βεβαιώσει ενώπιον του Δ' Ράιχ το γνήσιον της υπογραφής του κ. Αντώνη Σαμαρά, αν δεν αποδεχθεί ο ίδιος ο κ. Σαμαράς να παρουσιασθεί όμηρος στην πλησιέστερη κομαντατούρ της περιοχής του.
Η κυβέρνηση της Γερμανίας και πέντε καραγκιόζηδες οργανέτα του νέου Ράιχ στην Ενωση, όπως ο κομίντιαν Μπαρόζο κι εκείνο το γκόλουμ ξωτικό ο Βαν Ρόμπαϊ μιλούν για την Ελλάδα και τους Ελληνες με εκείνον τον απαξιωτικό τρόπο που παραπέμπει σε Βογιάρους, Πασάδες, Βαρώνους και λοιπά περιττώματα της ιστορίας...
Αν οι (φονιάδες των λαών) Αμερικάνοι μάς μιλούσαν με τον τρόπο που μάς μιλούν επ' εσχάτοις οι οφειλέτες μας κι όχι πιστωτές μας Γερμανοί, θα καιγόταν στην Ελλάδα το πελεκούδι.
Πράγμα που δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να καεί εν τέλει το πελεκούδι και μάλιστα λίαν συντόμως κι όχι μόνον στην Ελλάδα...
''ΣΤΑΘΗΣ''
.jpg)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου