ΕΘΝΙΚΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΙ, ΝΤΑΡΝΤΑΝΟΧΤΙΚΙΑΡΕΣ, ΑΝΑΡΧΟΑΣΤΥΦΥΛΑΚΕΣ ΚΑΙ …ΡΑΓΙΑΔΕΣ

Τούτη την φορά, «ιδίας πλεονεξίας είνεκα», ο υπεραστέρας της πολιτικής παραχάραξης Μαυρουδής Βορίδης ξεπέρασε σε επισκήνιο παράσταση πομφολύγων και ανακυβιστήσεων ακόμη και τον «αρχαιολάτρη», «ναυτιλόμενο» κομματικό του ομοτράπεζο Σπυράδωνι – Adonai Γεωργιάδη...

Προκειμένου να αποθεραπευτεί από τις «μαύρες ουλές» των νεανικών του ατασθαλιών του ο Καλιόστρο αυτός της πλουτοκρατίας, (ως «έργω» αβοκάτος του μωροευτράπελου και αμόρφωτου αρχηγού του, μεγάλου μάγιστρου της πολιτικής ματζιριάς) έφθασε στο αποκορύφωμα της πολιτικάντικης τσέτουλας αυτοπροσδιορίζοντας τον ιδεολογικό του χαρακτήρα ως «εθνικοφιλελεύθερος» (sic!).

Με αντιφασιστικό οίστρο, βυθίστηκε χαλαρά στην καθεστωτική κολυμβήθρα του Σιλωάμ, άνετος, ατσαλάκωτος, «δεήσεις ποιών τοις αδικούσι». Κι ας έλεγαν οι παραπολιτικές γλωσσοκοπάνες ότι κάπως τον κρατούσε καθηλωμένο στο ΛΑΟΣ ο βεζίρης, να μην πάρει μεταγραφή στη νουδούλα!

Παρά το κλασσικό τους τάλαντο, μήτε ο ομοεθνής μας Ρίνθων ο Συρακούσιος, μήτε ο Τίτος Μάκιος Πλαύτος θα μπορούσαν να συλλάβουν μια τέτοια περίτεχνη ιλαροτραγωδία, ικανή να περιλάβει τις kinky πολιτικές οσφυονωτιαίες περιδινήσεις του θάλλοντος Makis. Ο μεταπλαστικός ζήλος του δεν αρκέστηκε μόνο σε πρωταγωνιστικό ρόλο στη ράμπα της εθνοαποδόμησης και της δουλοπρέπειας. Έχοντας άνωθεν πνευματική επίνευση προχώρησε και σε γλωσσοπλασία με θουκιδίδειο οίηση : Έθεσε τον σουρεαλιστικής οξυμωρίας όρο «εθνικο – φιλελεύθερος», μορφοποιώντας λεκτικά την αποτρόπαια ύβρη του, προσβάλλοντας τον χώρο των ιδεών και διαστρέφοντας κάθε φυσική και ιστορική πραγματικότητα.

«Εθνικοφιλελευθερισμός» και μπαρμπούτσαλα! Ethnic remix της νουδούλας είναι! Υπολογισμένη και συμφερτική συμπόρευση με τους βορειοπροαστιακούς τζουμπέδες, τις πασιχαρείς Σαλώμες, τους «παγκαλέοντες» και τις άλλες κοινοβουλευτικές βακέτες! Λάθος εκπτώσεις πρόσφερε το τηλε-κόμμα, μόλις «τρούπωσε» στο γκοβέρνο. Δεν έχει αβρές γλυκανάλατες αντεγκλήσεις με τα επαναστατικά γεροντομειράκια και τους λοβοτομημένους μουζίκους του γκουλάγκ, έξω από το κτίριο της Βουλής. Άλλο Μαϊάμι κι άλλο Μπραχάμι!

Μόνο γαργοΰλους, «ανορθόδοξους ηδονιστές» κάθε λογής, έμμισθους λακέδες, παρακεντέδες και ανοϊκούς μπορεί να εκφράζει η γελοιογραφική υπερβολή και οι τερατωδίες των δηλώσεων και «υποδομών» του δικτυωμένου και μεταφερόμενου υπουργού. Οι αυτοφερόμενοι ως «εθνικιστές» κι «εθνικοπατριώτες» του Τηλε-κόμματος ΛΑΟΣ, οι οποίοι προέτασσαν τον γκλαμουράτο, καλλιεργημένο κι επιτυχημένο «Μάκη» σαν σοβαρό κι εγγυημένο αντίβαρο της σαλιάρικης γελωτογόνου πολυλογίας του Σπυράδωνι και της γκροτέσκας αμορφωσιάς του ελληνορθόδοξου (;) φουρλοποταμίτη βεζίρη Κλούβιου, επιτέλους ….. δικαιώθηκαν : Είναι πράγματι γεγονότα κοσμογονικής κλίμακας και πρωτοφανούς μοναδικότητας η υπουργοποίηση «δι’ εμπτυσμού» και η συνακόλουθη μορφοπλασία μιας νέας ιδεολογίας.

Τώρα οι λαϊκορθόδοξοι εθνικοπατριώτες μπολιασμένοι με «εθνικοφιλελευθερισμό» αναβαθμίστηκαν άρδην. Συγκυβερνούν κι άλλαξαν «κατηγορία». Ξεπέρασαν το «σύνδρομο του Βουκεφάλα» και δεν είναι πλέον η κομμουνιστοφάγος «μάστιγα με το γαλανόλευκο πρόσωπο», παρά την γιαλατζί αγανάκτηση της «αριστεράς». Είναι δημοκρατικοί συνεργαζόμενοι τριμερίτες και ευρωπαϊστές που θ’ αποτρέψουν την κουβανοποίηση της Πατρίδας μας χτυπώντας τους μπολσεβίκους με γαλανά πον-πον.

Χαιρόμαστε από καρδιάς για την φρενήρη εξαθλίωση του ωχαδερφικού εσμού των σούργελων «πατριωτών» του ΛΑΟΣ. Εδώ και δυό χρόνια υπήρξαν απροσχημάτιστοι παραπρεσβευτές της κυβέρνησης των σοσιαλαλητών. Σπουδαιογέλοιοι, δηλωσίες και δειλοί, παριστάνοντας τους καθωσπρέπει «αναγεννημένους χριστιανούς». Τώρα πιά, αυτά τα φοβικά ακροδεξιά λέμμινγκς τιτλοδοτημένα ως «εθνικοφιλελεύθεροι» μπορούν να βιώνουν ρεμβάζοντες την αγαστή τους συνύπαρξη με την καθεστωτική εθνοπροδοτική σπείρα των χορτάτων, των νταβατζήδων και των διαπλεκόμενων σοσιαλφιλελεύθερων» προδοτών.

Τώρα πιά ως «εθνικοφιλελεύθεροι» δεν έχουν ανάγκη υπόγειας συνεργασίας με τα συκοφαντικά γκρουπούσκουλα των εξαρτημένων, υπόδικων κι ανένταχτων επαναστατών. Με τις θορυβώδεις κλανιές τους δίνουν ώθηση στον συνεγερμένο λαϊκορθόδοξο αγώνα τους. Δεν χρειάζονται τους ποικίλους «τρεμαντάρχιδους» μυρμηγκολέοντες του «εθνικού περιθωρίου» για φάρμακο της καταθλιπτικής τους δειλίας. Τους αρκούν τα «ναυτάκια τα ζουμπουρλούδικα» κι ο … Νέστωρ του εκσυγχρονιστικού εθνικοφιλελεύθερου πατριωτισμού της συναίνεσης.

Κάθε ραγιάς που ζει ακόμα με την εγχάρακτη ανάμνηση και τα συμφερτικά μιμίδια της τουρκοκρατίας, βρίσκει την «προβλητική» του δικαίωση στον κάθε διάσημο «Makis». Κάθε ραγιάς είναι παμπόνηρος, ανήσυχος για όλα, αδύνατος, δειλός, κόλακας και γαλίφης, κυρίως απέναντι στους ισχυρούς. Προσποιείται τον μισοκακόμοιρο ενώ ο νους του δουλεύει εστιασμένος διαρκώς στις βρωμοδουλειές. Κάθε ραγιάς παριστάνει τον «μορφωμένο κοινωνικά», τον ευγενικό, αξιοπρεπή και αξιόπιστο. Κάθε ραγιάς είναι τελάλης, μεσίτης και ταχυδρόμος των αφεντικών, που εκτελεί θελήματα των μπέηδων και του πασά. Γι’ αυτό κάθε ραγιάς θαυμάζει και χειροκροτεί το ενσαρκωμένο ασπόνδυλο υπερεγώ του : τον κάθε «λαμπερό» τουρκοπροσκυνημένο δουλοπρίγκιπα, που προσκαλείται στο σεράϊ της εξουσίας.

Κανάγιες κι αρνόβοϊδα, θυμηθείτε: Καιρός για λάχανα καιρός για παραπούλια !