Το ευρώ πέφτει παρασύροντας τους "μύθους"
Με «μαύρα χρώματα» περιγράφει το σύνολο του οικονομικού Τύπου τις προοπτικές που διαγράφονται για το κοινό νόμισμα. Για «Αρμαγεδδώνα» κάνει λόγο το Bloomberg. «Το ευρώ βυθίζεται» λένε οι Financial Times..
ενώ στο σκηνικό των ανατροπών, πέφτουν και οι μύθοι για τους «τεμπέληδες του Νότου».
Οι New York Times αναφέρουν ότι «η καγκελάριος Μέρκελ επανέλαβε την αντίθεσή της για την έκδοση κοινού ομολόγου από τις χώρες της ευρωζώνης και για μια διεύρυνση του ρόλου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας προκειμένου να δοθούν γρήγορες απαντήσεις στην κρίση χρέους».
Η Wall Street Journal λέει ότι «οι ηγέτες των τριών μεγαλυτέρων οικονομιών της ευρωζώνης συμφώνησαν να προωθήσουν την στενότερη πολιτική και οικονομική συνεργασία και ολοκλήρωση» και προσθέτει ότι «το μεγαλύτερο ερώτημα δεν είναι αν μόνο αν κάποια από τις 17 κυβερνήσεις της ευρωζώνης θα χρεοκοπήσει αλλά αν η ευρωζώνη στο σύνολό της θα διατηρήσει τη σημερινή μορφή της».
Η Guardian αναφερόμενη στην χθεσινή τριμερή συνάντηση της Μέρκελ με τον Νικολά Σαρκοζί και τον Μάριο Μόντι στο Στρασβούργο διαπιστώνει ότι «η Γαλλία, η Γερμανία και η Ιταλία διαψεύδουν τις ελπίδες της αγοράς για παρέμβαση της ΕΚΤ».
Η βρετανική εφημερίδα σημειώνει επίσης ότι «η Μέρκελ αποκλείει διεύρυνση του ρόλου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και αντιπροτείνει αλλαγές στη Συνθήκη της ΕΕ για να προωθηθεί η οικονομική σύγκλιση».
Υπογραμμίζει, τέλος, ότι για πρώτη φορά εδώ και μια τριετία το κόστος δανεισμού της Γερμανίας ξεπέρασε αυτό της Βρετανίας (η απόδοση του γερμανικού 10ετούς ομολόγου έφθασε χθες στο 2,26%, ενώ του αντίστοιχης διάρκειας βρετανικού κυμάνθηκε στο 2,18%).
Ο γαλλικός τύπος εμφανίζεται σκληρός στις διατυπώσεις του. «Το Βερολίνο, διακεκριμένος τενόρος εδώ και χρόνια της οικονομικής αρετής και πειθαρχίας, δεν βρίσκεται πλέον στο απυρόβλητο των επιπτώσεων από την κρίση της ευρωζώνης», γράφει η Monde αναφερόμενος στο σφυροκόπημα που υφίσταται η γερμανική αγορά ομολόγων εξ αιτίας του φιάσκου της έκδοσης 10ετών ομολόγων που επιχείρησε την Πέμπτη η κυβέρνηση Μέρκελ.
«Αν και το γαλλογερμανικό τετ-α-τετ διευρύνθηκε με τη συμμετοχή και της Ιταλίας, η Γερμανία εξακολουθεί να καθορίζει και τον τρόπο και τον χρόνο για την έξοδο από την κρίση», διαπιστώνει η οικονομική Les Echos, ενώ η Liberation διαπιστώνει ότι «στο Στρασβούργο η Ένωση εξελίχθηκε σε φάρσα».
«Εντυπωσιασμένος» από τις εξελίξεις ο γερμανικός Τύπος. Η Sueddeutsche Zeitung γράφει χαρακτηριστικά: «Η Ευρώπη διασώζει και διασώζει και διασώζει, αλλά η αλήθεια είναι ότι τα μέτρα που έχουν υιοθετηθεί μέχρι σήμερα δεν είναι πλέον επαρκή... Η κρίση έχει φτάσει στην καρδιά της Ευρώπης... Έχει πέσει η ζήτηση ακόμα και για τα γερμανικά ομόλογα».
Η Frankfurter Allgemeine, η εφημερίδα της οικονομικής πρωτεύουσας της Γερμανίας και ολόκληρης της ευρωζώνης (στη Φραγκφούρτη εδρεύει η ΕΚΤ), αναφέρεται στην «ολοένα και πιο δύσκολη σχέση» της Μέρκελ με τον Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο.
«Η πρόταση του Μπαρόζο για την εισαγωγή του ευρωομολόγου αποκαλύπτει ρήξη του με τη Μέρκελ. Πρόκειται για μια εξέλιξη που ουδείς θα φανταζόταν πριν από επτά χρόνια», αναφέρει η εφημερίδα ρίχνοντας ένα οδυνηρό «καρφί» στη γερμανίδα καγκελάριο προσωπικά, διότι όταν κάνει λόγο για επτά χρόνια αναφέρεται στις σχέσεις της Γερμανίας με τις Βρυξέλλες και τους εταίρους της προ του 2005, που αναρριχήθηκε στην καγκελαρία.
Η Handelsblatt, τέλος, δίνει μεγαλύτερη έμφαση στις εξελίξεις στις αγορές. «Οι επενδυτές φοβούνται μια δίνη που θα παρασύρει τους πάντες... Αναρωτιούνται για πόσο καιρό ακόμη η γερμανική οικονομία μπορεί να αντέξει το κακό αυτό περιβάλλον», γράφει η έγκυρη οικονομική εφημερίδα, που θεωρεί ότι «η κρίση χρέους έχει δημιουργήσει ένα φαύλο κύκλο με αβέβαιη έκβαση για την οικονομία, τις επιχειρήσεις και τον Dax», το γενικό δείκτη του Χρηματιστηρίου της Φρανκφούρτης.
Στο σκηνικό αυτό οι «μύθοι» καταρρίπτονται. Ο βασικός μύθος που αναπαράχθηκε στις απαρχές της κρίσης ήταν ότι ο ευρωπαϊκός Νότος απαρτίζεται από τεμπέληδες οι οποίοι σπαταλούν τα χρήματα των εργασιομανών εταίρων του Βορρά.
Αυτός ο μύθος πρέπει να αποδομηθεί, διαπιστώνουν οι Financial Times αφού πέρασαν μήνες κατά τους οποίους η ίδια εφημερίδα φρόντιζε να συντηρεί με στοιχεία και «αντικειμενικά» δημοσιεύματα αυτή ακριβώς τη... μυθολογία.
Ο αρθογράφος Σεμπάστιαν Μάλαμπι (συνεργάτης της εφημερίδας και του πρώην κεντρικού τραπεζίτη των ΗΠΑ Πολ Βόλκερ) διαπιστώνει ότι οι Γερμανοί πρέπει πλέον να αναλάβουν τις ευθύνες τους για τη διάσωση του κοινού νομίσματος (και του ευρωπαϊκού εποικοδομήματος) τις οποίες απέφυγαν επιμελώς μέχρι σήμερα «άλλοτε επιβάλλοντας καταστροφική λιτότητα σε πτωχευμένες οικονομίες, άλλοτε καλώντας το ΔΝΤ και άλλοτε προσπαθώντας να πετάξει το μπαλάκι στην Κίνα».
Καλεί μάλιστα ο ίδιος τους Γερμανούς να αναθεωρήσουν τη λανθασμένη αντίληψη που έχει καλλιεργηθεί, εν γένει στο Βορρά, ότι οι Νότιοι είναι αυτοί που έχουν επωφεληθεί από τη δημιουργία «της φιλανθρωπικής αναδιανεμητικής ένωσης» όπως χαρακτηρίζεται η ευρωζώνη.
«Η αλήθεια είναι ότι η Γερμανία αντλεί μυριάδες οφέλη από τη νομισματική ένωση» σημειώνει η εφημερίδα. Το σκεπτικό του αρθρογράφου στηρίζεται στη διαπίστωση ότι το ευρώ υπήρξε ένα νόμισμα αρκετά σκληρό για το Νότο το οποίο στέρησε με διάφορους τρόπους κεφάλαια αλλά και πόντους ανταγωνιστικότητας από την περιφέρεια μεταφέροντάς αυτά στο Βορρά και συγκεκριμένα στη Γερμανία.
nooz
ενώ στο σκηνικό των ανατροπών, πέφτουν και οι μύθοι για τους «τεμπέληδες του Νότου».
Οι New York Times αναφέρουν ότι «η καγκελάριος Μέρκελ επανέλαβε την αντίθεσή της για την έκδοση κοινού ομολόγου από τις χώρες της ευρωζώνης και για μια διεύρυνση του ρόλου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας προκειμένου να δοθούν γρήγορες απαντήσεις στην κρίση χρέους».
Η Wall Street Journal λέει ότι «οι ηγέτες των τριών μεγαλυτέρων οικονομιών της ευρωζώνης συμφώνησαν να προωθήσουν την στενότερη πολιτική και οικονομική συνεργασία και ολοκλήρωση» και προσθέτει ότι «το μεγαλύτερο ερώτημα δεν είναι αν μόνο αν κάποια από τις 17 κυβερνήσεις της ευρωζώνης θα χρεοκοπήσει αλλά αν η ευρωζώνη στο σύνολό της θα διατηρήσει τη σημερινή μορφή της».
Η Guardian αναφερόμενη στην χθεσινή τριμερή συνάντηση της Μέρκελ με τον Νικολά Σαρκοζί και τον Μάριο Μόντι στο Στρασβούργο διαπιστώνει ότι «η Γαλλία, η Γερμανία και η Ιταλία διαψεύδουν τις ελπίδες της αγοράς για παρέμβαση της ΕΚΤ».
Η βρετανική εφημερίδα σημειώνει επίσης ότι «η Μέρκελ αποκλείει διεύρυνση του ρόλου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και αντιπροτείνει αλλαγές στη Συνθήκη της ΕΕ για να προωθηθεί η οικονομική σύγκλιση».
Υπογραμμίζει, τέλος, ότι για πρώτη φορά εδώ και μια τριετία το κόστος δανεισμού της Γερμανίας ξεπέρασε αυτό της Βρετανίας (η απόδοση του γερμανικού 10ετούς ομολόγου έφθασε χθες στο 2,26%, ενώ του αντίστοιχης διάρκειας βρετανικού κυμάνθηκε στο 2,18%).
Ο γαλλικός τύπος εμφανίζεται σκληρός στις διατυπώσεις του. «Το Βερολίνο, διακεκριμένος τενόρος εδώ και χρόνια της οικονομικής αρετής και πειθαρχίας, δεν βρίσκεται πλέον στο απυρόβλητο των επιπτώσεων από την κρίση της ευρωζώνης», γράφει η Monde αναφερόμενος στο σφυροκόπημα που υφίσταται η γερμανική αγορά ομολόγων εξ αιτίας του φιάσκου της έκδοσης 10ετών ομολόγων που επιχείρησε την Πέμπτη η κυβέρνηση Μέρκελ.
«Αν και το γαλλογερμανικό τετ-α-τετ διευρύνθηκε με τη συμμετοχή και της Ιταλίας, η Γερμανία εξακολουθεί να καθορίζει και τον τρόπο και τον χρόνο για την έξοδο από την κρίση», διαπιστώνει η οικονομική Les Echos, ενώ η Liberation διαπιστώνει ότι «στο Στρασβούργο η Ένωση εξελίχθηκε σε φάρσα».
«Εντυπωσιασμένος» από τις εξελίξεις ο γερμανικός Τύπος. Η Sueddeutsche Zeitung γράφει χαρακτηριστικά: «Η Ευρώπη διασώζει και διασώζει και διασώζει, αλλά η αλήθεια είναι ότι τα μέτρα που έχουν υιοθετηθεί μέχρι σήμερα δεν είναι πλέον επαρκή... Η κρίση έχει φτάσει στην καρδιά της Ευρώπης... Έχει πέσει η ζήτηση ακόμα και για τα γερμανικά ομόλογα».
Η Frankfurter Allgemeine, η εφημερίδα της οικονομικής πρωτεύουσας της Γερμανίας και ολόκληρης της ευρωζώνης (στη Φραγκφούρτη εδρεύει η ΕΚΤ), αναφέρεται στην «ολοένα και πιο δύσκολη σχέση» της Μέρκελ με τον Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο.
«Η πρόταση του Μπαρόζο για την εισαγωγή του ευρωομολόγου αποκαλύπτει ρήξη του με τη Μέρκελ. Πρόκειται για μια εξέλιξη που ουδείς θα φανταζόταν πριν από επτά χρόνια», αναφέρει η εφημερίδα ρίχνοντας ένα οδυνηρό «καρφί» στη γερμανίδα καγκελάριο προσωπικά, διότι όταν κάνει λόγο για επτά χρόνια αναφέρεται στις σχέσεις της Γερμανίας με τις Βρυξέλλες και τους εταίρους της προ του 2005, που αναρριχήθηκε στην καγκελαρία.
Η Handelsblatt, τέλος, δίνει μεγαλύτερη έμφαση στις εξελίξεις στις αγορές. «Οι επενδυτές φοβούνται μια δίνη που θα παρασύρει τους πάντες... Αναρωτιούνται για πόσο καιρό ακόμη η γερμανική οικονομία μπορεί να αντέξει το κακό αυτό περιβάλλον», γράφει η έγκυρη οικονομική εφημερίδα, που θεωρεί ότι «η κρίση χρέους έχει δημιουργήσει ένα φαύλο κύκλο με αβέβαιη έκβαση για την οικονομία, τις επιχειρήσεις και τον Dax», το γενικό δείκτη του Χρηματιστηρίου της Φρανκφούρτης.
Στο σκηνικό αυτό οι «μύθοι» καταρρίπτονται. Ο βασικός μύθος που αναπαράχθηκε στις απαρχές της κρίσης ήταν ότι ο ευρωπαϊκός Νότος απαρτίζεται από τεμπέληδες οι οποίοι σπαταλούν τα χρήματα των εργασιομανών εταίρων του Βορρά.
Αυτός ο μύθος πρέπει να αποδομηθεί, διαπιστώνουν οι Financial Times αφού πέρασαν μήνες κατά τους οποίους η ίδια εφημερίδα φρόντιζε να συντηρεί με στοιχεία και «αντικειμενικά» δημοσιεύματα αυτή ακριβώς τη... μυθολογία.
Ο αρθογράφος Σεμπάστιαν Μάλαμπι (συνεργάτης της εφημερίδας και του πρώην κεντρικού τραπεζίτη των ΗΠΑ Πολ Βόλκερ) διαπιστώνει ότι οι Γερμανοί πρέπει πλέον να αναλάβουν τις ευθύνες τους για τη διάσωση του κοινού νομίσματος (και του ευρωπαϊκού εποικοδομήματος) τις οποίες απέφυγαν επιμελώς μέχρι σήμερα «άλλοτε επιβάλλοντας καταστροφική λιτότητα σε πτωχευμένες οικονομίες, άλλοτε καλώντας το ΔΝΤ και άλλοτε προσπαθώντας να πετάξει το μπαλάκι στην Κίνα».
Καλεί μάλιστα ο ίδιος τους Γερμανούς να αναθεωρήσουν τη λανθασμένη αντίληψη που έχει καλλιεργηθεί, εν γένει στο Βορρά, ότι οι Νότιοι είναι αυτοί που έχουν επωφεληθεί από τη δημιουργία «της φιλανθρωπικής αναδιανεμητικής ένωσης» όπως χαρακτηρίζεται η ευρωζώνη.
«Η αλήθεια είναι ότι η Γερμανία αντλεί μυριάδες οφέλη από τη νομισματική ένωση» σημειώνει η εφημερίδα. Το σκεπτικό του αρθρογράφου στηρίζεται στη διαπίστωση ότι το ευρώ υπήρξε ένα νόμισμα αρκετά σκληρό για το Νότο το οποίο στέρησε με διάφορους τρόπους κεφάλαια αλλά και πόντους ανταγωνιστικότητας από την περιφέρεια μεταφέροντάς αυτά στο Βορρά και συγκεκριμένα στη Γερμανία.
nooz
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου