Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

Ύποπτη δολοφονία Ιρανού στο Ντουμπάι, Mossad ή…;

Με την ίδια μέθοδο με την οποία άφησε την τελευταία του πνοή το στέλεχος της Χαμάς, Μαχμούντ Αλ Μαμπούχ στο Ντουμπάι στις 19 Ιανουαρίου 2010, ο οποίος είχε την ευθύνη των επαφών της ισλαμικής οργάνωσης που ελέγχει τη Λωρίδα της Γάζας, άφησε την τελευταία του πνοή, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, νεαρός Ιρανός..
επίσης σε δωμάτιο ξενοδοχείου (Gloria), επίσης στο Εμιράτο του Ντουμπάι…
Οι συνειρμοί είναι αναπόφευκτοι, καθώς ο 31χρονος θανών δεν ήταν άγνωστος: Πρόκειται για τον Άχμαντ Ρεζάι, γιο του γραμματέα του πανίσχυρου ιρανικού «Expediency Council» (το συμβούλιο που ασχολείται με όλα τα επείγοντα θέματα στρατηγικής εμβέλειας της Ισλαμικής Δημοκρατίας), Μοχσέν Ρεζάι, ο οποίος στο παρελθόν ήταν στρατιωτικός διοικητής των Φρουρών της Επανάστασης (Pasdaran). Η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε ήταν ένεση η οποία παραλύσει τους μύες του ατόμου (Suxamethonium) και στη συνέχεια απόφραξη των αναπνευστικών οδών πιέζοντας ένα μαξιλάρι στο πρόσωπο του θύματος…

Ωστόσο, ενώ το καθεστώς του Ιράν μιλάει για ύποπτες συνθήκες θανάτου και αναμένονται να δοθούν περισσότερες πληροφορίες, τα σενάρια για το θάνατό του είναι περισσότερα από ένα βολικό συμπέρασμα ότι κι αυτόν τον «έφαγε» η Mossad. Κι αυτό γιατί ο Άχμαντ Ρεζάι όταν είχε βρεθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1998 ζητώντας πολιτικό άσυλο, την εποχή που ο πατέρας θεωρούνταν πανίσχυρος στο Ιράν, είχε ασκήσει σφοδρή κριτική εναντίον του καθεστώτος και προσωπικά εναντίον του ανώτατου πνευματικού ηγέτη, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ.
Οι Ισραηλινοί μάλιστα υποστηρίζουν ότι αρνήθηκαν τελικά συνεργασία μαζί του όταν τους είχε πλησιάσει προτείνοντας να διερευνήσει έναντι γενναίας αμοιβής το τι έχει συμβεί με τον αεροπόρο Ρον Αράντ, ο οποίος είχε συλληφθεί από σιιτική ομάδα του Λιβάνου όταν το αεροσκάφος του κατέπεσε στη χώρα και φέρεται να μεταφέρθηκε κάποια στιγμή στην Τεχεράνη.
Μετά από προσπάθειες πολλών ετών και εγγυήσεις ότι δεν πρόκειται να τον πειράξει κανείς, ο νεαρός πείστηκε από τον πατέρα του να επιστρέψει στο Ιράν όπου τελούσε υπό διαρκή παρακολούθηση, αφού πολλοί τον υποπτεύονταν ότι ήταν πράκτορας των ΗΠΑ. Πραγματοποίησε τέσσερις γάμους, ο ένας εξ αυτών με σύζυγο από τη Νότια Κορέα. Δεν είχε επίσης πρόβλημα να ταξιδεύει στο εξωτερικό για δουλειές, με αποτέλεσμα από ένα χρονικό σημείο και μετά να το χρησιμοποιεί το καθεστώς και η υπηρεσίες του Ιράν για να διαβιβάζει μηνύματα προς τη Δύση. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στο Ντουμπάι και πραγματοποιούσε συχνά-πυκνά ταξίδια στην Τεχεράνη.
Κατά συνέπεια, δεδομένου του παρελθόντος του και των εσωτερικών πολιτικών ισορροπιών στο Ιράν, ο θάνατός του είναι πολύ πιθανό όχι μόνο να μην χρεώνεται στους Ισραηλινούς, αλλά να χρησιμοποιήθηκε η μεθοδολογία εξουδετέρωσης του Αλ Μαμπούχ με σκοπό να συσκοτισθεί η υπόθεση.
Θα μπορούσε να είναι το «πιάτο» της εκδίκησης της ανώτατης ιρανικής ηγεσίας το οποίο «τρώγεται κρύο». Θα μπορούσε όμως να είχε στόχο να πλήξει τον πατέρα του, καθώς ο Μοχσέν Ρεζάι είναι γνωστός για τις επαφές του με τον πρώην πρόεδρο Αλί Ακμπάρ Χασεμί Ραφσαντζανί, ο οποίος θεωρείται απειλή για τον Χαμενεΐ, ενώ δεν είναι η πρώτη φορά που δολοφονείται αντίπαλος του ανώτατου πνευματικού ηγέτη. Θα μπορούσε όμως στόχος να είναι και ο ίδιος ο Ραφσαντζανί, ιδίως εάν ο νεαρός χρησιμοποιούνταν για τη διαβίβαση προσωπικών – όχι καθεστωτικών – μηνυμάτων προς τη Δύση…

Πηγή

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP