Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2011

''Ούτε Ρωσία ούτε και ΝΑΤΟ η Ελλάδα δεν είναι προτεκτοράτο''

Είμαι από τους τυχερούς που πριν χρόνια φώναζαν αυτό το σύνθημα σε μια πορεία εθνικιστών για κάποιο εθνικό θέμα. Δε μπορώ να θυμηθώ ούτε χρονιά, ούτε την αιτία της πορείας. Αλλά αυτό ελάχιστη σημασία έχει.

Παρατηρώ όλες αυτές τις μέρες τη φρενίτιδα με τον Εφραίμ για τις σχέσεις του με τους Ρώσους κι αναρωτιέμαι...

Αυτοί που κάποτε φώναζαν αυτό το σύνθημα σήμερα το πιστεύουν ακόμα; Θα πουν βέβαια κάποιοι ''Άλλη η Σοβιετική Ρωσία κι άλλη η Ρωσία του Πούτιν''. Σωστά. Αλλά έχει μεγάλη διαφορά η υποταγή στη Ρωσία του Πούτιν και η υποταγή στο ΝΑΤΟ; Απολύτως καμία. Αν πρόκειται να υποταχθούμε κάπου γιατί να μην παραμείνουμε υποταγμένοι εδώ που είμαστε; Στο ΝΑΤΟ δηλαδή... Επειδή βαρεθήκαμε να είμαστε προτεκτοράτο της Δύσης από την ίδρυση του Νεοελληνικού κράτους ξαφνικά αποφασίσαμε να αλλάξουμε αφεντάδες; Να μου λείπει τέτοια αλλαγή...

Αν στα πλαίσια μιας εθνικής στρατηγικής και με Εθνική Ηγεσία (πράγμα που τη παρούσα στιγμή δεν υπάρχει δηλαδή ούτε Εθνική στρατηγική ούτε Ηγεσία) αποφασίζαμε να διαλέξουμε Συμμάχους και όχι Αφεντάδες τότε να συζητήσουμε ποια είναι η συμμαχική εκείνη δύναμη που τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι σε θέση να εξυπηρετήσει καλύτερα τα Εθνικά συμφέροντα.

Για να έρθουμε στο σήμερα. Γνωρίζουμε όλοι πως πλήρωσε ο Καραμανλής ο Β' τις προχειροδουλειές του με τους Ρώσους και το Πούτιν. Τέτοιες προχειρότητες να λείπουν στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Και στην αντίθετη περίπτωση είδαμε το αποτέλεσμα στην πανέξυπνη στρατηγική του αείμνηστου Τάσσου Παπαδόπουλου που κατάφερε
1) Να απορρίψει το σχέδιο Αναν, δηλαδή τη διάλυση του Κυπριακού Κράτους
2) Να βάλει τη Κύπρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση
3) Να ανακηρύξει την Α.Ο.Ζ της Κύπρου και να αναγκάσει όλες τις Μεγάλες Δυνάμεις να στείλουν το στόλο τους στο Νησί για να προστατεύσουν τα οικονομικά συμφέροντά τους για την εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου πλούτου εντός της Κυπριακής Α.Ο.Ζ

Κάποιοι θα υποστηρίξουν ότι αυτή την ευφυέστατη στρατηγική τη πλήρωσε ακριβά, ίσως και με τη ζωή του. Τα δεδομένα όμως που δημιούργησε απέχουν παρασάγκας από τα δεδομένα που δημιούργησε ο Καραμανλής ο Β' με τις προχειροδουλειές του.

Διαβάζοντας για την υπόθεση Εφραίμ σε διάφορες ιστοσελίδες στο διαδίκτυο παρατηρώ τον ενθουσιασμό για τη ρωσική παρέμβαση υπέρ του Εφραίμ. Και αναρωτιέμαι. Γιατί τέτοιος ενθουσιασμός; Έχουμε αναλογιστεί τις επιδιώξεις του Πατριαρχείου της Μόσχας για τη πρωτοκαθεδρία στον Ορθόδοξο κόσμο; Έχουμε μελετήσει αν μας συμφέρει η ενδυνάμωση του ρόλου του Πατριαρχείου της Μόσχας έναντι του Οικουμενικού Πατριαρχείου στη Κωνσταντινούπολη και τα αποτελέσματά της για τα Ελληνικά συμφέροντα; Ή μήπως παρασυρόμαστε εύκολα ξεχνώντας ότι τα σοβαρά κράτη δεν δίνουν τίποτα χωρίς να πάρουν κι ότι πρωτίστως φροντίζουν να εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους; Θέτω ερωτήσεις χωρίς να ζητώ αυθόρμητες απαντήσεις. Απλά ας αποτελέσουν τροφή για σκέψη.

Δυστυχώς οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι το σύνθημα που φωνάζαμε κάποτε απέχει κατά πολύ από την πραγματικότητα. Η Ελλάδα από την ίδρυση του Νεοελληνικού Κράτους είναι προτεκτοράτο. Αν η όλη φασαρία γίνεται για το αν ο δερβέναγας θα είναι Αμερικάνος ή Ρώσος λίγο με ενδιαφέρει. Το ζήτημα είναι να απαλλαγούμε από τους δερβέναγες και τους αφεντάδες παντός χρώματος διαφυλάσσοντας την εθνική ανεξαρτησία και τη λαϊκή κυριαρχία.
egersis

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP