''Ούτε Ρωσία ούτε και ΝΑΤΟ η Ελλάδα δεν είναι προτεκτοράτο''

Είμαι από τους τυχερούς που πριν χρόνια φώναζαν αυτό το σύνθημα σε μια πορεία εθνικιστών για κάποιο εθνικό θέμα. Δε μπορώ να θυμηθώ ούτε χρονιά, ούτε την αιτία της πορείας. Αλλά αυτό ελάχιστη σημασία έχει.

Παρατηρώ όλες αυτές τις μέρες τη φρενίτιδα με τον Εφραίμ για τις σχέσεις του με τους Ρώσους κι αναρωτιέμαι...

Αυτοί που κάποτε φώναζαν αυτό το σύνθημα σήμερα το πιστεύουν ακόμα; Θα πουν βέβαια κάποιοι ''Άλλη η Σοβιετική Ρωσία κι άλλη η Ρωσία του Πούτιν''. Σωστά. Αλλά έχει μεγάλη διαφορά η υποταγή στη Ρωσία του Πούτιν και η υποταγή στο ΝΑΤΟ; Απολύτως καμία. Αν πρόκειται να υποταχθούμε κάπου γιατί να μην παραμείνουμε υποταγμένοι εδώ που είμαστε; Στο ΝΑΤΟ δηλαδή... Επειδή βαρεθήκαμε να είμαστε προτεκτοράτο της Δύσης από την ίδρυση του Νεοελληνικού κράτους ξαφνικά αποφασίσαμε να αλλάξουμε αφεντάδες; Να μου λείπει τέτοια αλλαγή...

Αν στα πλαίσια μιας εθνικής στρατηγικής και με Εθνική Ηγεσία (πράγμα που τη παρούσα στιγμή δεν υπάρχει δηλαδή ούτε Εθνική στρατηγική ούτε Ηγεσία) αποφασίζαμε να διαλέξουμε Συμμάχους και όχι Αφεντάδες τότε να συζητήσουμε ποια είναι η συμμαχική εκείνη δύναμη που τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι σε θέση να εξυπηρετήσει καλύτερα τα Εθνικά συμφέροντα.

Για να έρθουμε στο σήμερα. Γνωρίζουμε όλοι πως πλήρωσε ο Καραμανλής ο Β' τις προχειροδουλειές του με τους Ρώσους και το Πούτιν. Τέτοιες προχειρότητες να λείπουν στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Και στην αντίθετη περίπτωση είδαμε το αποτέλεσμα στην πανέξυπνη στρατηγική του αείμνηστου Τάσσου Παπαδόπουλου που κατάφερε
1) Να απορρίψει το σχέδιο Αναν, δηλαδή τη διάλυση του Κυπριακού Κράτους
2) Να βάλει τη Κύπρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση
3) Να ανακηρύξει την Α.Ο.Ζ της Κύπρου και να αναγκάσει όλες τις Μεγάλες Δυνάμεις να στείλουν το στόλο τους στο Νησί για να προστατεύσουν τα οικονομικά συμφέροντά τους για την εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου πλούτου εντός της Κυπριακής Α.Ο.Ζ

Κάποιοι θα υποστηρίξουν ότι αυτή την ευφυέστατη στρατηγική τη πλήρωσε ακριβά, ίσως και με τη ζωή του. Τα δεδομένα όμως που δημιούργησε απέχουν παρασάγκας από τα δεδομένα που δημιούργησε ο Καραμανλής ο Β' με τις προχειροδουλειές του.

Διαβάζοντας για την υπόθεση Εφραίμ σε διάφορες ιστοσελίδες στο διαδίκτυο παρατηρώ τον ενθουσιασμό για τη ρωσική παρέμβαση υπέρ του Εφραίμ. Και αναρωτιέμαι. Γιατί τέτοιος ενθουσιασμός; Έχουμε αναλογιστεί τις επιδιώξεις του Πατριαρχείου της Μόσχας για τη πρωτοκαθεδρία στον Ορθόδοξο κόσμο; Έχουμε μελετήσει αν μας συμφέρει η ενδυνάμωση του ρόλου του Πατριαρχείου της Μόσχας έναντι του Οικουμενικού Πατριαρχείου στη Κωνσταντινούπολη και τα αποτελέσματά της για τα Ελληνικά συμφέροντα; Ή μήπως παρασυρόμαστε εύκολα ξεχνώντας ότι τα σοβαρά κράτη δεν δίνουν τίποτα χωρίς να πάρουν κι ότι πρωτίστως φροντίζουν να εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους; Θέτω ερωτήσεις χωρίς να ζητώ αυθόρμητες απαντήσεις. Απλά ας αποτελέσουν τροφή για σκέψη.

Δυστυχώς οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι το σύνθημα που φωνάζαμε κάποτε απέχει κατά πολύ από την πραγματικότητα. Η Ελλάδα από την ίδρυση του Νεοελληνικού Κράτους είναι προτεκτοράτο. Αν η όλη φασαρία γίνεται για το αν ο δερβέναγας θα είναι Αμερικάνος ή Ρώσος λίγο με ενδιαφέρει. Το ζήτημα είναι να απαλλαγούμε από τους δερβέναγες και τους αφεντάδες παντός χρώματος διαφυλάσσοντας την εθνική ανεξαρτησία και τη λαϊκή κυριαρχία.
egersis