Κινδυνολογούν ότι η επιστροφή μας στήν δραχμή « θα είναι καταστροφική…», ενώ μας καταστρέφουν οί ίδιοι καθημερινά, κρατώντας μας στο ευρώ !
Έδωσε στήν Ευρώπη δύο Παγκόσμιους πολέμους καί αιματοκύλισε απ΄ άκρου σ΄ άκρου τόν πλανήτη Γή... Δέν έβαλε όμως μυαλό !
Τώρα ξεκίνησε...
τον Τρίτο, Οικονομικό πιά πόλεμο, πού καθόλου παράξενο να εξελιχθεί καί σέ πολεμικό καί Παγκόσμιο !
Η Angie, δέν θα μπορούσε ποτέ από μόνη της νά είναι η αιτία τού κακού άν δεν είχε καί άλλους "συμμάχους".
Καί τώρα...
Αυτή η παρακάτω συνέντευξη πού πρό ημερών διαβάσαμε στις εφημερίδες και πού σήμερα παραθέτουμε, μπορεί εκ πρώτης όψεως να φαίνεται στην ανάγνωση απλή, αλλά από κάποιες φράσεις πού ξεφεύγουν εν τη ρύμη του λόγου, μας αφήνει να καταλάβουμε μια διαφορετική αναδυόμενη ερμηνεία…
Μια ερμηνεία πού δείχνει γιατί τραινάρουν από μήνα σε μήνα την πτώχευση της ήδη πτωχευμένης χώρας μας, και ποιούς θέλουν έτσι να προστατεύσουν…
Κι΄ αυτό, γιατί δεν τους ενδιαφέρει κατά βάση ο πενόμενος λαός, αλλά εκείνο πού τους πονάει είναι η προστασία των Τραπεζών και η ασφάλεια της Ευρωζώνης !
« Ο νοών νοείτω», τά περιθώρια φαίνεται ότι στενεύουν, και όποιος τό καταλάβει, κατάλαβε…
Άφρονες πολιτικοί πού έχουνε το "ακαταδίωκτο", πού κερδίζουν χιλιάδες ευρώ τον μήνα από βουλευτικές αποζημιώσεις χωρίς να προσφέρουν τίποτα, μάς βρήκαν ανόητους καί μάς φόρεσαν τον σάκο τής εκτέλεσης πού μόνοι μας, καί μέ την ψήφο μας, τούς προσφέραμε...
Άς προσέξουμε τώρα πολύ, γιατί ίσως έλθει κάποτε ο προφητευμένος καιρός, μιάς "άλλης" Ανωτάτης Αρχής, πού ποτέ της δεν θα κάνει εκλογές αλλά πού θα μάς είναι δεδομένη γιά πάντα !
ΜΙΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ…
==============================
Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γ. Προβόπουλος προειδοποιεί για σοβαρές ελλείψεις σε βασικά είδη και υποτίμηση έως 70%
Συνέντευξη στον Αλεξη Παπαχελα
Με αληθινή κόλαση θα ισοδυναμούσε μια επιστροφή της χώρας στη δραχμή. Στη συνέντευξη που ακολουθεί (*), ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Γιώργος Προβόπουλος είναι ξεκάθαρος.
Και προειδοποιεί: «Σε τέτοιες “ανώμαλες” καταστάσεις, αυτοί που κυρίως χάνουν είναι οι πολλοί και οι αδύνατοι. Αυτοί που θα επωφεληθούν, όπως άλλωστε συνέβη και στο παρελθόν σε έκτακτες καταστάσεις, θα είναι οι λίγοι επιτήδειοι».
– Ενα πράγμα που τρομάζει είναι ότι σοβαροί οικονομολόγοι αρχίζουν να λένε ότι ενδεχομένως η χώρα, το πολιτικό της σύστημα, η κοινωνία, τα media, ο επιχειρηματικός κόσμος να μη σηκώνουν αυτό που χρειάζεται να γίνει για να μείνει η Ελλάδα στο ευρώ και μπορεί μια λύση να είναι να πάμε στη δραχμή. Πιστεύετε σε αυτήν την άποψη;
– Θα πρέπει να βοηθήσουμε να κατανοήσει ο απλός άνθρωπος, που δεν είναι ειδήμων, ότι τυχόν επιστροφή στη δραχμή θα ισοδυναμούσε, τα πρώτα τουλάχιστον χρόνια, με αληθινή κόλαση.
– Οταν λέτε αληθινή κόλαση;
– Επιστροφή στη δραχμή σημαίνει ότι στη μεταβατική περίοδο, μέχρι δηλαδή να κυκλοφορήσουν σε φυσική μορφή τα νέα χαρτονομίσματα, δεν θα υπάρχουν πρακτικώς δραχμές παρά μόνον σε λογιστική μορφή.
Δηλαδή, μόνο οι συναλλαγές μέσω τραπεζικών λογαριασμών θα μπορούν να γίνουν σε δραχμές.
Θα υπάρχει, πάντως, ακόμη το παλαιό νόμισμα, το ευρώ. Το ευρώ, όμως, στο νέο περιβάλλον θα είναι το «σκληρό» νόμισμα και γι’ αυτό σύντομα θα αποτραβηχθεί.
Διότι όποιος έχει χαρτονομίσματα σε ευρώ θα θέλει να τα κρατήσει στην άκρη, ως μέσον αποθησαυρισμού και διαφύλαξης της αξίας της περιουσίας του.
Ετσι λοιπόν θα φθάσουμε μοιραία σε καθεστώς «αντιπραγματισμού».
Δίνει π.χ. κάποιος ένα κιλό λάδι για να πάρει τρία κιλά αλεύρι.
Δεδομένου ότι η χώρα μας στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στις εισαγωγές, για την πραγματοποίηση των οποίων θα απαιτείται, βεβαίως, συνάλλαγμα και όχι δραχμές, θα παρουσιαστούν σημαντικές ελλείψεις.
Ελλείψεις π.χ. σε καύσιμα, σε πρώτες ύλες, ακόμη και σε αγροτικά προϊόντα, διότι εξαιτίας της αδύναμης ανταγωνιστικότητας της χώρας, ακόμη και τα τρόφιμα είναι σε μεγάλο βαθμό εισαγόμενα. Θα υπάρξουν, επομένως, σοβαρές ελλείψεις σε αρκετά βασικά είδη.
Τα σχολεία, τα νοσοκομεία και γενικά οι δημόσιες υπηρεσίες θα αντιμετωπίσουν δυσκολίες στη λειτουργία τους. Ελλείψει καυσίμων, ο στρατός και η αστυνομία δεν θα μπορούν να κινούν τα οχήματα.
Μετά την πάροδο αρκετού χρόνου τα πράγματα θα έρθουν, βεβαίως, σε κάποια καλύτερη ισορροπία, όμως στην πρώτη μεταβατική περίοδο θα βιώσουμε ένα εφιαλτικό σενάριο. Γι’ αυτό ακριβώς περιγράφω κάποιες ζοφερές καταστάσεις, ώστε να κατανοήσει ο κόσμος τι πιθανότατα θα μπορούσε να συμβεί. Και δεν αναφέρομαι εδώ σε πιθανές κοινωνικές εκρήξεις, που θα ήταν αναμενόμενες σε ένα τέτοιο περιβάλλον.
Κάποιοι άνθρωποι και μάλιστα καλοπροαίρετοι πιστεύουν αφελώς ότι επιστροφή στη δραχμή σημαίνει πως γυρίζουμε περίπου στο 2000, δηλαδή στο χρονικό σημείο λίγο πριν να μπούμε στη Ζώνη του Ευρώ. Και θυμούνται ότι την περίοδο εκείνη περνούσαν αρκετά καλά, άρα θεωρούν ότι δεν θα ήταν πρόβλημα η επιστροφή στη δραχμή. Ομως, τα πράγματα δεν είναι έτσι. Για τους λόγους που ανέφερα, επιστροφή στη δραχμή σημαίνει επιστροφή της χώρας δεκαετίες πίσω.
– Να σας ρωτήσω για να το καταλάβει όμως και ο κόσμος. Πόσο καιρό και τι προσπάθεια θα χρειαστεί για να πάμε στη δραχμή; Μερικοί πιστεύουν ότι μπορείτε εσείς να πατήσετε ένα κουμπί ένα βράδυ και η χώρα να πάει στη δραχμή πάρα πολύ απλά. Γίνεται αυτό;
– Αυτό είναι λάθος. Για να κυκλοφορήσουν στην αγορά τα νέα χαρτονομίσματα, το διάστημα που απαιτείται είναι μεγάλο.
Να σας θυμίσω ενδεικτικά ότι η επιχείρηση σχεδιασμού, εκτύπωσης και κυκλοφορίας του ευρώ κράτησε πάνω από δυόμισι χρόνια, όντας μάλιστα συντονισμένη από τους αρμόδιους ευρωπαϊκούς οργανισμούς.
Γι’ αυτό λοιπόν εξήγησα ότι στο μεταβατικό αυτό διάστημα, η αγορά θα πρέπει να λειτουργήσει είτε με τα ταχέως αποσυρόμενα ευρώ είτε στη βάση «αντιπραγματισμού», δηλαδή στη βάση της ανταλλαγής είδους με είδος. Και γι’ αυτό ακριβώς υποστήριξα ότι επιστροφή στη δραχμή θα ισοδυναμεί, στην πρώτη κρίσιμη φάση, με επάνοδο στη δεκαετία του ’50.
– Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι ενδεχομένως, επειδή έχουν χάσει πολλά και δεν μπορούν να χάσουν τίποτε άλλο πηγαίνοντας στη δραχμή, μπορεί αυτό να το θεωρούν μια λύτρωση. Ποιος θα κερδίσει πηγαίνοντας στη δραχμή; Οι αδύναμοι, ή αυτοί οι οποίοι είναι πιο ισχυροί να το πω έτσι;
– Σε τέτοιες «ανώμαλες» καταστάσεις, αυτοί που κυρίως χάνουν είναι οι πολλοί και οι αδύνατοι. Αυτοί που θα επωφεληθούν, όπως άλλωστε συνέβη και στο παρελθόν σε έκτακτες καταστάσεις, θα είναι οι λίγοι επιτήδειοι. Σίγουρα στο σύνολό της η χώρα θα ζημιωθεί και μάλιστα βαριά.
– Θα μου εξηγήσετε αυτό το επιχείρημα, ότι οι αδύναμοι θα γίνουν ακόμη πιο αδύναμοι; Οτι θα παίρνουν ακόμη λιγότερα, δηλαδή.
– Οπως σας έλεγα, ένα μεγάλο τμήμα του διοικητικού μηχανισμού, π.χ. σχολεία, νοσοκομεία, αστυνομία, στρατός κ.λπ., θα υπολειτουργεί. Οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες θα γίνουν αφόρητες. Το βιοτικό επίπεδο θα κάνει «βουτιά».
Το νέο νόμισμα θα υποτιμηθεί σημαντικά, ενδεχομένως έως και 60% - 70%. Στη συνέχεια θα υπάρξει, βεβαίως, κάποια εξισορρόπηση, όμως το οικονομικό και κοινωνικό κόστος της μεταβατικής περιόδου θα είναι τεράστιο. Αλλά και αυτό που αποκάλεσα εξισορρόπηση θα έρθει ύστερα από απανωτές υποτιμήσεις, υπερπληθωρισμό, υψηλά δανειστικά επιτόκια και μεγάλες δυσκολίες προσαρμογής.
* Πρόκειται για απόσπασμα της συνέντευξης του κ. Γιώργου Προβόπουλου, η οποία θα προβληθεί σύντομα στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ, στο πλαίσιο ειδικού αφιερώματος των «Νέων Φακέλων» για το «Πώς η Ελλάδα έφτασε στο Μνημόνιο».
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_100041_31/12/2011_467861
Ανεξάρτητα από τα -διόλου αμελητέα- τεχνικά της μετάβασης σε νέο νόμισμα, οι άμεσες επιπτώσεις θα είναι πολύ σοβαρές για το τραπεζικό σύστημα.
Η έξοδος από την Ευρωζώνη θα καταστήσει απαιτητά τα περίπου 120 δισ. ευρώ που χρωστούν οι τράπεζες στο ευρωσύστημα. Θα τα αναλάβει το δημόσιο χρέος, που θα εκτιναχτεί στα 480 δισ. ευρώ και η κυβέρνηση θα θέσει τις τράπεζες υπό Κρατικό έλεγχο.
Χαμένοι θα είναι οι μέτοχοι και οι σημερινοί ιδιοκτήτες… Για να διατηρήσει την κοινωνική ηρεμία, η όποια «κυβέρνηση της δραχμής» θα τυπώσει χρήμα, για να πληρώσει μισθούς και συντάξεις. Αυτό πιθανότατα να οδηγήσει σε αλλεπάλληλες υποτιμήσεις, ενδεχομένως και σε υπερπληθωρισμό (κατά το Τουρκικό παράδειγμα) εξανεμίζοντας τις καταθέσεις και συρρικνώνοντας την αγοραστική αξία μισθών και συντάξεων. Η πλειοψηφία θα φτωχύνει• ειδικά οι μικροκαταθέτες θα είναι οι μεγάλοι χαμένοι.
Η υποτίμηση του νομίσματος ενδεχομένως να βοηθήσει τις εξαγωγικές επιχειρήσεις και τον τουρισμό. Ωστόσο, οι βασικές πρώτες ύλες, τα καύσιμα και πολλά τρόφιμα είναι εισαγόμενα. Κερδισμένοι πάντως θα είναι οι δανειολήπτες, των οποίων οι υποχρεώσεις θα χάσουν αξία, ενώ λόγω οικονομικής αναταραχής και κρατικού ελέγχου μπορούν να προσδοκούν ευνοϊκές ρυθμίσεις δανείων και οφειλών.
Οι μεγάλοι κερδισμένοι της δραχμής θα είναι όσοι επιχειρηματίες στη μεταποίηση, τα εκδοτικά συγκροτήματα, τον τουρισμό και τις υπηρεσίες έχουν φυγαδεύσει τις καταθέσεις τους στο εξωτερικό (η εκροή καταθέσεων έφτασε τα 80 δισ. τα τελευταία δύο χρόνια) και έχουν μεγάλες δανειακές υποχρεώσεις στο εσωτερικό.
Οι υποχρεώσεις τους θα εξανεμιστούν, ενώ θα διαθέτουν ρευστότητα σε σκληρό νόμισμα ώστε να αγοράσουν φθηνά αξίες την επόμενη μέρα.
Ετος ορόσημο για την Ελλάδα θα είναι το 2012, αφού έχουν ήδη δρομολογηθεί οι εξελίξεις εκείνες που, αναλόγως του πώς θα καταλήξουν, είτε θα οδηγήσουν τη χώρα εκτός ευρώ, είτε θα ενδυναμώσουν τη θέση της στην Ευρωζώνη. Αυτό, όμως, που φαίνεται να έχει τη μεγαλύτερη σημασία, είναι το τι θα σημάνει πρακτικά η επιστροφή στη δραχμή.
Οικονομολόγοι και παράγοντες της αγοράς συγκλίνουν στο ότι μια τέτοια εξέλιξη θα είχε τις εξής επιπτώσεις:
1. Το Δημόσιο θα πρέπει να σταματήσει αμέσως (δηλαδή με βίαιο τρόπο) να παράγει ελλείμματα, ώστε να μπορέσει να χρηματοδοτεί τις ανάγκες του, αφού δεν θα έχει πρόσβαση στις αγορές.
Για να γίνει αυτό, όμως, τόσο γρήγορα, πιθανόν να χρειαστεί να παγώσει η καταβολή των μισθών, ή να δίνονται πολύ μικρά ποσά, ενώ θεωρείται βέβαιο ότι θα γίνουν απολύσεις και θα κλείσουν εν μια νυκτί πολλοί κρατικοί φορείς.
Οπως είναι κατανοητό θα υπάρξουν προβλήματα και στην καταβολή των συντάξεων, αλλά και στις κοινωνικές παροχές. Το εισόδημα θα πληγεί και από την εκτίναξη του πληθωρισμού, αφού οι τιμές των εισαγόμενων προϊόντων θα εκτοξευτούν όπως και οι τιμές των πρώτων υλών.
2) Η επιστροφή στη δραχμή θα καταστήσει αρκετά ακριβές τις εισαγωγές ακόμα και βασικών αγαθών (τρόφιμα, πετρέλαιο κ.λπ.). Οι ελλείψεις αυτές σε συνδυασμό με τις μειώσεις μισθών και την αύξηση της ανεργίας είναι πολύ πιθανό να οδηγήσουν σε κοινωνική έκρηξη.
3. Σημαντικές θα είναι και οι επιπτώσεις στην πραγματική οικονομία. Οι Ελληνικές τράπεζες θα βρεθούν εκτός του ευρωσυστήματος και δεν θα μπορούν να εξασφαλίσουν χρηματοδότηση.
Επακόλουθο θα είναι να μην έχουν κεφάλαια για να διοχετεύσουν με τη μορφή δανείων στις επιχειρήσεις (για επενδύσεις και συντήρηση της ρευστότητάς τους) και τα νοικοκυριά (για κατανάλωση, στεγαστικές ανάγκες κ.λπ.).
Παράλληλα, οι Τράπεζες θα βρεθούν αντιμέτωπες με το ενδεχόμενο «λουκέτου», καθώς ούτε το Δημόσιο θα μπορεί να τις στηρίξει μέσω του μηχανισμού των κρατικών εγγυήσεων.
Ετσι, είτε θα κλείσουν, είτε θα πωληθούν σε ξένες τράπεζες.
4. Στο μέτωπο των επενδύσεων η κατάσταση είναι απρόβλεπτη. Από τη μία πλευρά υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο οι ξένοι επενδυτές να στρέψουν τα κεφάλαιά τους σε μία οικονομία που θα έχει φτάσει στο κατώτερο σημείο της. Από την άλλη, βέβαια, μπορεί να φοβηθούν τους κινδύνους που θα ενέχει ένα ασταθές νόμισμα, όπως θα είναι η νέα δραχμή.
5. Το δημόσιο χρέος αναμένεται να αυξηθεί υπέρογκα αμέσως μόλις υποτιμηθεί η δραχμή.
Τα χρέη της Ελλάδας (δημόσιου και ιδιωτικού τομέα) θα παραμείνουν σε ευρώ (αφού σε αυτό το νόμισμα έχουν συναφθεί).
Με δεδομένο, όμως, ότι η νέα δραχμή θα υποτιμηθεί αρκετά (κατά 50% τουλάχιστον σε πρώτη φάση σύμφωνα με αναλύσεις οίκων) το κρατικό χρέος, που θα είναι σε ευρώ αλλά θα πρέπει να πληρωθεί με δραχμές, θα αυξηθεί αυτομάτως.
kathimerini
το είδαμε εδώ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου