Τουρκία: Έριξε το γάντι στην Αθήνα, οδεύουμε για την αρχή… του τέλους

Η ώρα της αλήθειας φαίνεται πως έφτασε. Τώρα θα επαληθευθούν ή θα διαψευσθούν οι εκτιμήσεις πολλών ότι το «παιχνίδι» στη «σκακιέρα» της Νοτιοανατολικής Μεσογείου έχει αλλάξει σημαντικά και πως νέα δεδομένα παρουσιάζουν τεράστιες, θετικές ή αρνητικές, προκλήσεις για την Ελλάδα και την Τουρκία.
Η Άγκυρα...

 δεν άργησε να αντιληφθεί ότι ο χρόνος της τελειώνει. Εάν οι Αμερικανοί «ξεμπλέξουν» με τον έναν ή τον άλλον τρόπο με τη Συρία, η αξία της Τουρκίας, άρα και η διαπραγματευτική της δύναμη, θα είναι απλώς εξαιρετικά μειωμένη. Οπότε αποφάσισε να κάνει την κίνησή της τώρα, όσο έχει πλέον «χαρτιά» να παίξει διεκδικώντας ρόλο και συμμετοχή στη νομή των πλουτοπαραγωγικών πηγών της Ανατολικής Μεσογείου, εντός της ελληνική Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ). Οπότε, το πρόβλημα μετατίθεται στη Αθήνα…

Στην τουρκική «Εφημερίδα της Κυβερνήσεως» δημοσιεύτηκαν οι αποφάσεις του υπουργικού Συμβουλίου της Τουρκίας σχετικά με τη χορήγησης αδειών εκτέλεσης πετρελαϊκών εργασιών, μεταξύ άλλων και σε περιοχές νότια της Ρόδου και του Καστελόριζου, παραβιάζοντας με τον πιο βάναυσο τρόπο τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Η απόφαση προκάλεσε την έντονη αντίδραση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών:


«Με κανένα τρόπο δεν μπορεί να θίξει κυριαρχικά δικαιώματα και αρμοδιότητες της Ελλάδας, που θεμελιώνονται στο Διεθνές Δίκαιο» τονίζει, σε ανακοίνωση που εξέδωσε ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών, Γρηγόρης Δελαβέκουρας. Για να συνεχίσει, «η σημερινή δημοσίευση, στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Τουρκίας, σειράς αποφάσεων του τουρκικού Υπουργικού Συμβουλίου, που είχαν ληφθεί στις 16 Μαρτίου 2012, περί χορήγησης αδειών εκτέλεσης πετρελαϊκών εργασιών, μεταξύ των οποίων και σε περιοχές νότια της Ρόδου και του Καστελόριζου, αντιβαίνει στους κανόνες του Δικαίου της Θάλασσας και με κανένα τρόπο δεν μπορεί να θίξει κυριαρχικά δικαιώματα και αρμοδιότητες της Ελλάδας, που θεμελιώνονται στο Διεθνές Δίκαιο».

Και αφού προηγηθούν ορισμένες χωρίς νόημα κοινοτυπίες, ολοκληρώνει την ανακοίνωση λέγοντας ότι «το υπουργείο Εξωτερικών προβαίνει σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για την κατοχύρωση και την προάσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας». Τα ίδια έλεγε το υπουργείο Εξωτερικών σε κάθε περίπτωση αμφισβήτησης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Τα Ίμια βέβαια δεν τα αποφύγαμε και φυσικά δεν φταίει μόνο το εν λόγω υπουργείο γι’ αυτά.

Έχουν καταλάβει άραγε ότι όλες τους οι ενέργειες δεν θα έχουν την παραμικρή αποτελεσματικότητα εάν δεν βρίσκονται από πίσω τους ισχυρές ένοπλες δυνάμεις για να προειδοποιούν εμμέσως με «παρατράγουδα» σε περίπτωση που η προσβολή εναντίον της διεθνούς νομιμότητας και των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων λάβει σάρκα και οστά (αποτροπή);

Με την αφορμή της οικονομικής κρίσης, πραγματική κατάσταση σε κάθε περίπτωση, οι ένοπλες δυνάμεις υπέστησαν βαρύτατο πλήγμα και καλούνται πλέον να λειτουργήσουν με κλάσμα των κονδυλίων, ενώ κάποιοι ανεγκέφαλοι πολιτικοί βαυκαλίζονται για τις περικοπές χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι η μπόρα πλησιάζει επικίνδυνα, ενώ άλλοι εμφανώς πνευματικά καθυστερημένοι ανακαλύπτουν εξολισμούς… 200 δισ. ευρώ και πλέιν (!!!) αναπαράγοντας βλακωδώς δημοσιεύματα στον διεθνή Τύπο.

Δεν έχουμε ουδεμία αμφιβολία περί της ικανότητας των ενόπλων δυνάμεων να επιφέρουν από ισχυρότατο έως συντριπτικό πλήγμα στις τουρκικές δυνάμεις σε περίπτωση που η κατάσταση ξεφύγει από τον έλεγχο. Παρά τα προβλήματα. Ωστόσο, το μέγα ζητούμενο θα είναι στο πολιτικό επίπεδο και θα κρίνει πολύ περισσότερα από την έκβαση μιας διένεξης σαν κι αυτή που δείχνει ότι θα μας προκύψει. Θα κρίνει ενδεχομένως ακόμα και τον «προσανατολισμό» της Ελλάδας τα χρόνια που ακολουθούν, δεδομένης και της μαζικής απογοήτευσης των Ελλήνων από την Ευρώπη…

Όπως αναφέρθηκε, η Άγκυρα θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί το γεγονός ότι τουλάχιστον για την κυβέρνηση Ομπάμα έχει ακόμα μια χρησιμότητα, ενώ ισχυρότατες είναι οι φωνές στην αμερικανική πρωτεύουσα που όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν την Τουρκία ως σύμμαχο, αλλά ακόμα και ως εχθρό… Επίσης, όσο η Ελλάδα είναι στα τωρινά οικονομικά – και κοινωνικά – χάλια, είναι πολύ λογικό ο ισχυρός παράγοντας να θεωρήσει ότι η χώρα μας είναι η πλευρά της διένεξης όπου η άσκηση πίεσης για υποχωρήσεις μπορεί να λειτουργήσει ευκολότερα. Εξάλλου, το γνωστό ύφος της Τουρκίας, αυτό του «περιφερειακού νταβατζή», είτε με τους στρατηγούς είτε με τον Ερντογάν και τον Νταβούτογλου, επίσης παραπέμπει στο ότι οι πιέσεις θα ασκηθούν μάλλον στην «από εδώ» πλευρά…


Τα πράγματα βέβαια αυτή τη φορά δεν είναι τόσο απογοητευτικά. Η Ελλάδα έχει αρκετά «χαρτιά» να παίξει. Δεν θα πρέπει να ξεχνάει όμως ότι η Τουρκία επιδιώκει να στήσει ένα επεισόδιο με απώτερο σκοπό να μπλοκάρει τη διαδικασία αξιοποίησης των κοιτασμάτων και να γκριζάρει μια ακόμη περιοχή… Ελπίζουμε να αποφύγουμε φαιδρότητες πολιτικών και πολιτικάντηδων οι οποίοι θα πανηγυρίσουν ότι «κάναμε την Τουρκία να υποχωρήσει», ενώ θα έχει εγγραφεί άλλο ένα ζήτημα στην ατζέντα, ενώ θα έχουν βραχυκυκλωθεί και τα σχέδια «δράσεων» ανάμεσα στην Ελλάδα την Κύπρο και το Ισραήλ.

Η Αθήνα οφείλει να διαμηνύσει εγκαίρως προς την Ουάσιγκτον – και τις Βρυξέλλες βέβαια – ότι αυτή τη φορά οι «κόκκινες γραμμές» δεν θα επιτραπεί να παραβιαστούν και ότι όταν διακυβεύονται συμφέροντα τα οποία μπορούν να βγάλουν τη χώρα από τη δίνη της ύφεσης και της φτώχειας, βλακώδεις κουβέντες που ακούστηκαν στην κρίση των Ιμίων απλώς να μην περιμένουν να τις ξανακούσουν. Η Ελλάδα βέβαια πρέπει να πείσει ότι εννοεί όσα λέει και ότι η Τουρκία θα κληθεί να καταβάλλει βαρύ κόστος σε περίπτωση που δεν μαζευτεί. Στη δε Άγκυρα θα πρέπει να διαμηνυθεί «ετοιμαστείτε για πόλεμο» εάν ξεπεράσετε τα όρια που εμείς θέτουμε.

Μπορεί να ακούγεται «πολεμοχαρές» το μήνυμα, όμως δεν είναι. Αποτελεί τη μοναδική συνταγή αναστροφής μιας δυσμενούς κατάστασης που έχει δημιουργηθεί στην Ελλάδα και έχει στείλει τα λάθος μηνύματα στο εξωτερικό. Είναι απότοκο της επίπλαστης ευημερίας που όλοι θεωρούσαμε ότι είχαμε πετύχει και ζητούσαμε να περιφρουρήσουμε. Ήταν όμως με δανεικά και τώρα ήρθε ο λογαριασμός. Δεν φτάνει όμως αλλαγή συμπεριφοράς μόνο στον οικονομικό τομέα. Απαιτείται γενικώς επίδειξη σοβαρότητας. Πολλές φορές το να πολεμήσεις και να ηττηθείς είναι προτιμότερο από το να αποφύγεις τη σύγκρουση και να κομπάζεις όπως κάποιοι στο παρελθόν ότι δεν χύθηκε αίμα. Δεν θα το αναλύσουμε εδώ. Εξάλλου η διεθνής βιβλιογραφία είναι γεμάτη από τα πονήματα λαμπρών αναλυτών. Όπως επίσης και από πονήματα για κουφιοκεφαλάκηδες της πολιτικής που κατέστρεψαν χώρες…

Προς το παρόν είναι άμεση απαίτηση το να ξυπνήσει η πολιτική ηγεσία και να αντιληφθεί ότι κάποια γεγονότα έχουν άμεσα δρομολογηθεί. Ενώ δεν θα πρέπει η υπόθεση να αποτελέσει πεδίο επίδειξης πατριωτισμού σεσημασμένων και μη πολιτικών αρχηγών, ταυτόχρονα άπαντες θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν την ανάγκη άμεσης κινητοποίησης σε όλα τα επίπεδα.

ΥΓ. Το να αναφερθούμε σε εκείνα τα μισοτελειωμένα υποβρύχια τα οποία για λόγους που έχουν πολλάκις εξηγηθεί δεν φθάνουν στα χέρια του Πολεμικού Ναυτικού το θεωρούμε μάλλον περιττό. Το μόνο που αρκεί να σκεφτούν όλοι, είναι ότι αυτά τα υποβρύχια έχουν τη δυνατότητα να κάνουν τη διαφορά. Όποιος τα στερήσει από την άμυνα και την προστασία των κυριαρχικών δικαιωμάτων – δηλαδή στην περίπτωσή μας των ελπίδων – του ελληνικού λαού δεν υπάρχει περίπτωση να μη λογοδοτήσει. Και για τον κόσμο, αν σήμερα είναι μία φορά αδιάφορα τα πολιτικά προβλήματα του οποιουδήποτε πολιτικού, οι σκοπιμότητές του και οι μεθοδεύσεις του, σε περίπτωση νέας εθνικής περιπέτειας οι κατηγορίες θα είναι βαρύτατες. Κάτι παρόμοιο ισχύει και για τις ΤΠΚ…
defence-point