Δευτέρα 16 Απριλίου 2012

Ενότητα και οργάνωση της εργατικής μας τάξης

Όλα τα αστικά κόμματα, συνασπισμένα πλέον, προσπαθούν να ξεριζώσουν βασικά δικαιώματα, όπως το δικαίωμα στη δουλειά, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τη σύνταξη, το φτηνό ηλεκτρικό ρεύμα, το δικαίωμα σε μια στοιχειωδώς αξιοπρεπή διαβίωση. Απογοητευμένοι οι εργαζόμενοι από τις ξεπουλημένες ηγεσίες τους, είχαν αρχίσει εδώ και καιρό να βλέπουν τα εργατικά σωματεία ως ένα θεσμό που χρησιμοποιούν ορισμένοι για να γίνουν βουλευτές...
ή υπουργοί. Έτσι αποδυναμώθηκε το μόνο μέσο με το οποίο οι εργαζόμενοι μπορούσαν να βάλουν ένα τέλος στον κατήφορο που οδηγεί στη φτωχοποίηση μας.
Οι τελευταίες κινητοποιήσεις που έθεταν σε πραγματική αμφισβήτηση την αναγκαιότητα ύπαρξης της αστικής τάξης και του συστήματος της ήταν το 1980, με γενικές απεργίες που πραγματικά παρέλυαν τη χώρα ολόκληρη. Το 1981, οι αυταπάτες περί «σοσιαλιστικού» ΠΑΣΟΚ το ανέβασαν στη εξουσία. Ο βασικότερος στόχος του ήταν η διάλυση των συνδικάτων, για την ενίσχυση της αστικής τάξης. Αυτό επιτεύχθηκε με τη διαφθορά των ηγεσιών των σωματείων. Ο χρηματισμός, με την καθιέρωση των επαγγελματιών συνδικαλιστών, η εξασφάλιση θέσεων σε υπουργεία και βουλευτικών αξιωμάτων, η συνδικαλιστική σύνταξη, σε συνδυασμό με αποτυχημένες απεργίες, τις λεγόμενες 24ωρες «ντουφεκιές», έφεραν την κόπωση και την απογοήτευση στην εργατική τάξη και τα σωματεία καταλήφθηκαν από ανθρώπους των εργοδοτών

Από το 1980 έως το 2010 έχουν περάσει 30 χρόνια. Οι άνθρωποι που έζησαν τις τότε κινητοποιήσεις και γνώρισαν την αξία της οργανωμένης ζωής της εργατικής τάξης στα σωματεία, σήμερα είναι τουλάχιστον 50 χρονών. Η πλειοψηφία είναι συνταξιούχοι. Οι νέες γενιές, ζώντας σε ένα περιβάλλον τεχνητής ανόδου του βιοτικού επιπέδου, βρέθηκαν ξαφνικά, χωρίς όπλα και πολεμοφόδια, στο σκληρότερο πόλεμο, που λέγεται πάλη των τάξεων.

Μετά από μια διετία καταιγιστικών φορολογικών μέτρων, μειώσεων μισθών, απολύσεων, ανεργίας, κατάλυσης βασικών δημοκρατικών δικαιωμάτων, τίθεται για άλλη μια φορά η αναγκαιότητα της ενότητας των εργαζομένων, για την αντιμετώπιση αυτής της πρωτοφανούς επίθεσης σε τόσα μέτωπα.
Ήρθε η ώρα, λοιπόν, οι Έλληνες εργαζόμενοι να ενωθούν σε όλους τους κλάδους. Να υπερασπιστούμε το ψωμί μας, το μέλλον των παιδιών μας, την ίδια την ύπαρξη μας. Ήρθε η ώρα να γκρεμιστούν οι αυταπάτες μας. Κανείς δεν θα μας χαρίσει τίποτα, μας παίρνουν και αυτά που έχουμε. Κανείς δεν θα αγωνιστεί για εμάς, εμείς θα αγωνιστούμε για τους εαυτούς μας.

Να γραφτούμε μαζικά στα επαγγελματικά μας σωματεία. Αν τα έχουν ξεπουλήσει οι σημερινές ηγεσίες, με τη μαζική μας συμμετοχή θα τους τα πάρουμε.
εργοστασιακές επιτροπές για να αντιμετωπίσουμε τις απολύσεις. Οι εργοδότες φοβούνται περισσότερο από εμάς να μη χάσουν την καλή ζωή που κάνουν. Εμείς πρέπει να ξεπεράσουμε το φόβο της απόλυσης και της ανεργίας, γιατί αλλιώς είναι βέβαιο πως θα μείνουμε άνεργοι.
Στις βιομηχανικές ζώνες κάθε πόλης, να δημιουργήσουμε
επιτροπές συμπαράστασης όλων των εργοστασίων, για να στηρίξουμε ο ένας τον άλλο, στις απεργίες, στις απολύσεις.
Να μην επιτρέπουμε το κλείσιμο των εργοστασίων. Εάν ο εργοδότης το εγκαταλείπει, να το λειτουργήσουμε εμείς. Μπορούμε να το κάνουμε! Στη μείωση των μισθών, απαντάμε με μείωση της παραγωγής, όπως μπορούμε.

Να δραστηριοποιηθούμε ακόμα και σε τοπικό επίπεδο. Ενότητα για την αντιμετώπιση χτυπημάτων όπως τα χαράτσια, τα διόδια, τα ακριβά τρόφιμα, η διακοπή του ηλεκτρικού σε νοικοκυριά φτωχών, για τη στήριξη ανθρώπων που έχουν ανάγκη την αλληλεγγύη μας και τόσα άλλα, σε ολόκληρο το κοινωνικό φάσμα.
Να προχωρήσουμε ακόμη σε καταλήψεις υπουργείων, δημαρχείων, νομαρχιών, εφοριών. Δεν πρέπει να τους αφήσουμε να πάρουν ανάσα. Αυτή η διαρκής εμπειρία θα μεγαλώσει την εμπιστοσύνη μας στην ενότητα της εργατικής μας τάξης και είναι σίγουρο πως στο τέλος εμείς θα νικήσουμε.
Χρήστος Χατζής

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP