Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012

"Χυτήριο" η Περαία Θεσσαλονίκης απο τους Ρομά.


κάνουν οτι γουστάρουν οι Ρομά...

Σε ένα απέραντο χυτήριο έχει μετατραπεί η Περαία, καθώς τα μέλη ενός μεγάλου καταυλισμού Ρομά λιώνουν διάφορα υλικά, προκειμένου να εκμεταλλεύονται πολύτιμα μέταλλα, και επεμβαίνουν στις κολόνες της Δ.Ε.Η. για να τροφοδοτούν με...

ρεύμα τις εγκαταστάσεις τους.
Η περιοχή, η οποία θυμίζει πλέον σκουπιδότοπο, πέραν του γεγονότος ότι αποτελεί μεγάλη εστία μόλυνσης, θέτοντας σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία, έχει μεταβληθεί σε κέντρο πυρκαγιών, για τις οποίες υπάρχει ανά πάσα στιγμή ο κίνδυνος να επεκταθούν, κατακαίοντας τα πάντα στο διάβα τους.

 Βάζουν φωτιές καθημερινά

Από το ρεπορτάζ προκύπτει ότι τα μέλη του καταυλισμού κάνουν καύση υλικών καθημερινά, ρίχνοντας στην πυρά οτιδήποτε περιέχει μέταλλο, όπως στρώματα και λάστιχα.

Οι κλήσεις στην Πυροσβεστική είναι καθημερινές, με αποτέλεσμα η υπηρεσία να αντιμετωπίζει πολύ σοβαρό πρόβλημα καθώς -και ένεκα της έλλειψης οχημάτων- καλείται μόνιμα να απασχολεί τουλάχιστον ένα όχημα, μην μπορώντας να ανταποκριθεί σε άλλα περιστατικά.

Το φαινόμενο έχει λάβει σοβαρές διαστάσεις: Φέτος λίγο έλειψε να υπάρξει μεγάλη καταστροφή αφού οι πυρκαγιές ξέφυγαν από τον έλεγχο και επεκτάθηκαν απειλώντας κατοικίες και χωράφια. Τα πράγματα θα είχαν τραγική εξέλιξη αν δεν είχαν σπεύσει στο σημείο άντρες της Πυροσβεστικής, οι οποίοι πρόλαβαν να κατασβήσουν τη φωτιά την τελευταία στιγμή.
 Οι επικεφαλής του σώματος βρίσκονται πλέον σε απόγνωση καθώς η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι ο διοικητής της 2ης Ε.Μ.Α.Κ. Θεσσαλονίκης, έφτασε στο σημείο να αποστείλει αναφορά τόσο στο Δήμο όσο και στον εισαγγελέα, ζητώντας την άμεση παρέμβασή τους ώστε το πρόβλημα να επιλυθεί.

«Αυτό γίνεται τα τελευταία 10 χρόνια. Έχει τύχει να πάμε τέσσερις φορές σε μία ημέρα. Καίνε λάστιχα, στρώματα, οτιδήποτε έχει σύρμα και καλούν την πυροσβεστική να σβήσει τις φωτιές. Παίρνουν τα σύρματα και τα πουλάνε. Μετά από δύο ώρες ξαναβάζουν φωτιά και πάλι τα ίδια. Κάποιες φορές βάζουν φωτιές επίτηδες για να πάμε, να σβήσουμε τη φωτιά και τους βάλουμε νερό σε βαρέλια. Αν μάλιστα δεν έχουν καεί καλά τα λάστιχα ώστε να πάρουν τα σύρματα, τότε μας πετάνε πέτρες για να φύγουμε», αναφέρει ένας πυροσβέστης 
 
Πόρτες, σίδερα και λάστιχα είναι μερικά από τα αντικείμενα τα οποία «διακοσμούν» την ευρύτερη περιοχή της Περαίας, η οποία αν και αποτελεί τουριστικό πόλο έλξης, οι αρμόδιοι φορείς φέρονται να την έχουν «αφήσει στην μοίρα της».

Η περιοχή μοιάζει με βραζιλιάνικη φαβέλα, ερημωμένη και μαραζωμένη.
 Κάτοικοι, καταγγέλλουν την αδιαφορία των φορέων, οι οποίοι αν και γνωρίζουν το πρόβλημα, τηρούν ρόλο παρατηρητή, κάνοντας τα «στραβά μάτια», με σκοπό, όπως λένε, την αποδοχή κονδυλίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη «φιλοξενία» του καταυλισμού.

Όταν μάλιστα κάποιοι εξέφρασαν την έντονη δυσαρέσκειά τους, ενημερώθηκαν από τους τοπικούς άρχοντες ότι θα πρέπει να ηρεμήσουν και να μάθουν να συμβιώνουν με αυτόν.

«Κάποτε είχαν μπει στο χωράφι μου και κλέβανε σταφύλια. Τους πήρα χαμπάρι και πήγα να δω τι συμβαίνει. Τότε μου είπαν σήκω φύγε γιατί αλλιώς μπορεί να μην γυρίσεις σπίτι σου. Πήγα στον δήμαρχο, του εξήγησα το πρόβλημα και μου είπε θα μάθετε να ζείτε με αυτούς», αναφέρει ένας κάτοικος χαρακτηριστικά.

Προσοχή, ρεύμα!

Τα παράδοξα όμως δεν σταματούν εδώ. Το καθεστώς ατιμωρησίας και ιδιότυπης ασυλίας κάτω από το οποίο τελούν, επέτρεψε στα μέλη του καταυλισμού να επέμβουν ακόμα και στις κολώνες της Δ.Ε.Η. συνδέοντας (παράνομα) καλώδια ώστε να τροφοδοτήσουν με ρεύμα τις εγκαταστάσεις τους.

Τα χωράφια γύρω από τον καταυλισμό έχουν μετατραπεί σε ρευματοφόρες επιφάνειες αφού τα ηλεκτρικά καλώδια, τα οποία βρίσκονται κατά μήκος των χωραφιών, είναι «γυμνά» χωρίς να τηρείται κανένας κανόνας ασφαλείας.


ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP