Διεθνής υπόκλιση στον Νίκο Γκάλη
Στις 15 Φεβρουαρίου,είναι πολύ πιθανό να δοθεί ένα -κατά κάποιον τρόπο-
υπέροχο τέλος, σε μια λαμπρή καριέρα, ενός αθλητή του οποίου η παρουσία άλλαξε όχι μόνο τον αθλητισμό της Ελλάδας, αλλά μιας κοινωνίας ολόκληρης.
Ο Νίκος Γκάλης δίνει άλλη μια μεγάλη μάχη στη ζωή του, «φλερτάροντας» με την είσοδό του στο Hall Of Fame του παγκόσμιου μπάσκετ, στο... Σπρίνγκφιλντ της Μασαχουσέτης.
Περίπου 200 χιλιόμετρα....
νοτιότερα από εκεί που εδρεύει το Μουσείο του μπάσκετ (εκεί όπου ο Τζέιμς Νέισμιθ εφηύρε το άθλημα), ο Νίκος Γκάλης ξεκίνησε την καριέρα του. Στο πανεπιστήμιο του Σίτον Χολ, στο Νιου Τζέρσεϊ. Κάπου εκεί κοντά είναι πολύ πιθανό να την... τελειώσει με τον πιο όμορφο τρόπο, την εκλογή του για την είσοδό του στο θρυλικό «Hall Of Fame».
Από τη στιγμή που η Ελλάδα δεν τίμησε τον άνθρωπο που εν πολλοίς άλλαξε τον αθλητικό ρου, είναι πολύ πιθανό να το κάνουν κάποιοι άλλοι, που προφανώς ξέρουν να εκτιμούν περισσότερο και να αποδίδουν τιμές όπως πρέπει.
Καθολική υπεροχή Ο Νίκος Γκάλης δεν είναι υποψήφιος για πρώτη φορά. Από το 2009 μέχρι και φέτος, μετρά πέντε υποψηφιότητες για την είσοδό του στο «Hall Of Fame».
Φέτος έγινε πιο γνωστή η υποψηφιότητά του και πήρε διαστάσεις... τρέλας μέσω του δημοψηφίσματος που οργάνωσε το ESPN (το οποίο ακόμα είναι σε εξέλιξη) για τις προτιμήσεις που έχουν οι φίλαθλοι ανά τον κόσμο σχετικά με τις προσωπικότητες που είναι υποψήφιες να εισαχθούν στο Μουσείο του παγκόσμιου μπάσκετ.
O «Νικ» σκόρπισε τα πάντα στο πέρασμά του με τη βοήθεια των Ελλήνων φιλάθλων. Μέχρι τα μέσα της βδομάδας σε σύνολο περισσότερων των 60.000 ψήφων, είχε δεχτεί την προτίμηση του 97,3% στην κατηγορία «Διεθνής», όπου και είναι υποψήφιος!
Με άλλα λόγια τον επέλεξαν περίπου 57.000 φίλαθλοι, όμως άλλοι είναι που αποφασίζουν...
Περίπλοκο σύστημα Η διαδικασία εκλογής είναι αρκετά περίπλοκη. Υπάρχουν έξι επιτροπές που και προτείνουν και εκλέγουν. Ο κάθε υποψήφιος για να προχωρήσει στην Επιτροπή Τιμών (Honors Committee), η οποία και αποφασίζει, θα πρέπει να λάβει συγκεκριμένο αριθμό ψήφων (το 75%) από τις προηγούμενες έξι επιτροπές. Δεν είναι εύκολη υπόθεση...
Ο Γκάλης δεν μπήκε το 2009 στο Hall Of Fame. Θα είχε τεράστιο ενδιαφέρον. Ηταν η χρονιά που εισήχθησαν ο Μάικλ Τζόρνταν, ο Ντέιβιντ Ρόμπινσον, ο Τζον Στόκτον και ο Τζέρι Σλόαν! Το 2010 «έχασε» από τον Βραζιλιάνο Μασιέλ Ουμπιρατάν Περέιρα.
Το 2011 ήταν η σειρά του Αρβιντας Σαμπόνις. Πέρσι εκλέχτηκε η Ρωσίδα προπονήτρια Λίντια Αλεγέγιεβα. «Φωνές» από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού λένε ότι ήρθε φέτος η σειρά του κι ας έχει αντίπαλο τον Ντίβατς, τον Μαρτσιουλιόνις, τον Σμιτ...
Για τον ίδιο θα είναι τεράστια τιμή, όχι όμως μεγαλύτερη από αυτήν που εισπράττει ακόμα, σε κάθε του βήμα στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Ακόμα και τώρα, που βρίσκεται 18 χρόνια μακριά από το μπάσκετ. Ή μήπως το μπάσκετ βρίσκεται μακριά από τον Γκάλη; Ερώτηση που ανοίγει μια συζήτηση που μόνο πίκρα και απογοήτευση μπορεί να δημιουργήσει. Το είπε και ο Γκάλης, βγάζοντας για πρώτη φορά παράπονο: «Ας βλέπουν τους ξένους μήπως και ντραπούν λίγο...». Ο ίδιος έχει αποφασίσει να μην ασχολείται. Ο θρύλος του όχι απλά διατηρείται, αλλά μεγαλώνει.
Μεγαλύτερο Hall Of Fame από τις καρδιές των Ελλήνων φιλάθλων δεν υπάρχει για τον Γκάλη...Τα υπόλοιπα που (δεν) γίνονται, είναι ντροπή για όλους.
Δώδεκα μεγάλοι αντίπαλοι Δώδεκα αντιπάλους με ξεχωριστή ιστορία έχει να αντιμετωπίσει ο Νίκος Γκάλης στην προσπάθειά του να εισαχθεί στο Hall Of Fame. Τεράστιες προσωπικότητες, που όλοι συντέλεσαν στην εξάπλωση του μπάσκετ παγκοσμίως, όπως φυσικά έκανε και ο Γκάλης.
ΒΛΑΝΤΕ ΝΤΙΒΑΤΣ: Σε 16 χρόνια καριέρας στο ΝΒΑ (Λέικερς, Χόρνετς, Κινγκς) μετράει 13.398 πόντους και 9.326 ριμπάουντ. Εχει κερδίσει αργυρό Ολυμπιακό μετάλλιο (1988, Σεούλ), χρυσό (1990) και αργυρό (1986) σε Μουντομπάσκετ και δύο χρυσά (1989, 1991) και ένα χάλκινο (1987) σε Ευρωμπάσκετ.
ΣΑΡΟΥΝΑΣ ΜΑΡΤΣΙΟΥΛΙΟΝΙΣ: Ο Λιθουανός πρωταγωνίστησε στην πρώην Σοβιετική Ενωση. Από το 1989 ώς το 1997 αγωνίστηκε στο ΝΒΑ με τους Ουόριορς, Σουπερσόνικς, Κινγκς και Νάγκετς. Στην καριέρα του στο ΝΒΑ είχε 4.631 πόντους.
ΟΣΚΑΡ ΣΜΙΤ: Ανεπίσημα είναι ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του αθλήματος με καταγεγραμμένους 49.737 πόντους. Εκανε καριέρα στην Ευρώπη κυρίως στην ιταλική Καζέρτα (1982-1990). Ολοκλήρωσε την καριέρα του σε ηλικία 45 ετών, έχοντας συμμετάσχει με τη Βραζιλία σε πέντε Ολυμπιακούς Αγώνες, από το 1980 ώς το 1996!
ΜΙΚΙ ΜΠΕΡΚΟΒΙΤΣ: Ψηφίστηκε το 1991 ως ένας από τους 50 κορυφαίους παίκτες της FIBA και το 2005 οι Ισραηλινοί τον κατέταξαν 35ο πιο σημαντικό άνθρωπο στην ιστορία της χώρας! Με τη Μακάμπι κέρδισε, μεταξύ άλλων, δύο πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα (1977, 1981).
ΤΑΛ ΜΠΡΟΝΤΙ: Θεωρείται εθνικός ήρωας στο Ισραήλ. Επιλέχτηκε το 1965 στο Νο12 του ντραφτ στο ΝΒΑ από τους Μπούλετς, επέλεξε όμως να αγωνιστεί στη Μακάμπι, την οποία οδήγησε ως αρχηγός στην κατάκτηση του πρώτου ευρωπαϊκού πρωταθλήματος το 1977.
ΤΖΑΚΙ ΣΑΖΑΛΟΝ: Υπήρξε η κορυφαία παίκτρια στην εποχή της. Αγωνίστηκε 13 χρόνια με την Εθνική Γαλλίας, πετυχαίνοντας 2.270 πόντους.
ΛΙΝΤΣΕΪ ΓΚΕΪΖ: Ο πατέρας του Αντριου Γκέιζ. Αγωνίστηκε με την Αυστραλία τρεις φορές σε Ολυμπιακούς Αγώνες (1960, 1964, 1968). Κοουτσάρισε τα «καγκουρό» σε τέσσερις Ολυμπιακούς Αγώνες (1972, 1976, 1980, 1984).
ΒΛΑΝΤΙΜΙΡ ΚΟΝΤΡΑΣΙΝ: Ηταν στον πάγκο της ΕΣΣΔ από το 1970 έως το 1976 και υπό την καθοδήγησή του ήρθε η ιστορική νίκη επί των Αμερικανών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου το 1972.
ΑΜΑΟΥΡΙ ΠΑΣΟΣ: Χρυσό μετάλλιο με τη Βραζιλία στα Μουντομπάσκετ 1959 και 1963. Αργυρό μετάλλιο στο Μουντομπάσκετ 1954. Χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης (1960) και του Τόκιο (1964).
ΛΟΛΟ ΣΑΪΝΘ: Κέρδισε έξι πρωταθλήματα Ευρώπης με τη Ρεάλ, τέσσερα ως παίκτης (1964, 1965, 1967, 1968) και δύο ως προπονητής (1978, 1980). Προπονητής της Εθνικής Ισπανίας από το 1993 ως το 2001.
ΤΟΓΚΟ «ΚΑΝΕΛΑ» ΣΟΑΡΕΣ: Ηταν προπονητής της Βραζιλίας που κατέκτησε τα Μουντομπάσκετ του 1959 και του 1963 και το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς της Ρώμης το 1960. Απεβίωσε το 1992 σε ηλικία 96 ετών.
ΡΑΝΚΟ ΖΕΡΑΒΙΤΣΑ: Ως προπονητής οδήγησε τη Γιουγκοσλαβία στην κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στους Ολυμπιακούς το 1980 και στο Μουντομπάσκετ το 1970.
Ο Νίκος Γκάλης δίνει άλλη μια μεγάλη μάχη στη ζωή του, «φλερτάροντας» με την είσοδό του στο Hall Of Fame του παγκόσμιου μπάσκετ, στο... Σπρίνγκφιλντ της Μασαχουσέτης.
Περίπου 200 χιλιόμετρα....
νοτιότερα από εκεί που εδρεύει το Μουσείο του μπάσκετ (εκεί όπου ο Τζέιμς Νέισμιθ εφηύρε το άθλημα), ο Νίκος Γκάλης ξεκίνησε την καριέρα του. Στο πανεπιστήμιο του Σίτον Χολ, στο Νιου Τζέρσεϊ. Κάπου εκεί κοντά είναι πολύ πιθανό να την... τελειώσει με τον πιο όμορφο τρόπο, την εκλογή του για την είσοδό του στο θρυλικό «Hall Of Fame».
Από τη στιγμή που η Ελλάδα δεν τίμησε τον άνθρωπο που εν πολλοίς άλλαξε τον αθλητικό ρου, είναι πολύ πιθανό να το κάνουν κάποιοι άλλοι, που προφανώς ξέρουν να εκτιμούν περισσότερο και να αποδίδουν τιμές όπως πρέπει.
Καθολική υπεροχή Ο Νίκος Γκάλης δεν είναι υποψήφιος για πρώτη φορά. Από το 2009 μέχρι και φέτος, μετρά πέντε υποψηφιότητες για την είσοδό του στο «Hall Of Fame».
Φέτος έγινε πιο γνωστή η υποψηφιότητά του και πήρε διαστάσεις... τρέλας μέσω του δημοψηφίσματος που οργάνωσε το ESPN (το οποίο ακόμα είναι σε εξέλιξη) για τις προτιμήσεις που έχουν οι φίλαθλοι ανά τον κόσμο σχετικά με τις προσωπικότητες που είναι υποψήφιες να εισαχθούν στο Μουσείο του παγκόσμιου μπάσκετ.
O «Νικ» σκόρπισε τα πάντα στο πέρασμά του με τη βοήθεια των Ελλήνων φιλάθλων. Μέχρι τα μέσα της βδομάδας σε σύνολο περισσότερων των 60.000 ψήφων, είχε δεχτεί την προτίμηση του 97,3% στην κατηγορία «Διεθνής», όπου και είναι υποψήφιος!
Με άλλα λόγια τον επέλεξαν περίπου 57.000 φίλαθλοι, όμως άλλοι είναι που αποφασίζουν...
Περίπλοκο σύστημα Η διαδικασία εκλογής είναι αρκετά περίπλοκη. Υπάρχουν έξι επιτροπές που και προτείνουν και εκλέγουν. Ο κάθε υποψήφιος για να προχωρήσει στην Επιτροπή Τιμών (Honors Committee), η οποία και αποφασίζει, θα πρέπει να λάβει συγκεκριμένο αριθμό ψήφων (το 75%) από τις προηγούμενες έξι επιτροπές. Δεν είναι εύκολη υπόθεση...
Ο Γκάλης δεν μπήκε το 2009 στο Hall Of Fame. Θα είχε τεράστιο ενδιαφέρον. Ηταν η χρονιά που εισήχθησαν ο Μάικλ Τζόρνταν, ο Ντέιβιντ Ρόμπινσον, ο Τζον Στόκτον και ο Τζέρι Σλόαν! Το 2010 «έχασε» από τον Βραζιλιάνο Μασιέλ Ουμπιρατάν Περέιρα.
Το 2011 ήταν η σειρά του Αρβιντας Σαμπόνις. Πέρσι εκλέχτηκε η Ρωσίδα προπονήτρια Λίντια Αλεγέγιεβα. «Φωνές» από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού λένε ότι ήρθε φέτος η σειρά του κι ας έχει αντίπαλο τον Ντίβατς, τον Μαρτσιουλιόνις, τον Σμιτ...
Για τον ίδιο θα είναι τεράστια τιμή, όχι όμως μεγαλύτερη από αυτήν που εισπράττει ακόμα, σε κάθε του βήμα στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Ακόμα και τώρα, που βρίσκεται 18 χρόνια μακριά από το μπάσκετ. Ή μήπως το μπάσκετ βρίσκεται μακριά από τον Γκάλη; Ερώτηση που ανοίγει μια συζήτηση που μόνο πίκρα και απογοήτευση μπορεί να δημιουργήσει. Το είπε και ο Γκάλης, βγάζοντας για πρώτη φορά παράπονο: «Ας βλέπουν τους ξένους μήπως και ντραπούν λίγο...». Ο ίδιος έχει αποφασίσει να μην ασχολείται. Ο θρύλος του όχι απλά διατηρείται, αλλά μεγαλώνει.
Δώδεκα μεγάλοι αντίπαλοι Δώδεκα αντιπάλους με ξεχωριστή ιστορία έχει να αντιμετωπίσει ο Νίκος Γκάλης στην προσπάθειά του να εισαχθεί στο Hall Of Fame. Τεράστιες προσωπικότητες, που όλοι συντέλεσαν στην εξάπλωση του μπάσκετ παγκοσμίως, όπως φυσικά έκανε και ο Γκάλης.
ΒΛΑΝΤΕ ΝΤΙΒΑΤΣ: Σε 16 χρόνια καριέρας στο ΝΒΑ (Λέικερς, Χόρνετς, Κινγκς) μετράει 13.398 πόντους και 9.326 ριμπάουντ. Εχει κερδίσει αργυρό Ολυμπιακό μετάλλιο (1988, Σεούλ), χρυσό (1990) και αργυρό (1986) σε Μουντομπάσκετ και δύο χρυσά (1989, 1991) και ένα χάλκινο (1987) σε Ευρωμπάσκετ.
ΣΑΡΟΥΝΑΣ ΜΑΡΤΣΙΟΥΛΙΟΝΙΣ: Ο Λιθουανός πρωταγωνίστησε στην πρώην Σοβιετική Ενωση. Από το 1989 ώς το 1997 αγωνίστηκε στο ΝΒΑ με τους Ουόριορς, Σουπερσόνικς, Κινγκς και Νάγκετς. Στην καριέρα του στο ΝΒΑ είχε 4.631 πόντους.
ΟΣΚΑΡ ΣΜΙΤ: Ανεπίσημα είναι ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του αθλήματος με καταγεγραμμένους 49.737 πόντους. Εκανε καριέρα στην Ευρώπη κυρίως στην ιταλική Καζέρτα (1982-1990). Ολοκλήρωσε την καριέρα του σε ηλικία 45 ετών, έχοντας συμμετάσχει με τη Βραζιλία σε πέντε Ολυμπιακούς Αγώνες, από το 1980 ώς το 1996!
ΜΙΚΙ ΜΠΕΡΚΟΒΙΤΣ: Ψηφίστηκε το 1991 ως ένας από τους 50 κορυφαίους παίκτες της FIBA και το 2005 οι Ισραηλινοί τον κατέταξαν 35ο πιο σημαντικό άνθρωπο στην ιστορία της χώρας! Με τη Μακάμπι κέρδισε, μεταξύ άλλων, δύο πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα (1977, 1981).
ΤΑΛ ΜΠΡΟΝΤΙ: Θεωρείται εθνικός ήρωας στο Ισραήλ. Επιλέχτηκε το 1965 στο Νο12 του ντραφτ στο ΝΒΑ από τους Μπούλετς, επέλεξε όμως να αγωνιστεί στη Μακάμπι, την οποία οδήγησε ως αρχηγός στην κατάκτηση του πρώτου ευρωπαϊκού πρωταθλήματος το 1977.
ΤΖΑΚΙ ΣΑΖΑΛΟΝ: Υπήρξε η κορυφαία παίκτρια στην εποχή της. Αγωνίστηκε 13 χρόνια με την Εθνική Γαλλίας, πετυχαίνοντας 2.270 πόντους.
ΛΙΝΤΣΕΪ ΓΚΕΪΖ: Ο πατέρας του Αντριου Γκέιζ. Αγωνίστηκε με την Αυστραλία τρεις φορές σε Ολυμπιακούς Αγώνες (1960, 1964, 1968). Κοουτσάρισε τα «καγκουρό» σε τέσσερις Ολυμπιακούς Αγώνες (1972, 1976, 1980, 1984).
ΒΛΑΝΤΙΜΙΡ ΚΟΝΤΡΑΣΙΝ: Ηταν στον πάγκο της ΕΣΣΔ από το 1970 έως το 1976 και υπό την καθοδήγησή του ήρθε η ιστορική νίκη επί των Αμερικανών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου το 1972.
ΑΜΑΟΥΡΙ ΠΑΣΟΣ: Χρυσό μετάλλιο με τη Βραζιλία στα Μουντομπάσκετ 1959 και 1963. Αργυρό μετάλλιο στο Μουντομπάσκετ 1954. Χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης (1960) και του Τόκιο (1964).
ΛΟΛΟ ΣΑΪΝΘ: Κέρδισε έξι πρωταθλήματα Ευρώπης με τη Ρεάλ, τέσσερα ως παίκτης (1964, 1965, 1967, 1968) και δύο ως προπονητής (1978, 1980). Προπονητής της Εθνικής Ισπανίας από το 1993 ως το 2001.
ΤΟΓΚΟ «ΚΑΝΕΛΑ» ΣΟΑΡΕΣ: Ηταν προπονητής της Βραζιλίας που κατέκτησε τα Μουντομπάσκετ του 1959 και του 1963 και το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς της Ρώμης το 1960. Απεβίωσε το 1992 σε ηλικία 96 ετών.
ΡΑΝΚΟ ΖΕΡΑΒΙΤΣΑ: Ως προπονητής οδήγησε τη Γιουγκοσλαβία στην κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στους Ολυμπιακούς το 1980 και στο Μουντομπάσκετ το 1970.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου