Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2010

Σκέψεις για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940

Ο πρωθυπουργός που σαν άλλος Φιλέας Φογκ έχει γυρίσει όλο τον κόσμο για το καλό της πατρίδας όπως ισχυρίζεται (στην πραγματικότητα δυσφημίζοντας την Ελλάδα) δεν μπόρεσε να παρευρεθεί ούτε και φέτος στην στρατιωτική παρέλαση της Θεσσαλονίκης. Μπορεί να έχει κάποια αλλεργία στη γαλανόλευκη και τόσες πολλές μαζεμένες να του δημιουργούν αναγούλα... Ποιος ξέρει;

Ο Νο2 της κυβέρνησης της διεφθαρμένης χώρας είναι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ο Πάγκαλος. Ούτε και αυτός έκανε τον κόπο να ανέβει στη Θεσσαλονίκη. Τελικά βολευτήκαμε με τον Βενιζέλο ο οποίος φαινόταν ότι δυσφορούσε από την τόση ορθοστασία κατά τη διάρκεια της παρέλασης.

Τώρα τι παρέλαση είναι χωρίς άρματα, ελικόπτερα και αεροπλάνα δεν μπορώ να καταλάβω. Ή μάλλον μπορώ... Κάποτε ήθελαν και ανακίνησαν θέμα κατάργησης των παρελάσεων ως αναχρονιστικών, μη εκπαιδευτικής ανάγκης θεσμού, κατάλοιπο του φασισμού και λοιπές ψευτοπροοδευτικές αριστερές εμπνεύσεις. Είδαν ότι δεν προχωράει. Ο κόσμος θέλει τις παρελάσεις. Του αρέσει να βλέπει, να καμαρώσει τα παιδιά του, να θυμηθεί το ένδοξο παρελθόν και έστω για λίγο να αισθανθεί περήφανος. Οπότε όταν πας να κάνεις κάτι άμεσα και βλέπεις αντιδράσεις, πρέπει μέσω άλλης οδού να τις παρακάμψεις.Πώς? Μα απαξιώνοντας και υποβιβάζοντας την παρέλαση. Ο κόσμος από μόνος του έτσι σιγά σιγά θα την απαξιώσει και αυτός. Απουσία επίσημων αρχών, κατάργηση όλων εκείνων που είναι ο μαγνήτης στην παρέλαση, συμμετοχή άσχετων με την επέτειο ομάδων και άλλων συλλόγων μετατρέποντας την παρέλαση σε συνάντηση πολιτιστικών συλλόγων. Δεν αναφέρομαι φυσικά στους συλλόγους ποντίων, κρητικών, Θρακιωτών κτλ αλλά στο θέαμα που συνάντησα πέρσι όπου παρέλασαν γύφτοι και σύλλογος Αφρικανών. Έτσι μειώνεται η παρέλαση στα μάτια και στη συνείδηση του κόσμου.

Και φυσικά μειώνεται ακόμη περισσότερο όταν βλέπεις τον δημοτικό σύμβουλο και υποψήφιο δήμαρχο Μπουτάρη καθισμένο σταυροπόδι λες και είναι στη καφετέρια και καπνίζοντας να παρακολουθεί την παρέλαση. Ή βλέποντας τον υποψήφιο περιφερειάρχη Βελόπουλο αλλά και ανώτατους στρατιωτικούς που ήταν στους επισήμους να μιλάνε στο κινητό κατά τη διάρκεια της παρέλασης.Σταθείτε στο ύψος της περίστασης για μια ώρα κύριοι!..


Από την άλλη υπάρχει η πλήρη υποβάθμιση από τα Μ.Μ.Ε. Φυσικό και αναμενόμενο από τους φορείς αποβλάκωσης του συστήματος να μη θέλουν να ασχοληθούν με την παρέλαση και κυρίως με την ουσία της επετείου αλλά αντι αυτού να αναλίσκονται σε γελοιότατες προσεγγίσεις. Έτσι για μια ακόμη φορά εμφάνισαν νέους που δεν ήξεραν τι γιορτάζουμε σήμερα, έδειξαν εικόνες με μίνι από τις μαθητικές παρελάσεις και έδωσαν χροιά μεσημεριανής κατινίστικης εκπομπής. Ακόμη και αυτή η αναφορά τους όμως ήταν ελάχιστη. Ήταν πιο σημαντικό να ακούμε πρωί 28ης Οκτωβρίου τι θα γίνει στο Κισμέτ, γιατί έκλαψε η Τατιάνα, πόσα θα πληρώσει ο Ρέμος και άλλες τέτοιες σαχλαμάρες. Καλά ρε γελοίοι δεν μπορείτε τα σκουπίδια αυτά που σερβίρετε στον κόσμο να τα βάλετε στον κώλο σας για μία μέρα;

Ντροπή και πάλι ντροπή. Αλλά αυτή η λέξη είναι άγνωστη στις αδερφές και τις βιζιτούδες της τηλεόρασης.
Το μόνο που μπορείς να αισθανθείς είναι αηδία και οργή για όλους αυτούς που δεν σέβονται τους προγόνους και δεν τιμούν την ιστορία τους.
Αίσχος.

πηγή

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP