Αφού μιλάμε διαρκώς για «ΝΕΟ ΓΟΥΔΙ», ας ξέρουμε τουλάχιστον τι είναι!
Ακούω τους τελευταίους μήνες να μιλούν πολλοί για «νέο Γουδή» στο οποίο πρέπει να οδηγηθούν οι πολιτικοί υπεύθυνοι για το κατάντημα της Ελλάδας, αλλά μετά λύπης διαπιστώνω πως είτε δεν ξέρουν τι ακριβώς είναι ,,,,
αυτό που επικαλούνται, είτε με δόλο αφήνουν να γίνεται παρανόηση!
Δύο διαφορετικά ιστορικά γεγονότα
Πρέπει κάποια στιγμή να ξεκαθαρίσουμε στο μυαλό και την συνείδησή μας πως υπάρχουν δύο διαφορετικά ιστορικά γεγονότα που συνδέονται με το Γουδί ή Γουδή:
1. Το κίνημα του Γουδή, το οποίο ήταν μία στρατιωτική εξέγερση το 1901, υπό την ηγεσία μια ομάδας χαμηλόβαθμων αξιωματικών που είχαν ιδρύσει μια μυστική οργάνωση.
2. Η εκτέλεση των καταδικασθέντων στην «δίκη των 6″, όπως έχει μείνει στην ιστορία η δίκη των πρωταίτιων της Μικρασιατικής Καταστροφής και του ξεριζωμού των Ελλήνων
Όσοι ονειρεύονται επανάληψη του πρώτου γεγονότος, με τον Στρατό να αναλαμβάνει την εξουσία της χώρας, είναι τόσο γραφικοί που δεν αξίζει να ασχοληθώ καν μαζί τους.
Για εκείνους όμως που βλέπουν το δεύτερο ως επιτακτική ανάγκη για να αποδοθούν τιμωρίες στους πολιτικούς που έσυραν τη χώρα στο Μνημόνιο και την οδήγησαν στην απαξίωση, νομίζω πως θα πρέπει να ξέρουν καλά την ιστορία της Δίκης των 6 και κυρίως την τελική της κατάληξη!
Η «δίκη των 6″, λοιπόν, είναι η δίκη των πρωταίτιων της Μικρασιατικής Καταστροφής από έκτακτο στρατοδικείο, που συγκρότησαν οι βενιζελικοί αξιωματικοί της Επανάστασης του 1922. Στο εδώλιο κάθισαν επτά πολιτικοί(τρείς πρώην Πρωθυπουργοί και τέσσερεις Υπουργοί) και ένας στρατιωτικός, από τους οποίους οι έξι καταδικάσθηκαν σε θάνατο και εκτελέσθηκαν, αφού κρίθηκαν ένοχοι με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας.
Υπό την πίεση της κοινής γνώμης που στο αποκορύφωμα της εκφράστημε με μία ογκώδη διαδήλωση 100.000 ανθρώπων στην Πλατεία Συντάγματος απαιτώντας την εκτέλεση υπευθύνων της τραγωδίας, οι κατηγορούμενοι οδηγήθηκαν σε έκτακτο στρατοδικείο. Οκτώ πρόσωπα, που διαδραμάτισαν πρωταγωνιστικό ρόλο την περίοδο 1920 – 1922, αντιμετώπισαν την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας:
Δημήτριος Γούναρης (πρώην Πρωθυπουργός)
Nικόλαος Στράτος (πρώην Πρωθυπουργός )
Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης (πρώην Πρωθυπουργός)
Νικόλαος Θεοτόκης (Yπουργός Στρατιωτικών
Γεώργιος Μπαλτατζής (Υπουργός Εξωτερικών)
Ξενοφών Στρατηγός, (Υπουργός Συγκοινωνιών )
Μιχαήλ Γούδας, (Υπουργός Εσωτερικών)
Γεώργιος Χατζανέστης, (Αρχιστράτηγος Μικράς Ασίας και Θράκης)
Η απόφαση του Εκτάκτου Στρατοδικείου για τους 6 από αυτούς «Θανάτος». Υποβολή ενδίκων μέσων δεν προβλεπόταν, οπότε δύο ώρες αργότερα δύο φορτηγά τους παραλαμβάνουν και τους μεταφέρουν στον χώρο εκτελέσεων στου Γουδή όπου εκτελούνται!
Το 2010 (!), 88 χρόνια μετά, γίνεται αναψηλάφιση της Δίκης μετά από αίτηση του εγγονού του πρώην Πρωθυπουργού Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη. Ο Άρειος Πάγος τον Οκτώβριο του 2010, με την υπ’ αριθμόν 1675/2010 πρωτοφανή στα χρονικά της χώρας απόφαση, αθωώνει μετά θάνατον και τους 6 καταδικασθέντες!
Το σκεπτικό της απόφασης, με οριακή πλειοψηφία 3 προς 2, ήταν πως η εκτέλεση τους έγινε για να ικανοποιηθεί η λαϊκή οργή και όχι γιατί υπήρχαν ουσιαστικά στοιχεία! Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει » οι έξι δε ευθύνονταν δια των παραλείψεων τους για την Μικρασιατική Καταστροφή και τον ξεριζωμό του ελληνισμού της Μικρασίας».
Καλές είναι οι «κορώνες» και οι «κραυγές» αλλά ας ανοίγουμε και κανένα ιστορικό βιβλίο!
anti-ntp
αυτό που επικαλούνται, είτε με δόλο αφήνουν να γίνεται παρανόηση!
Δύο διαφορετικά ιστορικά γεγονότα
Πρέπει κάποια στιγμή να ξεκαθαρίσουμε στο μυαλό και την συνείδησή μας πως υπάρχουν δύο διαφορετικά ιστορικά γεγονότα που συνδέονται με το Γουδί ή Γουδή:
1. Το κίνημα του Γουδή, το οποίο ήταν μία στρατιωτική εξέγερση το 1901, υπό την ηγεσία μια ομάδας χαμηλόβαθμων αξιωματικών που είχαν ιδρύσει μια μυστική οργάνωση.
2. Η εκτέλεση των καταδικασθέντων στην «δίκη των 6″, όπως έχει μείνει στην ιστορία η δίκη των πρωταίτιων της Μικρασιατικής Καταστροφής και του ξεριζωμού των Ελλήνων
Όσοι ονειρεύονται επανάληψη του πρώτου γεγονότος, με τον Στρατό να αναλαμβάνει την εξουσία της χώρας, είναι τόσο γραφικοί που δεν αξίζει να ασχοληθώ καν μαζί τους.
Για εκείνους όμως που βλέπουν το δεύτερο ως επιτακτική ανάγκη για να αποδοθούν τιμωρίες στους πολιτικούς που έσυραν τη χώρα στο Μνημόνιο και την οδήγησαν στην απαξίωση, νομίζω πως θα πρέπει να ξέρουν καλά την ιστορία της Δίκης των 6 και κυρίως την τελική της κατάληξη!
Η «δίκη των 6″, λοιπόν, είναι η δίκη των πρωταίτιων της Μικρασιατικής Καταστροφής από έκτακτο στρατοδικείο, που συγκρότησαν οι βενιζελικοί αξιωματικοί της Επανάστασης του 1922. Στο εδώλιο κάθισαν επτά πολιτικοί(τρείς πρώην Πρωθυπουργοί και τέσσερεις Υπουργοί) και ένας στρατιωτικός, από τους οποίους οι έξι καταδικάσθηκαν σε θάνατο και εκτελέσθηκαν, αφού κρίθηκαν ένοχοι με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας.
Υπό την πίεση της κοινής γνώμης που στο αποκορύφωμα της εκφράστημε με μία ογκώδη διαδήλωση 100.000 ανθρώπων στην Πλατεία Συντάγματος απαιτώντας την εκτέλεση υπευθύνων της τραγωδίας, οι κατηγορούμενοι οδηγήθηκαν σε έκτακτο στρατοδικείο. Οκτώ πρόσωπα, που διαδραμάτισαν πρωταγωνιστικό ρόλο την περίοδο 1920 – 1922, αντιμετώπισαν την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας:
Δημήτριος Γούναρης (πρώην Πρωθυπουργός)
Nικόλαος Στράτος (πρώην Πρωθυπουργός )
Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης (πρώην Πρωθυπουργός)
Νικόλαος Θεοτόκης (Yπουργός Στρατιωτικών
Γεώργιος Μπαλτατζής (Υπουργός Εξωτερικών)
Ξενοφών Στρατηγός, (Υπουργός Συγκοινωνιών )
Μιχαήλ Γούδας, (Υπουργός Εσωτερικών)
Γεώργιος Χατζανέστης, (Αρχιστράτηγος Μικράς Ασίας και Θράκης)
Η απόφαση του Εκτάκτου Στρατοδικείου για τους 6 από αυτούς «Θανάτος». Υποβολή ενδίκων μέσων δεν προβλεπόταν, οπότε δύο ώρες αργότερα δύο φορτηγά τους παραλαμβάνουν και τους μεταφέρουν στον χώρο εκτελέσεων στου Γουδή όπου εκτελούνται!
Το 2010 (!), 88 χρόνια μετά, γίνεται αναψηλάφιση της Δίκης μετά από αίτηση του εγγονού του πρώην Πρωθυπουργού Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη. Ο Άρειος Πάγος τον Οκτώβριο του 2010, με την υπ’ αριθμόν 1675/2010 πρωτοφανή στα χρονικά της χώρας απόφαση, αθωώνει μετά θάνατον και τους 6 καταδικασθέντες!
Το σκεπτικό της απόφασης, με οριακή πλειοψηφία 3 προς 2, ήταν πως η εκτέλεση τους έγινε για να ικανοποιηθεί η λαϊκή οργή και όχι γιατί υπήρχαν ουσιαστικά στοιχεία! Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει » οι έξι δε ευθύνονταν δια των παραλείψεων τους για την Μικρασιατική Καταστροφή και τον ξεριζωμό του ελληνισμού της Μικρασίας».
Καλές είναι οι «κορώνες» και οι «κραυγές» αλλά ας ανοίγουμε και κανένα ιστορικό βιβλίο!
anti-ntp
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου