Αφιέρωμα της Le Μοnde στην Ελλάδα
Η Ευρώπη έχει άμεση σχέση με το ελληνικό πολιτισμό, κυρίως τον αρχαίο. Η Ελλάδα έχει άμεση σχέση με την Ευρώπη; Η γαλλική εφημερίδα Le Μοnde θέτει στους αναγνώστες της το ερώτημα που έρχεται ίσως στο μυαλό αρκετών Ευρωπαίων: "Είναι η Ελλάδα χώρα της Ευρώπης;".
Σε ένα δισέλιδο για την Ελλάδα, η εφημερίδα...
κάνει μια αναδρομή στην σύγχρονη ιστορία της χώρας, που στιγματίστηκε από το πελατειακό κράτος, πάνω στο οποίο στηρίχθηκε το πολιτικό κατεστημένο. Σύμφωνα με τους αρθρογράφους, η έξοδος από το ευρώ δεν είναι ταμπού.
Το δημοσίευμα ξεκινά με τη ρήση του Βαλερί Ζισκάρ Ντ' Εστέν - επί της προεδρίας του οποίου επετεύχθη η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΕ - στα χρόνια του 1970: "Δεν μπορούμε να κλείσουμε την πόρτα στον Πλάτωνα".
Στη συνέχεια παρατίθεται η σύγχρονη ελληνική ιστορία, ξεκινώντας από τη γέννηση μιας μικρής, αγροτικής χώρας στην άκρη της Ευρώπης, που επέλεξε για συμβολικούς λόγους την Αθήνα για πρωτεύουσα, που πέρασε πολέμους, διχασμούς, τη «Μεγάλη Ιδέα», την καταστροφή της Μικράς Ασίας, την πείνα της κατοχής, το αντάρτικο, την απελευθέρωση και τη δικτατορία των Συνταγματαρχών.
Μετά την Μεταπολίτευση, "ο ευρωπαϊκός δρόμος άνοιξε και πάλι", παρά τις αντιρρήσεις αρκετών χωρών της τότε ΕΟΚ στην είσοδο της Ελλάδας στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες, το 1981, κάτι το οποίο στήριξε ο Βαλερί Ζισκάρ Ντ' Εστέν.
Συνεχίζει με την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου και τα πακέτα στήριξης από την Ευρώπη: "Ήταν η περίοδος που μπορούσε κανείς να δει σε κάθε ελληνικό χωριό ένα μαρμάρινο άγαλμα στους νεκρούς, όπως και ταμπέλες που ανέφεραν την κοινοτική συμμετοχή στη χρηματοδότηση" θυμάται ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Paris X-Nanterre, Γκι Μπιρζέλ.
Ακολούθησε η εποχή μεγάλων μεταρρυθμίσεων, αλλά και μιας διφορούμενης εξωτερικής πολιτικής, λόγω και της γεωγραφικής θέσης της Ελλάδας. Η κοινή γνώμη, όπως αναφέρει η εφημερίδα, δεν ένιωσε ιδιαίτερα καλά με το βομβαρδισμό της Σερβίας το 1999 από το ΝΑΤΟ, ενώ "ακόμα και σήμερα, η Αθήνα δεν αναγνωρίζει το Κόσοβο και αρνείται στους γείτονες το όνομα Μακεδονία".
Μετά ήρθε η ένταξη στην ευρωζώνη, για την οποία "η Κομισιόν και η ΕΚΤ έδωσαν το πράσινο φως". Ήταν η εποχή της αισιοδοξίας, γράφει η εφημερίδα, η οποία συνεχίστηκε με αποκορύφωμα τον θρίαμβο στο Euro 2004 και την επιτυχία των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας.
Στη συνέχεια ήρθε η απόφαση του νέου υπουργού Οικονομικών Γιώργου Αλογοσκούφη να κάνει απογραφή", η οποία άλλαξε εντελώς τα δημοσιονομικά δεδομένα. Όλα ξαφνικά τα νούμερα ήταν λάθος... "Όπως ο Δίας μεταμορφώθηκε σε ταύρο για να απαγάγει την Ευρώπη, έτσι και η Ελλάδα είχε πει ψέμματα", γράφει η Le Monde.
Ακολούθησε το εξώφυλλο γερμανικού περιοδικού με την ακρωτηριασμένη Αφροδίτη της Μήλου, η τρόικα - που για τη χώρα είναι μια μετενσάρκωση του Ναζισμού -, και η βία στους δρόμους της Αθήνας, ενώ η βρετανική Daily Telegraph έφτασε να γράψει ότι "θα ήταν καλή ιδέα να γίνει ένα πραξικόπημα στην Αθήνα, για να έχει κανείς μια καλή αφορμή να διώξει την Ελλάδα από την ΕΕ".
"Οι εποχές που τα δεινά των Ελλήνων συγκινούσαν τον Σατωβριάνδο και τον Λόρδο Βύρωνα είναι πολύ μακρινές", σημειώνουν με νόημα οι αρθρογράφοι.
Σε ένα δισέλιδο για την Ελλάδα, η εφημερίδα...
κάνει μια αναδρομή στην σύγχρονη ιστορία της χώρας, που στιγματίστηκε από το πελατειακό κράτος, πάνω στο οποίο στηρίχθηκε το πολιτικό κατεστημένο. Σύμφωνα με τους αρθρογράφους, η έξοδος από το ευρώ δεν είναι ταμπού.
Το δημοσίευμα ξεκινά με τη ρήση του Βαλερί Ζισκάρ Ντ' Εστέν - επί της προεδρίας του οποίου επετεύχθη η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΕ - στα χρόνια του 1970: "Δεν μπορούμε να κλείσουμε την πόρτα στον Πλάτωνα".
Στη συνέχεια παρατίθεται η σύγχρονη ελληνική ιστορία, ξεκινώντας από τη γέννηση μιας μικρής, αγροτικής χώρας στην άκρη της Ευρώπης, που επέλεξε για συμβολικούς λόγους την Αθήνα για πρωτεύουσα, που πέρασε πολέμους, διχασμούς, τη «Μεγάλη Ιδέα», την καταστροφή της Μικράς Ασίας, την πείνα της κατοχής, το αντάρτικο, την απελευθέρωση και τη δικτατορία των Συνταγματαρχών.
Μετά την Μεταπολίτευση, "ο ευρωπαϊκός δρόμος άνοιξε και πάλι", παρά τις αντιρρήσεις αρκετών χωρών της τότε ΕΟΚ στην είσοδο της Ελλάδας στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες, το 1981, κάτι το οποίο στήριξε ο Βαλερί Ζισκάρ Ντ' Εστέν.
Συνεχίζει με την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου και τα πακέτα στήριξης από την Ευρώπη: "Ήταν η περίοδος που μπορούσε κανείς να δει σε κάθε ελληνικό χωριό ένα μαρμάρινο άγαλμα στους νεκρούς, όπως και ταμπέλες που ανέφεραν την κοινοτική συμμετοχή στη χρηματοδότηση" θυμάται ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Paris X-Nanterre, Γκι Μπιρζέλ.
Ακολούθησε η εποχή μεγάλων μεταρρυθμίσεων, αλλά και μιας διφορούμενης εξωτερικής πολιτικής, λόγω και της γεωγραφικής θέσης της Ελλάδας. Η κοινή γνώμη, όπως αναφέρει η εφημερίδα, δεν ένιωσε ιδιαίτερα καλά με το βομβαρδισμό της Σερβίας το 1999 από το ΝΑΤΟ, ενώ "ακόμα και σήμερα, η Αθήνα δεν αναγνωρίζει το Κόσοβο και αρνείται στους γείτονες το όνομα Μακεδονία".
Μετά ήρθε η ένταξη στην ευρωζώνη, για την οποία "η Κομισιόν και η ΕΚΤ έδωσαν το πράσινο φως". Ήταν η εποχή της αισιοδοξίας, γράφει η εφημερίδα, η οποία συνεχίστηκε με αποκορύφωμα τον θρίαμβο στο Euro 2004 και την επιτυχία των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας.
Στη συνέχεια ήρθε η απόφαση του νέου υπουργού Οικονομικών Γιώργου Αλογοσκούφη να κάνει απογραφή", η οποία άλλαξε εντελώς τα δημοσιονομικά δεδομένα. Όλα ξαφνικά τα νούμερα ήταν λάθος... "Όπως ο Δίας μεταμορφώθηκε σε ταύρο για να απαγάγει την Ευρώπη, έτσι και η Ελλάδα είχε πει ψέμματα", γράφει η Le Monde.
Ακολούθησε το εξώφυλλο γερμανικού περιοδικού με την ακρωτηριασμένη Αφροδίτη της Μήλου, η τρόικα - που για τη χώρα είναι μια μετενσάρκωση του Ναζισμού -, και η βία στους δρόμους της Αθήνας, ενώ η βρετανική Daily Telegraph έφτασε να γράψει ότι "θα ήταν καλή ιδέα να γίνει ένα πραξικόπημα στην Αθήνα, για να έχει κανείς μια καλή αφορμή να διώξει την Ελλάδα από την ΕΕ".
"Οι εποχές που τα δεινά των Ελλήνων συγκινούσαν τον Σατωβριάνδο και τον Λόρδο Βύρωνα είναι πολύ μακρινές", σημειώνουν με νόημα οι αρθρογράφοι.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου