Ισραήλ: Aναγνώριση της αρμενικής γενοκτονίας; – Κνέσετ

Οι Αρμένιοι κατάφεραν να διεθνοποιήσουν τη Γενοκτονία που υπέστησαν. Οι Έλληνες πολιτικάντηδες είναι ικανοί να αναγνωρίσουν τη γενοκτονία των Αρμενίων ψηφίζοντας νόμο στα πρότυπα αυτού που ψήφισε η Γαλλία χωρίς να πράξουν το ίδιο για τη Γενοκτονία των Ποντίων και Μικρασιατών Ελλήνων!

Οι πιο ψύχραιμες φωνές στον πολιτικό κόσμο του Ισραήλ προσπαθούν να κατευνάσουν τα πνεύματα και αν αποτρέψουν το ισραηλινό Κοινοβούλιο, την «Κνέσετ» από το να προχωρήσει στην αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων, με την ψήφιση νόμου στα πρότυπα αυτού που ψήφισε η Γαλλία! Η συζήτηση μάλιστα μεταδόθηκε...

ζωντανά από την τηλεόραση, κάτι που έχει και αυτό τη σημασία του…

Βουλευτές από όλο το ισραηλινό πολιτικό φάσμα ζητούν πλέον ανοικτά την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων. Κεντρικό επιχείρημα κατά τη συζήτηση που έγινε στην Επιτροπή Παιδείας της Κνέσετ, ήταν ότι δεν μπορεί το κράτος που «στεγάζει» έναν λαό ο οποίος υπέφερε από γενοκτονία, να μην καταδικάζει ανοικτά και απερίφραστα κάθε παρόμοια ενέργεια εναντίον οποιουδήποτε λαού. Πολλώ δε μάλλον, συμπληρώνουμε εμείς, όταν η Τουρκία μετατρέπεται σε κατήγορο, στην περίπτωση του Ισραήλ για την πολιτική που ακολουθείται απέναντι στους Παλαιστίνιους.


Αν και το ζήτημα είχε τεθεί και στο παρελθόν, ενδιαφέρον παρουσιάζει αυτή τη φορά η πρωτοβουλία του υπουργείου Εξωτερικών του οποίου προΐσταται ο θεωρούμενος ως «σκληροπυρηνικός ακροδεξιός» Αβιγκντόρ Λίμπερμαν, να ζητήσει να πέσουν οι τόνοι, αφού ιδιαίτερα στην παρούσα συγκυρία τα θέμα θα προκαλούσε σεισμό στις ήδη εξαιρετικά προβληματικές διμερείς σχέσεις.

Οι δυο «σχολές σκέψης» για το ζήτημα έχουν ως εξής: Η πρώτη πιστεύει ότι ήδη οι σχέσεις με την Τουρκία βρίσκονται στο ναδίρ οπότε η εχθρότητα της συγκεκριμένης χώρας θεωρείται δεδομένη. Παρά τις κάποιες κινήσεις που γίνονται με στόχο την εξομάλυνση η κατάσταση δεν δείχνει να βελτιώνεται θεαματικά, ενώ θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι η επαναπροσέγγιση δεν εξυπηρετεί την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας, όπως αυτή έχει χαραχτεί από τον Νταβούτογλου. Θα μπορούσαμε εμείς να προσθέσουμε ότι εάν είναι κάποια στιγμή να γίνει η αναγνώριση από τους Ισραηλινούς, η παρούσα συγκυρία φαντάζει ως ιδανική, αφενός λόγω του αντίκτυπου της γαλλικής ενέργειας και αφετέρου λόγω της δεδομένης εχθρότητας της Άγκυρας.

Η δεύτερη «σχολή» τονίζει ότι όλα όσα υποστηρίζει η πρώτη «σχολή σκέψης» είναι σωστά, ωστόσο, δεν υπάρχει κανένας λόγος να εγείρονται περισσότερα από τα υπάρχοντα προβλήματα ανάμεσα στις δύο χώρες. Η Τουρκία δεν παύει να είναι μια σημαντική δύναμη στην περιοχή, ενώ η εξωτερική πολιτική δεν πρέπει να διεξάγεται με βάση το συναίσθημα, αλλά με βάση την ψυχρή λογική αποτίμηση αυτού που προκρίνεται ως «εθνικό συμφέρον».

Οι εξελίξεις αναμένονται με ενδιαφέρον αφού η Επιτροπή Παιδείας δεν κατέληξε σε απόφαση και ανακοινώθηκε ότι θα συνεδριάσει εκ νέου για το ζήτημα. Αναρωτιόμαστε εάν θα σπεύσουν στο Ισραήλ όλοι αυτοί οι «φορείς» που το έκαναν στη Γαλλία με σκοπό την αποτροπή της δυσάρεστης (για τους Τούρκους) εξέλιξης…
defence-point