ΑΟΖ, Στρατηγική και Καστελλόριζο

του Νίκου Λυγερού

Δεν είναι πια ανάγκη να αναδείξουμε το κοινό πεδίο της ΑΟΖ, της Στρατηγικής και του Καστελλόριζου, με την έννοια του συμπλέγματος βέβαια, αφού όλοι ξέρουμε τη μέγιστη σημασία και της Στρογγύλης. Καθώς, το 2012 θα είναι το έτος της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ, πρέπει να υπολογίσουμε...

από τώρα τα επόμενα βήματα. Διότι η θέσπιση είναι το πρώτο αλλά παραμένει στην ουσία συμβολικό ενώ οι διμερείς υπογραφές έχουν ένα πρακτικό χαρακτήρα. Είναι, λοιπόν, καλό όχι μόνο να ακολουθήσουμε στρατηγικά αυτά τα βήματα αλλά και να υπολογίζουμε και παράλληλες κινήσεις που αφορούν ειδικά την περιοχή του Καστελλόριζου, λόγω της επαφής της ελληνικής ΑΟΖ με την Κυπριακή. Επιπλέον, σε αυτό το σημείο πρέπει να υπολογίσουμε και τις απελπισμένες κινήσεις της Τουρκίας με την Αίγυπτο για να προκαλέσει ένα δεδικασμένο στην περιοχή, αν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις της δεν επαρκούν για να φοβίσουν τους κατοίκους του νησιού και την ελληνική κυβέρνηση, όποια και να είναι εκείνη τη στιγμή ! Είναι σημαντικό να ενισχύσουμε τις θέσεις μας και να τις υποστηρίξουμε, ακόμα και τακτικά στο νησί. Έτσι ώστε να μην υπάρξει πλαίσιο έκπληξης από την πλευρά της Τουρκίας, η οποία βάζει το Καστελλόριζο μέσα σε κάθε σχεδιασμό που προβλέπει κατάληψη ελληνικού εδάφους. Αυτό σημαίνει, ότι τα δρομολόγια τα ναυτιλιακά θα πρέπει και αυτά να επιτρέπουν μια άμεση πρόσβαση και να μην δίνουν την εντύπωση ότι αδιαφορούν για το Καστελλόριζο και τους κατοίκους του διότι είναι δικοί μας άνθρωποι και όχι ανώνυμα άτομα όπως πιστεύουν μερικοί ακόμα και σε επιτελεία μας. Ακόμα κι αν δεν δίνουμε σημασία σε όλα αυτά λόγω κυνισμού και αδιαφορίας , πρέπει να συνειδητοποιήσουμε το γεγονός ότι η Τουρκία δείχνει ξεκάθαρα το ενδιαφέρον της για το συγκεκριμένο νησί. Και βέβαια, δεν πρέπει να κοιτάζουμε μόνο το νησί αλλά και το απέραντο γαλάζιο του, το οποίο ως εμβαδόν είναι μεγαλύτερο από την Πελοπόννησο. Αντί να βλέπαμε την Ελλάδα ως ξηρά με τη θάλασσά της θεωρούσαμε ότι το πλαίσιό της είναι ενιαίο, τότε το μέγεθός της ΑΟΖ που ελέγχει το Καστελλόριζο θα ήταν κατανοητό σε όλους μας. Και όλοι μας θα καταλαβαίναμε την αξία του αν το χάναμε λόγω έλλειψης στρατηγικής. Σε πρακτικό επίπεδο, για να έχουμε όλοι μας μια εικόνα των δεδομένων, θα ήταν καλό πλέον αντί να στέλνουμε κάρτες, πράξη η οποία ήταν την πρώτη, να πάμε στο Καστελλόριζο για να δούμε τους δικούς μας και να καταλάβουμε πρακτικά τι σημαίνει για όλους τους Έλληνες, το δώρο που αποτελεί. Είναι το πρέπον, αν πραγματικά θεωρούμε ότι προσέχουμε και αγαπάμε την πατρίδα μας. Δίχως να ξεχάσουμε σε πολιτικό επίπεδο ότι έχουμε ένα ρόλο να παίξουμε και ως ψηφοφόροι, διότι η θέσπιση δεν θα γίνει μόνη της. Χρειάζεται μια δύναμη που να αντιπροσωπεύει τις ανάγκες του λαού μας και της πατρίδας. Αλλιώς όλα αυτά θα είναι μεγάλα λόγια ενώ χρειαζόμαστε πια πράξεις. Σε στρατηγικό επίπεδο πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί πάνω στο τριπλό σημείο επαφής, όχι μόνο της Ελλάδας, Τουρκίας και Κύπρου, πράγμα το οποίο είναι αυτονόητο, αλλά να κινηθούμε δυναμικά και αποτελεσματικά στο άλλο τριπλό σημείο που αφορά την Ελλάδα, την Αίγυπτο και την Κύπρο. Εύστοχοι ελιγμοί είναι δυνατοί για να προσφέρουν ένα χειροπιαστό αποτέλεσμα το οποίο θα ενισχύσει έμμεσα το Καστελλόριζο αλλά και όλο το απέραντο γαλάζιο που δίνει στην πατρίδα μας με την ύπαρξή του και τους ανθρώπους μας.