ΥΠΕΞ-ΥΠΕΚΑ και ενέργεια: Μερικές ενστάσεις και μία πρόταση
Ως ένα πρώτο θετικό βήμα, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η σύσκεψη όλων των υψηλόβαθμων παραγόντων του ΥΠΕΞ και του ΥΠΕΚΑ αναφορικά με το θέμα της Ενεργειακής Ασφάλειας της χώρας, το οποίο όμως μένει – και δυστυχώς θα μείνει – χωρίς αντίκρισμα αφού μπορεί να εκληφθεί πολύ απλά ως ένα απλό ημίμετρο μπροστά στις...
κατακλυσμιαίες εξελίξεις που λαμβάνουν χώρα στην υδάτινο άξονα Μαύρη Θάλασσα-Στενά-Αιγαίο-Ανατολική Μεσόγειος.
Του Δρ. Γεωργίου Κ. Φίλη
Οι λόγοι για τους οποίους προχωρούμε στην συγκεκριμένη εκτίμηση είναι κυρίως τρεις χωρίς όμως να σημαίνει πως δεν υπάρχουν και άλλοι μικρότεροι. Εξηγούμαστε:
Πρώτον, και μόνο από τις δηλώσεις των δύο υπουργών γίνεται φανερό πως «φοβούνται» ακόμα και να μιλήσουν, ενώ το «λίγο απ’ όλα» που παρέθεσαν ως ατζέντα των συνομιλιών είναι σαφές πως οδήγησε την όλη διαδικασία σε ένα απλό «Brain Storming» όπως θα λέγαμε σε άπταιστη… ελληνική, τύπου τηλεοπτικής εκπομπής, κάτι το οποίο φυσικά και δεν οδηγεί σε ασφαλή συμπεράσματα και αποτελέσματα, παρά μόνο δίνει την αίσθηση πως μόλις τώρα η Αθήνα δείχνει να αντιλαμβάνεται πως «κάτι τρέχει» στον ευρύτερο γεωπολιτικό και γεωοικονομικό της χώρο.
Είναι δυνατόν ενόσω γίνεται λόγος για την Ενεργειακή Ασφάλεια της χώρας, ως έχουσα μία «εθνική διάσταση», κατά τον υπουργό ΥΠΕΚΑ, να μπαίνει στο «τσουβάλι» της συζήτησης η «πράσινη ανάπτυξη», οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, οι οποίες φυσικά και είναι πρωτεύουσας σημασίας, αλλά δεν μπορούν να καταταχθούν στο επίπεδο της «εθνικού θέματος», αλλά απλά σε αυτό της… πράσινης ανάπτυξης. Εκτός κι αν χρειάζεται και σε αυτό το θέμα εμπλοκή του ΥΠΕΞ, λόγω του ότι υπάρχουν κάποια «ιδανικά σημεία» για τις συγκεκριμένες επενδύσεις, για τα οποία εγείρει «αντιρρήσεις» η φίλη και σύμμαχος Τουρκία…
Είναι σαφές πως εάν όντως σε δύο ώρες συζητήθηκαν όλα τα θέματα που οι δύο υπουργοί ανακοίνωσαν, δηλαδή, από τα αιολικά πάρκα έως την κάθοδο του ρωσικού στόλου στη Μεσόγειο και η στάση της Βουλγαρίας στο θέμα του Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, τότε είτε οι συσκέψεις γίνονται για τα μάτια του κόσμου, ή απλά φοβούνται να μιλήσουν ξεκάθαρα για το αντικείμενο της συζήτησης.
Δεύτερον, είναι επίσης σαφές από τις δηλώσεις και των δύο υπουργών, ότι επειδή η διάσταση της ενέργειας είναι πλέον ζήτημα εθνικής ασφαλείας και εθνική επιβίωσης, θα συμπληρώναμε εμείς, για τον λόγο αυτό «δημιουργήθηκε μία κοινή ομάδα εργασίας» η οποία σκοπό θα έχει να οδηγήσει σε «μία πολύ πιο αποτελεσματική πολιτική». Πολύ ωραία έως εδώ αλλά, υπάρχει μία μικρή λεπτομέρεια που μάλλον τους έχει διαφύγει…; Ας υποθέσουμε πως η «ομάδα εργασίας», της οποίας τα μέλη, τον σκοπό, το οργανόγραμμα, την υποδομή και όλα τα υπόλοιπα, ουδείς τα γνωρίζει, συνέρχεται για να αντιμετωπίσει ένα θέμα αναφορικά με τον δεύτερο γύρο αδειοδοτήσεων της Κύπρου, ή για να αντιμετωπίσει την αντίδραση της Τουρκίας επειδή η Ελλάδα σκοπεύει να ξεκινήσει έρευνες στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της… Λίμνης των Ιωαννίνων! Δηλαδή το υπουργείο Εθνικής Άμυνας δεν θα πρέπει να βρίσκεται εκεί για να εκφέρει άποψη;
Είναι δυνατόν να λέγονται τέτοια βαρύγδουπα λόγια και να μην συμπεριλαμβάνεται στην «ομάδα εργασίας» αυτός που σε τελική ανάλυση θα φορτωθεί όλο το βάρος της διαφύλαξης της δικαιωμάτων του Ελληνισμού πάνω στον πλούτο τον οποίο οι ίδιοι αντιλαμβάνονται πλέον ως ζήτημα με «εθνική διάσταση»; Ή θα ζήσουμε για ακόμα μία φορά σκηνές απείρου κάλλους του τύπο ο αρχηγός της ΕΥΠ να περιμένει στους διαδρόμους της Βουλής για να ενημερώσει την… «ομάδα εργασίας» πως επίκειται δολιοφθορά σε κάποιο… τρυπάνι. Να τους ενημερώσουμε στη Βασιλίσσης Σοφίας, ότι τα Γενικά Επιτελεία και η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ) διαθέτουν και στοιχεία και σενάρια δράσης και εικόνα περί των προθέσεων της άλλης πλευράς. Δεν έκανε σε κανέναν εντύπωση η συμμετοχή για παράδειγμα της τουρκικής ΜΙΤ στη σύνοδο των Τούρκων πρέσβεων; Πάντα τελευταίοι είμαστε καταδικασμένοι να ερχόμαστε; Τι χρειάζεται ώστε να μπορέσουμε να σκεφτούμε και να εφαρμόσουμε το αυτονόητο; Ή μήπως στην περίπτωση μη κλήσης του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, το πρόβλημα είναι η «πολύχρωμη» ηγεσία του, άρα ο κίνδυνος ασυμφωνίας και διαρροής για κάποιες παραμέτρους της πολιτικής στην οποία συμφωνούν σε γενικές γραμμές ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία;
Τρίτον, για ποιο λόγο η ελληνική κυβέρνηση παραπληροφορεί τον ελληνικό λαό λέγοντας πως τα τρυπάνια που «θα μπουν μέσα στο 2012» στην ΑΟΖ της Λίμνης των Στεναγμών και στην Κυλλήνη θα δείξουν το «πραγματικό δυναμικό που έχει η χώρα»; Δηλαδή όλοι εκείνοι που εδώ και χρόνια φωνάζουν πως «δεν πρέπει να κοιτάμε πλέον το δάχτυλο αλλά το φεγγάρι», δηλαδή πρέπει να φύγουμε από το Ιόνιο και να στραφούμε στην Ανατολική Μεσόγειο και αυτή τη στιγμή δικαιώνονται από τις εξελίξεις, έχουν άδικο και όλοι αυτοί που έφεραν την χώρα στο σημείο που την έφεραν έχουν για ακόμα μία φορά δίκιο; Γιατί τόση εμμονή για το Ιόνιο, ενώ εάν κάποιος «ακούσει» το που ακριβώς οι δυνητικοί επενδυτές σχεδιάζουν να βάλουν τα λεφτά τους θα αντιληφθεί πως στοχεύουν σε περιοχές στο Λιβυκό πέλαγος και την Ανατολική Μεσόγειο;
Τέταρτον, και ίσως το κυριότερο: Δεν φτάνει που αντί να μιλήσουν επί του πρακτέου προχώρησαν σε μία θεωρητική συζήτηση, δεν φτάνει το ότι αφού αποφάσισαν να δημιουργήσουν μία «ομάδα εργασίας» για εθνικό θέμα επιβίωσης δεν σκέφθηκαν να συμπεριλάβουν το υπουργείο Εθνικής Άμυνας αλλά και τις άλλες υπηρεσίες φύλαξης της ασφάλειας της χώρας και συλλογής των αναγκαίων πληροφοριών, δεν φτάνει που αποπροσανατολίζουν το θέμα μιλώντας για το κόκαλο ενώ γυρνάνε την πλάτη στο φιλέτο, εάν κάποιος πάρει τα λεγόμενα του ΥΠΕΞ και του ΥΠΕΚΑ τοις μετρητοίς θα αντιληφθεί πως φοβούνται πραγματικά να αναλάβουν την ιστορική ευθύνη που αναλογεί στον καθένα…
Μας λέει λοιπόν ο ΥΠΕΞ πως το υπουργείο του θα συμμετάσχει «στην πολιτική για την οποίαν αρμόδιο είναι βέβαια το υπουργείο Ενέργειας, αλλά θα δώσουμε όλη τη συμπαράσταση και τη συνεργασία η οποία απαιτείται για τη γρήγορη αντιμετώπιση των διαφόρων θεμάτων». Μας λέει και ο ΥΠΕΚΑ πως αναφορικά με το θέμα «πέρα από την ενεργειακή διάσταση υπάρχει μία εθνική διάσταση». Και οι δύο μαζί τι μας λένε; Πως σε περίπτωση κάποιας «στραβής», κάποιας «δυσκολίας», ή κάποιας «έκτακτης ανάγκης», υπεύθυνοι δεν θα είναι οι ίδιοι αλλά οι… άλλοι, ενώ φυσικά τα «κάστανα από τη φωτιά» θα κλιθεί να βγάλει ο συνήθης… «χρήσιμος ηλίθιος», οι Ένοπλες Δυνάμεις, ενώ «τα κεφάλια» θα ανταλλάσσουν φιλοφρονήσεις περί του ποιος φταίει…
Κλείνοντας, αφού δηλώσουμε πως κανένας απλά και πρακτικά σκεπτόμενος άνθρωπος, με βασικές γνώσης σε κάποια ζητήματα, δεν θα «τσίμπαγε» από τα βαρύγδουπα αλλά κενά περιεχομένου σε μεγάλο βαθμό λόγια τους, θα προχωρήσουμε σε μία πρόταση η οποία μόνο όταν υιοθετηθεί θα αντιληφθεί ο Έλληνας πολίτης ότι οι κυβερνώντες και εκπρόσωποί του μιλάνε σοβαρά για τόσο σημαντικά ζητήματα. Για να πάψει λοιπόν ο κόσμος να δυσπιστεί ως προς τις πραγματικές προθέσεις τους, αλλά το κυριότερο, για να μπορέσουμε – εάν οι διακηρυγμένες προθέσεις είναι πραγματικά ειλικρινείς – να κάνουμε κάτι καλό, θα πρέπει όλες οι κρατικές, ακαδημαϊκές και ιδιωτικές δυνάμεις να συνεργαστούν πραγματικά υπό μία στέγη με σκοπό να εκπονούν μελέτες, πραγματικές μελέτες και όχι «κατά παραγγελία», να σχεδιάζουν, να ενημερώνουν και να εκτελούν.
Η χώρα μας, για να αντιμετωπίσει το τσουνάμι αλλαγών σε γεωπολιτικό, γεωοικονομικό και γεωπολιτισμικό επίπεδο που βιώνει η ευρύτερη περιοχή μας, όπως ακριβώς την ορίσαμε στην αρχή της ανάλυσής μας, δεν χρειάζεται πλέον «ομάδες εργασίας» σε ad hoc βάση (ποιος άραγε μπορεί να ξεχάσει το «συμβούλιο καινοτομίας και νέων τεχνολογιών» που δημιούργησε η κυβέρνηση της ΝΔ το 2004, μάλιστα ήταν από τις πρώτες πρωτοβουλίες που ανέλαβε, τι να γίνεται άραγε και που βρίσκεται τώρα ο συγκεκριμένος οργανισμός;).
H Ελλάδα θα πρέπει επιτέλους να δημιουργήσει ένα Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας, στο οποίο θα λαμβάνει μέρος και η Κύπρος, το οποίο θα λειτουργεί με βάση τους κανόνες που ισχύουν σε ανάλογους οργανισμούς των πολιτισμένων δυτικών κρατών, αυτών που συνηθίζουμε να αποκαλούμε ως «κουτόφραγκους», και οι οποίοι έβαλαν σε εμάς του… Ελληνάρες, «τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι»… Όλα τα υπόλοιπα αποτελούν απλά τον μανδύα με τον οποίο κρύβουν την ανικανότητα, την οκνηρία ενίοτε αρκετών, αλλά κυρίως κρύβουν τον φόβο. Ως τότε απλά ας κάνουμε όνειρα…
defence-point
Δείτε εδώ τις δηλώσεις ΥΠΕΞ-ΥΠΕΚΑ
κατακλυσμιαίες εξελίξεις που λαμβάνουν χώρα στην υδάτινο άξονα Μαύρη Θάλασσα-Στενά-Αιγαίο-Ανατολική Μεσόγειος.
Του Δρ. Γεωργίου Κ. Φίλη
Οι λόγοι για τους οποίους προχωρούμε στην συγκεκριμένη εκτίμηση είναι κυρίως τρεις χωρίς όμως να σημαίνει πως δεν υπάρχουν και άλλοι μικρότεροι. Εξηγούμαστε:
Πρώτον, και μόνο από τις δηλώσεις των δύο υπουργών γίνεται φανερό πως «φοβούνται» ακόμα και να μιλήσουν, ενώ το «λίγο απ’ όλα» που παρέθεσαν ως ατζέντα των συνομιλιών είναι σαφές πως οδήγησε την όλη διαδικασία σε ένα απλό «Brain Storming» όπως θα λέγαμε σε άπταιστη… ελληνική, τύπου τηλεοπτικής εκπομπής, κάτι το οποίο φυσικά και δεν οδηγεί σε ασφαλή συμπεράσματα και αποτελέσματα, παρά μόνο δίνει την αίσθηση πως μόλις τώρα η Αθήνα δείχνει να αντιλαμβάνεται πως «κάτι τρέχει» στον ευρύτερο γεωπολιτικό και γεωοικονομικό της χώρο.
Είναι δυνατόν ενόσω γίνεται λόγος για την Ενεργειακή Ασφάλεια της χώρας, ως έχουσα μία «εθνική διάσταση», κατά τον υπουργό ΥΠΕΚΑ, να μπαίνει στο «τσουβάλι» της συζήτησης η «πράσινη ανάπτυξη», οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, οι οποίες φυσικά και είναι πρωτεύουσας σημασίας, αλλά δεν μπορούν να καταταχθούν στο επίπεδο της «εθνικού θέματος», αλλά απλά σε αυτό της… πράσινης ανάπτυξης. Εκτός κι αν χρειάζεται και σε αυτό το θέμα εμπλοκή του ΥΠΕΞ, λόγω του ότι υπάρχουν κάποια «ιδανικά σημεία» για τις συγκεκριμένες επενδύσεις, για τα οποία εγείρει «αντιρρήσεις» η φίλη και σύμμαχος Τουρκία…
Είναι σαφές πως εάν όντως σε δύο ώρες συζητήθηκαν όλα τα θέματα που οι δύο υπουργοί ανακοίνωσαν, δηλαδή, από τα αιολικά πάρκα έως την κάθοδο του ρωσικού στόλου στη Μεσόγειο και η στάση της Βουλγαρίας στο θέμα του Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, τότε είτε οι συσκέψεις γίνονται για τα μάτια του κόσμου, ή απλά φοβούνται να μιλήσουν ξεκάθαρα για το αντικείμενο της συζήτησης.
Δεύτερον, είναι επίσης σαφές από τις δηλώσεις και των δύο υπουργών, ότι επειδή η διάσταση της ενέργειας είναι πλέον ζήτημα εθνικής ασφαλείας και εθνική επιβίωσης, θα συμπληρώναμε εμείς, για τον λόγο αυτό «δημιουργήθηκε μία κοινή ομάδα εργασίας» η οποία σκοπό θα έχει να οδηγήσει σε «μία πολύ πιο αποτελεσματική πολιτική». Πολύ ωραία έως εδώ αλλά, υπάρχει μία μικρή λεπτομέρεια που μάλλον τους έχει διαφύγει…; Ας υποθέσουμε πως η «ομάδα εργασίας», της οποίας τα μέλη, τον σκοπό, το οργανόγραμμα, την υποδομή και όλα τα υπόλοιπα, ουδείς τα γνωρίζει, συνέρχεται για να αντιμετωπίσει ένα θέμα αναφορικά με τον δεύτερο γύρο αδειοδοτήσεων της Κύπρου, ή για να αντιμετωπίσει την αντίδραση της Τουρκίας επειδή η Ελλάδα σκοπεύει να ξεκινήσει έρευνες στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της… Λίμνης των Ιωαννίνων! Δηλαδή το υπουργείο Εθνικής Άμυνας δεν θα πρέπει να βρίσκεται εκεί για να εκφέρει άποψη;
Είναι δυνατόν να λέγονται τέτοια βαρύγδουπα λόγια και να μην συμπεριλαμβάνεται στην «ομάδα εργασίας» αυτός που σε τελική ανάλυση θα φορτωθεί όλο το βάρος της διαφύλαξης της δικαιωμάτων του Ελληνισμού πάνω στον πλούτο τον οποίο οι ίδιοι αντιλαμβάνονται πλέον ως ζήτημα με «εθνική διάσταση»; Ή θα ζήσουμε για ακόμα μία φορά σκηνές απείρου κάλλους του τύπο ο αρχηγός της ΕΥΠ να περιμένει στους διαδρόμους της Βουλής για να ενημερώσει την… «ομάδα εργασίας» πως επίκειται δολιοφθορά σε κάποιο… τρυπάνι. Να τους ενημερώσουμε στη Βασιλίσσης Σοφίας, ότι τα Γενικά Επιτελεία και η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ) διαθέτουν και στοιχεία και σενάρια δράσης και εικόνα περί των προθέσεων της άλλης πλευράς. Δεν έκανε σε κανέναν εντύπωση η συμμετοχή για παράδειγμα της τουρκικής ΜΙΤ στη σύνοδο των Τούρκων πρέσβεων; Πάντα τελευταίοι είμαστε καταδικασμένοι να ερχόμαστε; Τι χρειάζεται ώστε να μπορέσουμε να σκεφτούμε και να εφαρμόσουμε το αυτονόητο; Ή μήπως στην περίπτωση μη κλήσης του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, το πρόβλημα είναι η «πολύχρωμη» ηγεσία του, άρα ο κίνδυνος ασυμφωνίας και διαρροής για κάποιες παραμέτρους της πολιτικής στην οποία συμφωνούν σε γενικές γραμμές ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία;
Τρίτον, για ποιο λόγο η ελληνική κυβέρνηση παραπληροφορεί τον ελληνικό λαό λέγοντας πως τα τρυπάνια που «θα μπουν μέσα στο 2012» στην ΑΟΖ της Λίμνης των Στεναγμών και στην Κυλλήνη θα δείξουν το «πραγματικό δυναμικό που έχει η χώρα»; Δηλαδή όλοι εκείνοι που εδώ και χρόνια φωνάζουν πως «δεν πρέπει να κοιτάμε πλέον το δάχτυλο αλλά το φεγγάρι», δηλαδή πρέπει να φύγουμε από το Ιόνιο και να στραφούμε στην Ανατολική Μεσόγειο και αυτή τη στιγμή δικαιώνονται από τις εξελίξεις, έχουν άδικο και όλοι αυτοί που έφεραν την χώρα στο σημείο που την έφεραν έχουν για ακόμα μία φορά δίκιο; Γιατί τόση εμμονή για το Ιόνιο, ενώ εάν κάποιος «ακούσει» το που ακριβώς οι δυνητικοί επενδυτές σχεδιάζουν να βάλουν τα λεφτά τους θα αντιληφθεί πως στοχεύουν σε περιοχές στο Λιβυκό πέλαγος και την Ανατολική Μεσόγειο;
Τέταρτον, και ίσως το κυριότερο: Δεν φτάνει που αντί να μιλήσουν επί του πρακτέου προχώρησαν σε μία θεωρητική συζήτηση, δεν φτάνει το ότι αφού αποφάσισαν να δημιουργήσουν μία «ομάδα εργασίας» για εθνικό θέμα επιβίωσης δεν σκέφθηκαν να συμπεριλάβουν το υπουργείο Εθνικής Άμυνας αλλά και τις άλλες υπηρεσίες φύλαξης της ασφάλειας της χώρας και συλλογής των αναγκαίων πληροφοριών, δεν φτάνει που αποπροσανατολίζουν το θέμα μιλώντας για το κόκαλο ενώ γυρνάνε την πλάτη στο φιλέτο, εάν κάποιος πάρει τα λεγόμενα του ΥΠΕΞ και του ΥΠΕΚΑ τοις μετρητοίς θα αντιληφθεί πως φοβούνται πραγματικά να αναλάβουν την ιστορική ευθύνη που αναλογεί στον καθένα…
Μας λέει λοιπόν ο ΥΠΕΞ πως το υπουργείο του θα συμμετάσχει «στην πολιτική για την οποίαν αρμόδιο είναι βέβαια το υπουργείο Ενέργειας, αλλά θα δώσουμε όλη τη συμπαράσταση και τη συνεργασία η οποία απαιτείται για τη γρήγορη αντιμετώπιση των διαφόρων θεμάτων». Μας λέει και ο ΥΠΕΚΑ πως αναφορικά με το θέμα «πέρα από την ενεργειακή διάσταση υπάρχει μία εθνική διάσταση». Και οι δύο μαζί τι μας λένε; Πως σε περίπτωση κάποιας «στραβής», κάποιας «δυσκολίας», ή κάποιας «έκτακτης ανάγκης», υπεύθυνοι δεν θα είναι οι ίδιοι αλλά οι… άλλοι, ενώ φυσικά τα «κάστανα από τη φωτιά» θα κλιθεί να βγάλει ο συνήθης… «χρήσιμος ηλίθιος», οι Ένοπλες Δυνάμεις, ενώ «τα κεφάλια» θα ανταλλάσσουν φιλοφρονήσεις περί του ποιος φταίει…
Κλείνοντας, αφού δηλώσουμε πως κανένας απλά και πρακτικά σκεπτόμενος άνθρωπος, με βασικές γνώσης σε κάποια ζητήματα, δεν θα «τσίμπαγε» από τα βαρύγδουπα αλλά κενά περιεχομένου σε μεγάλο βαθμό λόγια τους, θα προχωρήσουμε σε μία πρόταση η οποία μόνο όταν υιοθετηθεί θα αντιληφθεί ο Έλληνας πολίτης ότι οι κυβερνώντες και εκπρόσωποί του μιλάνε σοβαρά για τόσο σημαντικά ζητήματα. Για να πάψει λοιπόν ο κόσμος να δυσπιστεί ως προς τις πραγματικές προθέσεις τους, αλλά το κυριότερο, για να μπορέσουμε – εάν οι διακηρυγμένες προθέσεις είναι πραγματικά ειλικρινείς – να κάνουμε κάτι καλό, θα πρέπει όλες οι κρατικές, ακαδημαϊκές και ιδιωτικές δυνάμεις να συνεργαστούν πραγματικά υπό μία στέγη με σκοπό να εκπονούν μελέτες, πραγματικές μελέτες και όχι «κατά παραγγελία», να σχεδιάζουν, να ενημερώνουν και να εκτελούν.
Η χώρα μας, για να αντιμετωπίσει το τσουνάμι αλλαγών σε γεωπολιτικό, γεωοικονομικό και γεωπολιτισμικό επίπεδο που βιώνει η ευρύτερη περιοχή μας, όπως ακριβώς την ορίσαμε στην αρχή της ανάλυσής μας, δεν χρειάζεται πλέον «ομάδες εργασίας» σε ad hoc βάση (ποιος άραγε μπορεί να ξεχάσει το «συμβούλιο καινοτομίας και νέων τεχνολογιών» που δημιούργησε η κυβέρνηση της ΝΔ το 2004, μάλιστα ήταν από τις πρώτες πρωτοβουλίες που ανέλαβε, τι να γίνεται άραγε και που βρίσκεται τώρα ο συγκεκριμένος οργανισμός;).
H Ελλάδα θα πρέπει επιτέλους να δημιουργήσει ένα Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας, στο οποίο θα λαμβάνει μέρος και η Κύπρος, το οποίο θα λειτουργεί με βάση τους κανόνες που ισχύουν σε ανάλογους οργανισμούς των πολιτισμένων δυτικών κρατών, αυτών που συνηθίζουμε να αποκαλούμε ως «κουτόφραγκους», και οι οποίοι έβαλαν σε εμάς του… Ελληνάρες, «τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι»… Όλα τα υπόλοιπα αποτελούν απλά τον μανδύα με τον οποίο κρύβουν την ανικανότητα, την οκνηρία ενίοτε αρκετών, αλλά κυρίως κρύβουν τον φόβο. Ως τότε απλά ας κάνουμε όνειρα…
defence-point
Δείτε εδώ τις δηλώσεις ΥΠΕΞ-ΥΠΕΚΑ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου