Ἀπὸ ἐδῶ καὶ πέρα εἶστε ἀπέναντι ὄργανα!
Ἀπὸ καιρὸ παρατηρῶ τὰ ἔργα καὶ τὶς ἡμέρες τῶν «συμπολιτῶν» μου ἀστυνομικῶν. Ἔχω γείτονες, γνωστούς κι ἐγώ. Τοὺς συναντῶ καθημερινῶς στὸν δρόμο, στὴν ἀγορά, στὶς κοινωνικές μου δραστηριότητες. Ἔως ἐχθὲς δηλώνω πὼς ἢμουν ἀρκούντως, ἔως ὁρίων ἀφασίας, ἀνεκτικὴ στὴν παρουσία τους. Ὅμως ἀπὸ προχθὲς αὐτὸ μᾶς τελείωσε.....
Αἰσθάνεται δυνατός; Κακῶς! Κι ἐμπρός στόν Ἄγνωστον Στρατιώτη; Πάρα πολὺ κακῶς!!!
Ἡ θρασύτης μὲ τὴν ὁποίαν ἀντιμετωπίζουν τὰ παιδιά, τοὺς γέροντες καὶ κάθε διαδηλωτή, εἶναι τέτοια ποὺ καταντᾶ ἡ Μεγίστη Ὑβρις!
Δὲν ἔχω ξαναδεῖ ΠΟΤΕ τόσο εὐσυνειδήτους ἐργαζομένους! ΠΟΤΕ! Κι εὔχομαι νὰ μὴν ξαναδῶ ἐπίσης μετὰ ἀπὸ αὐτὴν τὴν περιπέτεια ποὺ διαβιοῦμε.
Γιὰ ἐμένα ἔχουν τελειώσει. Δὲν ὑπάρχουν! Εἶναι κτήνη ποὺ χρειάζονται καθημερινῶς, σὲ κάθε μας δράσι, σὲκάθε μας βῆμα, σὲ κάθε μας συναπάντημα φτύσιμο, γιουχάισμα καὶ ἀποπομπή!
Ὄχι, δὲν θὰ πέσω στὸ ἄθλιό τους ἐπίπεδο νὰ τοὺς βρῶ ἐκτὸς ὑπηρεσίας, ὡς «πολῖτες» κάπου, καὶ νὰ τοὺς πετροβολίσω. Δὲν θὰ τοὺς κάνω αὐτὴν τὴν χάρι. Μπορῶ ὅμως νὰ τοὺς κάνω τὴν καθημερινότητά τους ΚΟΛΑΣΙ!!!
Κι ὅσο περνᾶ ἀπὸ τὸ χέρι μου θὰ τὸ κάνω! Μόνον αὐτὸ τοὺς ἀξίζει!
Φιλονόη.
Υ.Γ.1. Ἀλήθεια, τί ἀκριβῶς θά ἔκανε ἕνα τέτοιο τομάρι ἐάν τό πετυχαίναμε ἔξω, δίχως μάσκα, δίχως στολή καί δίχως ὄπλα; Ἔχει φαντασία; Νά τήν βοηθήσουμε λίγο νά ἀναγεννηθῇ;
Ἔως καί τόν Λουκάνικο; Τό τομάρι; Καί θά συνδιαλαγῶ μαζύ του; Πῶς θά ἦταν ἐάν πάθαινε τό ἴδιο;
Υ.Γ.2. Αὐτὰ τὰ «τρυφερὰ» δὲν μοῦ ταιριάζουν πλέον. Τὰ παραθέτω ὅμως γιὰ ὅσους ἀκόμη ἐλπίζουν στὸ παράλογον.
φωτογραφίες ἀπὸ ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ κι ἐδῶ
φιλονόη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου