Ένα κείμενο για τους φοιτητές.

Βρήκαμε το κείμενο αυτό στο διαδίκτυο και το δημοσιεύουμε μαζί με το σχόλιο μας.
Που είναι το φοιτητικό κίνημα, οεο;

Που είναι οι φοιτητές μας; Που έχουν εξαφανιστεί; Δεν έχουν αντιληφθεί άραγε τι συμβαίνει γύρω τους; 

Το 1973 ξεσηκώθηκαν εναντίον της χούντας με κίνδυνο της ζωής τους, αλλά σήμερα έχουν λουφάξει στις παρακείμενες καφετέριες. 

Που είναι οι πρωτοπόροι του πνεύματος; 

Αναρωτιόμαστε: Τα βρίσκουν όλα εντάξει; 

Η δημοκρατία την οποία ποθούσαν εκείνοι οι φοιτητές το 1973 αποκαταστάθηκε άραγε ποτέ; Αυτό που έχουμε σήμερα είναι δημοκρατία; Έχει...
εξουσία στα χέρια του ο λαός;

Μας πιάνει θλίψη να βλέπουμε ένα φοιτητικό κίνημα αδιάφορο για την εκχώρηση της Εθνικής Κυριαρχίας και απόλυτα ευθυγραμμισμένο με τα μνημόνια που ξεπουλούν τη χώρα και εξαθλιώνουν το λαό. Στην Ισπανία και στην Πορτογαλία οι εκεί φοιτητές είναι πρώτοι στις διαδηλώσεις. Αντίθετα στην Ελλάδα έχουν πλήρως εξαφανιστεί, ενώ θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια κρίσιμη μάζα αφύπνισης του λαού που έχει βυθιστεί στον καναπέ της απελπισίας. Δεν τους ανησυχεί άραγε τι συμβαίνει; Δεν τους απασχολεί η βίαιη φτωχοποίηση του λαού, δεν βλέπουν τις καθημερινές αυτοκτονίες;

Τι αποδεικνύει αυτό; Αποδεικνύει πως μετά την μεταπολίτευση το φοιτητικό κίνημα καπελώθηκε πλήρως από τα κόμματα. Βρώμισε τα πανεπιστήμια με την κομματική κουρελαρία του και πούλησε έναν αστείο κρατικοδίαιτο προοδευτισμό που κατάντησε Παιδεία, Πανεπιστήμια και Πατρίδα στο σημερινό χάλι.

Μαζί με τους κομματικούς συνδικαλιστές σιώπησε δυστυχώς και το κάλπικο κομματικό φοιτητικό «κίνημα».
Καιρός ήταν ο λαός να συνειδητοποιήσει την αξία των συμβόλων του.
 Πέτρος Χασάπης

Σχόλιο Έγερσις2: Συμφωνούμε με το γεγονός πως τα κόμματα έκαναν τεράστιο κακό, καπέλωσαν, δυσφήμισαν, δημιουργησαν φοιτητές που ονειρεύονταν να γίνουν κομματικά στελέχη. Το 73 έχει μια μεγάλη διαφορά. Μπόρεσε να υπάρξει φοιτητικό κίνημα για έναν απλό λόγο. Την απαγόρευση των κομμάτων . 

Εδώ πρέπει να πούμε κάτι το οποίο αφορά  σε μεγάλο βαθμό το φοιτητικό κίνημα σε διεθνές επίπεδο. Σε ένα μεγάλο βαθμό οι φοιτητές έχουν έναν περίεργο συντηρητισμό μέσα τους ενώ κάποιοι απο αυτούς νιώθουν "ελίτ" , αυριανά "αφεντικά" που πρέπει να εξαργυρώσουν τους κόπους τους . Θυμίζουμε πως στην Οκτωβριανή επανάσταση οι φοιτητές ήταν υπερ της δημοκρατικής επανάστασης . όμως ήταν εναντίον όταν οι Μπολσεβίκοι είπαν στους αγρότες "πάρτε την γη"!

Το ίδιο ή περίπου το ίδιο μπορεί να διαπιστώσει κανείς σε μεγάλο βαθμό μιλώντας με φοιτητές (κυρίως του εξωτερικού) οι οποίοι χλευαζουν τον λαό, τον υποτιμούν και θέλουν αύριο να τον κουμαντάρουν! Δεν υποστηρίζουμε οτι γίνεται απο όλους τους φοιτητές αλλά δυστυχώς οι τενεκέδες πάντοτε ακούγονται πιο πολύ απο τους άλλους!

Τα κομματα ευθύνονται στην μετατροπή των φοιτητών σε "μπούληδες" και "παρτάκιδες" και "εκδρομάκιδες" καθώς δεν μπορεί να υπάρξει μαθητής εκεί που υστερεί ο δάσκαλος.

Τέλος έχουμε να πούμε πως για την μετατροπή των φοιτητών σε αριστεριστές απάτριδες τεράστια είναι η ευθύνη των "εθνικιστων" που ΕΙΝΑΙ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΙ ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ . Αφήνουν την κάθε ανταρσύα να κάνει οτι γουστάρει ενώ έχουν ιδέες πολύ ανώτερες απο τον κάθε αριστεριστή. Κίνημα το οποίο δεν έχει μέσα του τους φοιτητές είναι καταδικασμένο . Είναι καταδικασμένο να παραχωρεί τα καλύτερα μυαλά του τόπου στον εχθρό και να δημιουργεί "ανδρουλάκηδες".

Δηλαδή ανθρώπους με μυαλό αλλά ανθρώπους που καταστρέφουν.

Το κίνημα που θέλει να ξεχωρίσει, να κατακτήσει τις μάζες πρέπει να βρίσκεται συνεχώς στους χώρους εκπαίδευσης . Δεν περιμένει να πάνε οι φοιτητες σε αυτό αλλά πάει ΑΥΤΟ ΣΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ! 

Τα ίδια περίπου λέμε εδώ

«Τα ναρκωτικά τα έκοψα, γιατί άρχισαν να με «χαλάνε». Δεν έπινα τίποτε ιδιαίτερα ναρκωτικά, μόνο «τσιγάρα». Το μόνο πράγμα που έκανε το χασίς ήταν να πολλαπλασιάζει τις ανασφάλειες. Έτσι το σταμάτησα. Δυστυχώς, το...
αλκοόλ δεν είχε αυτή την επήρεια πάνω μου, ούτε συνεχίζω και πίνω. Αλλά θα πιω είτε είμαι στεναχωρημένος είτε είμαι χαρούμενος. Οπότε, όταν πληγώνομαι, απλώς στεναχωριέμαι. Μπορεί να πέσω και σε μία κατάθλιψη για να το ξεπεράσω. Γενικότερα όμως δεν μου αρέσει να μην έχω τον έλεγχο των συναισθημάτων και του εγκεφάλου μου, κάτι που παθαίνω συχνά» είπε χαρακτηριστικά στο περιοδικό «Εγώ weekly» ο ηθοποιός.

Την κατάθλιψη την ξεπερνά μόνος του; Ο ίδιος απαντά: «Ψάχνω βοήθεια σε φίλους. Είχα δει μία σκηνή στον «Κορκοδειλάκια Νο1» που ρωτούσε ένας εκ των ηρώων: «Δεν έχετε ψυχίατρο στην πόλη σας, δεν έχετε ψυχολόγο να μιλήσετε;». Του απαντούσαν λοιπόν: «τα λέμε στον τάδε, εκείνος σε όλους, το πρόβλημα βγαίνει στο φως του ήλιου και λύνεται». Οπότε, όταν έχω πρόβλημα, προτιμώ να το συζητώ με φίλους μου».

Διαβάστε περισσότερα: http://www.enimerwsi.gr/2012/11/blog-post_4792.html#ixzz2CwtGDYCF

Διαβάστε περισσότερα: http://www.enimerwsi.gr/2012/11/blog-post_4792.html#ixzz2CwtGDYCF

«Τα ναρκωτικά τα έκοψα, γιατί άρχισαν να με «χαλάνε». Δεν έπινα τίποτε ιδιαίτερα ναρκωτικά, μόνο «τσιγάρα». Το μόνο πράγμα που έκανε το χασίς ήταν να πολλαπλασιάζει τις ανασφάλειες. Έτσι το σταμάτησα. Δυστυχώς, το...
αλκοόλ δεν είχε αυτή την επήρεια πάνω μου, ούτε συνεχίζω και πίνω. Αλλά θα πιω είτε είμαι στεναχωρημένος είτε είμαι χαρούμενος. Οπότε, όταν πληγώνομαι, απλώς στεναχωριέμαι. Μπορεί να πέσω και σε μία κατάθλιψη για να το ξεπεράσω. Γενικότερα όμως δεν μου αρέσει να μην έχω τον έλεγχο των συναισθημάτων και του εγκεφάλου μου, κάτι που παθαίνω συχνά» είπε χαρακτηριστικά στο περιοδικό «Εγώ weekly» ο ηθοποιός.

Την κατάθλιψη την ξεπερνά μόνος του; Ο ίδιος απαντά: «Ψάχνω βοήθεια σε φίλους. Είχα δει μία σκηνή στον «Κορκοδειλάκια Νο1» που ρωτούσε ένας εκ των ηρώων: «Δεν έχετε ψυχίατρο στην πόλη σας, δεν έχετε ψυχολόγο να μιλήσετε;». Του απαντούσαν λοιπόν: «τα λέμε στον τάδε, εκείνος σε όλους, το πρόβλημα βγαίνει στο φως του ήλιου και λύνεται». Οπότε, όταν έχω πρόβλημα, προτιμώ να το συζητώ με φίλους μου».

Διαβάστε περισσότερα: http://www.enimerwsi.gr/2012/11/blog-post_4792.html#ixzz2CwtGDYCF